Choroba Anhedonia - niemożność cieszenia się dzisiaj: objawy, przyczyny, leczenie w domu. W jakich chorobach często manifestuje się anhedonia?

Anhedonia to niezdolność do cieszenia się życiem. Ten stan można zmienić samodzielnie lub za pomocą specjalnych leków - leków przeciwdepresyjnych.

Stan anhedonii charakteryzuje się całkowitą lub częściową utratą zdolności do cieszenia się życiem. Osoba traci zainteresowanie wydarzeniami, jego aktywność zauważalnie spada, ulubione zajęcia i hobby nie przynoszą dawnej przyjemności.

WAŻNE: Oznaki anhedonii nie mogą być ignorowane, ponieważ stan ten jest nieprawidłowy dla psychiki i podlega korekcie medycznej.

Sama anhedonia występuje niezwykle rzadko. W większości przypadków brak radości jest konsekwencją jakiejś choroby. Najczęściej anhedonia nawiedza osoby z:

• schizofrenią
• pourazowymi zaburzeniami psychicznymi
• zaburzeniami osobowości
)
• przez depresję

WAŻNE: Wszystkie te choroby charakteryzują się odłączeniem ośrodka przyjemności w mózgu, co prowadzi do niezdolność do odczuwania przyjemności.

Jak paranoja, depresja, schizofrenia i anhedonia są powiązane?

Według psychiatrów anhedonia jest wczesnym objawem schizofrenii.

WAŻNE: 75% pacjentów ze schizofrenią cierpi na wyraźną anhedonię.

Jednak utrata zdolności odczuwania przyjemności może być objawem innych chorób i zaburzeń somatycznych.

Anhedonię schizofreniczną można rozpoznać po następujących objawach:

• niezdolność pacjenta do wyrażania emocji
• niejasność mimiki
• brak gestów
• letarg reakcji
• brak zainteresowania rozmowami
• głosy pozbawione emocji

Schizofrenię uznaje się za postępującą, jeśli po pewnym czasie całkowitemu brakowi satysfakcji towarzyszy paranoja – podejrzliwość, patologiczna zazdrość, skłonność do dostrzegania wokół siebie wrogów, próby wykrycia spisków przeciwko sobie.

WAŻNE: W schizofrenii anhedonia i paranoja mogą się pogorszyć i ustąpić. Czasami pacjent może wrócić do normalnego życia. Ale to nie trwa długo. Z realnego świata schizofrenik pogrąża się z powrotem we własnej, pozbawionej radości, pozbawionej emocji egzystencji, w której, jego zdaniem, na każdym kroku czai się niebezpieczeństwo.

Anhedonia jest również jednym z pierwszych oznak i głównych objawów depresji. W tym przypadku okazuje się on łagodniejszy i ogranicza się do niechęci pacjenta do komunikowania się z przyjaciółmi i angażowania się w ulubione zajęcia.

Przykład manifestacji anhedonii w kobieca depresja : Kobieta lubiła robić na drutach i podobał się ten proces. Starała się też nie przegapić kolejnego odcinka ulubionego serialu. W depresji nie może się zmusić, by usiąść do robienia na drutach, a jej ulubiony film nie jest już interesujący.

Anhedonia dziecięca w depresji: 8-letni chłopiec, dobry uczeń, lubił chodzić na treningi zapasów i bawić się z nim na zewnątrz. Wraz z nadejściem depresji i pojawieniem się anhedonii wydajność w szkole wyraźnie spadła, niechętnie chodzi na trening lub próbuje je pominąć, zniknęło zainteresowanie grami i komunikacją z innymi.

Anhedonia społeczna, seksualna, orgazmiczna, od neuroleptyków: przyczyny i objawy

Anhedonia jest podstępnym i wieloaspektowym zaburzeniem psychicznym. Niezdolność do odbierania przyjemności może wpływać na pewne obszary życia i nie objawiać się w ogóle w innych (częściowa anhedonia).

