Parapsorriza: leczenie i dieta, rodzaje i objawy, przyczyny rozwoju i jaka jest niebezpieczna patologia

Parapsorrhase należy do grupy niezakaźnych chorób skóry, podobnych w obrazie klinicznym łuszczycy. Występuje przewlekle, z okresowymi nawrotami i remisjami. Przyczyny choroby są nadal niejasne. Tylko czynniki, które przyczyniają się do manifestacji wysypki są znane.

Parapsorriza to grupa chorób skóry, które mają ogólną manifestację: łuski wzniesione ponad powierzchnią skóry właściwej wysypki. Mogą wyglądać jak grudki lub blaszki, umieszczone na tułowiu, w proksymalnych częściach kończyn. Jednak warunki te mają różną patogenezę, histopatologię i dlatego wymagają osobnego podejścia terapeutycznego. W ICD-10 patologia jest umieszczana pod kodem L41.

Nazwę choroby po raz pierwszy zaproponował w 1902 r. Francuski dermatolog Louie Brock. Początkowo opisali trzy główne formy parapsoriasis:

• na małą skalę i na dużą skalę;
• lichenoid;
• w kształcie kropli.

Później Haberman-Much został również włączony do tego polecenia. Podstawą patogenezy tej choroby jest tworzenie nacieków składających się z limfocytów T. Dlaczego na skórze występują takie zmiany - wciąż nie jest znane.

Podstawowe formy

Parapsorrhiza zbiegów jest łagodnym zaburzeniem, które rzadko postępuje. Brukowiec może mieć bardziej złowieszcze skutki, ponieważ w 10% przypadków na jego tle powstaje chłoniak z komórek T. Niektórzy badacze uważają go nawet za początkowy etap nowotworów złośliwych. Patologia ucieczki zwykle trwa od dwóch do trzech miesięcy do kilku lat, a następnie może być spontanicznie rozwiązana. Wariant o dużej kości często ma przebieg przewlekły i wymaga leczenia obligatoryjnego, ponieważ może on zakończyć się tworzeniem chłoniaków.

Mechanizmy występowania

Według naukowców dane dotyczące postaci dermatozy są różnymi stadiami zaburzeń limfoproliferacyjnych - od przewlekłego zapalenia skóry po wyraźnie złośliwą chłoniaka T-komórkowego skóry.

• Stokrotki. Proces reaktywny, realizowany poprzez limfocyty T CD4. Obraz jest podobny do zmian w przewlekłym zapaleniu skóry. Jednak niektórzy eksperci uważają, że może to być nieskuteczna postać chłoniaka T-komórkowego. Okazuje się, że są to dobrze określone miejsca z łuszczącą się powierzchnią. Średnica - mniej niż 5 cm, zlokalizowane na tułowiu i kończynach, nie swędzą. Typowym przykładem jest wysunięta wysypka w kształcie palca, umiejscowiona w konkretnym dermatomie i zlokalizowana na bocznej powierzchni klatki piersiowej lub brzucha.
• Brukowiec. Ta forma wiąże się z przewlekłym procesem zapalnym. Histologicznie łagodny, bez obecności atypowych limfocytów. W przeciwnym razie jest uważany za początkowy etap chłoniaka. Przejawia się jako słabo rumieniowe plamy o łukowatych konturach. Wszyscywysypka często większe niż 6 cm. Elementy te znajdują się przy bliższym kończyn i tułowia, czasami przypomina „strój kąpielowy”. Powierzchnia wysypki jest czerwona (łosoś), pokryta na wierzchu cienką łuską podobną do płatków.

Naukowcy odkryli, że u 87% pacjentów z dużą parazytozą występuje wirus opryszczki typu 8. Ale jak bardzo te dwa zjawiska są ze sobą powiązane, w chwili obecnej nie zostały jeszcze ustalone.

Epidemiologia

Nie ma dokładnych statystyk dotyczących częstości występowania patologii. Być może wynika to z problemów diagnostycznych: wielu pacjentów po prostu nie docenia objawów, zwłaszcza gdy nie są jasne. Szacowane dane: 3,6 przypadków na milion mieszkańców rocznie.

Jeśli chodzi o formę melkokbalishechnoy, przypadki powikłań lub zgonów nie były rejestrowane. W bolsheblyashechnoy - powikłania związane z rozwojem chłoniaka T-komórkowego, w tym przypadku pięcioletniego przeżycia pacjentów wynosi 90%.

Wariant niedożywienia jest bardziej powszechny u mężczyzn. Stosunek mężczyzn i kobiet wynosi 3: 1.

Naukowcy nie znaleźli wyraźnego związku między czynnikami zakaźnymi a początkiem parapsoriozy. Oznacza to, że choroba nie jest zainfekowana.

