Tężec - co to jest, i przeniesienia czynników zakaźnych, pierwszych objawów i diagnostyki choroby, jak leczyć choroby

Tężec jest zakaźną patologią wywołaną przez bakterię Clostridium tetani. Choroba charakteryzuje się silnym CNS (ośrodkowego układu nerwowego), stwardnienie skurcze różne mięśnie szkieletowe, niedotlenienie (uduszenia) opistotonus (typowo vыhybanyem tyłu). Choroba jest często ciężka i grozi wieloma powikłaniami, śmiertelność wynosi 25%.

W jaki sposób można zostać zarażonym przez prawnika

Patologia jest chorobą zogniskowaną, która stanowi zagrożenie nie tylko dla ludzi, ale również dla zwierząt. Zakażenie następuje w obecności otwartej rany na ciele, wprowadzając miejsca rany patogennych bakterii. Clostridium tetani odnosi się do biologicznej liczby kleistych bakterii tworzących przetrwalniki. Sam Bacillus nie jest niebezpieczna, stanowi zagrożenie dla wykonywania swoich tężcowy toksyny, które organizm ma wysoką czułość.

Zakażenie jest możliwe w przypadku niezgodności środków antyseptycznych w ramachczas leczenia ran, oparzeń, odmrożeń. Dzieci dotknięte są wysokim poziomem traumatyzmu, noworodki, które nie przestrzegają zasad aseptyki podczas strzyżenia pępowiny, dorosłych po ciężkich obrażeniach twarzy, kończynach itp. Bezpośredni sposób przeniesienia zakażenia z chorego na zdrową osobę jest niemożliwy.

Sposoby transmisji zakażeń

Bakterie powodujące patologię, żyjące w jelitach ludzi, roślinożerców, gryzoni, ptaków, uwalniane do środowiska z kałem w postaci zarodników. Metoda infekowania choroby jest kontaktem. Spory bakterii mogą przez długi czas znajdować się w glebie, wodzie, pokryć dowolną powierzchnię, wnikają w pył w pomieszczeniu. Następnie, gdy sprzyjające warunki sporu stają się aktywne, w tym stanie przydziela trujące substancje, które nawet w bardzo małych dawkach są niebezpieczne dla organizmu.

Patogen Tężca

Prawe kije, ma kilka tuzinów flagell, w kształcie przypomina rakietę tenisową. To bakterie Gram-dodatnie, beztlenowe, których spory mają wysoką odporność na podgrzewanie, zamrażanie, gotowanie (umiera w ciągu dwóch godzin). Clostridia przechodzi do postaci wegetatywnej na początku korzystnych warunków beztlenowych w obecności flory gronkowcowej. Clostridium tetani "lubi" rozmnażać się w głębokich ranach z powodu możliwości stworzenia warunków dla braku tam tlenu. Specyficzna toksyna tężca ma dwa składniki:

  • Exotoxin (tetanospasmin) - silna trucizna, która powoduje naruszenie w pracy komórek nerwowych, prowadząc dotłumienie mechanizmu hamowania aktywności ruchowej mięśni. Theatansapasmin, z powodu krążenia krwi i procesów nerwowych, przenika do ośrodkowego układu nerwowego, powodując odruchowe spontaniczne skurcze mięśni twarzy, kończyn, serca i innych narządów. Na początkowym etapie działania toksyny tężcowej wpływają głównie synapsy obwodowe, co prowadzi do pojawienia się osądu tężcowego. Ponadto, blokada neuronów struktur siatkowatych pnia mózgu prowadzi do wzrostu temperatury, odwodnienia.
  • Cytotoksyna (tetanolysin lub tetanogemolizyna) odgrywa niewielką rolę w rozwoju tężca. Substancja przyczynia się do niszczenia czerwonych krwinek, uszkadza tkanki mięśnia sercowego, co może prowadzić do lokalnej martwicy.

Klasyfikacja postaci choroby

Istnieje kilka klasyfikacji odmian patologii, w zależności od miejsca i okoliczności zakażenia, które przejawiają się w rozwoju klinicznego obrazu choroby i powiązanych przyczyn. Ważnym czynnikiem jest rozprzestrzenianie się infekcji w organizmie, zaangażowanie jednego lub więcej systemów ciała w proces patologiczny.

