Fobia to strach przed pająkami, karaluchami, mrówkami, pszczołami, osami, robakami i innymi owadami: nazwa, przyczyny, leczenie

Insektofobia to strach przed owadami. Dowiedz się, dlaczego tak się dzieje, jak się pojawia, jak to leczyć. Niektóre rodzaje insektofobii.

Nie ma na świecie osoby, która by się niczego nie bała. Strach to naturalna reakcja ochronna organizmu, która pomaga nam przetrwać w tym świecie. Nie ma jednak potrzeby mylić lęku z fobią, patologicznym stanem nerwicowym, który nie pomaga przetrwać, a wręcz przeciwnie, znacznie obniża jakość życia. Istnieją różne fobie, psychologia wymienia ich setki. Niektóre są bardzo rzadkie, a nawet ciekawe, na przykład eichhofobia (obsesyjny lęk przed mówieniem i słuchaniem dobrych życzeń) lub aulofobia (obsesyjny lęk przed fletem), podczas gdy inne są dość powszechne w praktyce psychiatrycznej. Jednym z nich jest strach przed owadami. Jak więc żyć z insektofobią? Czy można to wyleczyć?

Jak nazywa się fobia, choroba strachu i strachu przed pająkami, karaluchami, mrówkami, pszczołami, osami, robakami, owadami?

Od 2 do 6 milionów gatunków owadów współistnieje na Ziemi z ludźmi, naukowcom nie udało się ustalić ich dokładnej liczby, co roku odkrywane są dziesiątki tysięcy nowych gatunków. Większość z nas prawie nie zwraca uwagi na osy, pszczoły, robaki, karaluchy i pająki. Mogą jedynie wywoływać wrogość, a my staramy się ich nie mieć, przynajmniej w naszych domach. Ale są ludzie, dla których te owady są prawdziwym problemem. Kiedy widzą te owady, ogarnia ich strach przed zwierzętami z takimi objawami, jak ataki paniki i zmiany somatyczne.

WAŻNE: W psychiatrii strach przed owadami nazywany jest insektofobią lub entomofobią.

Ludzie są podatni na insektofobię bez względu na płeć i wiek. U dzieci, ze względu na niestabilność psychiki, może objawiać się bardziej nasilonymi objawami. Na widok owadów, które nie stanowią realnego zagrożenia w ogóle lub w konkretnej sytuacji, u zdrowego człowieka wywołują jedynie wstręt, pacjent z insektofobią odczuwa irracjonalny lęk, który przejawia się w:

• nieodparta chęć uniknięcia kontaktu z owadem
• niemożność usłyszenia i dostrzeżenia argumentów o irracjonalności strachu
• zmiany w charakter somatyczny (napięcie mięśni pleców i twarzy, rozszerzenie źrenic, bladość lub przeciwnie zaczerwienienie skóry, obfite pocenie się, podniecenie nerwowe, inne)
• nieodpowiednie, niekontrolowane działania i czyny (człowiek próbuje biec, wymachuje rękami, inne)

WAŻNE: Być może widziałeś taką osobę w telewizji, lub masz takiego znajomego, który stale dezynfekuje dom, nawet jeśli nie ma tam owadów, spryskuje się z trucizną, nosi odstraszające bransoletki lub w ogóle nie wychodzi z domu, aby uniknąć spotkania „latających lub pełzających gadów”. Ta osoba jest chora psychicznie, ma ekstremalne przejawy entomofobii.

Nawiasem mówiąc, insektofobia to ogólnie strach przed owadami. Ma indywidualne przypadki:

• apifobia – lęk przed pszczołami
• arachofobia – lęk przed pająkami
• blattofobia – strach przed karaluchami
• knidofobia – strach przed owadami zdolnymi do kąsania
• myrmekofobia – strach przed mrówkami
• skolecifobia – strach przed robakami, inne

Fobia - strach przed pająkami, karaluchami, mrówkami, pszczołami, osami, robakami i innymi owadami: powody

Gdzie Boisz się owadów? Czy można to nazwać bezpodstawnym?

