Streptococcus pneumonia - objawy i objawy, lokalizacja infekcji, farmakoterapia i powikłania

Bakteria bezpieczna w codziennym życiu, w pewnych warunkach, może prowadzić do poważnych konsekwencji. Rozprzestrzenianie się paciorkowców często kończy się zapaleniem płuc i innymi chorobami. Ważne jest, aby wiedzieć, jak rozwija się infekcja, która ma objawy, które mogą zatrzymać jej postęp.

Czym jest streptococcus pneumonia

Ciało ludzkie zawiera ogromną ilość bakterii oportunistycznych, które są częścią naturalnej mikroflory, zaangażowanej w czynności narządów i układów. Należą do nich Streptococcus pneumoniae, pneumokok, gram-dodatni beztlenowy drobnoustrój należący do grupy alfa-hemolitycznej. Streptococcus ma następujące cechy:

  • ma kształt kulki o średnicy 1 mikrona;
  • jest mleczarnia, w ciekłym ośrodku tworzy łańcuchy;
  • jest obecny w glebie, powietrzu, roślinach, w ciele ludzkim, zwierzętach;
  • preferuje ciepłe, wilgotne środowisko.

Streptococcus pneumonia nie objawia się aż do osobyzdrowy Gdy pod wpływem różnych przyczyn następuje obniżenie odporności, mikroorganizm aktywnie się namnaża. Jeśli stężenie bakterii osiągnie 10 w piątym stopniu, organizm zaczyna klęskać. Może to prowadzić do następujących konsekwencji:

  • występowanie powikłań infekcji dróg oddechowych;
  • uszkodzenie tkanki płucnej - rozwój pneumokokowego zapalenia płuc;
  • pojawienie się chorób nosogardzieli;
  • powstawanie ropnych patologii.

Sposoby i warunki porażki

Dla paciorkowców, które powodują rozwój zapalenia płuc, jest dobra wilgotność, ciepłe środowisko, dlatego choroby sezonowe często występują wiosną i jesienią. Źródłem zakażenia jest nosiciel infekcji paciorkowcami. Rozprzestrzenianie się patogenu występuje na kilka sposobów:

  • Kroplówka - przez wdychanie bakterii, które dostały się do powietrza podczas kichania, kaszel nosiciela infekcji.
  • Kontaktuj się z rodziną - przez brudne ręce, używając razem z chorymi naczyniami, rzeczy, używając pokarmów zainfekowanych pneumokokami.

Możliwy spadek infekcji - paciorkowcowe zapalenie płuc w nosie może wdychać płuca i powodować proces zapalny. Często infekcja występuje poprzez krew, limfę z innych chorych narządów. Zakażenie może wystąpić u noworodka:

  • podczas przechodzenia przez ścieżki urodzeniowe;
  • od matki przez krew lub płyn owodniowy;
  • w przypadku naruszenia zasad higieny w domu macierzyńskim.

Istnieje ryzyko wystąpienia potencjalnej infekcji paciorkowcowej, która zawiera atenuowane osobnikiczęsto cierpi na przeziębienia. Prowokacyjne czynniki rozwoju infekcji mogą być następujące:

  • długotrwałe podawanie leków, zwłaszcza antybiotyków;
  • niehigieniczne warunki życia;
  • upośledzenie funkcji układu odpornościowego;
  • usunięcie migdałków;
  • chłodzenie ciała;
  • obecność chorób przewlekłych;
  • złe odżywianie;
  • uraz migdałków, gardła;
  • używanie alkoholu;
  • palenie;
  • krztuśca;
  • częste ból gardła;
  • ospa wietrzna;
  • cukrzyca;
  • odrę.

Wpływ pneumokoków na organizm

Bakterie Streptococcus pneumoniae mogą istnieć bez dostępu do powietrza. Wnikając do ciała, przenikają do krwi i rozprzestrzeniają się po całym ciele. W obszarze klęski często występują drogi oddechowe. Często rozwijają się następujące patologie:

  • Porażka dolnych dróg oddechowych wywołuje zapalenie oskrzeli, zapalenie płuc.
  • W przypadku narażenia na Staphylococcus aureus nosowych zanik węzły chłonne, nie zapalenie krtani, zapalenie gardła, zapalenie migdałków, zapalenie gardła.
  • Kiedy zapalenie błony śluzowej nosa rozpoznaje się nieżyt nosa, zapalenie zatok.

