Satelity Układu Słonecznego: nazwy. Który satelita Układu Słonecznego jest większy niż jego planeta? Top 10 interesujących i niezwykłych satelitów Układu Słonecznego

Przegląd satelitów Układu Słonecznego.

Układ Słoneczny jest dość złożony. Składa się z wielu planet, wokół których poruszają się satelity. W tym artykule porozmawiamy o nich.

Pojęcie satelitów i przyczyny ich pojawienia się

Satelita to ciało niebieskie, które porusza się wokół planety lub dużego ciała niebieskiego na pewnej orbicie. Jednocześnie satelita musi być stały. Słońce ma dość dużą liczbę satelitów, choć w rzeczywistości nie jest planetą, a jedynie gwiazdą. Jasne światło jest spowodowane przepływem reakcji syntezy helu i wodoru na jego powierzchni.

Ponieważ ta reakcja jest egzotermiczna, tj. z uwolnieniem ciepła, to od nich zależy blask gwiazdy. Dzięki temu światłu i ciepłu możliwe jest życie na Ziemi. Najciekawsze jest to, że Ziemia jest jednym z wielu satelitów Słońca i obraca się po określonej orbicie.

Który satelita Układu Słonecznego jest większy niż jego planeta?

Największym satelitą jest Ganimedes. Wraz z nim Jowisz ma masę satelitów Galileusza. Nazwa wynika z faktu, że po raz pierwszy zostały odkryte przez astronoma Galileo Galilei w XVII wieku.

Satelity planet ziemskich

Planety ziemskie, które charakteryzują się dużą gęstością i małymi rozmiarami, nie posiadają wielu satelitów. Ziemia ma tylko jednego stałego satelitę - Księżyc. A inne planety typu Ziemia również mają kilka satelitów. Faktem jest, że nie znaleziono satelitów Wenus i Merkurego. Chociaż dużo mówiono, że niektóre ciała niebieskie są trwałe i poruszają się wokół Wenus.

Istnieje nawet hipoteza, że ​​Merkury był kiedyś satelitą Wenus. Ale nie tak dawno założenie o obecności satelitów na Wenus zostało anulowane, stwierdzając, że ognista planeta ma tylko quasi-satelity i asteroidy, które zostały wzięte za satelity. Po pewnym czasie, na skutek rezonansu, ich ruchy się rozeszły. Mars ma tylko 2 satelity.

Mała liczba satelitów planet ziemskich wynika z ich małej masy i niskiego pola grawitacyjnego, które w zasadzie nie jest w stanie przyciągnąć ogromnej liczby ciał niebieskich i utrzymać ich na powierzchni. W związku z tym największą liczbę satelitów znaleziono na planetach olbrzymach, które znajdują się poza granicami planet ziemskich, po pierścieniach asteroid.

Satelity planet olbrzymów i planet karłowatych: liczba

Przegląd:

• Jowisz ma 69 księżyców.
• Saturn ma 62 księżyce, a także posiada system pierścieni. To nic innego jak zawiesina małych, rozproszonych cząstek pyłu, przyciągana przez pole grawitacyjne planety. Dlatego otrzymuje się coś w rodzaju sferycznych pierścieni.
• Uran ma 27 księżyców i posiada również system pierścieni.
• Neptun ma tylko 14 księżyców i ma również system pierścieni.
• Pluton ma 5 satelitów. Wcześniej była uważana za pełnoprawną planetę, ale później została sklasyfikowana jako planeta karłowata, ponieważ jest dość mała. Niewiele wiadomo o planecie. Posiada system pierścieni, według założeń naukowców powstały one z pyłu kosmicznego, a także skał wulkanicznych, które powstały w wyniku erupcji wulkanów na satelitach tej planety.
• Ostatnio wśród ekspertów pojawiło się wiele kontrowersji dotyczących nazwy i klasyfikacji Charona. Faktem jest, że wcześniej uważano, że jest to pełnoprawny satelita Plutona, ale barycentrum nie znaleziono na powierzchni Plutona, ale pośrodku między planetami. Dlatego zaczęli uważać Plutona i Charona za nic innego jak podwójną planetę lub tak zwaną symbiozę planet, system, w którym ciała są od siebie zależne. Jednocześnie Charon nie różni się zbytnio wielkością od Plutona.
​​

Kilka innych planet karłowatych zostało odkrytych w Słońcu Układ, który posiada satelity:

