Czym jest znęcanie się w szkole, w pracy? Dlaczego dochodzi do bullyingu i jak to rozpoznać? Czy można walczyć z bullyingiem i jak to zrobić?

W tym artykule porozmawiamy o tym, czym jest bullying i jak sobie z nim radzić.

Znęcanie się jest zjawiskiem istniejącym od czasów starożytnych. We współczesnym świecie występuje coraz częściej. Powszechnie przyjmuje się, że bullying przez dziewczyny jest postrzegany najgorzej, ponieważ dziewczyny zawsze wymyślają wyrafinowane sposoby bullyingu, które zdecydowanie odciskają piętno na psychice ofiary.

Co to jest zastraszanie i dlaczego jest niebezpieczne?

Dlaczego nękanie ma miejsce: przyczyny

Dlaczego nie można wyeliminować zjawiska nękania? Co więcej, dlaczego staje się coraz bardziej powszechny? Jest to poprzedzone ogromną liczbą przyczyn, z których pierwszym jest przemoc w rodzinie bully, gdzie on sam jest ofiarą. Tak więc pragnienie upokorzenia osoby wynika z kompleksu niższości. Buller nie może kontrolować przemocy w domu, ale w szkole lub w pracy jest na topie i sam zarządza sytuacją.

Istnieją inne przyczyny tego zjawiska:

• Dojrzewanie. Kiedy organizm się odbudowuje, a hormony szaleją, we krwi jest dużo testosteronu i adrenaliny. A to często powoduje wzrost agresji. Ktoś jest w stanie sobie z tym poradzić, a ktoś nie.
• Skłonność do sadyzmu. Może być również wynikiem nadużyć, chociaż u niektórych dzieci objawia się bardzo wcześnie i nie zawsze jest jasne, z jakiego powodu.
• Pragnienie bycia w centrum uwagi. Wtedy człowiek po prostu nie wie, jak inaczej zwrócić na siebie uwagę innych i robi to w tak wyrafinowany sposób.

Kto jest ofiarą znęcania się i dlaczego?​​

Często można usłyszeć pytanie - dlaczego dokładnie moje dziecko jest poddawane bullyingowi i molestowanie? Bardzo trudno jest odpowiedzieć na to pytanie. Najprawdopodobniej odpowiedź pochodzi z przyczyn samego zjawiska. Według statystyk uwagę prześladowców zwracają następujące typy dzieci:

• Uczniowie, którzy nie nadążają za programem szkolnym, nie uczą się dobrze lub często są chorzy
• Dzieci uzdolnione, ponieważ różnią się od innych i zawsze się wyróżniają
• Dzieci z ograniczonymi możliwościami zdrowotnymi. Dzieci chore i niepełnosprawne są często zastraszane
• Dzieci nauczycieli. Ponownie, ponieważ ojciec jest nauczycielem, zwłaszcza w tej samej szkole, dziecko jest zastraszane, ponieważ się wyróżnia
• Dzieci z biednych rodzin. Tak, dziecko można otruć, bo źle się ubiera, nie ma pieniędzy itd.
• Przedstawiciele mniejszości społecznych lub innych narodowości
• Osoby o niekonwencjonalnym myśleniu, a więc że ich opinie i poglądy są zawsze różne
• Faworyci nauczycieli, bo nikt nie lubi łobuzów

Z reguły podstawą nękania jest trzy elementy – prześladowca, ofiara i obserwatorzy. Rzadko kiedy pojawia się obrońca. Psychologowie ustalili, że zazdrość, niechęć, poczucie niesprawiedliwości i pragnienie autoafirmacji prowadzą do zastraszania. Jeśli sprawca przeprosi, to tylko niewielka część, która nie pozwoli zrekompensować tego, czego doświadczył. A dzieje się tak tylko wtedy, gdy dorośli rozpoznają znęcanie się i podejmą odpowiednie kroki.

Co to jest zastraszanie: rodzaje

Rodzaje mobbingu są podzielone w zależności od wpływu. Może to być przemoc fizyczna powodująca uszkodzenie ciała, a także presja psychiczna. Podział ten jest w dużej mierze warunkowy, ponieważ zadawanie obrażeń fizycznych prowadzi do poprawy stanu psychicznego. I nie ma nawet znaczenia, czy zastrasza się dziecko, czy dorosłą osobę.

Znęcanie się w szkole

Polega na agresji jednego lub więcej dzieci po innych. Zdarzają się przypadki, gdy cała klasa zatruwa jedną. Na początku zdarza się to rzadko, ale potem przeradza się w zjawisko regularne. W szkole występują dwa rodzaje przemocy:

• Fizyczna. Dziecko jest popychane, szczypane, może być bite lub ogólnie bite
• Psychologiczne. Następnie dzieci grożą, obrażają, zastraszają, wieszają etykiety, ogłaszają bojkot, żądają lub odbierają rzeczy i pieniądze

Niedawno odkryto inny rodzaj nękania psychicznego – super-nękanie. Następnie obelgi, groźby, zastraszanie i tak dalej zaczynają być wysyłane do dziecka w Internecie, gdy tylko jest to możliwe. Ta metoda różni się od tradycyjnej tym, że jest anonimowa, co jeszcze bardziej pogarsza stan jednostki.