Kiedy wirus dostanie się do jamy opłucnej, powoduje wysięk (gromadzenie się płynu), rozwój zapalenia opłucnej. Dystrybucja drobnoustrojów może prowadzić do martwicy błon śluzowych oskrzeli, tchawicy i płuc. Infekcja paciorkowcami powoduje następujące patologie:

  • zapalenie ucha środkowego - zapalenie ucha środkowego;
  • zapalenie szpiku - zmiany w szpiku kostnym, kości;
  • zapalenie krtani - proces zapalny błon śluzowych krtani;
  • zapalenie gardła -choroba gardła;
  • zapalenie oskrzeli - porażenie błon śluzowych oskrzeli;
  • zapalenie zatok - ropienie w zatokach nosa.

Objawy zakażenia paciorkowcami w zakażeniach górnych dróg oddechowych

Mikroorganizmy, dostając się do krwi, emitują toksyny, które powodują zatrucie organizmu. Pacjenci mogą odczuwać wzrost temperatury ciała, nudności, osłabienie i senność. Jeśli zmiany w skórze węzła chłonnego górnych dróg oddechowych mogą powodować następujące objawy:

  • wzrost rozmiaru, ból w węzłach podżuchwowych;
  • uczucie ściskania w gardle;
  • przemiana dreszczy, gorączka;
  • przełykanie bólu;
  • zapalenie migdałków, pojawienie się ropnej płytki nazębnej;
  • krwotoki - krwotoki w różnych częściach ciała;
  • wypływ z nosa;
  • trudny oddech.

Objawy zapalenia płuc wywołanego streptokokami

Pojawienie się zapalenia płuc wywołuje kilka rodzajów mikroorganizmów: peptostreptokoki, beta-hemolityczne paciorkowce, pneumokoki. Bakterie wpływają na tkanki, jest wypełnienie pęcherzyków cieczą, obornik. Infekcja płuc rozwija się szybko i prowadzi do pojawienia się takich objawów:

  • trudny oddech;
  • świszczący oddech podczas słuchania fonendoskopu;
  • wycofanie dolnej części klatki piersiowej;
  • wzrost temperatury ciała;
  • zwiększone tętno;
  • ból w klatce piersiowej;
  • arytmie;
  • duszność;
  • nudności.

Dzieci, osoby starsze, osoby z atenuowaniem są narażone na ryzyko infekcji. KiedyRozwój zapalenia płuc wywołanego przez paciorkowca, pacjent może skarżyć się na pojawienie się różnych objawów zakażenia:

  • ciężki kaszel z krwioplucie;
  • wyrzucanie plwociny z obornikiem;
  • obecność paciorkowców we krwi podczas testów;
  • stan gorączki;
  • zmniejszenie zdolności do pracy;
  • bezdech (chwilowy zastój oddychania we śnie);
  • dreszcze;
  • zmęczenie;
  • odczuwanie bólu po stronie dotkniętego płuca;
  • niewydolność oddechowa;
  • ataki oddechowe;
  • utrata pamięci, świadomość.

Wielkie niebezpieczeństwo zapalenia płuc wywołane przez paciorkowce dotyczy noworodków. Często choroba kończy się śmiercią. U niemowlęcia mogą wystąpić następujące objawy:

  • temperatura ciała wyższa niż 40 stopni;
  • sinica (zapalenie zatok trójkąta nosowo-wargowego, błony śluzowe, osłona skóry);
  • powolne gojenie ran pępka;
  • chrypka, wilgotny oddech;
  • utrata masy ciała na poziomie 200 gramów dziennie;
  • brak pierwszego krzyku;
  • częste takielunek;
  • naruszenie ssania, połykania;
  • zwiększona częstość oddechów;
  • bez refleksów;
  • obrzęk nóg;
  • wymioty.

Komplikacje

Jeśli w odpowiednim czasie nie zastosuje się środków przeciwbakteryjnych, mogą wystąpić poważne konsekwencje. Rozprzestrzenianie się paciorkowców może powodować niewydolność oddechową, głód tlenu, niewydolność serca. Nie można wykluczyć rozwoju patologii:

  • ostre kłębuszkowe zapalenie nerek(autoimmunologiczna choroba nerek);
  • ropień płuc (ropne uszkodzenie tkanki);
  • przewlekłe zapalenie węzłów chłonnych (zapalenie węzłów chłonnych).