Tak więc np. przestając cieszyć się bliskością z partnerem, pacjent zaczyna szukać przyczyn w sobie lub bliskiej osobie, nie podejrzewając nawet rozwoju anhedonii.

Wyróżnia się następujące formy anhedonii:

• Społeczna - utrata zainteresowania komunikacją z przyjaciółmi i krewnymi, obojętność na zachęty i pochwały Komplikuje to brak chęci rozwoju kariery, nabywania nowych rzeczy, poprawy warunków życia. Przyczyną rozwoju anhedonii społecznej może być niewystarczający poziom socjoekonomiczny i edukacyjny pacjenta.
• Seksualne – całkowity brak satysfakcji z kontaktów seksualnych, niezależnie od zmiany okoliczności płci i partnera. Może być oznaką depresji.
• Orgazmiczny – brak satysfakcji w momencie orgazmu. Fizjologicznie orgazm jest obecny, ale nie sprawia to przyjemności pacjentowi. Anhedonia orgazmiczna może być konsekwencją poczucia winy z powodu odczuwania przyjemności. Konieczna jest konsultacja z seksuologiem.
• Neuroleptyk – rozwija się na tle przyjmowania leków przeciwpsychotycznych. Odrętwienie uczuć następuje pod wpływem leków mających na celu tłumienie dopaminy, substancji przenoszącej impulsy nerwowe w komórkach mózgowych.
• Estetyka - brak przyjemności z robienia ulubionej rzeczy, hobby. Osoba z anhedonią estetyczną zawsze ma zły nastrój. Czuje się niezadowolony z własnego życia, ale nie próbuje niczego zmieniać.

WAŻNE: Jeśli anhedonia wpływa na wszystkie obszary życia pacjenta, nazywa się ją całkowitą.

Anhedonia Test

Wykrywanie anhedonia jest bardzo ważna, ponieważ w miarę jej postępu stan ten może zmienić życie każdej osoby w prawdziwy koszmar. Jeśli leczenie rozpocznie się na czas, a przyczyna tego psychicznego odchylenia zostanie wyeliminowana, jasne kolory stopniowo powrócą do życia pacjenta.

Aby zrozumieć, czy masz anhedonię, możesz wykonać test online, którego wyniki potwierdzą lub obalą twoje podejrzenia.

Obecność anhedonii jest również wykrywana podczas wizyty u psychologa. Specjalista zadaje pacjentowi szereg pytań dotyczących jego życia, komunikacji z rodziną i przyjaciółmi, udziału w różnych wydarzeniach publicznych, wizyt w kinach i na koncertach.

Leczenie anhedonii w domu

Leczenie anhedonii w domu jest praktycznie niemożliwe. Wynika to z faktu, że w większości przypadków anhedonia nie jest osobną chorobą, ale objawem złożonego zaburzenia psychicznego, które musi leczyć specjalista. Jeśli leczenie się powiedzie, anhedonia sama zniknie.

Natomiast osoba doświadczająca deficytu radosnych uczuć może samodzielnie prowadzić działania mające na celu zwalczanie anhedonii:

• Spożywać odpowiednią ilość świeże owoce i czekolada, które są źródłem serotoniny.
• Jedz regularnie, włączając w swoją dietę następujące pokarmy: grzyby, fasola, ser, kasza gryczana, banany, ser, proso.
• Odwiedź siłownię, basen - podczas ćwiczeń fizycznych następuje potężna produkcja serotoniny.
• Aby samodzielnie tworzyć dla siebie przyjemne sytuacje, zadowalać się przynajmniej drobiazgami, sztucznie pobudzając w ten sposób produkcję serotoniny.
• Chodź na zewnątrz przez co najmniej 2 godziny każdego dnia.

WAŻNE: Jeśli nie możesz sam zmienić sytuacji na lepsze, nie powinieneś zwlekać z wizytą u psychoterapeuty. Specjalista zaleci leczenie farmakologiczne i wykona korektę psychoterapeutyczną.