WAŻNE: Niektórzy naukowcy nazywają insektofobię instynktownym, podświadomym lękiem, który pojawił się w człowieku nawet w czasie, gdy żył na łonie natury i musiał wystrzegać się owadów, aby przeżyć, żeby go nie ugryzły, nie dostały się do ucha ani nosa itp.

1. Najczęściej insektofobia pojawia się w dzieciństwie w odpowiedzi na silne doświadczenie wywołane kontaktem z owadem. Na przykład dziecko zostało ukąszone przez osę, w wyniku czego poczuł strach i ból lub miał silną reakcję alergiczną.
2. Fobia może również powstać w wyniku lęku dziecka przed typem lub zachowaniem owada, który jego zdaniem jest przerażający.
3. Zastanów się, co pozwalasz dziecku oglądać w telewizji. Przyczyną insektofobii mogą być codzienne filmy i bajki o gigantycznych, wojowniczych, śmiercionośnych pająkach, pszczołach, muchach i mrówkach, które próbują zawładnąć ziemią. Ten „śmieci” prawdopodobnie rozśmieszy dorosłego, ale może poważnie przestraszyć dziecko, powodując uraz psychiczny.
4. Nieodpowiednia reakcja dorosłego na owada może prowadzić do rozwoju insektofobii u dziecka. Jeśli matka na widok karalucha wskoczy z krzykiem na krzesło lub płacząc i machając rękoma ucieknie przed przelatującą spokojnie osą, dziecko może pomyśleć, że owady te stanowią bardzo realne i bardzo poważne zagrożenie. Cóż, albo po prostu zacznij naśladować dorosłych.

Jak pozbyć się arachnofobii - strach przed pająkami: leczenie

Arachnofobia to irracjonalny strach przed pająkami.

WAŻNE: Wydawałoby się, że Europejczycy nie powinni bać się pająków, ponieważ w ich pobliżu nie ma gatunków, które stanowią realne zagrożenie. Ale mieszkańcy tropików, na przykład, podobnie jak nasi dalecy przodkowie, mają się czego obawiać: żyją ramię w ramię z trującymi stawonogami, których ukąszenie może być śmiertelne dla człowieka. Co zaskakujące, prawie nie mają arachnofobii. Tłumaczy się to tym, że po prostu nie mogą sobie pozwolić na irracjonalne zachowanie z powodu strachu, panika może kosztować ich życie. Tam, gdzie żyją jadowite pająki, budzą strach, szacunek lub adorację. Ale strach przed pająkami jest powszechnym zjawiskiem wśród mieszkańców dużych miast.

Objawy arachnofobii mogą objawiać się z różnym nasileniem:

• na widok pająk żywy lub na zdjęciu
• jest chęć ucieczki przed pająkiem
• jest chęć zabicia owada
• na widok pająka człowiek ma atak paniki, podczas którego traci kontrolę nad sobą - zaczyna krzyczeć, machać rękami, ucieka lub, przeciwnie, wpada w odrętwienie, inny (w tym stanie, człowiek może skrzywdzić siebie lub innych)
• istnieje obsesyjna chęć ochrony przed kontaktem z pająkami w przyszłości (szuka pająków w swoim domu, próbuje je zatruć, stara się nie pojawiać gdzie te stawonogi mogą żyć)

Jedyną skuteczną metodą leczenia arachnofobii jest praca z psychiatrą, podczas której pacjent uczy się pokonywania własnego lęku. Zadaniem jest pomóc pacjentowi przekonać samego siebie, że obiekt jego lęku nie jest źródłem zagrożenia. Podczas psychotreningu pacjent stopniowo styka się z:

• obiektami przypominającymi pająka lub z nim związanymi
• wyobrażeniami i atrapami pająków
• żywe stawonogi

WAŻNE: W przypadku napadów paniki pacjentowi można przepisać środki uspokajające lub antydepresyjne.