Znęcanie się w pracy

• Zwiększ swój profesjonalizm i stań się niezastąpiony. Wtedy nikt nie powie, że jesteś niekompetentny
• Nie powinieneś upodabniać się do swojego oprawcy, bo w ten sposób tylko sprowokujesz go do nowych upokorzeń. Pozwól mu krzyczeć, obrażać, aż się znudzi, a ty zachowasz spokój
• Znajdź osoby o podobnych poglądach, które również wcześniej cierpiały z powodu zastraszania
• Jeśli nic nie pomoże, możesz się zwrócić do przywództwa Ale tylko w tym przypadku Twoje zachowanie może nie zostać zaakceptowane przez zespół, ponieważ nikt nie lubi zastraszania
• Jeśli zastraszanie nadal się nie kończy, powinieneś poprosić o przeniesienie do innej jednostki
]

Znęcanie się w rodzinie

Zjawisko to jest również powszechne, a jego przyczyny leżą w dziedziczności, a także różnych czynniki - ekonomiczne, społeczne lub medyczne. Tak więc w rodzinie występują trzy rodzaje bullyingu:

• Fizyczne. Systematycznie zadaje się uszczerbki na zdrowiu - bicie, obrażenia ciała. Podatny zarówno na dorosłych, jak i na dzieci
• Seksualne. Dziecko bez zgody angażuje się w czynności seksualne osoby dorosłej lub osoby dorosłej
• Psychologiczne. Godność członka rodziny jest poniżana, w jego kierunku lecą obelgi. Takie dziecko zaczyna rozwijać cechy psychopatyczne

Jak radzić sobie z bullyingiem?

To pytanie poważnie niepokoi każdego psychologa, dyrektorów szkół i tak dalej. Faktem jest, że kiedy początkowo przymykali na wszystko oko i sytuacja nabrała rozpędu, niezwykle trudno jest wykorzenić bullying. Jedynym sposobem jest zaangażowanie się w zapobieganie i powstrzymanie przemocy w pierwszej kolejności. Wtedy konsekwencje będą minimalne.

Często łobuzami są dzieci z rodzin dysfunkcyjnych, dlatego korygowanie ich zachowania i praca z dorosłymi jest najważniejszym sposobem walki z nękaniem.

Jak rozpoznać nękanie: oznaki

Zanim będziesz mógł oprzeć się nękaniu, musisz nauczyć się go wykrywać. W każdym indywidualnym przypadku rodzice powinni zauważyć, że z dzieckiem wszystko nie jest w porządku, nauczyciel powinien monitorować atmosferę w klasie, a kierownik powinien monitorować zespół. Tylko ostrożne podejście pozwala na wykrycie mobbingu na wczesnym etapie i zminimalizowanie jego konsekwencji. Jeśli mówimy o znęcaniu się nad dzieckiem, należy zwrócić uwagę na następujące punkty:

• Dziecko trzyma się z dala od wszystkich, nie komunikuje się z nikim i jest czymś zdenerwowane
• Uczeń często zaczyna chorować. Z reguły wynika to z objawów psychosomatycznych. Czyli zaburzenia i depresja wywołują przeziębienie
• Uczeń jest zawsze sam na tylnym biurku, a inni nie chcą obok niego siedzieć
• Podczas przerwy grupa chłopców wyraźnie coś knuje i widać, że nie jest dobrze
• W stołówce można zobaczyć, jak jeden uczeń kupuje jedzenie drugiemu. Jest to szczególnie widoczne, gdy dzieci ze szkoły podstawowej lub gimnazjum kupują jedzenie dla uczniów szkół średnich
• Rodzice zauważają, że dziecko zaczęło częściej prosić o pieniądze, ale nauczyciel mówi, że nic nie jest potrzebne
• Dziecko jest stale przygnębione i niechętnie chodzi do szkoły

Jak pomóc dziecku, które stało się ofiarą bullyingu?

Istnieje kilka sposobów radzenia sobie z nękaniem i dziecko powinno być o nich poinformowane, aby mogło przezwyciężyć to nękanie.

Metoda 1. Odzyskaj jego godność

Kiedy dziecko jest zastraszane, jego poczucie własnej wartości spada donikąd. Spróbuj więc razem z nim zapisać jego dobre cechy na papierze, co pomoże mu się wyróżnić. Tak więc, gdy dziecko spotka sprawców, zapamięta jego cechy i być może coś wykorzysta.

Cóż, oczywiście nie wszystko jest takie prymitywne. Na przykład, jeśli dziecko było obrażone i myślało, że jest mądre, to tak nie zadziała. Chodzi o to, że wiedząc o swoich zasługach, dziecko nie będzie już uważało się za bezużyteczne. A to bardzo wpływa na zachowanie podczas konfliktów.

Metoda 2. Nieprzenikalna ściana

Poproś dzieci, aby wyobraziły sobie, że wokół nich znajduje się nieprzenikalna ściana i co się za nią kryje nie ma znaczenia. Cóż, nic nie słyszę! Niech więc ktoś tam krzyczy, poniża i przeklina - jesteś za murem. Możesz nawet włożyć słuchawki do uszu i udawać, że słuchasz muzyki.