• Haumea - Ta planeta karłowata została odkryta w 2005 roku przez hiszpańskich naukowców. Ma system pierścieni, a także dwa satelity. Uważa się, że jest to najszybciej obracająca się planeta. Dzięki temu jego kształt nie jest kulą, ale czymś w rodzaju elipsoidy, czyli wydłużonego jaja kurzego.
• Cecera to maleńka planeta karłowata w Układzie Słonecznym, która jest najbliżej planet ziemskich. Po raz pierwszy został otwarty w 1801 roku. Wtedy uważano, że nie jest to pełnoprawna planeta. Ale później, po badaniach, przypisano mu status asteroidy. A w 2006 roku została sklasyfikowana jako planeta karłowata. Nie ma satelitów.
• Eris i Makemake to także dwie planety karłowate, każda z jednym księżycem. Marka Makemake została otwarta w 2005 roku, a Erida znacznie wcześniej. Ponadto ta planeta karłowata w 2006 roku ogłosiła tytuł 10. planety. Jednak po 2015 roku, kiedy wystrzelono kolejny statek kosmiczny, stało się jasne, że parametry są nieco gorsze od Plutona pod względem wielkości. Chociaż przez długi czas uważano, że są prawie tej samej wielkości. W związku z tym został zaliczony do planet karłowatych, a także Plutona.

Obecnie prowadzi się wiele badań nad możliwym życiem na różnych planetach. Naukowcy nie mogą potwierdzić ani zaprzeczyć istnieniu żywych organizmów. Statki kosmiczne przywiozły na Marsa przyzwoitą liczbę mikroorganizmów, które nie zginęły na planecie, ale nadal się rozwijają. Jednocześnie pszenica również rośnie w tak agresywnych warunkach. To po raz kolejny potwierdza, że ​​człowiek jest wymagającym stworzeniem. Nawet bardziej surowe warunki sprzyjają egzystencji ponad połowy organizmów na kuli ziemskiej.

Top 10 interesujących i niezwykłych satelitów Układu Słonecznego

Niezwykłe satelity:

1. Ganimedes jest największym satelitą Układu Słonecznego. To ciało krąży wokół Jowisza, ma duże rozmiary i bardzo intensywne pole magnetyczne. Przyciąga asteroidy i inne obiekty kosmiczne. Również wokół tego ciała czasami tworzą się pierścienie i łuski kurzu. Na powierzchni znajdują się kratery uderzeniowe i zamarznięty lód. Jego skład jest nieco podobny do ziemskiego.

   

2. Miranda jest najdziwniejszym i najbrzydszym satelitą w Układzie Słonecznym. Faktem jest, że jeśli na to spojrzysz, wcale nie wydaje się okrągłe i monolityczne. Przypomina ciekawą kulę o nieregularnym kształcie, jakby uformowaną z plasteliny przez małe dziecko za pomocą kawałków. Tak ciekawy, nietypowy kształt wynika z obecności na powierzchni tego korpusu ogromnej ilości kanionów i pasm górskich. Dlatego, ze względu na duże spadki pasm górskich i głębokie kaniony, pojawił się ciekawy niejednorodny zarys satelity. Istnieją informacje, że jeśli wrzucisz kamień do jednego z najgłębszych kanionów na tym ciele niebieskim, będzie musiał lecieć przez ponad 10 minut, zanim dotrze do dna. Płaskorzeźba przypomina złożoną mozaikę. <>

   

3. Kalisto to księżyc Jowisza charakteryzujący się ogromną liczbą zagłębień. Wynika to z faktu, że planeta nie ma atmosfery, która odpycha inne ciała kosmiczne. Oznacza to, że prawie wszystko, co znajduje się w kosmosie, spada na powierzchnię, tworząc na niej charakterystyczne dziury. Wyróżnia się gładkim krajobrazem i brakiem tła radiacyjnego.

   

4. Dactyl jest najmniejszym satelitą. To ciało niebieskie ma tylko jedną milę średnicy i wcale nie krąży wokół planety, lecz asteroidy. Przed tym odkryciem uważano, że asteroidy nie mogą mieć satelitów ze względu na ich małe rozmiary i małe pole magnetyczne. Ale wraz z odkryciem Dactyl ta opinia całkowicie się zmieniła. To ciało jest utrzymywane przez grawitację asteroidy.

