Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego: przyczyny, objawy, metody leczenia
Przyczyny, objawy i metody leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego.
Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego jest chorobą przewlekłą, która obejmuje wszystkie części stawu skokowego. W tym artykule porozmawiamy o objawach tej choroby i metodach jej leczenia.
Choroba zwyrodnieniowa stawu skokowego: objawy
Warto zauważyć, że nie jest to porażka żadnej konkretnej części stawu. Ogólnie choroba zwyrodnieniowa stawów dotyczy prawie całej kostki. Dotyczy to zarówno tkanki kostnej i chrzęstnej, jak i obszarów poza samym stawem. W sumie istnieje kilka etapów choroby. W pierwszym etapie osoba odczuwa lekki ból, zwłaszcza po dużym wysiłku fizycznym lub podczas długiego spaceru.
Ból zaczyna się dokładnie na styku podudzia ze stopą. W takich przypadkach ludzie zwykle nie przywiązują żadnej wagi, bo to trochę zaboli i przestanie. Z biegiem czasu ból zaczyna się nasilać, a mniej więcej w drugim etapie człowiekowi towarzyszy dość silny ból, a staw zaczyna się deformować. Może puchnąć i zaczerwienić się, wylewać.
Dość często po przebudzeniu osoby w drugim stadium choroby zwyrodnieniowej stawów odczuwają silne bóle. Oznacza to, że osoba długo spała, budzi się rano, wstaje i bardzo boli. To na tym etapie ludzie zwracają się o pomoc do traumatologów i ortopedów, ponieważ znoszenie bólu jest dość trudne.
W trzecim etapie następuje faza deformacji. W tym okresie staw ulega deformacji, ponieważ tkanka kostna wyrosła poza sam staw, jest dość gruba. To silne bolesne odczucia przyczyniają się do wizyty u lekarza. W drugim etapie chorobę można zatrzymać. Stosuje się do tego kilka metod leczenia. Wszystko zależy od ciężkości choroby i cech samego pacjenta.
Przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego
Istnieje kilka przyczyny choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego.
Przyczyny:
- Predyspozycje genetyczne
- Nadwaga. To osoby otyłe odczuwają silny nacisk na kończyny dolne, w wyniku którego często rozwija się artretyzm i artroza
- Osoby po 50. roku życia, które przez większość życia doświadczały dużego wysiłku fizycznego
- Choroba zwyrodnieniowa stawów bardzo często występuje po urazach, przebytych chorobach
- Często jest to powikłanie po długo nieleczonym zapaleniu stawów
Tak więc wewnątrz chrząstki w początkowych stadiach ilość tkanki chrzęstnej zmniejsza się i obszar ten nie jest odżywiany z powodu pogorszenia ukrwienia. Ponadto wszystkie użyteczne substancje z chrząstki odchodzą i pozostają niezabezpieczone. Tkanki kostne próbują wypełnić ubytek, który pojawił się w miejscu chrząstki, staw jest zdeformowany.
Jak leczyć chorobę zwyrodnieniową stawu skokowego?
Istnieje kilka metod leczenia tej choroby. Wszystko zależy od stadium choroby.
Metody leczenia:
- W początkowych stadiach, kiedy nie ma silny ból okresowy i nie ma wyraźnej deformacji, zalecana jest fizjoterapia. To jest elektroforeza, ozokeryt. Często stosuje się elektroforezę z kortykosteroidami, stosuje się również niesteroidowe leki przeciwzapalne. W celu spowolnienia niszczenia tkanki chrzęstnej stosuje się chondroprotektory. Dość często wstrzykuje się bezpośrednio do stawu chondroprotektory w celu zwiększenia ilości płynu smarującego i zmniejszenia stanu zapalnego w stawie. Kwas hialuronowy jest często stosowany w celu wypełnienia ubytku powstałego w miejscu chrząstki i stymulacji produkcji nowej tkanki chrzęstnej.
- Miejscowe leczenie choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego jest dość nieskuteczne, ponieważ nie daje znaczących i trwałych rezultatów. Faktem jest, że smarując staw jakąś maścią, nie wnika ona wystarczająco głęboko, aby dostać się bezpośrednio do tkanki chrzęstnej i kostnej. Dlatego w celu zmniejszenia odczuć bólowych wstrzykuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, a także hormony, czyli glikokortykosteroidy. Chondroprotektory są przepisywane jako regeneracja. Aby leki lepiej przenikały, ultradźwięki są często używane razem z substancjami leczniczymi.
- Interwencja chirurgiczna wykonywana jest na ostatnim etapie leczenia choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego. Przeprowadza się ją, jeśli inne metody pozostały nieskuteczne. W takim przypadku wykonuje się protezę stawu.
- Bardzo ważny jest również wybór butów. Prawie wszyscy traumatolodzy, a także ortopedzi, przepisują specjalne wkładki z amortyzatorami na chorobę zwyrodnieniową stawu skokowego, które zmniejszają obciążenie chrząstki i kości. Jeśli leczeni są pacjenci otyli, wówczas obciążenie stawu jest ograniczone do momentu utraty wagi. Ponieważ nadwaga będzie nadal ściskać staw i powodować jego dalsze zniszczenie.
Medycyna ludowa w leczeniu choroby zwyrodnieniowej stawu skokowego
Medycyna ludowa podchodzi do leczenia choroby zwyrodnieniowej stawów nieco inaczej. Głównie do odbudowy stawu używa się galaretki i chrząstki kurczaka. To właśnie te substancje pomagają poprawić stan tkanki chrzęstnej i przywrócić objętość mazi stawowej.
W tym celu zaleca się spożywanie potraw z galaretką kilka razy w tygodniu. Często używa się chrząstki kurczaka. Ale nic z nich nie jest przygotowywane, to znaczy nie są gotowane. Chrząstka z kurczaka jest suszona i mielona na proszek za pomocą moździerza i tłuczka. Aby lepiej przyswoić ten środek, należy wsypać proszek niewielką ilością soku pomarańczowego i odstawić na pół godziny. Tę mieszankę należy spożywać codziennie rano. Przybliżona ilość tej substancji to jedna łyżeczka dziennie.
Kompresy i balsamy są nieskuteczne w leczeniu. Pomagają tylko zmniejszyć bolesne odczucia. Często stosuje się do tego maści rozgrzewające.
Fizjoterapia, czyli gimnastyka lecznicza, jest często przepisywana w chorobie zwyrodnieniowej stawu skokowego. Ma to na celu wzmocnienie więzadeł i mięśni w okolicy kostki. Pozwala to zmniejszyć obciążenie bezpośrednio na kość, a także staw, oraz zapobiec jego dalszemu niszczeniu i zwiększonemu obciążeniu podczas chodzenia. Takie ćwiczenia są zwykle nauczane w specjalnych ośrodkach, a także w klinikach, w których znajdują się lekarze i specjaliści rehabilitacji.
