Jaka jest różnica między hipopotamem a hipopotamem, czy też są one takie same? Hipopotam i hipopotam: rodzaje, parametry

W tym artykule rozważymy różnicę między hipopotamem a hipopotamem. A jeśli jest różnica, to co to właściwie jest?

Hipopotam i hipopotam to dwa różne słowa, a opinie co do ich znaczenia są podzielone. Niektórzy uważają, że to tylko synonimy, inni uważają, że są to imiona zupełnie innych zwierząt. Jak prawidłowo nazwać hipopotama lub hipopotama należy dokładnie zrozumieć, a może to nawet nazwa tego samego parzystokopytnego (tak, należą do tej serii).

Jaka jest różnica między hipopotamem a hipopotamem, czy są one takie same?

Hipopotam jest dość dużym i agresywnym zwierzęciem. Aby długo nie chodzić w kółko, pamiętajmy o kursie biologii i ustalmy trafną diagnozę. Faktem jest, że należą one do tego samego rodzaju - Hippopotamus (po łacinie Hippopotamus).

WAŻNE: To jedyny współczesny gatunek tego rodzaju.

• Powinniśmy również zauważyć, że hipopotam i hipopotam należą do podrzędu (oderwanie, o którym już wspomnieliśmy powyżej) zwierząt świniopodobnych.
  • Nawiasem mówiąc, te zwierzęta nie żują gumy. Nie, nie ten, do którego jesteśmy przyzwyczajeni na półkach sklepowych. Widziano krowy lub kozy żujące trawę. Długie i ostrożne, jak guma do żucia.
• Ale rodzina tych zwierząt nazywa się Begemotovym.

Dlatego powstało takie zamieszanie w słowach. Jedno można już powiedzieć na pewno - to jedno i to samo zwierzę. A dlaczego powstały dwie różne nazwy? Nie tylko nazwy rodzaju i rodziny przyczyniły się do tego, że zwierzę nazywa się dwoma różnymi słowami. Istnieje również aspekt etymologiczny tych słów.

Jeszcze niuans tkwi w tym, że słowa mają różne źródła pochodzenia.

• Behemot to słowo pochodzące ze starożytnego języka hebrajskiego. Nazwa „Behemot” jest tłumaczona jako „zwierzę” lub „zwierzę, bydło”. Nazwa podawana jest w przybliżeniu, ponieważ brakuje liter alfabetu hebrajskiego.
• Hipopotam jest pochodzenia greckiego. Słowo „Hippopotamus” oznacza „koń rzeczny lub wodny”.
  • Przy okazji! Uważa się, że Grecy widzieli w wodzie takiego ssaka, a właściwie tylko nozdrza, oczy i uszy. A dzięki swoim dużym rozmiarom zwierzę przypominało konia, dlatego powstała ta wersja nazwy.

Hipopotam (aka hipopotam) jest jednym z największych zwierząt na świecie. Nawiasem mówiąc, hipopotamy konkurują po słoniach tylko z nosorożcami. Za drugie miejsce masowo wśród zwierząt lądowych.

• Ciekawe informacje! Wcześniej świnie uważano za jedynych krewnych (mają nawet podobne klasy), ale ostatnio naukowcy znajdują więcej pokrewieństwa z wielorybami. Być może wynika to z dużej wagi i wielkiej miłości do wody. Ale nie można nazwać świni inaczej niż ogólnie czystymi zwierzętami. W końcu wiemy, jak świnia lubi tarzać się w błocie.

• Dlatego kolejne wyjaśnienie różnych nazw. Behemoth to bardziej potoczna i uproszczona forma nazwy. Ale to prawda, jak mówią, naukowo należy je nazwać hipopotamami. Wiadomo przecież, że większość terminów naukowych i medycznych pochodzi z języka łacińskiego i greckiego.

Ciekawe! Hipopotam jest nawet wspomniany w Biblii. Jest opisywany jako jeden z dwóch potworów (wraz z Lewiatanem) i uważa się, że jest sługą szatana. Co więcej, jest często wymieniany jako mitologiczna istota ludzkich pokus. Na przykład w średniowieczu hipopotam nazywano demonem obżarstwa. Ponadto, według niektórych wersji, hipopotam skłania człowieka do „zwierzęcych skłonności”, pragnienia oszczerstwa i oszczerstwa.

