Owrzodzenie syberyjskie - patogeny choroby, objawy i diagnoza, leczenie i zapobieganie infekcjom
Spis treści
Choroba została nazwana ze względu na region jej dystrybucji. Podczas epidemii przed rewolucją często napotykano ją na Syberii. Z najbardziej powszechną postacią na skórze występują ropne wrzody. Drugi termin, oznaczający chorobę - wąglika. Przewoźnicy to zwierzęta domowe.
Czynnik sprawczy wąglika
Choroba występuje po ekspozycji na drobnoustroje Bacillus anthracis: na zdjęciu wygląda jak nagromadzenie bakterii. Istnieje mikroba w postaci wegetatywnej i przetrwalnikowej. Pierwszy nie jest tak niebezpieczny, a gdy jest wystawiony na światło słoneczne, szybko umiera. Spory utrzymują właściwości związane z chorobą po kilkudziesięciu latach. Patogeny wąglika działają destrukcyjnie na organizm ludzki, izolując szkodliwe toksyny. Zawierają złożone tricomponent, który uszkadza komórki skóry i zakłóca mikrokrążenie w tkankach.
W jaki sposób przenoszony jest wąglik
Głównymi sposobami przenoszenia wąglika są kontakty z zakażonymi zwierzętami. Nosicielami są: krowy, wielbłądy, świnie, owce, konie. Produkty zwierzęce, gleba, woda na pastwiskach ipochówek chorego bydła również jest niebezpieczny. Przez wiele lat patogenne drobnoustroje są tam przechowywane w stanie uśpienia. Ludzie, którzy pracują ze zwierzętami, są najbardziej narażeni na choroby. Sposoby dostania się bakterii do ludzkiego ciała są czymś - przez uszkodzoną skórę, powietrze lub jedzenie.
Czas inkubacji wąglika
Odstęp czasu, jaki upływa od wejścia wirusa do organizmu przed wykryciem pierwszych objawów, nazywany jest inkubacją. W zależności od postaci zakażenia czas ten może być inny. Okres inkubacji wąglika trwa od kilku godzin do dwóch tygodni, ale w większości przypadków widoczne oznaki są widoczne we wczesnych dniach.
Formy wąglika
W oparciu o fakt, że bakteria penetruje różne ścieżki, a następnie rozprzestrzenia się przez narządy, znane są trzy formy wąglika:
- Skóra - Transmisja zachodzi poprzez otwarte obszary ciała. Tylko skóra na nosie, paznokcie i czubki palców pozostają nienaruszone. Podczas infekcji w miejscu ogrodu i mikrourazu powstało zapalenie. Jest to najczęstsza forma infekcji.
- Płuc - śledzić wdychanie sporów dotyczących wąglika. Dotyczy poważnych powikłań i często kończy się zgonem. Ze względu na wysoką temperaturę, kaszel i chrypkę głosu, ten typ jest mylony ze wspólną gorączką.
- żołądkowo-jelitowy - występuje po przeniesieniu patogenu przez mięso lub mleko. Istnieje ogólna intoksykacja organizmu, tak jak w poprzednim przypadku, temperatura gwałtownie wzrasta, pochodzi zwymioty i biegunkę z domieszką krwi.
objawy wrzodu syberyjskiego
Objawy wąglika pojawiają się w ciągu 2-3 dni po zakażeniu. Czasami ten czas jest skrócony do kilku godzin lub odwrotnie, wydłuża się. Lekarze rozróżniają wspólne objawy choroby:
- słabość;
- zatrucie;
- gorączka;
- ból głowy;
- zapalenie limfatyczne;
- temperatura (39-40 stopni).
Inne objawy mają klasyfikację dla pewnego rodzaju choroby. Forma skórki może powodować:
- pojawianie się plam o czerwonawym zabarwieniu przypominającym ugryzienie komara;
- konsolidacja skóry wokół dotkniętego obszaru;
- zwiększone swędzenie, pojawienie się pieczenia;
- tworzenie się pęcherzyków - pęcherza z surowicą lub krwią;
- pojawienie się owrzodzenia z czarnym dnem.
