Kim są dzieci indygo, jak można je odróżnić od zwykłych dzieci? Jak komunikować się z dziećmi w kolorze indygo i jak je wychowywać?
Obecnie dużo się mówi o "dzieciach indygo". Pojęcie to jest określeniem zupełnie nowego zjawiska, które jest dostrzegane przez nauczycieli, psychologów dziecięcych i rodziców na całym świecie. Czym więc tak naprawdę dzieci w kolorze indygo różnią się od siebie?
Co oznacza termin „dzieci indygo”?
Pojęcie „dzieci indygo” zostało po raz pierwszy użyte w książce Nancy Ann Tapp, poświęconej badaniu aury energetycznej i jej wpływu na charakter i zdolności ludzi. Badając aurę niezwykłych dzieci, stwierdzono, że ma ona ciemnoniebieski odcień.
- Opinia nauczycieli z zupełnie różnych stron świata sprowadza się do jednego: współczesne dzieci pod wieloma względami różnią się od swoich rówieśników, którzy uczyli się kilkadziesiąt lat temu. Nowe pokolenie dzieci i młodzieży coraz mniej słucha słów dorosłych — pojęcie dyscypliny i norm zachowania jest po prostu zagubione.
- Dzieci zachowują się swobodniej i luźniej, nie zwracając uwagi na ograniczenia. Jeszcze 20 lat temu wydawało się nie do pomyślenia, aby uczniowie kwestionowali wiedzę i kompetencje nauczyciela. Obecnie tylko nielicznym nauczycielom udaje się zainteresować swoim przedmiotem i cieszyć się autorytetem uczniów.
- Obecności są stabilne i wzrastają w skali zmian w psychice, potencjale intelektualnym i światopoglądzie, co może objawiać się już we wczesnym dzieciństwie.
Psycholog Doreen Werche twierdzi, że „niezwykłe” dzieci mogą być łatwe do odróżnienia od zwykłych.
- Od najmłodszych lat takie dzieci mają celowy charakter, wyższy poziom inteligencji i samooceny, zdolności twórcze, rozwiniętą intuicję i talent w niektórych dziedzinach.
- Dzieci indygo często widzą bardziej dogodny sposób rozwiązania problemu lub wykonania jakiegoś działania, które społeczeństwo może postrzegać jako nieposłuszeństwo i naruszenie ustalonych zasad.
- System edukacji staje się dla nich niewydolny, ponieważ nie można wpływać za pomocą przyjętych norm karania i zachęty.
- Dzieci indygo mają pewne poglądy na wszystko wokół siebie, których nie można poprawić. Próba zmiany stabilnego światopoglądu takiego dziecka może skutkować zachowaniami agresywnymi, aktywnym protestem lub zaabsorbowaniem sobą.
- Dzieci indygo nie uznają przyjętych wartości ani autorytetów. Nie dzieje się tak z powodu luk w wychowaniu – przekazują wszystko, co się przez siebie dzieje, i oceniają to osobistą skalą priorytetów.
- Wiele niezbędnych decyzji jest przez nich podejmowanych na podstawie intuicyjnego odczucia.
- Dzieci indygo są nadwrażliwe, zdolne do szczerego współczucia, dotkliwie przeżywają samotność, same potrzebują stałego wsparcia i zrozumienia ze strony bliskich. Ponadto często czują głębokie przywiązanie do zwierząt, kochają żywą naturę.
- Indygo charakteryzuje się szczególnymi stanami psychicznymi - przeczuciami, proroczymi snami, wizjami bezcielesnych bytów, dźwiękami głosów.
- W zespole takim ludziom jest ciężko. Z jednej strony odczuwają silną potrzebę komunikacji i szczerej przyjaźni, ale często wydają się wycofani i nietowarzyscy dla innych, jeśli nie znajdują własnego kręgu zainteresowań.
- Indygo nieustannie poszukują sensu istnienia, rozumieją otaczający ich świat i swoje w nim miejsce. Poszukiwania można realizować, zwracając się do religii lub praktyk duchowych — studiując specjalną literaturę i nurty duchowe.
- Dzieci indygo często czują się starsze niż ich rzeczywisty wiek, różnią się od innych dzieci wysoką samooceną, pewnością swoich działań i niezależnością.
- Zawsze protestują przeciwko narzucaniu opinii z zewnątrz lub działaniom, w których nie widzą sensu. Na przykład, jeśli coś musi być zrobione, ponieważ „każdy to robi”, „bądź jak wszyscy inni”.
Dzieci indygo - czym są oni lubią?
Amerykański psycholog Lee Carroll badając zjawisko indygo opisał 4 typy ludzi i ich priorytety życiowe:
- Humaniści. W przyszłości ich dziedzinami zawodowymi będą: medycyna, pedagogika, prawoznawstwo, nauka, biznes, polityka. Dzieci tego typu są bardzo towarzyskie, mogą prowadzić rozmowę z dowolnym rozmówcą na interesujący ich temat. Wyróżniają się zwiększoną mobilnością, niepokojem. W ich pokoju zawsze jest bałagan. Często chwytają kilka rzeczy na raz.
