Choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego: stopnie choroby, przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenie, ćwiczenia i dieta w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Co zrobić ze zwyrodnieniem stawu kolanowego? Dowiedz się z artykułu.

Choroba zwyrodnieniowa stawów jest jednym z rodzajów artrozy, która wpływa bezpośrednio na staw biodrowy. Choroba rozwija się głównie u osób starszych.

Co to jest choroba zwyrodnieniowa stawu biodrowego?

Choroba zwyrodnieniowa stawów (zwana również chorobą zwyrodnieniową stawów, deformacją zwyrodnieniową stawów) ma charakter zwyrodnieniowy-dystroficzny i jest zwykle charakterystyczna dla osób starszych. Może być jednostronny lub obustronny, w zależności od tego, czy dotyczy to jednej, czy obu kończyn. Choroba ta charakteryzuje się progresją.

Jest leczony medycznie w początkowych stadiach, jeśli staw jest zniszczony - konieczna interwencja chirurgiczna. Według statystyk kobiety są bardziej podatne na chorobę zwyrodnieniową stawów niż mężczyźni.

• Grubszy płyn stawowy wysusza powierzchnię chrząstki, zmniejsza jej gładkość. Taka szorstkość prowadzi do uszkodzenia chrząstki, aw efekcie do deformacji kości, a później do zaniku mięśni.
• Istnieje pierwotna choroba zwyrodnieniowa stawów, która rozwija się z nieznanych przyczyn oraz wtórna, w wyniku innej choroby (choroba Perthesa, urazy, stany zapalne, dysplazja stawów itp.). Powodem może być również otyłość ostatnich stadiów.
• Oprócz wymienionych powyżej czynników ryzyka istnieje również genetyczny. Wynika to z możliwości dziedziczenia zaburzeń metabolicznych, osłabienia tkanki chrzęstnej i może w pewnym stopniu zwiększać ryzyko choroby.
• Głównym narzędziem diagnostycznym, poza obrazem klinicznym, jest zdjęcie rentgenowskie, dla pełniejszego obrazu wykorzystuje się tomografię komputerową, rezonans magnetyczny.
• W zależności od miejsca koncentracji procesu destrukcyjnego wyróżnia się zwyrodnienie stawów górnego lub dolnego bieguna centralnego.

Oznaki różnego stopnia zwyrodnienia stawu biodrowego, przyczyny wystąpienia

Wraz z postępem choroby zmiany i oznaki choroby zwyrodnieniowej stawów. Proces ten można umownie podzielić na etapy.

Choroba zwyrodnieniowa stawów I stopnia

• Charakteryzuje się okresowym nieznacznym bólem, który występuje w pachwinie (być może w część boczna biodra, nieco mniej - w okolicy kolan) najczęściej z powodu wysiłku fizycznego i znika po odpoczynku.
• W stanie stacjonarnym osoba w ogóle nie odczuwa dyskomfortu. Niestety, często z powodu tego wyimaginowanego samopoczucia wiele osób nie spieszy się z wizytą u lekarza, chociaż pierwszy etap choroby, kiedy zmiany w chrząstce dopiero się zaczynają, jest najkorzystniejszy dla pełnego leczenia.

Koksartroza II stopnia

• Charakteryzuje się nasileniem objawów, pojawianiem się bólu nawet po lekkim wysiłku fizycznym, ponadto można go odczuć w całym udzie, do wysokości kolana, rzadziej poniżej kolana.
• Na tym etapie siła mięśni maleje, można zaobserwować lekkie kulawizny. Zmiany rentgenowskie stają się bardziej widoczne, ale teraz leczenie staje się znacznie bardziej skomplikowane.

Koksartroza III stopnia

• Obecność bólu przewlekłego, nie tylko w biodrze obszar, ale także w całej nodze.
• Czas przejścia na kij lub kołek, bez którego poruszanie się staje się problematyczne, mięśnie zanikają, noga może się skrócić.
• RTG pokazuje znacznie zdeformowany staw, brak szpary stawowej. I tutaj jest już jasne, że nie można zrezygnować z leczenia farmakologicznego.

• Staw staje się całkowicie nieruchomy.

Jakie są przyczyny, wywołują chorobę zwyrodnieniową stawów, są:

• upośledzone ukrwienie
• obciążenie stawu biodrowego
• deformacje kręgosłupa
• w starszym wieku – urazy i ich konsekwencje
• niewielka aktywność fizyczna
• zapalenie stawów
• problemy z metabolizmem
• ubytki kości biodrowej i jej martwica
• zaburzenia hormonalne w organizmie

) Rozpoznanie zwyrodnienia stawu biodrowego

Zwyrodnienie stawu biodrowego jest dość często mylone z zapaleniem krętarza lub zapaleniem ścięgien kości udowej, zespołem mięśnia gruszkowatego i zespołem korzeniowym, zapaleniem stawów, Poliamigrafia reumatyczna.

Dlatego potrzebny jest zestaw metod, aby wyeliminować błędy w diagnozie. Są to już nazywane radiografii i MRI, rzadziej - USG, analiza krwi.

• Analizując skład krwi pobranej z palca można określić, czy szybkość sedymentacji erytrocytów jest prawidłowa. Jeśli jest wyższy niż normalnie, możliwe, że problem jest związany z procesem zapalnym. To samo można powiedzieć o zwiększonej zawartości leukocytów.
• Dzięki biochemicznej analizie krwi (z żyły) pod kątem poziomu markerów stanu zapalnego, można wyraźniej stwierdzić, czy u pacjenta rozwija się zapalenie stawów, czy artroza.
• Radiografia często jest w stanie od razu rozpoznać obecność zmian w stawie, na zdjęciu widoczna jest również szerokość szpary stawowej.
• MRI odzwierciedla procesy zachodzące w tkance chrzęstnej.