   

5. Epimeteusz i Janus to dwa księżyce Saturna. Według wielu naukowców byli jednym z nich. Ze względu na wpływ kosmiczny podzielono je na dwie części. Najciekawsze jest to, że orbity tych dwóch ciał niebieskich są bardzo nieznacznie oddalone od siebie. Są bardzo blisko. Dlatego co cztery lata obiekty te zmieniają miejsca, zmieniając swoje orbity. Zaskakujący jest fakt, że przez ogromną liczbę milionów lat satelity te nie zderzyły się. Po zbadaniu gęstości ustalono, że Epimetheus składa się głównie z lodu. <>

   

6. Tryton jest jednym z największych księżyców Neptuna. Ciekawostką dotyczącą tego ciała niebieskiego jest to, że nie obraca się ono w tym samym kierunku co główna planeta, ale w przeciwnym kierunku. Ponadto ma ogromną liczbę wulkanów. Ale wcale nie są podobne do tych, które są na Ziemi i wcale nie emitują lawy, ale strumienie metanu. Ze względu na to, że temperatura na ciele niebieskim jest bardzo niska, podczas erupcji masa ta natychmiast zamienia się w lód i twardnieje. Charakteryzuje się bardzo niską presją i urozmaiconym krajobrazem. Pozwala to na założenie wielkiego wieku ciała niebieskiego. Istnieją hipotezy, że na Tritonie występuje ruch płyt.

   

7. Tytan to dziwny, nieznany księżyc, który jest mało badany. Faktem jest, że jest to jedno z nielicznych ciał, na których znaleziono bardzo gęstą atmosferę. Jest gęstszy niż ziemia. Wskazuje to, że na powierzchni może być trochę życia. Potwierdzone podobieństwo między Tytanem a Ziemią polega na tym, że atmosfera jest bardzo bogata w azot, podobnie jak ziemska. Jednocześnie występuje ogromna ilość metanu. Podczas zamarzania i obniżania się temperatury na powierzchnię mogą spaść deszcze metanu. Na tym ciele niebieskim są jasne plamy. Astrofizycy sugerują, że mogą one być wywołane obecnością mórz, które mogą również składać się ze skroplonego metanu. Zakłada się, że życie może istnieć na tym satelicie pomimo temperatury -170 stopni. Warunki pod ziemią, w jaskiniach i kraterach mogą być normalne przez całe życie. <>

   

8. Io to wulkaniczny księżyc złożony z siarki i lawy. Naukowcy uważają, że niektóre wyżyny mogą być wyższe niż Jomolungma. Jednocześnie częste erupcje wulkanów nieustannie zmieniają kolor ciała niebieskiego. Niestabilne ciało.

   

9. Europa jest ciągłym oceanem. Na powierzchni księżyca Jowisza jest lód, pod którym jest tylko woda. Życie jest tutaj również możliwe, ponieważ ciało niebieskie jest podobne do planet grupy ziemskiej. W końcu to ciało niebieskie składa się z metalowego rdzenia i krzemianów. Wszystko to pokryte jest wodą, której górne warstwy zamarzły. Na powierzchni nie ma kraterów, ale są pęknięcia. Powstają w wyniku pęknięć lodu. Niektóre stacje wykryły wyciek pary wodnej w pobliżu słupów. Wszystko to wskazuje na możliwą akumulację energii i pojawienie się życia. Do 1970 r. wierzono, że światło słoneczne jest niezbędne do istnienia roślin i zwierząt. Ale po odkryciu mięczaków „czarnych palaczy”, które żyją w całkowitej ciemności, sytuacja się zmieniła. Teraz astrofizycy przestali włączać światło słoneczne do listy warunków normalnego istnienia żywych organizmów. Jednym z pierwszych miejsc, w których podejrzewano życie, była Europa. Lód zawiera dużo tlenu, który jest niezbędny do zajścia reakcji redoks. Jednak niektórzy naukowcy nadal odrzucają możliwość życia na Europie ze względu na wysoką zawartość siarki. Przy tak wysokiej kwasowości przetrwanie organizmów żywych jest dość problematyczne. Ale jednocześnie odkryto źródła nadtlenku, co świadczy na korzyść hipotezy o życiu. <>

   

10. Enceladus jest jednym z głównych księżyców wewnętrznych Saturna. Odbija prawie 100% światła. Powierzchnia ciała niebieskiego pokryta jest gejzerami, wyrzucającymi w kosmos strumienie lodu i pyłu, które tworzą pierścienie Saturna. Nie tak dawno temu pojawiły się informacje, że na tym satelicie możliwe jest życie. W końcu skład wody jest podobny do składu ziemi. W czerwcu 2018 roku za pomocą sondy pobrano odpowiednią próbkę z tego ciała niebieskiego. W próbkach znaleziono złożone makrocząsteczki organiczne. Co potwierdza możliwość istnienia żywych organizmów. Pomogła w tym stacja Cassini.

    

Wszystko to odnosi się do naturalnych satelitów planet, które same powstały z kosmiczny pył i nagromadzenie gazów. Ponadto istnieją sztuczne wykonywane przez ludzi. Ich orbita jest wyraźnie ustalona. W zasadzie są to urządzenia rozpoznawcze, mające na celu oglądanie przestrzeni wokół planet, rejestrowanie niezwykłych zjawisk.

WIDEO: Satelity Układu Słonecznego