Choroba zakaźna musi być całkowicie wyleczona. W przeciwnym razie infekcja rozprzestrzenia się do krwi, może wywołać następujące komplikacje:

  • ropniak opłucnowy - skupisko nawozu w nim;
  • martwica tkanek miękkich;
  • uszkodzenie serca - zapalenie osierdzia, zapalenie mięśnia sercowego, zapalenie zastawek - zapalenie wsierdzia;
  • sepsa - zakażenie krwi;
  • zapalenie opon mózgowych - zapalenie błon;
  • niedokrwistość;
  • zapalenie otrzewnej;
  • w ciężkim przebiegu choroby możliwy jest zgon.

Diagnostyka

Choroby wywołujące rozwój paciorkowców rozwijają się szybko. Zadaniem lekarza - zbieranie historii, aby dowiedzieć się objawy i możliwe przyczyny infekcji. Podczas badania pacjenta wykonuje następujące czynności diagnostyczne:

  • posiada słuchania obszar phonendoscope płuc w celu ustalenia gwizdki, grzechotki, ogranicza ich rozprzestrzeniania się.
  • Wykonuje perkusję - strefę porażki. Po zainfekowaniu następuje osłabienie dźwięku.

Informacyjnym sposobem diagnozowania zapalenia płuc jest radiografia. Na zdjęciu widać widoczne przyciemnienie płuc - ognisko procesu zapalnego. Możesz obserwować zmiany poziomu płynu w opłucnej. Ważną rolę odgrywa ogólna analiza krwi. W przypadku rozwoju paciorkowcowego zapalenia płuc możliwe są następujące zmiany wskaźników:

  • wzrost ESR (częstość sedymentacji erytrocytów);
  • zmniejszenie stężenia hemoglobiny;
  • leukocytoza neutrofilowa z przesunięciem formuły leukocytów w lewo;
  • małopłytkowość (zmniejszenie liczby płytek krwi).

W celu ustalenia rozpoznania zapalenia płuc przeprowadza się badania laboratoryjne, które obejmują:

  • Siew bakteriologiczny na roztworze glukozy. Biomateriał do badań - wymaz z gardła, śluzu, krwi z żyły. Metoda wykrywa wiele bakterii, ich wrażliwość na antybiotyki, stężenie mikroorganizmów.
  • Analiza krwi ASL-O. Jest to marker infekcji spowodowany przez grupę paciorkowców A. Wykrywa przeciwciała w osoczu krwi, które są wytwarzane w obecności Streptococcus pneumoniae.
  • Przebicie opłucnej - ujawnia naturę klęski opłucnej.

Leczenie zakażenia paciorkowcami

Lekarze są określani taktyką terapii po zastosowaniu środków diagnostycznych, identyfikacji patogenu. Zakażenie paciorkowcami, które wpływa na układ oddechowy, wymaga kompleksowego podejścia do leczenia. Schemat leczenia obejmuje:

  • Obowiązkowe przestrzeganie leżenia w łóżku, szczególnie w przypadku wysokiej temperatury ciała.
  • Bogaty napój do wydalania toksyn.
  • Z chorobami gardła - przełącz się na miękkie jedzenie.
  • Przyjmowanie witamin, minerałów w postaci narkotyków, żywności.
  • Wdychanie z produktami leczniczymi.
  • Fizjoterapia.

Metoda leczenia zakażeń wywołanych przez paciorkowcowe zapalenie płuc obejmuje stosowanie leków. Lekarze wyznaczają pacjentów:

  • Leki przeciwbakteryjne do niszczenia patogenu.
  • Diuretyki do eliminacji toksyn.
  • Środki zmniejszające palność - w celu obniżenia wysokiej temperatury ciała.
  • Środki antyseptyczne - do płukania gardła, mycia nosa.
  • Probiotyki do przywracania mikroflory jelitowej.
  • Leki przeciwhistaminowe - w celu wyeliminowania objawów alergii.

Terapia lecznicza

Infekcyjne zapalenie, które wywołuje paciorkowcowe zapalenie płuc, wymaga leczenia antybakteryjnego od pierwszych dni leczenia. Streptococcus pneumoniae ma działanie przeciw antybiotykom z grupy penicylin, takich jak Amoksyklaw, Ampicylina, Amoksycylina. W przypadku nietolerancji na te leki lub w przypadku braku wyników leczenia zaleca się stosowanie środków przeciwbakteryjnych z następujących grup:

  • Makrolidy - azytromycyna, klarytromycyna;
  • cefalosporyny - Tsifralekks, cefalexin;
  • sulfanilamidy - sulfadimezin, sulfadimetoksyna.