Objawy kliniczne

W większości przypadków patologia charakteryzuje się powolnym początkiem. Wysypka pojawia się stopniowo, staje się widoczna przez dłuższy czas. Niektórzy ludzie mają dodatkowe elementy skóry.

Może to przybrać formę drobnoziarnistej cynydwa do trzech miesięcy do kilku lat. Choroba ma korzystne perspektywy - po epizodzie zaostrzenia wysypki może zniknąć spontanicznie.

Bolsheblashechny również zachowuje się przewlekle, rozwija się przez wiele lat, a czasami dziesiątki lat. Może rozwijać się w grzybopodobną grzybicę, chłoniak T-komórkowy skóry. Bez odpowiedniego leczenia remisja nie występuje w tym przypadku.

Diagnostyka

Diagnostyka różnicowa jest przeprowadzana z następującymi chorobami:

• alergiczne kontaktowe zapalenie skóry;
• chłoniaka T-komórkowego skóry;
• łagodzone zapalenie skóry;
• łuszczyca plamista;
• różowy porost;
• kiła.

Parapsorriza różni się od łuszczycy obrazem wysypki, ich umiejscowienia. Patologie te charakteryzują się różnymi patogenami i zmianami morfologicznymi w skórze. Tylko doświadczony dermatolog może ustalić dokładną diagnozę.

Badania laboratoryjne

Badanie krwi przeprowadza się zliczeniem liczby leukocytów i ich różnicowaniem. Wysokie poziomy limfocytów lub obecność cesarskich komórek można podejrzewać o grzybicze grzybice lub chłoniaki T-komórkowe skóry.

Zgodnie ze wskazaniami można wykonać biopsję miejsca wysypki. Następnie wykonuje się analizę histologiczną próbki. Jest to szczególnie konieczne w przypadku podejrzenia chłoniaka.

Leczenie

Zazwyczaj leczenie zastępcze zaleca leczenie zachowawcze, które w większości przypadków jest skuteczne. Zastosowane:

• lokalne środki zaradcze o działaniu zmiękczającym;
• hormony kortykosteroidów;
• fototerapia;
• łączenie fototerapii z psoralenem.

Schemat terapii jest ustalany indywidualnie przez lekarza, w zależności od ciężkości i nasilenia procesu.

Pachnący chleb

Ponieważ ten typ patologii rzadko postępuje, leczenie polega na złagodzeniu objawów. Zwykle ogranicza się do powołania lokalnych produktów do pielęgnacji skóry. Zalecane są żele i maści na bazie tłuszczu, które działają zmiękczająco. W niektórych przypadkach można przepisać maści z hormonami glukokortykoidowymi (klasa III-V). Według niektórych ekspertów mają one wyraźniejszy efekt kliniczny.

Przy dużej częstości występowania wysypki na ciele pokazano fototerapię. Najskuteczniejsze wąskopasmowe promieniowanie ultrafioletowe w wielu przypadkach prowadzi do remisji. W przypadku braku znaczącego efektu pokazano terapię PUVA z leczeniem psoralenem i ultrafioletowym promieniowaniem ultrafioletowym.

Pacjenci z drobnoziarnistą postacią są pod nadzorem dermatologa. Wraz ze wzrostem liczby wysypek, postępującym wzrostem ich wielkości, pojawieniem się pieczęci lub atrofią naskórka, wskazana jest biopsja skóry.

Brukowiec

W tym przypadku leczenie jest obowiązkowe, ponieważ zapobiega postępowi procesu i zmniejsza ryzyko chłoniaka. W ramach programu można uwzględnić następujące produkty lokalne:

• kortykosteroidy klasy średniej lub wysokiej (II-IV);
• gazowy iperyt azotowy (mustargene);
• karmustyna.

KontrolaTerapia jest przeprowadzana co dwa do trzech miesięcy. Fototerapia odbywa się za pomocą szerokopasmowego lub wąskopasmowego promieniowania ultrafioletowego. Dobry efekt daje również metoda PUVA. U większości pacjentów prowadzi do remisji.
Wraz z postępem wysypki lub zmianami w ich morfologii, rozważana jest kwestia biopsji skóry.

Styl życia i dieta

Zaprzestanie złych nawyków, wzmacnianie układu odpornościowego poprzez racjonalne odżywianie - czynniki, które pomagają osiągnąć remisję. W przypadku wysypki na skórze należy rzucić palenie. Alkohol jest dozwolony tylko w umiarkowanych ilościach, od każdego przypadku.