- Konceptualiści. W przyszłości mogą zostać inżynierami, architektami, projektantami lub żołnierzami. Dzieci tego typu mają prawidłową budowę ciała, dobrą orientację w przestrzeni, aktywność, zdolności matematyczne i oznaki przywództwa. W wieku przejściowym często pojawiają się problemy – skłonność do palenia, zażywanie środków odurzających, izolacja, depresja.
- Artyści. Ten typ jest najrzadszy - przyszli aktorzy, muzycy, artyści, pisarze, poeci. Dzieciom o takim składzie bardzo trudno jest odnaleźć się w codziennych realiach. Są bardzo wrażliwe i wrażliwe, mają delikatną sylwetkę, marzycielski i przemyślany charakter. W każdej dziedzinie działalności posługują się wyobraźnią i kreatywnym podejściem.
- Żyć we wszystkich wymiarach. Dzieci tego typu rodzą się liderami. Wyróżniają się dobrym zdrowiem i są bardziej rozwinięte fizycznie niż ich rówieśnicy. Często stają się uparci, mają na wszystko swoje zdanie. Od najmłodszych lat mogą uczyć własnych rodziców i innych dorosłych, każdy stara się robić to sam. Tacy ludzie mogą zmieniać świat, stać się założycielami nowego kierunku filozofii czy religii.
Uważa się, że pojawienie się dzieci indygo w naszych czasach nie jest przypadkowe. Ich celem jest przywrócenie ludziom utraconej harmonii poprzez samopoznanie i samorozwój.
Ważne: Dzieci indygo przychodzą na ten świat, aby uczyć innych zarządzania własną świadomością, myślami i uczuciami, używania intuicji do pozyskiwania informacji i interakcji z otaczającą rzeczywistością.
Jak manifestują się dzieci indygo?
- Główną cechą ludzi w kolorze indygo jest ich własny pogląd na otaczający ich świat.
- Dzieci indygo wyróżniają się podwójną naturą. Łączą w sobie szczerą miłość do ludzi i natury oraz przejaw agresji, naiwności i pragmatyzmu, pragnienie pewnej wiedzy i absolutne lekceważenie innych, jeśli nie widzą ich jako użytecznych dla siebie.
- Nie podążają za wzorami i nie mają idoli. Zaufanie do własnej wagi często irytuje społeczeństwo, ale jest podstawą osobowości indygo.
- Co ciekawe dzieci indygo znają i pamiętają z pół słowa, posiadają doskonałą pamięć i logiczne myślenie.
- Są dobrze zorientowani w nowoczesnych technologiach, ale mogą być bezradni w życiu codziennym.
Jak wychowywać dzieci w kolorze indygo?
- Istotą wychowania dzieci specjalnych nie jest zainwestowanie w dziecko ogólnej wiedzy i norm moralnych, ale pokazanie, jak ta wiedza jest związana z prawdziwym życiem i dlaczego dziecko powinno przestrzegać pewnych zasad zachowania.
- Wychowywanie dziecka powinno wyrażać się w kształtowaniu u dziecka poczucia bezpieczeństwa.
- Nie stawiaj na pierwszym miejscu osiągania rezultatów – pozwól dziecku czerpać radość z procesu uczenia się.
- Unikaj krytyki i wyrzutów - niech będzie wiadomo, że wspierasz jego starania, nawet jeśli nie wszystko od razu się ułoży.
- Dzieci indygo zdają się znać wszystkich od urodzenia, a nawet uczą wzroku dorosłych, dlatego z takim dzieckiem konieczny jest stały kontakt i dialog. Najważniejsze pytania, które trzeba stale rozwiązywać razem z dzieckiem to „Po co żyję?”, „Dlaczego wszystko dzieje się tak, jak jest?”. "Jak zrobić właściwą rzecz?"
- Najważniejszą zasadą wychowania dzieci jest przykład zachowań dorosłych. Ważne jest, aby dziecko wyjaśniało prawa natury, społeczeństwa i własne cele życiowe. Wtedy będzie mógł dostosować się do rzeczywistości, w której wszyscy żyjemy.
- W procesie dorastania dziecko powinno zdobywać wiedzę o otaczającym świecie i jego prawach — wszystkich pozytywnych i negatywnych aspektach współczesnego świata i społeczeństwa. W ten sposób szuka swojego miejsca w życiu i będzie mógł realizować swój własny potencjał. Jeśli tak się nie stanie, w okresie dojrzewania traci się sens życia, może dojść do wewnętrznego kryzysu, agresji, uzależnienia od narkotyków.
Ważne: Zadaniem rodziców dzieci w kolorze indygo jest prowadzenie dziecka, a nie kontrolowanie go. Jeśli takie dzieci otrzymają wsparcie i aprobatę dla własnych aspiracji, będą mogły dorosnąć, by stać się naprawdę bystrymi i odnoszącymi sukcesy jednostkami.