Czym jest podwójna planeta i jakie są kryteria jej definicji? Jedyna planeta podwójna Układu Słonecznego: krótki opis

W tym artykule zajmiemy się pojęciem i niezbędnymi kryteriami planety podwójnej. I dowiemy się, którą planetę można nazwać jedyną podwójną planetą naszego Układu Słonecznego.

Kosmos zawsze był atrakcyjny swoją niewiadomością i tajemnicą. I nawet teraz nie jest w pełni zbadany. Dziś chcemy poruszyć taki temat, jak podwójna planeta Układu Słonecznego. Spróbujmy przeanalizować tę koncepcję i dowiedzieć się, czy w naszej galaktyce rzeczywiście istnieją podwójne planety.

Czym jest podwójna planeta?

W astronomii planeta podwójna jest układem podwójnym, w którym oba obiekty mają wystarczającą masę planetarną dla efektu grawitacyjnego. Ta koncepcja jest również znana jako planeta binarna.

• Ale ten termin nie jest uznawany przez Międzynarodową Unię Astronomiczną i dlatego nie znajduje się w oficjalnej klasyfikacji. W 2006 roku zrzeszenie naukowców w dziedzinie astronomii z całego świata podniosło i rozpatrzyło poprawkę dotyczącą klasyfikacji takich ciał astronomicznych.
• Zmiana ta miała odnosić się do układu Pluton-Charon jako planety podwójnej. Ale ta propozycja została odrzucona na korzyść obecnej pozycji planety.
• Materiały promocyjne promujące misję SMART-1, jedno z najpopularniejszych na świecie centrów badań kosmicznych, kiedyś nawet określały układ Ziemia-Księżyc jako podwójną planetę. Ale informacje pokazane na filmie nie są do końca prawdziwe.
• Wiele planetoid podwójnych z obiektami o mniej więcej tej samej masie jest czasami nieformalnie nazywanych planetoidami podwójnymi. Należą do nich asteroidy podwójne 69230 Hermes i 90 Antiope.

Według jakich kryteriów jest zdefiniowana "podwójna planeta"?

Wśród naukowców toczy się debata, jakimi kryteriami należy się posługiwać, aby odróżnić "planetę binarną" od "układu planetarnego księżyca".

Oba ciała spełniają kryteria pojęcia „planety”

• Definicja podwójnej planety wymaga, aby oba ciała indywidualnie spełniały kryterium oczyszczenia orbity, aby można je było nazwać planetą podwójną.
• Muszą też mieć wystarczającą siłę grawitacyjną nad gwiazdą, wokół której następuje obrót.
• A do tego potrzebna jest właściwa masa kosmicznego ciała.

Stosunek mas obiektów zbliża się do 1/1

• Jedną z ważnych cech przy definiowaniu „podwójnej planety” jest stosunek mas dwóch ciał. Stosunek masy 1/1 wskaże ciała o w przybliżeniu równej masie.
• Dlatego, używając tego kryterium, można łatwo wykluczyć księżyce Marsa, Jowisza, Saturna, Urana i Neptuna. Wszystkie z nich mają masy mniejsze niż 0,00025 (1/4000) części planet, na których krążą. Niektóre planety karłowate mają również satelity znacznie mniej masywne niż same planety karłowate.
• Najbardziej godnym uwagi wyjątkiem jest system Pluton-Charon. Stosunek mas Charona do Plutona wynosi 0,117 (≈ 1/9), czyli prawie 1. Dlatego Pluton i Charon zostały opisane przez wielu naukowców jako „podwójne planety”. Ale pod koniec 2006 roku, w związku z wyjaśnieniem znaczenia „planety”, zostały one sklasyfikowane jako „planety podwójne karłowate”.
• IAS odnosi się obecnie do Charona jako do księżyca Plutona, ale wyraźnie wyraziła chęć zrewidowania tej klasyfikacji w przyszłości.
• Stosunek masy Księżyca do Ziemi jest nieco większy przy 1/81, co jest również zauważalnie bliskie 1 w porównaniu do wszystkich innych stosunków księżyców do ich planet. Ale z matematycznego punktu widzenia to wciąż więcej niż 2! Chociaż niektórzy naukowcy czasami odnoszą do tej kategorii Ziemię i jej satelitę. A może to odzwierciedlenie mylącej reklamy.

• Obecnie najczęściej proponowaną fiksacją dla układu podwójnej planety jest aspekt z barycentrum wokół którego oba ciała są zlokalizowane. Powinien leżeć poza powierzchnią obu ciał. Zgodnie z tą definicją Pluton i Charon są planetą podwójną, ponieważ środek masy znajduje się poza Plutonem.
• Warto zauważyć, że środek masy układu Jowisz-Słońce leży poza powierzchnią gwiazdy. Ale stwierdzenie, że Jowisz może być gwiazdą podwójną, nie jest analogiczne do stwierdzenia, że ​​Pluton-Charon jest planetą podwójną. Problem polega na tym, że Jowisza nie można nazwać gwiazdą ani nawet brązowym karłem. Wynika to z jego niskiej masy i niezdolności do obsługi jakiegokolwiek rodzaju fuzji.

