Zaburzenie osobowości - rodzaje, objawy, diagnoza, terapia i konsekwencje patologii

Cechy osobowości człowieka stają się widoczne po późnym okresie dojrzewania i pozostają niezmienione przez całe życie lub zmieniają się lub zanikają nieznacznie wraz z wiekiem. Diagnoza zaburzeń osobowości (kod MKH-10) - to kilka rodzajów patologii psychicznych. Choroba ta dotyka wszystkie sfery ludzkiego życia, których objawy prowadzą do poważnego stresu i naruszenia normalnego funkcjonowania wszystkich systemów i narządów.

Co to jest zaburzenie osobowości

Patologia charakteryzuje się tendencją behawioralną osoby, która znacząco różni się od przyjętych norm kulturowych w społeczeństwie. U pacjenta cierpiącego na tę chorobę psychiczną dochodzi do dezintegracji społecznej i poważnego dyskomfortu podczas komunikowania się z innymi ludźmi. Jak pokazuje praktyka, specyficzne cechy zaburzeń osobowości pojawiają się w wieku młodzieńczym, dlatego dokładna diagnoza może być wykonana dopiero po 15-16 latach. Do tego odchylenia mentalne są związane ze zmianami fizjologicznymi w ludzkim ciele.

Uzasadnienie

Zaburzenia psychiczne danej osoby powstają z różnych powodów - od genetycznychskłonności i urazy narządów płciowych do cierpiącej przemocy w różnych sytuacjach życiowych. Często choroba występuje na tle zaniedbania dziecka przez rodziców, nadużywania intymności lub pobytu dziecka w rodzinie alkoholików. Badania naukowe pokazują, że mężczyźni są bardziej podatni na patologię niż kobiety. Czynniki ryzyka wywołujące chorobę:

  • predyspozycje do popełnienia samobójstwa;
  • uzależnienie od alkoholu lub narkotyków;
  • stany depresyjne;
  • zaburzenie obsesyjno-kompulsywne;
  • schizofrenia.

Objawy

Osoby z zaburzeniem osobowości charakteryzują się aspołecznym lub nieodpowiednim podejściem do wszystkich problemów. To prowokuje złożoność w relacjach z innymi ludźmi. Pacjenci nie dostrzegają swojej nieadekwatności w wzorcach zachowań i myślach, dlatego bardzo rzadko szukają pomocy u samych specjalistów. Większość osób z patologiami osobowości jest niezadowolona ze swojego życia, cierpi z powodu ciągłego zwiększonego niepokoju, złego nastroju i naruszeń zachowań żywieniowych. Główne objawy choroby obejmują:

  • okresy utraty rzeczywistości
  • złożoność w relacjach z partnerami w małżeństwie, dzieciach i /lub rodzicach;
  • poczucie dewastacji;
  • unikanie kontaktów towarzyskich
  • niezdolność do radzenia sobie z negatywnymi emocjami;
  • obecność takich uczuć, jak niepotrzebne, niepokój, zniewaga, gniew.

Klasyfikacja

Aby zdiagnozować zaburzenie osobowości w jednym z ICD-10, konieczne jest, aby patologia spełniała trzy kryterialub więcej z następujących kryteriów:

  • Zaburzeniu towarzyszy pogorszenie wydajności zawodowej;
  • stany mentalne prowadzą do osobistego cierpienia;
  • nienormalne zachowanie jest wszechogarniające;
  • chroniczny charakter stresu nie ogranicza się do epizodów;
  • widoczna dysharmonia w zachowaniu i postawach osobistych.

Choroba jest dalej klasyfikowana przez DSM-IV i DSM-5, grupując całe zaburzenie w 3 skupiska:

  1. Klaster A (ekscentryczny lub nietypowy). Są podzielone na schizotypy (301.22), schizoidalne (301.20), paranoidalne (301.0).
  2. Klaster (zakłócenia oscylacyjne, emocjonalne lub teatralne). Są podzielone na aspołeczne (301.7), narcystyczne (301.81), histeryczne (201.50), graniczne (301.83), nieokreślone (60.9), rozwiązłe (60.5).
  3. Cluster C (zespół lęku i lęku). Są uzależniające (301.6), obsesyjno-kompulsyjne (301.4), unikają (301.82).