Być może takie skojarzenia z tymi zwierzętami wynikają z jego zachowania. Kilka słów o ich zachowaniu.

• Powtórzmy, że hipopotam jest zwierzęciem agresywnym. Co więcej, to zwierzę nie zostało w pełni zbadane. Ponownie, powodem tego jest jego niechęć do "komunikowania się" z ludźmi i jego zdolność do ataku w każdej chwili. Ale jest jeszcze jeden powód – hipopotam przebywa głównie w wodzie w ciągu dnia.

WAŻNE: W porównaniu do innych zwierząt hipopotamy bardzo szybko tracą wilgoć ze swojego ciała. Dlatego dostaje go poprzez kontakt skóry z wodą.

• A my Ci przypomnimy! Że hipopotamy są w gorącym klimacie. Dokładniej w Afryce, mniej więcej z południa Sahary (a w ciągu dnia jest tam bardzo gorąco). Do średniowiecza można go było znaleźć nawet w Egipcie czy na Bliskim Wschodzie.
• Według statystyk, więcej ludzi umiera z powodu ataków hipopotamów w Afryce niż np. z pysków lwów i lampartów, a także z powodu agresji bizonów.
• Nierzadko jeden z nich ginie w walce pomiędzy samcami.
• Nie dopuszcza do siebie bliskich. A jeśli ktoś odważy się naruszyć swoją strefę komfortu, nie będzie można uciec przed jego atakiem.

Hipopotam i hipopotam: rodzaje, parametry

Najpierw porozmawiajmy o jego parametrach. Tak, już wspomnieliśmy, że jest to drugie (obok nosorożców) największe zwierzę po słoniu. I nie ma żadnego szczególnego podobieństwa do żadnych zwierząt. Dlatego nie można pomylić lub nie zauważyć hipopotama. Przede wszystkim podamy ogólny opis.

Rozważmy pnie:

• Jeśli mówimy o kategorii wagowej, waha się ona od 1500 do 2000 kg. Jeśli mówimy o samicach, to są one tylko o 200-300 kg mniej niż samce. Nawiasem mówiąc, według niektórych źródeł największa waga samca sięgała 3500, a nawet 4000 kg.
• Kształt ciała hipopotama jest beczkowaty i masywny, trochę jak gruszka (przypomnij sobie Glorię z kreskówki "Madagaskar"). Nogi hipopotama są krótkie i grube, co czyni go jeszcze cięższym i masywniejszym. Nawiasem mówiąc, brzuch takiego zwierzęcia praktycznie dotyka ziemi podczas chodzenia.
  • Przy okazji! Hipopotam przez całe życie przybiera na wadze. Dlatego najstarsze hipopotamy ważą dużo. A do 10 lat życia oboje partnerzy ważą tyle samo, wtedy samce zyskują większą masę mięśniową.
• Ich łapy również wymagają szczególnej uwagi, ponieważ mają palce u nóg, pajęczyny i kopyta. Tak, to brzmi trochę dziwnie. Na każdej łapie mają cztery palce, na końcach przypominające kopyto. A między nimi znajdują się membrany, które pozwalają hipopotamom dobrze pływać. Co więcej, tak masywne zwierzę z łatwością porusza się po bagnach. Tak, właśnie ze względu na obecność tych samych membran, które sprawiają, że łapa jest szeroka podczas chodzenia.
• Skóra hipopotama jest tak gruba, a raczej odpowiada wadze zwierzęcia. Ma grubość aż 4 cm, ale wokół ogona jest najcieńsza. Jego kolor to od szarego odcienia do szarobrązowego tła. Wokół oczu i uszu, a także na brzuchu ma różowy odcień.
• Hipopotam nie ma włosów na skórze. Praktycznie. Na końcu ogona i wokół uszu znajduje się małe włosie. Są też drobne włoski na grzbiecie i bokach (więcej u samców), ale są one ledwo zauważalne. Przypominają szczecinę świńską, więc być może została wyhodowana z takim zwierzęciem.

WAŻNE: Nie mają gruczołów łojowych ani potowych, a bez długotrwałego nawilżenia zewnętrznego pod palącym słońcem skóra hipopotama wysycha, a nawet pęka.

