Lumbalgia kręgosłupa lędźwiowego - eliminacja zespołu bólowego w regionie krzyżowym
Spis treści
Zespół Lumbage: co to jest? Bolesne złe samopoczucie w okolicy lędźwiowej, które występuje głównie w bólach głowy. Błędem jest przyjmowanie, że lumbalgia ("lummus" - w poprzek, "algos" - ból) jest chorobą. Jest to sygnał ukrytych dolegliwości, które należy wykryć i leczyć. Dyskomfort z tyłu może powodować niepełnosprawność.
Co to jest lumbalgia
Układ mięśniowo-szkieletowy składa się z wielu "segmentów" - są to kręgowce, dyski między nimi, mięśnie, ścięgna, więzadła, korzenie nerwów. Jeśli występują zmiany patologiczne w każdej z tych struktur kręgosłupa lub narządów miednicy, pojawia się ból pleców. Rozczarowaniu mogą towarzyszyć uczucia nieznośnie ostre lub nudne, trwające dłużej niż 3 miesiące. Lumbalgia to zespół bólowy charakteryzujący się skurczem mięśni i sztywnością ruchu. Choroba praktycznie nie ma ograniczeń wiekowych, ale w większości przypadków cierpią one na osoby starsze.
Co to jest lumbalgiakręgosłup lędźwiowy kręgosłupa, zgodnie z międzynarodową klasyfikacją chorób? W ICD-10 ten zespół jest wymieniony pod numerem 54.5. Dodatkowe liczby wskazują na rodzaj i etap rozwoju patologii. Często kod lumbalgii powinien być naznaczony chorobą, która go spowodowała. Znając takie kody, możesz sprawdzić zgodność leczenia z zatwierdzonymi standardami medycznymi.
Nie jest konieczne identyfikowanie lumbalgii z lumbago. Chociaż te patologie są podobne, są one manifestowane i traktowane inaczej. Porównaj: Lumbalgia to ból, który stopniowo narasta, a kiedy lumbago zabija natychmiast, jak ujęcie. W pierwszym przypadku często napromieniowuje (daje) obszar pośladków, bioder, aw drugim - koncentruje się w dolnej części pleców. W lumbago, w ciągu tygodnia mija maksimum, z lumbalgią bez leczenia, stan tylko się pogarsza.
Odmiany patologii i ich klasyfikacja
Ból w okolicy lędźwiowej kręgosłupa manifestuje się w jednej z dwóch postaci:
- ostra: silny ból pojawia się nieoczekiwanie i często nie jest związany z samym kręgosłupem - z wyjątkiem wypukłości (występu) krążków międzykręgowych;
- przewlekłe: patologia rozwija się powoli i jest związana z uszkodzeniami struktur kręgosłupa.
W zależności od rodzaju syndromu jego pochodzenia dzieli się na dwa główne typy:
- lumbalgia kręgosłupa, której przyczyny stanowią naruszenie kręgosłupa;
- nie powodują chorób kręgo- wych z powodu chorób, które pojawiają się w okolicy lędźwiowej, ale poza kręgosłupem.
Ostra forma patologii
Ostra lumbalgiakręgosłup lędźwiowy - często wynikający z niewygodnego ruchu, nieprawidłowego podnoszenia ciężkich ładunków, obrażeń lub przechłodzenia. Nie ma poważnych zmian patologicznych w kręgach. Jednakże, jeśli części lędźwiowe lub sakralne ulegają procesom degeneracyjnym, ból prędzej czy później staje się szczytem ich rozwoju. Czasami ostra lumbalgia przechodzi sama, ale często staje się przewlekła.
Przewlekłe
Obecność tej postaci lumbalgii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa można powiedzieć, jeśli ból jest często podawany pośladkom, nogom, stosunkowo słaby i nie przechodzi przez pół roku. Wrażenia powtarza się z oczywistą okresowością lub pod wpływem czynników negatywnych (podwyższona aktywność fizyczna, nadmierne wychłodzenie). Gdy lokalizacja patologii jest osłabiona, pacjent potwierdza ból.
Lumbalgia kręgosłupa
Do typowych patologii kręgosłupa, które powodują zespół bólu kręgowców, czyli ból w okolicy lędźwiowej, należą:
- osteochondroza;
- osteoporoza;
- występ, przepuklina dysku;
- spondyloza (wzrost tkanki kostnej na obrzeżach kręgów);
- artretyzm, artroza stawów międzykręgowych;
- urazy kręgosłupa lędźwiowego;
- zwężenie kanału kręgowego;
- guz kręgów.
Neverthebrogenny
Lumbalgia kręgosłupa lędźwiowego może również powodować następujące choroby narządów wewnętrznych:
- przewlekłe odmiedniczkowe zapalenie nerek, kamienie, cysty, jajniki nerek;
- przewlekłe zapalenie trzustki, owrzodzenie żołądka;
- zapalenie lub policystyczne jajniki, endometrioza lub nowotwory macicy;
- guzy wzdłuż grzbietu.
Przyczyny choroby
Patologia bólu kręgosłupa lędźwiowego jest spowodowana:
- nadmierny nacisk na kręgosłup;
- nadwaga;
- hipodynamia, praca osiadła;
- urazy;
- naruszenie postawy;
- nadmierne chłodzenie;
- silny stres;
- związana z wiekiem degradacja kręgosłupa (po 60 latach ból w odcinku lędźwiowym dotyka 70% osób).