W Rosji, przed przyjęciem klasyfikacji dla ICD, istniało własne ukierunkowanie psychopatii osobistej na P. B. Gannushkin. Zastosowano system słynnego rosyjskiego psychiatry, opracowany przez lekarza na początku XX wieku. Klasyfikacja obejmuje kilka rodzajów patologii:

  • niestabilny (o słabej woli);
  • afektywny;
  • histeryczny;
  • pobudzający;
  • paranoidalny;
  • schizoid;
  • Psychosthenic;
  • asteniczne.

Rodzaje zaburzeń osobowości

Częstość występowania choroby sięga 23% wszystkich zaburzeń psychicznych w populacji ludzkiej. Patologia osobowości ma kilka rodzajów, które z różnych powodów iobjawy choroby, metoda, intensywność i klasyfikacja. Różne formy zaburzeń wymagają leczenia indywidualnego, dlatego diagnozę należy traktować ze szczególną ostrożnością, aby uniknąć niebezpiecznych konsekwencji.

Przemijające

To pogwałcenie osobowości jest częściowym zaburzeniem, które występuje po silnym stresie lub przewrocie moralnym. Patologia nie prowadzi do chronicznej choroby i nie jest poważną chorobą psychiczną. Zaburzenie tranzystora może trwać od 1 miesiąca do 1 dnia. Długotrwałe stresy są prowokowane w następujących sytuacjach:

  • regularne obciążenie spowodowane konfliktami pracowniczymi, stanami nerwowymi w rodzinie;
  • męcząca podróż;
  • przejście procesu rozwodowego;
  • zmuszeni do rozstania z ukochanymi;
  • pozostawanie w więzieniu;
  • przemoc w rodzinie.

Asocjacyjny

Charakteryzuje się szybkim przebiegiem procesów asocjacyjnych. Na myśl pacjenta szybko zmieniają przyjaciela, że ​​nie ma czasu na ich wypowiedzenie. Zaburzenie asocjacyjne przejawia się w tym, że pacjent staje się płytkie myślenie, Ill ezhesekundnomu skłonny do przełączania uwagę, ponieważ jest to bardzo trudne do uchwycenia sensu swojej wypowiedzi. Patologiczny wzorzec choroby pojawia się spowolnienie myślenia, gdy pacjent jest bardzo trudne, aby przełączyć się do innego podmiotu, nie może stanowić podstawową ideę.

Cognitive

Jest to naruszenie w sferze poznawczej życia. W psychiatrii wskazane jest na tak ważnym symptomie zaburzeń poznawczych osoby, jak spadekwydajność mózgu. Przy pomocy centralnego działu układu nerwowego u ludzi istnieje zrozumienie, wzajemne połączenie i interakcja ze światem zewnętrznym. Przyczynami zaburzeń poznawczych osobowości może być wiele nieprawidłowości, które różnią się stanem i mechanizmem występowania. Wśród nich zmniejszona masa mózgu lub atrofia narządu, niewydolność krążenia krwi i inne. Główne objawy choroby:

  • pogorszenie pamięci;
  • trudności z wyrażaniem myśli;
  • pogorszenie koncentracji;
  • złożoność obliczeń.

Niszczący

Tłumaczenie z łacińskiego słowa "destruktywność" oznacza zniszczenie struktury. Psychologiczny termin destrukcyjne zaburzenie wskazuje na negatywną postawę jednostki wobec obiektów zewnętrznych i wewnętrznych. Osobowość blokuje produkcję energii produkcyjnej z powodu niepowodzenia w samorealizacji, pozostając nieszczęśliwym nawet po osiągnięciu celu. Przykłady destrukcyjnego zachowania metapsychopatii:

  • zniszczenie środowiska naturalnego (ekocyd, ekologiczny terroryzm);
  • uszkodzenia dzieł sztuki, pomników, cennych przedmiotów (wandalizm);
  • podważanie public relations, społeczeństwa (ataki terrorystyczne, wrogość);
  • celowa dekompozycja osobowości innej osoby;
  • zniszczenie (zabicie) innej osoby.