Ale! Ale natura też o to zadbała. Mają gruczoły (tylko charakterystyczne dla przedstawicieli hipopotamów), które wydzielają specjalny czerwony sekret. To on chroni skórę przed poparzeniem słonecznym. Ale wygląda bardzo efektownie i trochę przerażająco – po ciele zwierzęcia spływa krwawy pot. Ponadto! Niedawno (w 2004 r.) naukowcy odkryli, że tzw. pot ma doskonałe właściwości antyseptyczne i służy jako sygnał odstraszający owadów wysysających krew.

• Ogon hipopotama również ma nietypowy kształt. Jest prawie okrągła u podstawy i stopniowo zwęża się pod koniec, stając się płaska. Jego długość może wynosić maksymalnie 55-60 cm, co niewątpliwie jest bardzo małe jak na tak ogólne zwierzę. Ale jego funkcja jest bardzo ważna – hipopotam wyznacza dla nich swoje terytorium. Tak, rozrzuca swoje odchody ogonem.
• Oczywiście takie masywne zwierzę ma masywny szkielet, a kręgi charakteryzują się dużą stabilnością i wytrzymałością. Chciałbym móc znieść tak duży ciężar. Hipopotam ma 13 par żeber.

Interesujące! Łopatka ma również dość specyficzną budowę. Znajduje się prawie pionowo, ale tworzy prawie jedną linię z przednimi łapami.

Głowa i zęby to oczywiste i specyficzne atrybuty.

• Głowa zwierzęcia wymaga szczególnej uwagi, ponieważ jest więcej niż osobliwa. Dokładniej, ma prostokątny kształt (jeśli patrzysz z profilu). Przód jest tępy, szeroki i równy. Nawiasem mówiąc, waga samej głowy to 800-1000 kg, czyli ¼ całkowitej masy ciała.
• Uszy, nozdrza i oczy hipopotama są również nieco nietypowe - w jednej jamie. Przypominamy, że hipopotamy większość czasu spędzają pod wodą, a ta funkcja pozwala im oddychać, słyszeć i obserwować.

Interesujące! Ich oczy są małe i okrągłe, zanurzone w mięsistych powiekach. Nawiasem mówiąc, uszy mają podobny kształt - małe i okrągłe, bardzo ruchliwe (zwierzę odpędza ze sobą dokuczliwe owady i ptaki, gdy jest w wodzie). Nozdrza (oczywiście okrągłe) są stosunkowo duże i skierowane ku górze.

• I więcej! Samiec ma stożkowate obrzęki w pobliżu nozdrzy, które są podstawą dużych kłów.
• Usta hipopotama wystają, jakby to była jego wizytówka. Znamy wiele zwierząt, które potrafią otworzyć pysk do 150 stopni. A szerokość jego szczęk to 60-70 cm (oczywiście w zależności od wieku).
• Zęby hipopotama nadają mu nieco przerażający wygląd, a ma ich aż 36. Mają 4 pary siekaczy, 2 pary kłów, po 6 zębów trzonowych i korzeniowych. Swoją drogą są bardzo mocne i twarde oraz pokryte żółtą emalią. Wiele osób zastanawia się, dlaczego zwierzę roślinożerne ma tak wiele i tak duże zęby. Faktem jest, że siekacze i kły są używane jako broń, a także do wyrywania tego samego jedzenia (roślinność). Hipopotamy lubią zakopywać się w słonej glebie i jeść, to kolejny powód.

WAŻNE: Samce mają znacznie większe i dłuższe kły niż samice. Mogą dorastać do 60 cm długości i ważyć do 3 kg. Zwłaszcza na dolnej szczęce. Ich kształt ma kształt sierpa i są załamane (na dużej długości). Nie mają korzeni i rosną przez całe życie.

I więcej! Kiedy górny kieł zostanie utracony, naturalne starcie zębów zanika, więc przeciwny ząb na dolnej szczęce może urosnąć nawet do 1 metra. Oczywiście za bardzo się ugina i utrudnia jedzenie.

Istniało kilka rodzajów hipopotamów: europejskie, kreteńskie i cypryjskie, a także maltańskie, madagaskarskie i olbrzymy. Były też hipopotamy z gatunku: gorgopy, laloumen i pentlandi. Wszystkie te gatunki są uznawane za wymarłe, więc pominiemy wzmiankę o nich.

