Kocimiętka, cytryna: właściwości użytkowe i terapeutyczne oraz przeciwwskazania. Zastosowanie kocimiętki w medycynie ludowej: przepisy

Jak prawidłowo przygotować herbatę z kocimiętki, aby szybko się goiła? Gdzie rośnie kocimiętka i jak nie pomylić jej z innymi roślinami?

Żwirek dla kota lub żwirek cytrynowy: opis tego, jak wygląda.

Kocimiętka, cytryna lub kocimiętka, należy do rodziny kocimiętek, a jej odmiana sięga do 250 gatunków. Ze względu na swoje walory, w tym adaptacyjne, jest w stanie wytrzymać trudne warunki hodowlane i jest obecnie uprawiana na większości kontynentów, m.in. w Ameryce Północnej, Ameryce Południowej, Eurazji i Afryce.

Do uprawy kocimiętki uznaje się pola, łąki, lasy, a także tereny górskie. Taki krajobraz pozwala roślinie osiągnąć wysokość do 120 centymetrów w miesiącach letnich, co z kolei jest doskonałym wskaźnikiem płodności rośliny z medycznego punktu widzenia.

Kocimiętka jest uważana za wieloletnią i może istnieć w sprzyjającym klimacie przez więcej niż dwie lat.

• Jest to wyprostowana, lekko opadająca łodyga z jajowatą trójkątną płytką liściową, spiczastymi krawędziami i podstawą w kształcie serca.
• Kwiaty rośliny są zbierane w wiechy na końcu pędu.
• Maksymalna długość kielicha waha się średnio do 7-8 milimetrów i jest prezentowana w formie zakrzywionej.
• Płatki tworzące koronę suma dwuwargowego mają do 10 milimetrów długości. Dolna warga prezentowana jest w odcieniach złamanej bieli lub różu, a także w wyjątkowych przypadkach ma pigmentację w postaci plam.
• Ma owoce w postaci brązowych orzechów. Latem owoce dojrzewają w sierpniu, a jeśli roślina nie otrzyma niezbędnej wilgoci, nasiona są suche i nie nadają się do uprawy.

Roślina może być łatwo uprawiana i uprawiana w środowisku domowym, jeśli spełnisz wszystkie niezbędne warunki. Wszystko to przekonuje dostosowanie rośliny do warunków otoczenia, najważniejsze jest stworzenie ciepłego i wentylowanego środowiska.

• Górna część Kocimiętka ma charakterystyczny silny zapach trawy cytrynowej, podobnie jak geranium i mięta. Charakteryzuje się obecnością w roślinie olejków eterycznych, które zajmują 3% masy kociego oka.
• Smak rośliny zależy od jakości uprawy, najczęściej jest ostry, pikantny, gorzki.

Roślina otrzymała nazwę kocimiętka ze względu na fakt, że jej działanie silnie oddziałuje na gatunki kotów, w tym na lwy i koty domowe. Koty wpadają w odurzenie narkotyczne z rośliny na 10 minut, po czym wracają do pierwotnego stanu.

W naturze można go spotkać na terenie pustyni, na polanach leśnych, zboczach, zaśmieconych miejscach, a także przy drogach.

Wideo: Co to jest kocimiętka i jak to jest używany?

Jaka jest różnica między melisą a kocimiętką, jaka jest różnica?

Kocimiętka, mięta i melisa to najpopularniejsze rośliny uprawiane przez ogrodników. Są często wykorzystywane do przygotowywania leków farmaceutycznych, a także często wykorzystywane w recepturach medycyny tradycyjnej. Wynika to nie tyle z obecności w nich przyjemnych aromatów cytrusowych i miętowych, co z różnorodności wpływu właściwości biologicznych na organizm.

Najpopularniejszy rodzaj melisy obejmuje melisę, należy również do rodziny kwiatów wargowych i jest głównym przedstawicielem rodzaju. Mięta uważana jest za najbliższą krewną melisy, dlatego trudno znaleźć tę roślinę bez charakterystycznego, delikatnego i subtelnego miętowego zapachu połączonego z nutami cytryny.

Melisę po raz pierwszy zauważono na Morzu Śródziemnym, po czym zidentyfikowano ją jako rodowitą z południowych krajów Europy, Azji Środkowej, Kaukazu i terytorium Syberii Zachodniej.