W przypadku pacjentów z problemami dermatologicznymi opracowano specjalną dietę Pegano. Opiera się na produktach o działaniu alkalicznym. Jednocześnie żywność, która promuje zakwaszanie organizmu, musi być ograniczona. Jest specjalny stół, który pokazuje reakcje alkaliczne produktów. Na jego podstawie konieczne jest zrobienie menu. Dieta powinna koniecznie zawierać:

• sałatki ze świeżych owoców i warzyw, przyprawione oliwą z oliwek lub jogurtem naturalnym;
• owsianka - płatki owsiane, gryka, ryż, jęczmień perłowy;
• zupy na bulionie z warzyw i morwy;
• warzywa pieczone w piecu lub gotowane na parze;
• ryba morska - lepsze odmiany tłuszczowe;
• ptak - kurczak lub indyk;
• pieczywo z otrębami lub mąką o szorstkim mieleniu.

Produkty zawierające barwniki i konserwanty są wyłączone z menu. Zaleca się ograniczenie pieczeni. Rzadko można jeść wypieki białemąka

Lichenoid

Ta patologia różni się od łuskowatych wysypek o charakterze grudkowym. Mają czerwonawy lub czerwonawo-brązowy odcień. Głównie zlokalizowane w pniu lub kończynach. Wyglądają jak paski, które krzyżują się ze sobą.

Zazwyczaj typ genotypowy jest łagodny, po okresie zaostrzenia występuje spontaniczna rozdzielczość. Czasami wysypka utrzymuje się przez długi czas na skórze.

Kropla

W przypadku tego wariantu choroby charakteryzuje się obecnością konkretnych wysypek: guzki wielkości grochu, różowe lub brązowe. W centrum tej edukacji są szare łuski. Rozpoznanie patologii opiera się na konkretnych zjawiskach:

• integralność - skale na powierzchni wysypki można całkowicie usunąć;
• peeling - jeśli zeskrobujesz górną część węzła, wtedy jest łuszcząca się łuszcząca się;
• krew - silne złuszczanie wywołuje uwalnianie kropelek krwi.

W przypadku typu kroplowego patologia może być ostra, podostra lub przewlekła. Ostre czasem towarzyszy wzrost temperatury lub złe samopoczucie. Niektórzy pacjenci zwiększają węzły chłonne. Kronika może trwać latami. Pogorszenia częściej występują w okresie jesienno-zimowym.

Częściej występuje u osób w młodym wieku (do 30 lat), nastolatków. Korelacja tej postaci z przenoszonymi chorobami zakaźnymi (dławica piersiowa, ostre infekcje dróg oddechowych, odra, ospa wietrzna) została ustalona. Po zniknięciu wysypki na skórzezwykle nie ma śladów, rzadko obserwowane obszary leukodermy.

Leczenie obejmuje powołanie następujących grup leków:

• antybiotyków o liczbie penicylin;
• środki przeciwhistaminowe i leki alergiczne („cetyryzyny” chlorku wapnia, glukonianu wapnia, tiosiarczan sodu);
• kompleksy witaminowe z D2;
• Ascorutin, kwas nikotynowy.

Ponadto w tej postaci patologii skutecznych środków przeciwmalarycznych, na przykład, „delagil”. Glikokortykoidy są przepisywane przez wskazania. Można je stosować zarówno w postaci tabletek, jak i maści. Dobry efekt daje leczenie lekkimi wiązkami, w szczególności terapią PUVA. Istnieją zalecenia dotyczące stosowania fonoforezy z maścią Solcaseril.

Haberman-Mukha

Został przypisany tej grupie chorób znacznie później niż klasyczna triada. Szczególną cechą jest ostry początek choroby i obecność specyficznych polimorficznej wysypki. Elementy skóry mogą być różne:

• bąbelki;
• krosty;
• Papugi;
• elementy krwotoczne;
• guzki martwicze.

Pacjenci, mogą pojawić się gorączka, złe samopoczucie, ból głowy, a czasem powiększenie węzłów chłonnych wykryte.
Wysypka zlokalizowane nie tylko w nogach, ale także na skórę głowy, nóg, rąk. Stosunkowo rzadko elementy skóry znajdują się na widocznych błonach śluzowych. Wysypki wydają się być powszechne, zwykle zlokalizowane symetrycznie. Stopniowoobjawy ulegają regresji, w niektórych przypadkach występują małe blizny.

Manifestacje parapsjrozy mają różną ostrość, różnią się polimorfizmem, wzrastają w okresie zaostrzenia choroby. Ponadto każda forma patologii ma swoją własną charakterystykę, wymaga odrębnego podejścia terapeutycznego. Dlatego diagnozę tej choroby powinien zajmować lekarz o odpowiednich kwalifikacjach.