Anhedonia i jak z nią walczyć: leki przeciwdepresyjne

Leki przeciwdepresyjne o różnym działaniu mogą być przepisywane w leczeniu anhedonii:

• Trójpierścieniowe (Azafen, Klomipramina (anafranil), Amitryptylina, Imipramina (melipramina, tofranil) - zwiększają zawartość noradrenaliny i serotoniny w mózgu. Zauważalna poprawa stanu pacjenta następuje po 2-3 miesiącach podawania, a początek działania - po 2-3 tygodniach Mają poważne skutki uboczne, przedawkowanie może prowadzić do śmierci
• Leki hamujące (Befol, Inkazan, Moclobemid) - są przepisywane, jeśli przebieg trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych nie przyniósł ulgi. Leki hamujące działają stymulująco i niszczą noradrenalinę i serotoninę.

• Selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (F luksetyna, Citalopram, Paroksetyna, Sertralina, Fluwoksamina, Escitalopram) – stymulują dopływ serotoniny do mózgu, blokując jej wychwyt zwrotny. Leki nowej generacji mają minimum skutków ubocznych. Melatoninergiczny lek przeciwdepresyjny (Agomelatin (Melitor)) to najnowocześniejszy lek, który jednocześnie wpływa na kilka receptorów regulujących rytmy biologiczne w ludzkim ciele. Już po 7 dniach stosowania Melitora pacjenci zauważają normalizację snu i apetytu, zwiększoną zdolność do pracy i zmniejszenie lęku.

WAŻNE: Farmakoterapia anhedonii jest możliwa tylko pod nadzorem lekarza. Niedopuszczalny jest samodzielny dobór i stosowanie leku przeciwdepresyjnego.

Ponadto można przepisać:

• środki uspokajające (fenazepam, diazepam, chlordiazepoksyd)
• leki przeciwpsychotyczne (arypiprazol, zyprazydon, kwetiapina)
• nootropowe (Nootropil, Fenotropil, Cereton)
• nasenne (Eunoctin, Trypsidan, Notta, Ivadal, Bromisoval)
• Witamina „B”

Anhedonia: opinie

Olga, 26 lat : „Mój stan doprowadza mnie do kąta. Oprócz niemożności odczuwania radości i satysfakcji, żyję w ciągłych lękach. Boję się wychodzić, boję się jeździć komunikacją miejską, boję się chodzić do sklepów i rozmawiać z ludźmi. Biorę leki przeciwpsychotyczne i przeciwdepresyjne zgodnie z zaleceniami lekarza. Nawiasem mówiąc, lekarze zauważają poprawę stanu, ale nie sądzę. Pamiętam moje przeszłe życie, w którym byli przyjaciele, praca, podróże i nie było strachu, i płaczę. Wydawało mi się, że tak będzie zawsze. Ale choroba pozbawiła mnie prawa do normalnego życia i możliwości cieszenia się życiem”

Svitlana, 32 lata : "Od kilku lat nie odczuwam przyjemności z przyjemnych wydarzeń w moim życiu. Po raz pierwszy zauważyłem brak radości po zakupie nowego telefonu, o którym marzyłem od dawna. Trzymałem w dłoniach drogocenne pudełko i ze zdziwieniem zauważyłem, że wcale mnie to nie obchodzi. Jak się później okazało, na tle depresji rozwinęła się anhedonia. W tej chwili jestem leczony antydepresantami”

Artem, 45 lat : „Byłem tak zmęczony w pracy, że przestałem zauważać przyjemne chwile mojego życia i ciesząc się nimi. Kiedy zdałem sobie sprawę, że zamieniam się w nudną, pozbawioną radości osobę, zdecydowałem, że muszę pilnie zmienić swoje życie. Zacząłem więcej odpoczywać, chodzić, dostałem psa, zacząłem chodzić na siłownię i mniej pracować. Stopniowo życie stawało się lepsze. Wróciła do niej radość i poczucie satysfakcji”

Wideo: Jak sobie pozwolić na radość? Anhedonia. Psychoterapia