W zależności od drogi zakażenia

Clostridium nie może przenikać przez nienaruszoną skórę, więc głównym czynnikiem infekcji jest trauma o innym charakterze. Specjaliści rozróżniają kilka rodzajów tężcowi metodą infekcji:

  • Pourazowe (rany, pooperacyjne, oparzenie, poporodowe, poaborcyjne, tężec noworodków).
  • Tężec, który rozwinął się w wyniku procesów zapalnych w organizmie (guzy, wrzody, itp.).
  • Kryptogeniczny charakter, w którym w historii pacjenta nie ma informacji o jakichkolwiek uszkodzeniach. Częściej oznacza to, że infekcja wystąpiła z powodu mikrourazy (na przykład w domu lub w przemyśle).

Według lokalizacji

Często choroba zaczyna się od drgania mięśni w miejscu urazu, a następnie uogólnienie jest dokonywane przez sąd. Przechodząc od częstości występowania zakażeń w organizmie, należy rozróżnić:

  • miejscowy szum w uszach, w którym początkowo występują napady padaczkowe i ból krwotoczny w miejscu zakażenia (paralityczny tężec Rose).
  • uogólniona postać, w której atakowany jest centralny układ nerwowy (piszczelowe kość piszczelowa Brunnera).

Z uwagi na nasilenie wycieków

Istnieją cztery rodzaje wycieków w zależności od ciężkości choroby. Ich cechy:

Stopień grawitacji Okres inkubacji, dzień Wzrost objawów, jeden dzień Temperatura ciała, ° C Cechy charakterystyczne
Łatwy Więcej niż 20 5-6 Podgorliwi lub nieobecni Umiarkowane nadciśnienie, rzadko drgawki lub ich brak
o umiarkowanym nasileniu 15-20 3-4 38-39 Typowe objawy, tachykardia, krótkie skurcze są obserwowane 1-2 razy na godzinę, nie rozwijają się komplikacje
Ciężki 7-14 1-2 Aż do 40 Typowy objaw, częstotliwość i czas trwania badania wzrasta, napięcie mięśni ściany brzucha i kończyn, wyrażone pocenie się
Bardzo ciężki Aż do 7 Aż do 1 40-42 Oprócz wyrażonych objawów, zapalenie płuc, skoki ciśnienia dołączyć. Trudna sytuacja trwa kilka tygodni. Możliwe powikłania: porażenie serca, asfiksja, sinica

Jak się okazuje

W zależności od ilości drobnoustrojów i toksyny w organizmie infekcja może wystąpić zarówno w ukryciu, jak i lekko. Rozwój patologii obejmuje kilka różnych etapów:

  1. Okres inkubacji tężca trwa 1-20 dni (może trwać kilka miesięcy). W niektórych przypadkach ten etap przebiega bezobjawowo, podczas gdy inni - pacjent odczuwa lekkie napięcie mięśni, drżenie w ranie.
  2. początkowego okresu trwającego maksymalnie 2 dni, charakteryzujących się występowaniem przeciągania ból w ognisku infekcji (w tym czasie jeszcze całkowicie nawinięta może być opóźnione). Następnie pojawia się trizm (konwulsyjna kompresja mięśni żucia), co powoduje, że pacjent praktycznie nie może otworzyć ust.
  3. Okres nasilenia trwa około 8-12 dni, czasem trwa do 2-3 tygodni. Czas trwania etapu zależy od obecności szczepionki w historii, terminu leczenia. Wysokość standardowej patologii charakteryzuje się objawami tężcowi, szczękościsk „sardoniczny uśmiech” opistotonus. Powstać i rozprzestrzenić w całym organizmie tężcowy drgawek o zmiennej częstotliwości i czasie trwania, temperatura ciała wzrasta do 40-42 ° C w wyniku stałego napięcia mięśni nawet między ataków u pacjentów mających problemy z oddawaniem moczu siebie, wypróżniania, oddychanie połykaniem. Z tego powodu rozwój chorób, takich jak zapalenie oskrzeli,zapalenie płuc, obrzęk płuc, zawał mięśnia sercowego, posocznica.
  4. Etap powrotu do zdrowia może trwać do 2 miesięcy. W tym czasie liczba i siła sądu stopniowo maleje. Okres ten jest niebezpieczny dla pojawienia się i rozwoju komplikacji.

Pierwsze oznaki tężcowi

Okres inkubacji choroby zależy od częstości występowania infekcji w ciele, lokalizacji urazu, stopnia aktywności przetrwalników bakterii wywołujących przetrwalniki, lokalnej odporności i oporności organizmu jako całości. Stadium może być bezobjawowe lub z obecnością objawów prodromalnych. Nasilenie choroby, związane z nią powikłania i rokowanie zależą od okresu inkubacji - uważa się, że im szybciej rozwija się tężec, tym trudniej jest przekazać patologię pacjentowi.