Kluczowe oznaki i objawy
Typowe objawy patologii odcinka lędźwiowo-krzyżowego:
- ból, który wzrasta na stokach do przodu, kaszel, kichanie, napromienianie miednicy, krocza, kończyn;
- hipertonia mięśniowa;
- "mrówka", drętwienie skóry dolnej części pleców, pośladków, nóg;
- przerywana kulawość;
- problemy z oddawaniem moczu, krzesła;
- krwawienie menstruacyjne;
- osłabienie siły męskiej.
Metody diagnostyczne
Podczas badania i instrumentalnego badania pacjenta pojawia się bolesność kręgosłupa lędźwiowego. Promienie X pomagają ustalić, czy kręgosłup jest zdeformowany, zwężony czy kanał kręgowy. Tomografia komputerowa wyjaśnia informacje na najdrobniejsze szczegóły. MRI daje pełny obraz, który pozwala nam ocenić mechanizm wpływu negatywnych czynników nie tylko na kręgosłup, ale także na sąsiednie tkanki miękkie, naczynia krwionośne, korzenie nerwowe.
Leczenie lumbalgii w odcinku lędźwiowym kręgosłupa
Ponieważ choroba jest łagodna, bardzo skutecznie ją leczy. Szczególnie udane interwencje znajdują się na wczesnym etapie, kiedy nie ma nieodwracalnych komplikacji. Jak leczyć lumbalgię, aby skutecznie ją pozbyć? Konieczne jest nie tylko dostarczenie leków przeciwbólowych, ale także wyeliminowanie przyczyny ostrego zespołu bólowego. W przypadku przewlekłego bólu ważne jest, aby leczenie odcinka lędźwiowego kręgosłupa było złożone, przy użyciu:
- terapia manualna;
- masaż leczniczy;
- fizjoterapia;
- akupunktura, w tym farmakopunktura;
- terapia próżniowa;
- sucha lub podwodna trakcja (ekstrakcja) kręgosłupa;
- gimnastyka medyczna;
- Ortopedia.
Noszenie gorsetu krzyżowego lędźwiowego
Produkty ortopedyczne, ustalające obszar pacjenta lędźwiowego, zmniejszają jego aktywność fizyczną. Mniejszy nacisk odczuwają dyski kręgów, naczyń i zakończenia nerwów. Dzięki temu pacjent pozbywa się bólu i odczuwa znaczną ulgę w kręgosłupie. Gorsety medyczne chronią pacjenta przed ostrymi ruchami i chronią przed dodatkowymi obrażeniami.
Terapia lecznicza
Podczas prowadzenia złożonego leczenia lekarze stosują następujące leki:
- Midokalm, Sirdalud, Baclofen, zmniejszają hipertoniczność mięśni i środków przeciwbólowych;
- Nimesulid (Nayz), Diklofenak; Żele Nimesulid, Deep Rilif; Novokain lub Lidokain dlaśrodki przeciwbólowe;
- Diprospan, Hydrokortyzon, Deksametazon, hormonalne leki przeciwzapalne;
- Actovegin, Pentoxifylline, rozszerzenie naczyń krwionośnych, zmniejszenie lepkości krwi;
- Alflutope, Don-3, które przyczyniają się do przywrócenia tkanek chrzęstnych.
Metody fizjoterapii
Powszechnie stosowane procedury:
- elektroforeza;
- Laseroterapia magnetyczna i magnetyczna;
- obróbka ultradźwiękowa;
- akupunktura.
terapia ruchowa i masaż odcinka lędźwiowego sakralnego
Otwarte techniki terapii manualnej i kilka miesięcy ćwiczeń terapeutycznych przyczyniają się do:
- rozciąganie kręgosłupa;
- wzmacnianie sąsiednich mięśni i więzadeł;
- większa elastyczność stawów międzykręgowych.
Masaż podparcia odcinka lędźwiowego pomaga:
- uwolnij mięśniowy gorset kręgosłupa od skurczów i wzmocnij go;
- poprawiają krążenie krwi;
- w celu aktywacji odpływu limfy i zmniejszenia obrzęku w pobliżu korzeni nerwowych;
- w celu przyspieszenia regeneracji tkanek;
- wyeliminować ból.
Interwencja operacyjna
Interwencja chirurgiczna jest konieczna w przypadku poważnych naruszeń krążenia krwi i unerwienia rdzenia kręgowego, ropni, guzów. Jeśli z niestabilnością kręgów ruchy wywołują nieznośny ból u pacjenta, wykonują fuzję kręgosłupa - operację polegającą na zespawaniu segmentu zwyrodnieniowego za pomocą implantu. W przepuklinach międzykręgowych wykonuje się discectomy - usunięcie uszkodzonego krążka, który zastępuje się sztucznym. Do takichoperacje powinny być stosowane w skrajnych przypadkach, od tego czasu często nawrotów.
Możliwe powikłania i konsekwencje
Wśród nieprzyjemnych konsekwencji są trudne warunki i dolegliwości, które w przypadku braku odpowiedniej terapii mogą prowadzić do niepełnosprawności:
- nieuleczalne bóle;
- występ, przepuklina dysku;
- spondyloza;
- problemy z oddawaniem moczu, defekacja;
- paraliż kończyn;
- sakralne szkarlaty lędźwiowe;
- porażenie niedokrwienne, podobne do udaru.
Zapobieganie
Środki zapobiegające rozwojowi kręgosłupa lędźwiowego są niezwykle proste. Monitoruj:
- spać na przeciętnym sztywnym materacu;
- do walki z nadwagą;
- podczas pracy sit-up okresowo obracać;
- w celu uniknięcia nadmiernego wychłodzenia;
- prawidłowe podnoszenie ciężkości: napinanie mięśni grzbietu i stóp, lekko przysiadanie;
- , aby uniknąć urazów kręgosłupa.