Największa planeta układu słonecznego - nazwa, masa, średnica i charakterystyka
Spis treści
Układ słoneczny jest jedną z najbardziej złożonych i niezwykle interesujących struktur do studiowania, jako ekspertów w tej dziedzinie, i tylko dla fanów tematu kosmicznego. To tylko niewielka część całej galaktyki. Uderzające nie tylko w historię pojawiania się obiektów kosmicznych, ale także ich wymiary. To, co nazywa się największą planetą Układu Słonecznego - nie Słońcem, przekracza 300 razy Ziemię, a jej średnica jest 11 razy większa od Ziemi.
Czym jest planeta
Przed rozmową o tym, jaki rodzaj planety jest największy, trzeba poradzić sobie z pojęciem tego obiektu. Planeta jest masywnym ciałem niebieskim, które wiruje na orbicie wokół gwiazdy. Sercem układu słonecznego jest Słońce, które powstało około 4,57 miliarda lat temu, ze względu na grawitacyjną kompresję chmur gazu i pyłu. To jasne światło jest głównym źródłem światła i ciepła, zarówno na Ziemi, jak i na innych planetach.
Ile planet znajduje się w Układzie Słonecznym
System dzieli się na grupy wewnętrzne i zewnętrzne. Najbliższe Słońcu są planety wewnętrzne i najmniejsze, asteroidy, w porównaniu do gwiazd. Najbliższa lokalizacja to Mercury. On jest najbardziejszybko poruszające się ciało niebieskie w systemie. Mars słynie z czerwonej powierzchni. Temperatura Wenus osiąga 400 stopni, co czyni ją jedną z najgorętszych. I planeta z potwierdzonym istnieniem życia - Ziemia posiadająca naturalnego satelitę - Księżyc.
Duże planety układu słonecznego
Strefa zewnętrzna składa się z planet o większym rozmiarze. Wśród jej ciężkich gigantów są Saturn, Uran, Neptun i Jowisz. Są one usytuowane w większej odległości od Słońca niż grupa wewnętrznej, co z kolei ma więcej różnych klimatach lodowaty wiatr. Planety Urana i Neptuna zostały przez astronomów sklasyfikowane jako "Lodowe giganty". Wszystkie gwiazdy na obszarze zewnętrznym mają własny system pierścieni.
Saturn
Saturn ma najbardziej rozbudowany system pierścieni i pasów. Ich głównym składnikiem są cząstki lodu, ciężkie pierwiastki i kurz. Sama planeta składa się z wodoru z helem, wodą, metanem, amoniakiem i innymi pierwiastkami. Prędkość wiatru na Saturnie osiąga 1800 kilometrów na godzinę, co może powodować wiry. Badanie planety zajmuje stanowisko badawcze, którego zadaniem jest analiza struktury pierścieni. Saturn ma 62 satelity, z których najsłynniejszym jest Titan.
Uranus
Najfajniejszym gigantem jest Uran. Niska temperatura jest związana z odległym położeniem od Słońca. Powierzchnia uranu pokryta jest głównie lodem i skałami, a struktura atmosfery to wodór i hel. Odkryto również chmury stałego amoniaku, wodoru i lodu. Różni się ona od osi obrotu tej planety, zcharakterystyczne "z boku". Zwraca się do Słońca przez północne, południowe, równikowe i średnie szerokości geograficzne. Obiekt ma oznaki sezonowych zmian w postaci rosnącej aktywności pogodowej. Uranus ma 27 satelitów.
Neptun
Neptun ma duży rozmiar i jest czwartą co do wielkości planetą w średnicy. W jego atmosferze wzrasta silny wiatr, który może osiągnąć 2100 kilometrów na godzinę, a temperatura jest bliska 220 stopni ze znakiem minus. Ponadto w jego atmosferze występują ślady metanu, dające niebieski odcień. W 1989 roku ekspedycja Voyager-2 na południowej półkuli planety znalazła dużą ciemną plamę. Neptune ma 13 satelitów, w tym Triton. Został odkryty w XX wieku. Inne ciała niebieskie zostały odkryte później.
Jowisz
Na pytanie, która planeta ma największą masę, możesz śmiało powiedzieć - Jowisz. Największa planeta układu słonecznego ma górną warstwę składającą się z wodoru, metanu, amoniaku i wody. W atmosferze Jowisza zarejestrowano wiele zjawisk, w tym burze, błyskawice i poświaty polarne. Wiry na planecie mają niesamowitą prędkość - do 640 kilometrów na godzinę. Z powodu dużej burzy na powierzchni Jowisza utworzyła się duża czerwona plama, która stała się jedną z głównych cech giganta. Ze względu na ogromny rozmiar planety jego części są obracane z różnymi prędkościami.
Jaka jest największa planeta
Od 1970 roku badanie największej i najtrudniejszej planety Jowisza przeprowadzono na ośmiu statkach kosmicznych: "Krajowa Dyrekcja ds.aeronautyka i eksploracja kosmosu "," Voyager "," Pionier "," Galileo "i inne. Ten olbrzym ma ciężką masę, która przekracza ziemię o 300 razy. Największa planeta układu słonecznego ma największą liczbę satelitów - 69. Wśród nich są wielcy Galileusz - Io, Europa, Ganimedes i Kallisto. Zostały odkryte przez słynnego włoskiego astronoma Galileo Galilei w 1610 roku.
Dane statystyczne
Poniżej przedstawiono główne cechy największej planety Układu Słonecznego:
- waga: 1,8981 x 1027 kilogramów;
- objętość - 1,43128 × 1015 kilometrów sześciennych;
- powierzchnia - 6.1491 x 1010 kilometrów kwadratowych;
- średni obwód - 4 39264 x 105 kilometrów;
- gęstość 1,326 gramów na centymetr sześcienny;
- warunkowa prędkość orbitalna - 13,07 km na sekundę;
- nachylenie w stosunku do płaszczyzny ekliptyki - 1,03 stopnia;
- jasność widoczna - 2,94 m;
- ciśnienie na powierzchni - 1 bar.
Czy życie jest możliwe na Jowiszu?
Jowisz jest gazowym gigantem, w którym praktycznie nie ma wody niezbędnej do tworzenia procesów życiowych. Ponadto nie ma on stałej powierzchni, która umożliwia rozwój drobnoustrojów, z wyjątkiem mikroskopijnych mas. A z powodu niskiej temperatury sięgającej 175 stopni ze znakiem minus, organizmy mogą zamarzać. Jedyną przestrzenią planety, odpowiednią do rozwoju życia, są szczyty chmur, odporne na promieniowanie słoneczne. Mogą tu ucierpieć swobodne organizmy pływające.