Gdy tylko pacjent zauważy te zmiany, należy natychmiast skontaktować się z chorobą zakaźną lekarza. W przeciwnym razie, po 5-6 dniach, działanie toksyny wzrasta, tworząc "dziecięce" wrzody wokół oryginału. Zapalenie osiąga rozmiar 7-15 mm. Ta formacja nazywa się sibiryazvenny carbuncle. Jego głównym niebezpieczeństwem jest brak ostrego bólu z powodu martwicy tkanek. W przypadku przedłużającego się braku leczenia i powtarzającego się działania septycznego, możliwe śmiertelne skutki.
Postać jelitowa jest wysoce toksyczna. W ciągu 3-4 dni bakterie atakują całe ciało. Odurzenie objawia się jako:
- porażka przewodu żołądkowo-jelitowego;
- ostre osłabienie;
- wymioty;
- rozdęcie brzucha;
- krwawa biegunka;
- duszność;
- sinica.
Wygląd płuc jest jeszcze bardziej niebezpieczny, śmierć następuje 2-3 dni od początku infekcji. Charakteryzuje się wyglądem:
- gorączka;
- tachykardia;
- asfiksja;
- kaszel z plwociną;
- obrzęk płuc.
Diagnostyka laboratoryjna wąglika
Wiele objawów choroby na początkowym etapie jest podobnych do tych u innych - dusznica bolesna, zaburzenia jelitowe, wysypki skórne, a zatem wymagana jest dokładna diagnoza wąglika. Pierwszą rzeczą, jaką lekarz musi zrobić, aby zdiagnozować, jest wykluczenie lub potwierdzenie przynależności pacjenta do sektora hodowlanego. Następnie:
- Przeprowadzono badanie mikroskopowe na obecność bakterii w niebezpiecznym wirusie w rozmazach krwi, moczu i kale.
- Pacjenci przyjmują bioprotezę i tylne klocki.
owrzodzenie syberyjskie - leczenie
Po zbadaniu i wykonaniu analiz lekarz przepisze procedury medyczne. Odbywają się w szpitalu (szpitalu) pod nadzorem personelu medycznego. Jest to kompleks środków, które pomagają złagodzić objawy i uruchomić mechanizm odzyskiwania organizmu. Leczenie wąglika, w zależności od postaci, obejmuje różne techniki:
- podawanie dożylnie ludzkiego środka przeciwbakteryjnego immunoglobuliny;
- kurs antybiotyków (penicylina, lewofloksacyna, doksycyklina) i fluorochinolony przez 1-2 tygodnie;
- specjalna dieta przepisana przez lekarza;
- nakładanie sterylnych bandaży (z infekcją skóry);
- terapiaprzed odurzeniem organizmu. W ciężkich przypadkach roztwór detoksykujący jest dodawany do prednizolonu;
- ścisłe przestrzeganie higieny osobistej.
Jeśli występują powikłania w postaci obrzęku płuc i mózgu, wstrząsu zakaźnego i toksycznego, pacjenci są umieszczani w jednostce resuscytacyjnej. Wyciąg z kliniki wykonuje się dopiero po zamknięciu grudek na skórze przez bliznowacenie, a analiza bakteriologiczna potwierdzi, że kij sybro-naczyniowy jest nieobecny we krwi. Po chorobie istnieje niebezpieczeństwo ponownego zakażenia, ponieważ odporność na wirusa nie jest długotrwała.
Zapobieganie wąglikowi
Wszystkie środki zapobiegania wąglikowi są związane ze służbami weterynaryjnymi:
- Przeprowadzanie rejestracji bydła, terminowe szczepienia mogą zmniejszyć prawdopodobieństwo zakażenia.
- Chore zwierzęta są mordowane, a ich zwłoki spalane. Miejsca, w których te działania mają miejsce, są dezynfekowane.
- Osoby, które miały styczność ze źródłem zakażenia, są izolowane przez okres co najmniej 2 tygodni.