Tomografia komputerowa lub USG stawu są odpowiednie, jeśli brak możliwości wykonania rezonansu magnetycznego. I oczywiście bardzo ważne jest osobiste badanie przez specjalistę.

Jak i na czym leczy się medycznie chorobę zwyrodnieniową stawu biodrowego?

W początkowych stadiach, zwłaszcza w okresach zaostrzeń, pokazano:

• indometacyna
• nimesulid
• diklofenak
• meloksykam
• ketoprofen
• ibuprofen itp.

Aby przywrócić zdeformowaną chrząstkę, użyj chondroprotektorów (arthr, siarczany chondroityny, teraflex, structum, chondrolon, glukozamina itp.), można je również podawać przez udo. Normalizować krążenie krwi — środki rozszerzające naczynia krwionośne (kwas nikotynowy, nikotynian ksantyny itp.). W razie potrzeby przepisuje się środki zwiotczające (Midocalm, Syrdalud). Te środki zwiotczające mięśnie są częścią kompleksowego leczenia.

Jeśli ból nie ustępuje, stosuje się iniekcje dostawowe:

• hydrokortyzon
• diprospan
• flosteron
• triamcynolon
• kenalog
• metipred

Płyn dostawowy, który utracił niezbędne właściwości zastępuje preparaty kwasu hialuronowego (synvisk, fermatron, hiastat, ostenil itp.). W celu złagodzenia tego stanu stosuje się maści rozgrzewające, przeciwzapalne i przeciwbólowe:

• voltaren emulgel
• ortofen
• Menowazyna
• Finalgon
• Espol

Ćwiczenia w chorobie zwyrodnieniowej stawu kolanowego

Gimnastyka terapeutyczna jest najskuteczniejsza, gdy zajęty staw nie jest trwały. Zmniejsza ból i ogólnie zmniejsza stan zapalny, spowalnia proces destrukcji stawów, rozluźnia tkankę mięśniową.

Pacjent pozostaje mobilny znacznie dłużej. Najważniejsze jest regularne wykonywanie ćwiczeń, zapobiegając w ten sposób procesowi stagnacji stawów. Obciążenia należy rozłożyć na obie nogi i podawać stopniowo, unikając gwałtownych ruchów.

W początkowym stadium choroby zalecane są następujące ćwiczenia:

• Leżąc na brzuchu delikatnie podnieś kończynę.
• Siedząc połącz nogi, rozłóż pięty i ostrożnie ściśnij piłkę, ściskając ją między kolanami. Leżąc na plecach ze złączonymi nogami, wykonuj ruchy podnoszenia i opuszczania, opierając się na dłoniach i stopach.
• Powtórz te ćwiczenia 1-2 razy na 10 podejść.

• niezawodne podparcie, kucanie i wstawanie.
• Wspinaj się na skarpetki.
• Wykonuj okrężne ruchy stopą.

W przypadku III stopnia zwyrodnienia stawów biodrowych, lekarze opracowali więcej jednej grupy ruchów:

• Stojąc prosto i mocno podparty, machać nogą w przód iw tył.
• Weź rozciągliwą opaskę uciskową i zakładając ją na stopę, wymachuj chorą kończyną, unikając napięcia mięśni.
• Usiądź z nogami na podłodze i rozłóż zgięte nogi.
• Siedząc na macie, pochyl się, wyciągając ręce do stóp.
• Nie rób przysiadów, dużo chodź.
• Jako dodatkowe ćwiczenie dobry automasaż uda po wychowaniu fizycznym. Polega na masowaniu bocznej i przedniej strony uda od kolana w kierunku pachwiny.

Co zrobić z chorobą zwyrodnieniową stawu biodrowego?

Pierwszą rzeczą do zrobienia jest nie marnowanie czasu. Jeśli nie rozpoczniesz leczenia na czas, możliwe, że będziesz musiał skorzystać z drogiej endoprotezy, co niestety nie zawsze się udaje.

• Należy ograniczyć aktywny wysiłek fizyczny, ograniczając się do kompleksu ćwiczeń terapeutycznych. Nie daj się ponieść zabiegom termicznym, wpływ zimna na staw pomaga znacznie skuteczniej.
• Jeśli już musisz chodzić z laską, oprzyj się o nią trzymając ją w przeciwnej ręce podczas chodzenia chorą nogą, przesuwając w ten sposób środek ciężkości na środek.
• Nie podnoś ciężarów ani nie stój przez dłuższy czas.
• Prawidłowe odżywianie jest bardzo ważne, co przyczynia się do wzmocnienia i odbudowy włókien chrzęstnych. Należy spożywać jak najwięcej produktów zawierających magnez, fluor, kwas askorbinowy, fosfor, kwasy organiczne: warzywa, owoce, zboża, owoce morza, buliony z podrobów, grykę, brązowy ryż, kaszę pęczak, płatki owsiane.
• Owsiankę doprawić suszonymi owocami i ziołami.
• Przydatny twardy ser, fermentowane produkty mleczne. Zastąp cukier miodem i staraj się w zasadzie powstrzymać się od soli.
​​​​
• Tłuste mięso, solone ryby nie powinny znajdować się w menu. Zamiast oleju słonecznikowego użyj oleju lnianego lub oliwy z oliwek.

Wszystkie te zalecenia, wykonywane pod nadzorem lekarza, będą uzupełnia leczenie farmakologiczne. Takie kompleksowe podejście do procesu gojenia pomoże Ci odzyskać ruchomość stawu we wczesnych stadiach choroby i sprawi, że poczujesz się lepiej, gdy zaczniesz chorobę.

Wideo: Skuteczne leczenie choroby zwyrodnieniowej stawów