WAŻNE: Do dnia dzisiejszego pozostał tylko jeden gatunek z rodziny (oprócz hipopotama nilowego) - hipopotam karłowaty.

Hipopotam jest uważany za wrażliwe i rzadkie zwierzę. Jest ich tylko 120-150 tys. Dlatego są na skraju wyginięcia gatunku.

Jakie gatunki pozostały.

1. Hipopotam nilowy (aka hipopotam) jest duży. Długość jego ciała sięga średnio 3 metry, a niektórzy przedstawiciele sięgają nawet 5,4 metra. W ramionach hipopotam osiąga wysokość 1,5-1,65 metra. Powyżej opisaliśmy główne cechy hipopotamów. W pełni na nie odpowiada, więc nie będziemy się powtarzać.
2. Hipopotam karłowaty. Jest podobny do hipopotama nilowego, ale ma znaczące różnice. Przede wszystkim należy zauważyć, że gatunek ten należy do innego rodzaju - Hexaprotodon. Niemniej jednak są uważani za krewnych. Porozmawiajmy teraz o wyglądzie.
   • Hipopotam karłowaty jest znacznie mniejszy (jego długość wynosi 150-180 cm, a wysokość tylko 75-85 cm) i lżejszy (waży tylko 175-230 kg). Tak, jest to również przekonująco duże zwierzę, ale jest znacznie gorsze od zwykłego hipopotama.
   • Ma szczuplejsze ciało, powiedzmy. Nogi są dłuższe, szyja widoczna (trudno to dostrzec w zwykłym hipopotamie), a plecy lekko pochylone do przodu.
   • Należy zauważyć, że nozdrza hipopotama karłowatego nie są tak wyraźne i nie wystają zbyt daleko poza czaszkę. Nawiasem mówiąc, oczy też tak naprawdę nie wyróżniają się.

WAŻNE: Ich pot nie zawiera cząstek krwi, więc ma tylko różowy odcień (nie jest jasny -Czerwony kolor).

• Zęby tego gatunku są również znacznie mniejsze (co jest całkiem naturalne) i mają tylko jedną parę siekaczy (pamiętajmy, że hipopotam ma dwie).
• Błony charakterystyczne dla hipopotama nilowego nie są tak silnie rozwinięte. Ale ich waga pozwala również na dobre poruszanie się po niestabilnej powierzchni.
• Skóra z pewnością nie jest aż tak nieporęczna. Tak, jest znacznie cieńszy i ma inny kolor - ciemnobrązowy lub czarny z zielonkawym odcieniem.
• Hipopotamy karłowate potrafią wytrzymać znacznie dłużej bez wody.

WAŻNE: Do tej pory hipopotamy karłowate nie liczą nawet 1000 głów! Są na skraju wyginięcia!

• Najbliższymi krewnymi hipopotama karłowatego są hipopotamy z Madagaskaru i Nigerii. Ale są również uważane za gatunki wymarłe.

Kilka słów o ich siedlisku.

• Powiedzieliśmy już, że głównym kontynentem ich istnienia jest Afryka. Ale samym sercem (powiedzmy) życia jest Afryka Wschodnia i Południowo-Wschodnia. Dokładniej są to tereny Kenii, Zambii, Tanzanii i Ugandy, a także hipopotamy żyją na ziemiach Malawi i Mozambiku.
• Afryka Zachodnia jest najbardziej rozległym siedliskiem hipopotamów. Ale ich liczba jest zbyt mała (do 7000 głów).
  • Porównanie! Na przykład w Zambii jest 40 tys. głów, w Mozambiku około 80 tys. głów.
• Hipopotam karłowaty jest bardziej skoncentrowany w Afryce Zachodniej, szczególnie w Liberii, Sierra Leone, Republice Gwinei i Wybrzeżu Kości Słoniowej.
• A hipopotamów trzeba szukać na brzegach zbiorników wodnych. Nawiasem mówiąc, hipopotam uważany jest za zwierzę słodkowodne. Odnotowano jednak przypadki, gdy hipopotamy pływały (w razie potrzeby) znaczne obszary (do 30 metrów) w wodzie morskiej.
• Dla nich warunkiem koniecznym i ważnym jest obecność zieleni w pobliżu. Nawiasem mówiąc, hipopotam nie jest w stanie migrować na duże odległości, ponieważ po prostu zniknie bez wody.