Tworzenie systemu

• które te dwa obiekty przyszły do ​​stworzenia systemu. Zakłada się, że zarówno układ Ziemia-Księżyc, jak i Pluton-Charon powstały w wyniku gigantycznych uderzeń.
• Jedno ciało zostało uderzone przez inne ciało, co spowodowało powstanie dysku szczątkowego i utworzenie dwóch nowych ciał poprzez akrecję. Istnieje inna wersja, w której powstało jedno nowe ciało, podczas gdy większe pozostało, ale zmieniło się.
• Jednak gigantyczny wpływ nie jest wystarczającym warunkiem, aby oba ciała były "podwójną planetą". Ponieważ takie uderzenie może również prowadzić do powstania małych księżyców, na przykład 4 małych zewnętrznych księżyców Plutona.
• Porzucona obecnie hipoteza o pochodzeniu Księżyca została nazwana "hipotezą podwójnej planety". Pomysł polegał na tym, że Ziemia i Księżyc powstały w tym samym regionie dysku protoplanetarnego Układu Słonecznego, tworząc układ w interakcji grawitacyjnej.
• Pomysł ten jest również problematycznym warunkiem zdefiniowania dwóch ciał jako "planet binarnych", ponieważ planety mogą "przechwytywać" ciała kosmiczne poprzez oddziaływanie grawitacyjne.
  • Na przykład, księżyce Marsa (Fobos i Deimos) są uważane za asteroidy, które zostały przechwycone przez Marsa dawno temu. Tak słaba definicja uznałaby również Neptuna-Trytona za podwójną planetę. W końcu Triton był ciałem tej samej wielkości i podobnym do Plutona, ale później został schwytany przez Neptuna.

Jedyna podwójna planeta w naszym Układzie Słonecznym: krótki opis

Teleskop kosmiczny NASA (ESA Hubble) otrzymał najjaśniejsze zdjęcia jednego z najbardziej odległych i tajemniczych obiektów w naszym Układzie Słonecznym. Układ Słoneczny — planeta Pluton.

• Obserwacje zostały wykonane za pomocą kamery Distorted Image Camera Europejskiej Agencji Kosmicznej. To dziewiąta i ostatnia znana prawdziwa planeta do niedawna. Pluton jest również jedyną planetą, której nie odwiedził statek kosmiczny.
• Pluton został odkryty prawie 90 lat temu przez amerykańskiego astronoma Clyde'a Tombaugha (w 1930), który poszukiwał źródła nieprawidłowości zaobserwowanych na orbitach Urana i Neptuna. Od tego czasu stało się oczywiste, że Pluton jest bardzo osobliwym obiektem.

• Właściwie to dlatego Pluton jest często określany jako planeta binarna. Okres rotacji systemu Pluto-Charon wynosi tylko 6 dni. Pluton znajduje się obecnie niedaleko od swojego najbliższego zbliżenia do Ziemi podczas swojej 249-letniej podróży wokół Słońca. Odległość między Plutonem a Ziemią wynosi obecnie około 4,5 miliarda km. Dzięki temu naukowcy mogą badać Plutona i Charona, otrzymując wysokiej jakości obrazy z satelitów.
• Szczegółowa analiza zmian jasności obu planet dostarczy więcej informacji o ich powierzchniach i atmosferach, których nie można uzyskać z Ziemi. Możliwe są również dokładne pomiary parametrów orbity systemu Pluto-Charon. Umożliwi to astronomom zmierzenie indywidualnych mas i gęstości dwóch obiektów, dostarczając w ten sposób ważnych wskazówek do badania ich pochodzenia.
• Jednym z możliwych sposobów uformowania się planety podwójnej jest to, że obiekty takie jak Pluton i Charon zostały stworzone w dużych ilościach w zewnętrznych obszarach mgławicy słonecznej. Ale większość tych „planetarnych embrionów została wypchnięta z wewnętrznego Układu Słonecznego lub wchłonięta przez gigantyczne planety.
  • Mianowicie takie lodowe olbrzymy jak Jowisz, Saturn, Uran i Neptun. Tylko Pluton i Charon przeżyli niezależnie i tak pozostają do dziś. Dalsze monitorowanie tych dwóch fascynujących obiektów na obrzeżach naszego Układu Słonecznego może pomóc astronomom zrozumieć mgławicę, z której powstały wszystkie planety.

Możemy dojść do ostatecznego wniosku

Teoretycznie, jeśli istnieje podwójna planeta, w której jeden składnik wynosi 1% bardziej niż inne, nadal będziemy je nazywać „planeta” i „satelita”. Co więcej, nie ma wyraźnej dolnej granicy tego, o ile masywny satelita musi być większy od stosunkowo małego ciała, aby system można było uznać za „podwójną planetę”.

1. Pluton i Charon mają stosunek 1/9 (masy Plutona), co z pewnością stanowi podwójną planetę. Mimo, że Pluton został zdyskwalifikowany z kilku dużych planet, to właśnie dlatego ten tytuł stał pod znakiem zapytania. Istnieje wersja, w której naukowcy zmienią zdanie.
2. Wielu zwykłych ludzi, a nawet naukowców uważa Ziemię i Księżyc również za podwójną planetę, ponieważ stosunek ten wynosi 1/81 masy Ziemi. Ale to błędna opinia. Jak dotąd nie ma dowodów i oficjalnych teorii, że nie jest to satelita ani planeta.
3. Ogólnie definicja podwójnej planety ma jedynie przybliżone wymagania i kryteria. Być może po odkryciu planet pozasłonecznych z mniej więcej takimi samymi księżycami lub księżycami termin „planeta binarna” będzie ściślej zdefiniowany. Ale na razie ma status nieoficjalny.

Wideo: Podwójna planeta w naszym Układzie Słonecznym