• Melisa uważana jest za wieloletnią roślinę zielną, w przeciwieństwie do kocimiętki może osiągnąć nawet 80 centymetrów wysokości. Łodyga jest prosta, czterostronna i rozgałęziona.
• Liście na roślinie są pomalowane na jasnozielony kolor, przymocowane do łodygi za pomocą ogonka w kształcie jajka.
• Spektrum barw dwuwargowej korony kwiatu obejmuje odcienie żółci, bieli, różu
• Kłącze melisy ma kształt rozgałęziony.
• Owoce rośliny są suche, później dzielą się na 4 brązowe lub czarne orzechy.
• Smak rośliny jest gorzki i mocno cytrynowy.

W zimnych porach melisa szybko umiera ze względu na jej wrażliwość na niskie temperatury. Zaleca się umieszczanie kwiatu w miejscach dobrze oświetlonych i ograniczających dostęp zimna.

Do wyhodowania kocimiętki konieczne jest użycie nasion, przy odpowiedniej pielęgnacji roślina rośnie w ciągu kilku tygodni. Najlepiej zasiać ziemię wiosną lub zimą.

Melisa rozmnaża się również za pomocą krzewów, warstw, a także dzięki rozmnażaniu wegetatywnemu podczas przesadzania sadzonek.

Kobietom zaleca się parzenie herbaty z melisą z dysfunkcją jajników, z zaburzeniami hormonalnymi, w trudnych krytycznych dniach, z zatruciem w czasie ciąży, a także w okresie trudnej menopauzy.

We wszystkich pozostałych przypadkach zaleca się parzenie herbaty z melisą przy zaburzeniach hormonalnych organizmu, przy chorobach nerwowych, w tym przy psychozach lub nerwice. Substancje zawarte w liściach melisy mogą poprawiać pamięć, zwiększać koncentrację i poprawiać metabolizm.

Efekt zapewniany przez herbatę pomaga oczyścić jelita, dwunastnicę i żołądek, powodując uczucie dobrego samopoczucia. Podobnie przy wspomaganiu organizmu za pomocą herbaty poprawia się praca układu sercowo-naczyniowego, ponieważ przyspiesza odnowa leukocytów i limfy, co z kolei pomaga szybciej goić rany i przywracać obumierające komórki.

Efekty kocimiętki w tym przypadku różnią się nieco od melisy tym, że są skierowane na działanie antyseptyczne na organizm, do zmniejszenie rui, na ograniczenie drgawek i skurczów.

Kocimiętka użyteczne i lecznicze właściwości i przeciwwskazania

W dziedzinie medycyny ludowej napar z kocimiętki na bazie wody stosuje się:

• w celu pobudzenia apetytu
• w przypadkach niedoboru erytrocytów i hemoglobiny w organizmie.
• gdy osoba ma silny kaszel konwulsyjny
• duszność
• gdy występują bóle wątroby, żołądka, jelit
• gdy organizm jest podatny na skurcze naczyń
• aby wyeliminować histerię
• jako środek żółciopędny i przeciwrobaczy

Okazuje się, że z kociego gniazda można zrobić bardzo dużo nektaru, więc roślina ta jest słusznie uważana za doskonałą roślinę miodową. Miód pozyskiwany z nektaru ma bursztynową barwę i jak każdy inny miód jest słodki w smaku i aromacie, ale różni się właściwościami leczniczymi.

Ze względu na swoje właściwości i bogatą zawartość kocimiętka praktycznie nie zawiera pierwiastków śladowych, które wywołują przeciwwskazania. Ale nawet pomimo tego, w wyjątkowych przypadkach nie zaleca się używania żwirku dla kotów do celów medycznych.

• Przede wszystkim przed ustaleniem kursu leczenia specjalista od kotów musi wykonać kilka prostych procedur leczenia doustnego w celu ustalenia, czy organizm jest w stanie postrzegać roślinę.
• Bycie w stanie ciąży na ciało kobiety duży wpływ ma całe środowisko, przebieg leczenia i leczenia. W takich i podobnych sytuacjach zaleca się ograniczenie przyjmowania środków zawierających dużą ilość substancji.
• Nie zaleca się stosowania substancji leczniczych w okresie laktacji, aby nie zepsuć mleka matki.

