Jak powstała tradycja dekorowania ciasta różami: fakty z historii

Jak pojawiła się tradycja dekorowania ciasta różami?

W dzisiejszych czasach ciasto może mieć dowolny kształt i dowolny kształt. Może składać się z kilku poziomów lub być ozdobiony świeżymi kwiatami, mastyksem lub różnymi owocami. Wszystko zależy od twoich preferencji smakowych i możliwości finansowych. Największą popularnością cieszy się jednak tort ozdobiony kremowymi elementami. Jak pokazuje praktyka, najczęściej są to róże.

Ten przysmak nie zawsze był taki, do jakiego przywykliśmy go dzisiaj. Wiele, wiele lat temu było zupełnie inaczej – wcześniej analogiem ciasta był chleb.
Zgodnie z badaniami naukowców, ta słodka tradycja sięga czasów starożytnych. W tamtych czasach ciasto było robione tylko na specjalną okazję - na wesele.
- Ceremonia wycięcia jednego wspólnego kawałka z całego tortu weselnego przez nowożeńców i nakarmienia ich sobie nawzajem ma długą historię. Ale jako ciasto używano chleba, który był wytwarzany według specjalnych technologii, a zatem unikalnego starożytnego zwyczaju naszych przodków, który był przekazywany z pokolenia na pokolenie. Nie bez powodu mówią, że chleb jest głową wszystkiego.
Nawet w starożytnym Rzymie wokół bliźniaczych ciast gromadzono ciekawe obrzędy. Rodzina pana młodego wypiekała chleb z mąki pszennej. Czasami - z bazy jęczmiennej, w zależności od rodzaju mąki w domu. Po gotowym chlebie pan młody przełamał go nad głową swojej przyszłej żony i rozdał obecne kawałki.

A nasi pradziadkowie i prababcie traktowali proces pieczenia tortu weselnego ze szczególnym podziwem i szacunkiem, przestrzegając wielu rytuałów, z których każdy ma święte znaczenie.

Tylko zamężne kobiety powinny zajmować się pieczeniem chleba i wyrabianiem ciasta. Wierzono, że w ten sposób przekazują swoje doświadczenia, wpływając korzystnie na przyszłe życie. Podczas całego procesu, od mieszania składników na ciasto do pieczenia w piekarniku, kobiety śpiewały specjalne piosenki - "karavaynye". A te kobiety były nazywane przez ludzi „Karawajnica”.

Zrobiono to z powodu myśli, że ciasto jest bardzo wrażliwe i jak gąbka absorbuje emocje i nastrój tych, którzy je robią i są z nim w pobliżu. Tym samym ciasto „naładowano” tylko dobrą energią. Ta funkcja pełniła również funkcję w różnych dekoracjach bochenka - wzory, gałązki i wiele innych elementów miało swój szczególny symbol, który przyszedł do nas z czasów pogańskich.

Około 2000 tysięcy lat temu pojawiły się ciasta bardziej podobne do współczesnych odpowiedników. Trudno podać dokładny kraj pochodzenia, ponieważ nie ma dokładnego potwierdzenia jakiejkolwiek wersji.

Niektórzy kojarzą nazwę ciasta z Włochami (choć z włoskiego torta tłumaczy się jako „ciasto”), a ktoś uważa Francję za matkę nie tylko mody, ale i deserów. Ale z całą pewnością można powiedzieć, że to Indie sprawiły, że ciasto stało się słodkie, gdzie pojawił się pierwszy cukier trzcinowy, a Daleki Wschód już go ulepszył, dodając różne aromatyczne przyprawy i przyprawy.

Interesujące jest również to, że niektóre analogi tego ciasta znaleziono również w Grecji. To prawda, że miały formę tortu, który był ozdobiony różnymi mozaikami, rozwodami i aplikacjami.

Generalnie każde ciasto ma swoją fascynującą historię. Ale wszyscy sprowadzają się do dekorowania ciasta, ciasta lub ciasta na świąteczne wydarzenie.