Objawy zakażenia prodromem

Do podstawowych objawów zakażenia tężcem należą ogólne lęki, bóle głowy, zwiększona drażliwość, dreszcze, pocenie się, ból gardła i ból w dole pleców. Pacjent może odczuwać gorączkę podgorączkową, zaburzenia snu, ziewanie i utratę apetytu. Ponadto w miejscu domniemanej infekcji może wystąpić otępienie, ból, napięcie mięśni.

Specyficzne objawy

Istnieje triada objawów tężca, których połączenie jest charakterystyczne wyłącznie dla tej patologii. Typowe objawy:

  • Trismus - konwulsyjna redukcja mięśni żucia, w której pacjent nie może otworzyć szczęki; objaw pojawia się w wyniku podrażnienia nerwu twarzowego.
  • Dysfagia - trudności w połykaniu odruchów, bolesne uczucia z powodubiedny napięcie mięśni gardła.
  • „sardoniczny uśmiech” - skurcz poszczególnych mięśni twarzy, w której wyraz twarzy pacjenta wygląda mieszanką śmiechu i przerażenia (usta rozciągnięte w uśmiechu kąciki jego opadające usta, czoło napiętej, zmrużył oczy).

Według tych objawów dołącza sztywność karku (napięcie) (bez innych objawów oponowych) opistotonus. Między ataki zwiotczenia nie występuje, co czyni tę chorobę wyniszczającą dla pacjenta. Drgawki występują w różnym czasie trwania i częstotliwość w odpowiedzi na czynniki zewnętrzne (światło, dźwięk), więc pacjenci uszczelniania oczyszczania umieszcza się w sterylnym opakowaniu. Ponad patologii napadów energetyczne wzrasta, obejmują one przeponę i mięśnie międzyżebrowe, co powoduje trudności w oddychaniu.

mięśnie opistotonus

ciężkiego patologii skurcze rozprzestrzeniają się w korpusie w kierunku do dołu, rozwój opistotonus wymiennych - poważne obciążenie mięśni pleców i kończyn, w którym pacjent wygina się w zakrzywionym położeniu, w przeliczeniu na głowę i pięty. Drgawki są wzmacniane w czasie, pacjent nie traci przytomność, czuje ból i strach, nadmierne pocenie i wydzielanie śliny, co powoduje, że pacjent cierpi odwodnienia.

Komplikacje tężca i rokowanie ,

Warunek jest zazwyczaj bardzo ciężkie i towarzyszy rozwojowi powikłań. W trakcie i po leczeniu choroby, pacjent może pojawić się patologii

  • i kręgosłupakości;
  • łzy więzadeł i ścięgien, dyslokacje;
  • oderwać mięśnie od kości;
  • odkształcenie kręgosłupa;
  • zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc, obrzęk płuc, zatorowość tętnic płucnych;
  • zawał mięśnia sercowego, skurcz naczyń wieńcowych;
  • porażenie nerwu czaszkowego;
  • zaburzenia krążenia;
  • sepsa.

Przeżycie pacjentów

Prognozy nieuczciwego prawa-sprawcy są rozczarowujące - według różnych danych śmiertelność waha się od 25 do 70% (znaczna część tej liczby składa się z przedstawicieli niezakupowanej populacji planety). Szczególnie wysoka śmiertelność wśród dzieci w dzieciństwie z powodu ich słabej odporności na choroby. To zależy od szybkiej diagnozy i właściwego leczenia, obecności współistniejących chorób i historii złamań.

Diagnostyka

Badanie fizykalne pozwala szybko zdiagnozować chorobę. Jeśli to konieczne, lekarz kieruje pacjenta do strupa z miejsca urazu, wymazu z błony śluzowej pochwy, gardła i nosa w celu uwolnienia toksyny tężcowej i przeprowadzenia testu biologicznego na myszach. We wczesnych stadiach choroby należy go odróżnić od grzybicy od zapalenia dziąseł, obrzęku ropni, zapalenia stawów żuchwy, zapalenia okostnej. Gdy zakażenie klatki piersiowej u dzieci należy wykluczyć prawdopodobieństwo urazów narządów płciowych, zapalenie opon mózgowych, epilepsję i wściekliznę.

