Różnica między liczbą urodzeń a liczbą zgonów. Jak mierzy się naturalny wzrost populacji: wzór na naturalny wzrost
Liczba ludzi na Ziemi zmienia się co roku w tym czy innym kierunku. Rozważmy proces pomiaru i formułę, za pomocą której możemy poznać sytuację demograficzną w danym kraju.
Naturalny (rodzimy) przyrost ludności (EP) to różnica między liczbą urodzeń a zgonów w pewnym okresie, gdy liczba urodzeń przewyższa liczbę zgonów. Ta koncepcja jest podstawą wzrostu populacji określonego kraju lub całego świata.
Co to jest przyrost naturalny i jak jest mierzony: wzór przyrostu naturalnego
PE (NP) — maksymalnie charakteryzuje intensywność przyrostu populacji; przyrost naturalny mierzy się z reguły wskaźnikiem (współczynnikiem) przyrostu naturalnego liczby mieszkańców na 1000 osób/rok.
Podobny wskaźnik może być dodatni (np. w Ugandzie EP = 33,0‰) i ujemny (Bułgaria – minus 5,7‰). W drugiej wersji PE sugeruje się, że w państwie jest więcej zgonów niż urodzeń rocznie, czyli liczba ludności naturalnie się zmniejsza.
EP (NP) — różnica między wskaźnikiem urodzeń (noworodków na 1 tys. mieszkańców) a śmiertelnością (którzy zginęli na 1000 mieszkańców terytorium), który ma swój własny wskaźnik mierzony w ppm (‰): 0,001 ułamek liczbowy lub 0,1%.
Wzór przyrostu naturalnego: NP=Р-С,
- gdzie NP jest wskaźnikiem przyrost naturalny
- P — urodzeń (wskaźnik liczby osób urodzonych na 1000 mieszkańców)
- C — wskaźnik umieralności (ile osób zmarło na 1000 mieszkańców).
Obliczenia zaawansowane: NP=((Р-С)/Н)x1000,
- gdzie NP jest wskaźnikiem przyrostu ludności rodzimej
- P — liczba urodzeń
- Z — liczba zgonów
- H — skład ludności (liczba osób).
Ponieważ przyrost naturalny ludności stanów charakteryzuje się śmiertelnością i przyrostem naturalnym, warto zwrócić uwagę, że równolegle ze spadkiem przyrostu naturalnego wzrasta średnia wieku matek, które rodzą pierworodne. W związku z tym, podnosząc poziom bezpieczeństwa demograficznego, można zapewnić powolny, ale stały wzrost liczby urodzeń w kraju.