Mieszane

Ten rodzaj zaburzenia osobowości jest najmniej badany przez naukowców. Pacjent przejawia się jako jeden, a następnie inny rodzaj zaburzeń psychicznych, które nie mają trwałego charakteru. Z tego powodu mieszane naruszenie osobowościzwana też psychopatią mozaikową. Niestabilna natura pacjenta pojawia się z powodu rozwoju niektórych rodzajów uzależnień: hazardu, narkomanii, alkoholizmu. Osoby psychopatyczne często łączą objawy paranoidalne i schizoidalne. Pacjenci cierpią z powodu wysokiego podejrzenia, podatności na groźby, skandali, skarg.

Infantile

W przeciwieństwie do innych typów psychopatii, zaburzenie infekcyjne charakteryzuje się niedojrzałością społeczną. Człowiek nie może się oprzeć stresowi, nie może uwolnić się od stresu. W trudnych sytuacjach jednostka nie kontroluje emocji, zachowuje się jak dziecko. Infantylne zaburzenie występuje najpierw w okresie dojrzewania, postępuje wraz z wiekiem. Pacjent, nawet z wiekiem, nie uczy się kontrolować strachu, agresji, niepokoju, dlatego odmawia się im pracy grupowej, nie zabiera się do służby policyjnej.

Hysteronic

Zachowanie dissonalne z zaburzeniem gisterionowym przejawia się w poszukiwaniu uwagi i zwiększonej nadmiernej emocjonalności. Pacjenci nieustannie wymagają od środowiska potwierdzenia poprawności ich jakości, działań, aprobaty. Przejawia się to w głośnej rozmowie, głośnym śmiechu, nieodpowiedniej reakcji, by skoncentrować się na uwadze innych za wszelką cenę. Mężczyźni i kobiety z zaburzeniami osobowości typu gistronic są niedostatecznie seksualni w odzieży i ekscentrycznym zachowaniu pasywno-agresywnym, co stanowi wyzwanie dla społeczeństwa.

Psycho-neurotyczny

Różnica między psychoneurozą polega na tym, że pacjent zupełnie nie traci kontaktu z rzeczywistościąświadomi swojego problemu. Psychiatrzy mają trzy typy zaburzeń psychoneurotycznych: fobie, stany obsesyjne i histeria konwersji. Prowadzenie psychoneurozy może powodować wysoką aktywność umysłową lub fizyczną. Często z takim stresem stawiali czoła pierwszoklasistom. U dorosłych zaburzenia psychologiczno-neurologiczne powodują takie sytuacje życiowe:

  • małżeństwo lub rozwód;
  • zmiana pracy lub zwolnienie;
  • śmierć bliskiej osoby;
  • niepowodzenia w karierze;
  • brak pieniędzy i inne.

Rozpoznanie zaburzeń osobowości

Głównymi kryteriami diagnozy różnicowej zaburzeń osobowości są słabe subiektywne samopoczucie, utrata adaptacji społecznej i niepełnosprawności oraz zaburzenia w innych sferach życia. Aby prawidłowo zdiagnozować lekarza, ważne jest, aby określić stabilność patologii, aby uwzględnić cechy kulturowe pacjenta, porównać je z innymi rodzajami zaburzeń psychicznych. Podstawowe narzędzia diagnostyczne:

  • listy kontrolne;
  • kwestionariusze do samooceny;
  • ustrukturyzowane i wystandaryzowane wywiady z pacjentami.

Leczenie zaburzeń osobowości

W zależności od przypisania, współwystępowania i ciężkości choroby zaleca się leczenie. Leczenie farmakologiczne obejmuje podawanie leków przeciwdepresyjnych serotoniny (paroksetyny), atypowych leków przeciwpsychotycznych, (olanzapiny) i soli litu. Psychoterapia prowadzona jest w próbach zmiany zachowania, korygowania luk w edukacji, poszukiwania motywacji.

Wideo: zaburzenia osobowości