Interesujące! Odchody hipopotamów wpływają na liczbę ryb w zbiorniku. Tak, wszystko się zgadza. Przecież wiemy już ze szkolnego programu nauczania, że ​​w przyrodzie istnieje współzależny cykl między wszystkim. Fitoplankton, na którym ryby lubią ucztować, rozmnaża się z odchodów hipopotamów.

I kilka ciekawszych faktów z życia hipopotama.

• Nawiasem mówiąc, hipopotamy nie żyją ani więcej, ani mniej - 40 lat. Jeśli mówimy o warunkach dzikiej przyrody. W zoo, przy odpowiedniej pielęgnacji i odżywianiu, mogą żyć o 10 lat dłużej. I był nawet odnotowany przypadek, gdy samica żyła przez 60 lat.
• Nie jest tajemnicą, że hipopotamy są roślinożercami. Nawiasem mówiąc, gryzą trawę prawie u nasady, więc po obiedzie hipopotamowi zostaje skoszone pastwisko. Ale ostatnio pojawiły się inne założenia dotyczące hipopotamów. Tak, przypisuje mu się status drapieżnika.
• I więcej! Hipopotamy jedzą dużo – mogą zjeść nawet 70 kg paszy dziennie. Ale 40 wystarczy, by jego ciało się zapełniło. Jego długi żołądek (do 60 metrów!) trawi pokarm w nieco oryginalny sposób, czyniąc go bardziej pożywnym. Czyli np. słoń potrzebuje 2-3 razy więcej w stosunku do swojej wagi i pożywienia.

Swoją drogą, o reprodukcji:

• Samica rodzi w wodzie, choć nic nie będzie uniemożliwić jej poród na lądzie Hipopotamy rodzą swoje potomstwo przez 8 (według niektórych danych) 9 miesięcy. Dziecko rodzi się samotnie, ale ponieważ hipopotam może ponownie zajść w ciążę dopiero po 17 miesiącach, rodzi się średnio raz na dwa lata. Ale to stosunkowo dobry wskaźnik (słonie noszą go tylko przez dwa lata).
• Hipopotamy również dojrzewają wcześniej: u samców wiek ten zaczyna się od 7-8 lat, au samic - średnio od 9-10 lat. Gody odbywają się zgodnie z harmonogramem - w sierpniu i lutym.
• Samce zawsze walczą o krycie z samicą. Najsilniejszy przetrwa (naprawdę walczą na śmierć i życie), zostaje przywódcą i może posiadać harem. Dlatego skóra hipopotamów pokryta jest bliznami.
• Przed porodem przyszła mama opuszcza paczkę i pozostaje z nowonarodzonym dzieckiem przez 10 dni. Nawiasem mówiąc, w tej chwili nic nie je, aby być jak najbliżej dziecka.
  • Interesujące! Innym podobieństwem do wielorybów jest to, że niemowlęta mogą pić mleko matki pod wodą. Ale nawet na suchym lądzie doskonale sobie z tym radzą. Sam okres laktacji trwa półtora roku.

Na zakończenie chciałbym wspomnieć, jakie zagrożenia ma to zwierzę.

• Jeśli mówimy o wrogach w dzikim świecie, to jest ich niewielu. Dokładniej dwa - lew i krokodyl. Również dwóch czołowych przedstawicieli.
• Hipopotamy chorują, jak mówią, na powszechne dzikie choroby. Najczęściej występuje wąglik, gruźlicę można również zarazić z księgosuszu.
• Susze, zmiany siedlisk i migracje mają niewielki wpływ na populacje hipopotamów. Przypominamy, że nie mogą długo pozostawać bez wody i nie tolerują długich wędrówek.
• Ale największe i najbardziej znaczące szkody wyrządza człowiek!
  • Pierwszymi przyczynami spadku liczebności hipopotamów są nowe budowle, które zaburzają naturalną równowagę.
  • Drugim, znacznie gorszym powodem jest kłusownictwo. Afrykanie atakują to zwierzę głównie dla mięsa. Ale zgódź się, w ich warunkach życia (nie wszędzie) zaczynasz polować na jakiekolwiek zwierzęta. Rzadziej myśliwi chcą zdobyć jego kości.

Wideo: Hipopotam: szczegóły dotyczące zwierzęcia