Leczenie tężcowi

Pacjent, u którego zdiagnozowano grzybicę, podlega natychmiastowej hospitalizacji na oddziale intensywnej opieki medycznej. Leczenie tej patologii zajmuje sięanestezjolog-resuscytator. Karmienie odbywa się najczęściej przy użyciu sondy żołądkowej (z niedowładem przewodu pokarmowego - pozajelitowego). Aby uniknąć rozwoju zapalenia płuc i pojawienia się ran, pacjent często jest przewracany. Leczenie infekcji tężcem obejmuje następujące etapy:

  • neutralizowanie toksyny (przy użyciu specjalnej surowicy);
  • oczyszczenie rany z patogenów infekcji (otwieranie i dezynfekcja);
  • usuwanie przez sąd, obniżanie temperatury, wspomaganie pracy narządów i układów, zwalczanie odwodnienia organizmu.

Neutralizacja toksyny

W celu zneutralizowania toksyny domięśniowo podaje się surowicę przeciwwirusową (często po wstrzyknięciu immunoglobuliny przeciwnowotworowej) w następujących dawkach:

  • noworodek - 20 000-40 000 jm;
  • dla starszych dzieci - 80 000-100 000 jm;
  • dorośli - 100 000-150 000 IU.

Chirurgia i leczenie ran

Aby usunąć pręt kratę w obszarze zagrożonym znieczuleniem, wykonaj duże cięcia, oczyść ognisko infekcji z martwych tkanek. Rana nie jest szyta na stały przepływ tlenu (napowietrzanie), nałożyć specjalny materiał opatrunkowy, który zmienia się co kilka godzin. Do dalszego gojenia się ran stosuje się enzymy proteolityczne (trypsynę, chymotrypsynę).

Leczenie objawowe

Środki przeciwdrgawkowe, zwiotczające mięśnie, neuroleptyczne, narkotyczne, uspokajające i neuroleptyczne (na przykład diazepam) są stosowane w celu wyeliminowania stresu tężcowego.Skuteczny sposób uważa się za mieszanką chlorpromazyny, difenhydramina, bromowodorek skopolaminy i trimeperydyna. Również szeroko stosowany w leczeniu tężca znajdujący się w ciężkiej fentanyl, droperydol, hydroksymaślanu sodu, barbiturany, środki zwiotczające mięśnie działania kurarepodobnoho obwodowych. W niestabilnym układzie nerwowym stosuje się α i β-blokery.

Jeżeli pacjent mający kłopoty z oddychaniem, prowadził intubacji, a następnie podłączenie do respiratora. W razie potrzeby, pacjent umieścić rurkę pary wykonać cewnikowania pęcherza moczowego. Wymowa mleczanowej i odwadniania stosuje się roztwór do infuzji wejście wodorowęglanu sodu, albuminy osocza, wodorowęglan sodu, reopoliglyukinu. Antybiotykoterapia jest stosowana w celu uniknięcia wtórnych infekcji. Istnieje opinia na temat skuteczności natleniania hiperbarycznego.

Środki zapobiegawcze

u tężcowy stanowi poważne zagrożenie dla różnych populacji, tak więc zapobieganie jest ważne, aby zapobiec rozwojowi choroby. Istnieje kilka rodzajów środków do zapobiegania tężcowi infekcji dzieci i dorosłych. profilaktyka tężca alarmowy obejmuje podawanie tężca w górę (z wytworzeniem układu odpornościowego organizmu) i toksoid tężcowy lub biernej immunizacji (immunoglobuliny), w następujących przypadkach:

  • zwojów, końce szkody, przewodu pokarmowego i innych narządów;
  • oparzenia, odmrożenia;
  • owrzodzenia i zgorzelinne

Planowane szczepienia

najbardziej skuteczny sposób zapobiegać szczepionka przeciw tężcowi, które są wykonane zgodnie ze schematem 7 razy dzieci (od 3 miesięcy do 18 lat), dorośli - co 5-10 lat. Rutynowe szczepienia przeprowadza się anatoksynę tężcową, który wchodzi w skład szczepionki DPT (przeciw błonicy i tężcowi), ADP-M (+ toksoid błoniczy) anatoksynę-up.

Niespecyficzna profilaktyka

Dotyczy to właściwej higieny w zmianach skórnych, terminowego i właściwego leczenia ran. Dezynfekcji ran przetwarzania obejmuje następujące reguły:

  1. do czyszczenia na miejscu rany przed zanieczyszczeniem, przemyć ranę furatsillina roztwór nadtlenku wodoru, lub inny sposób.
  2. Usuwanie wilgoci za pomocą tamponu.
  3. Obróbka skóry wokół rany alkoholowym roztworem jodu lub zieleń brylantowa.
  4. Nakładanie sterylnego bandaża.

Filmy wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.