Leczenie zakażeń spowodowanych streptokokowym zapaleniem płuc wymaga użycia narkotyków:

  • Wraz z rozwojem reakcji alergicznych - leki przeciwhistaminowe Loratadin, Zodac, Suprastin.
  • Aby przywrócić mikroflorę jelit po zażyciu antybiotyków - Bifidumbacterin, Acetopl, Linex.
  • Aby wyeliminować patogen zapalenia płuc - bakteriofagowy paciorkowiec bakteriofagowy.
  • W celu detoksykacji organizmu, wydalanie toksyn z moczem - diuretykami Furosemide, Lazix, Hypotiazide.

W leczeniu chorób górnych dróg oddechowych lekarze wyznaczają takieleki:

  • Immunal, Imudon - środki immunostymulujące, wspierają siły ochronne organizmu.
  • Ibuprofen, Paracetamol - Zmniejsza wysoką temperaturę ciała.
  • Furacillin, Dioxidine - Rinse Solutions Kiedy Streptococcus jest zdiagnozowany zapalenie płuc w gardle.
  • Eufilin, Solutan - poprawia oddychanie, plwocinę podczas inhalacji.

Procedury fizjoterapii

Po usunięciu objawów zatrucia, obniżeniu temperatury, w leczeniu zapalenia płuc wywołanego przez paciorkowce, zaleca się fizjoterapię. Procedury pomagają usunąć stany zapalne, aktywizują krążenie krwi i pomagają w oddychaniu. Popularne techniki fizjoterapeutyczne obejmują:

  • Inhalacje - upłynnienie plwociny, poprawienie drenażu oskrzeli, wentylacja płuc, zmniejszenie kaszlu, ułatwienie oddychania.
  • Elektroforeza z lekami zwiększa odporność na ciało, eliminuje duszność, działa przeciwzapalnie.

Zapalenie płuc wywołane streptokokami jest leczone za pomocą procedur fizjoterapeutycznych, gdy choroba wychodzi z ostrej fazy rozwoju. W tym czasie lekarze wyznaczają pacjentom następujące metody leczenia:

  • Induktoterma to wpływ pola magnetycznego o wysokiej częstotliwości. W trakcie sesji następuje przyspieszenie procesów metabolicznych, krążenie limfy, zmniejszenie stanu zapalnego.
  • Masaż klatki piersiowej - aktywuje funkcję drenażową układu oddechowego.
  • Terapia mikrofalowa (mikrofalówka) - leczenie za pomocą pola elektromagnetycznego eliminuje zapalenie.

Aby poprawić stan pacjenta w razie zarażenia, lekarze zalecają następujące procedury ułatwiające oddychanie:

  • Terapia UHF - wpływ pola elektrycznego przyspiesza procesy resorpcji, poprawia krążenie krwi.
  • Akupunktura - aktywuje metabolizm, poprawia odporność.
  • Terapeutyczne wychowanie fizyczne - zajęcia stymulują odstawienie plwociny, poprawiają krążenie krwi.

Zapobieganie

Największym niebezpieczeństwem jest zapalenie płuc w dzieciństwie. Aby zapobiec infekcji paciorkowcami, należy przestrzegać prostych zasad. Profilaktyka choroby obejmuje następujące środki:

  • Szczepienie dzieci z dwóch lat szczepionki Pnevmo 23, Prevenar 13, Pnevmovix 23, Prevenar.
  • Hartowanie za pomocą kontrastowego prysznica.
  • Chodzenie na zewnątrz.
  • Aktywne zajęcia na świeżym powietrzu.
  • Nauczanie dzieci zasad higieny osobistej.
  • Unikanie podczas epidemii miejsc dużej rzeszy ludzi.
  • Wykluczenie nadmiernego wychłodzenia.
  • Sport.
  • Odbieranie witamin.

Aby zapobiec rozwojowi paciorkowcowego zapalenia płuc, lekarze zalecają zwiększenie siły ochronnej organizmu. Aby zapobiec chorobie jest konieczne:

  • Normalizuj dietę, włączając pokarmy bogate w pierwiastki śladowe, witaminy.
  • Odmówić palenia.
  • Częściej zdarzają się w przyrodzie.
  • Zwiększ aktywność fizyczną.
  • Przestrzegać zasad higieny.
  • Unikaj kontaktu z chorymi.
  • Na czasleczyć rany, zakłócenia w ogrodzie.
  • Leczenie procesów zapalnych w organizmie.
  • Normalizuj tryb pracy i odpoczynku.
  • Unikaj sytuacji stresowych.

Wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.