Aby nie podejmować ryzyka, możesz odwiedzić miejscowy szpital i dowiedzieć się od terapeuty o możliwym wpływie leku na organizm. Pomimo tego, że narzędzie jest w większości niewinne, istnieje możliwość, że może być niekompatybilne z innymi ciężkimi narzędziami.

Wideo: Jak nie pomylić kocimiętki z melisą?

Zastosowanie kocimiętki w medycynie ludowej: przepisy kulinarne

Aby przygotować leki na receptę, kocimiętka jest wcześniej krojona i suszona. W okresie kwitnienia mierzy się 15 centymetrów rośliny zielnej od czubka w dół łodygi, po czym jest cięte i suszone w ciemnym pomieszczeniu w przeciągu. Roślinę umieszcza się w papierowym opakowaniu, w którym przechowuje się do upływu terminu ważności.

Gdy zbiory osiągają dwa lata, roślina gromadzi użyteczne właściwości i działa wydajniej.

1. Dla skutecznego leczenia nieżyt żołądka i skurcze żołądka mogą być stosowane w trakcie leczenia kocie oko. Aby to zrobić, należy zaparzyć 1 łyżeczkę kocimiętki w szklance 200 gramów. Napój podaje się przez kilka godzin, po czym jest filtrowany. Gotowy produkt stosuje się przed każdym posiłkiem, jedna łyżeczka. Po ugotowaniu wywar może być stosowany w leczeniu chorób skóry.
2. Aby wyeliminować bezsenność przygotowuje się przepis z mięty, chmielu i kocimiętki. Wszystkie składniki wlewa się do pojemnika w równych porcjach, miesza, po czym masę umieszcza się w termosie i napełnia półlitrową wodą. Napój jest podawany przez nie dłużej niż godzinę, a następnie filtrowany. Gotowy napój pije się wieczorem po obiedzie w ilości do 100 mililitrów.
3. Przy chorobach zakaźnych, takich jak ból gardła lub ucisk w gardle należy zaparzyć 3-4 łyżeczki kocimiętki w pojemniku 200 mililitrów, podczas gdy lek jest dostosowywany przez nie więcej niż 30 minut, po czym jest filtrowany. Następnie resztki naparu są wyciskane do tego samego pojemnika. Gotowy napój należy płukać 3 razy dziennie.

Przydatne i lecznicze właściwości herbaty z kocimiętki i jej zastosowanie

Działanie wywarów na bazie kocimiętki ma korzystny wpływ na organizm nie tylko chorego, ale i zdrowego. Wszystko to sugeruje, że kocimiętka jest uniwersalna i można ją bezpiecznie stosować w celach profilaktycznych. Do najważniejszych cech należą:

1. Zdolność do zmniejszania infekcyjnego stanu zapalnego organizmu, będącego konsekwencją zarówno wewnętrznych, jak i zewnętrznych leków.
2. Bezpośredni wpływ na układ nerwowy człowieka, czyli ukierunkowany wpływ na stresujący stan osobowości i tworzenie warunków, w których człowiek może czuć się bardziej komfortowo.
3. Umiejętność eliminowania negatywnych zjawisk takich jak skurcze, konwulsje czy kolki. Wiele osób napotkało te problemy, które z kolei można rozwiązać za pomocą wywaru z kocimiętki do trzykrotnego użycia.
4. Zdolność herbaty z kocimiętki do uśmierzania bólu na chwilę.
5. Interakcja z plwociną podczas ostrych infekcji dróg oddechowych lub grypy. W takich chorobach herbata może wchodzić w interakcje z lekami i stymulować wydzielanie plwociny podczas kaszlu.
6. Wpływ na naczynia krwionośne. Pomaga zahamować krwawienie zewnętrzne i wewnętrzne przy urazach.
7. Stymulacja układu moczowego w wyniku oczyszczania nerek. Jednocześnie odnotowuje się pozytywny wpływ na zmniejszenie obrzęku nerek.

Dzięki tym wszystkim właściwościom, zalety kocimiętki były niezaprzeczalne nawet w czasach starożytnych i nie zmieniły swojej pozycji nawet teraz. Najważniejszą rzeczą do zapamiętania jest to, że roślina jest wszechstronna i zawiera tak wiele substancji, na które możesz być uczulony. Przed zastosowaniem zioła najlepiej skonsultować się z terapeutą o celowości stosowania tego typu medycyny ludowej.

Wideo: Jak zaparzyć herbatę Kot?