WIDEO: Leczenie fobii - arachnofobia

Jak pozbyć się karaczofobii - strach przed karaluchami: leczenie

Karaluchy w domu są niehigieniczne i obrzydliwe. Nie jest to jednak śmiertelnie niebezpieczne, co więcej, można je skutecznie zwalczać. Jeśli znasz taki problem, przeczytaj artykuł „Jak pozbyć się karaluchów w mieszkaniu raz na zawsze: preparaty i środki ludowe na karaluchy. Jak kupić truciznę, repelenty, pułapki i skuteczne środki przeciwko karaluchom w sklepie internetowym AliExpress: cena, katalog", może ci się przydać.

Ale ludzie, którzy cierpią na karaltofobię, na widok zwykłego domowego karalucha, jego torebek - ootheca lub nawet kału, odczuwają straszny strach, wpadają w panikę lub histerię, tętno zmiany, nogi stają się zdrętwiałe, może wystąpić nawet udar. Irracjonalny strach przed karaluchami należy zwalczać metodami psychoterapii:

• hipnoza
• terapia poznawcza
• przyjmowanie leków farmakologicznych leki

Jak pozbyć się myrmekofobii - strach przed mrówkami: leczenie

WAŻNE: Myrmekofobia to słowo pochodzenia greckiego: myrmex – mrówka, phobos – strach.

Strach przed mrówkami jest uzasadniony tym, że niektóre z ich gatunków są niebezpieczne dla człowieka (ugryzienie mrówki ognistej może spowodować uduszenie i śmierć, a mrówki czerwone ugryzą bardzo boleśnie) i jego własność (czarne mrówki mogą niszczyć budynki z drewna). Liczne historie i filmy o śmiercionośnych mrówkach podsycają strach. Ukąszenia mrówek na ulicy mogą prowadzić do rozwoju fobii u dzieci. Osoba z myrmekofobią boi się mrówek, wydaje mu się, że w jego domu żyją małe owady, pełzają po jego rzeczach i produktach.

Po zdiagnozowaniu lęku pacjenta przed mrówkami psychiatra radzi mu znieczulić swój lęk według tego samego schematu, co w przypadku arachnofobii.

Jak pozbyć się apifobii (melisofobii) — strach przed pszczołami, osami: leczenie

Pszczoły są owadami pożytecznymi dla ludzi, produkty pszczelarskie mają wartość leczniczą i gastronomiczną. Ale ich ugryzienie może prowadzić do alergii ze skutkiem śmiertelnym. Ponadto to ugryzienie jest bolesne, szczególnie dla dziecka. Jest się czego bać, ale nie wpadać w panikę. Pierwszymi przejawami apifobii jest chęć ucieczki przed pszczołą lub zabicia owada na jej widok. Kiedy strach się nasila, człowiek może uniknąć spędzania czasu na łonie natury, picia i jedzenia na zewnątrz, aby nie zostać ukąszony przez pszczołę lub osę. Pojawiają się wtedy uczucia niepokoju i napadów paniki.

Aby wyleczyć pacjenta ze strachu przed pszczołami, psychiatra będzie starał się powoli i stopniowo zbliżyć go do obiektu lęku, aw razie potrzeby przepisać leczenie farmakologiczne.

WIDEO: Apifobia (melisofobia, sfeksofobia) — strach przed pszczołami, osami

Jak pozbyć się skolecifobii — strach przed robakami: leczenie

Robaki są podłe i obrzydliwe. Jako wielcy mieszkańcy lochów stali się bohaterami starożytnych mitów. Nie każdy ma odwagę podnieść robaka. Ale ci, którzy się ich boją, podobno cierpią na skolecifobię.

Oprócz odczulania strachu psychiatra może zalecić pacjentowi arteterapię w ramach leczenia strachu przed robakami - rysowanie robaka ze strachem, który pacjent sobie wyobraża ma być, a następnie zniszcz rysunek.

Jak pozbyć się fobii owadów — insektofobii?

Jeśli insektofobia przeszkadza w życiu, musi być leczona. Nie bój się zwracać się ze swoim strachem do specjalisty. Pomoże zmniejszyć intensywność lęku, pomoże dostrzec niebezpieczeństwo tylko tam, gdzie ono naprawdę jest, za pomocą metod terapii poznawczo-behawioralnej.

WIDEO: Interesujące statystyki. Etnofobia