Wielu uważa, że ​​zmusi to sprawcę do wyciągnięcia słuchawek. Ale bez względu na wszystko. Jeśli zrobisz to z poczuciem godności, przeciwnik będzie po prostu zdezorientowany. Chociaż rada nie jest odpowiednia dla wszystkich. Tutaj potrzebujesz dobrej ekspozycji.

Metoda 3. Problemy sprawcy

Poproś dziecko, aby wyobraziło sobie, że wszystkie słowa oprawcy mają na celu jego osobiste problemy. Zwykle, gdy osoba jest odpowiednia, takie zachowanie nie występuje. Wtedy dziecko zacznie patrzeć na sytuację z drugiej strony i przestanie się denerwować.

Tutaj wszystko działa jak psy. Kiedy człowiek jest zdenerwowany, poci się, a pies to czuje i czuje przewagę. W związku z tym atakuje. Także z ludźmi. Kiedy dziecko nie jest już zdenerwowane, przeciwnik to wyczuwa i nie atakuje. Albo robi, ale nie tak pewnie jak wcześniej.

Metoda 4. Słoń gruboskórny

Tu działa autosugestia. Możesz powtarzać w głowie - "Jestem słoniem, mam grubą skórę, nieważne, o czym inni mówią, wciąż się odbija". Nie musisz ciągle myśleć o obelgach, bo im więcej doświadczeń, tym ciekawszy prześladowca.

Metoda 5. Naucz dziecko reagować na ataki

Na przykład sprawca mówi: „Jesteś przerażający”, a córka odpowiada jej - "Jesteś taka słodka". Na wiele stwierdzeń można też odpowiedzieć z grubsza.

Chodzi o to, aby być gruboskórnym i sparować atakującego, aby nie mógł wniknąć głęboko. Jeśli na to pozwolisz, zaczniesz wierzyć w to, co zostało powiedziane i staniesz się tyranem.

Metoda 6. Najważniejsze nie jest zwycięstwo

Częściej graj z dziećmi w różne gry zespołowe. Muszą nauczyć się, że najważniejsze to nie być zwycięzcą. Czasami możesz przegrać.

Metoda 7. Niech się zrealizuje

Dziecko musi realizować siebie i ćwiczyć swoje mocne strony. Na przykład możesz wysłać go do grupy, którą lubi, gdzie może poprawić swoją samoocenę.

Znęcanie się - o czym nie można mówić?

Często, gdy dzieci zaczynają być zastraszane w szkole, winę ponoszą sami nauczyciele. Mogą nawet nieświadomie sprowokować dzieci do zastraszania. Na przykład, gdy pojawia się rozmowa o porządku, nauczyciel przypomina wszystkim, aby wyglądali schludnie, ale jakiś Pietrow był nieporządny. Pomyśl o reakcji w klasie? Oczywiście będą się śmiać. W końcu dorośli sobie na to pozwalają, a dzieci je kopiują.

Rodzice również powinni uważać na swoje wypowiedzi. Oznacza to, że nie powinieneś mówić dziecku, że jest winny lub że tak nie wygląda. Więc rodzice stają po stronie sprawców, a dziecko czuje się samotne. Nie powinieneś też nic mówić w obecności jego przyjaciół.

Nie należy od razu iść do nauczyciela, bo mógł sprowokować wszystko, co się dzieje. Co zrobi po rozmowie z rodzicami? Po prostu poproś innych, aby nie dotykali ucznia. A to tylko pogorszy sytuację. W takim przypadku lepiej porozmawiać z rodzicami dziecka, które zatruwa.

Zdarza się również, że sami nauczyciele z jakiegoś powodu mogą nie lubić dziecka. Na przykład ma problemy ze związkami, jest przywiązana do twojego syna i na nic go truje. Tak, możesz porozmawiać z nauczycielem, ale jeśli w ciągu miesiąca nic się nie zmieni, to lepiej przenieść się do innej szkoły.

Zapobieganie bullyingowi — jak zapobiegać bullyingowi w zespole?

W placówkach oświatowych zapobieganie bullyingowi powinno być prowadzone staraniem nauczycieli i rodzice. Zaangażowani są w to wszyscy nauczyciele, administracja i rodzice. Tylko w tym przypadku wynik może być udany. Środki zapobiegawcze wobec bullyingu są następujące:

• W szkole tworzone są specjalne warunki, które po prostu nie pozwalają na wystąpienie takiego zjawiska
• Jeśli ma miejsce zastraszanie, następnie podejmowane są pilne środki – ofiara i sprawca są rozdzielani w celu ograniczenia interakcji obu
• Z dziećmi prowadzona jest praca edukacyjna w celu wzmocnienia ich osobowości i ducha, i potrafią oprzeć się agresji
• Ustalono istniejące formy bullyingu w placówce oświatowej
• Omówiono problemy wśród nauczycieli i w klasie
• W przypadku nękania należy przeprowadzić rozmowę z łobuzem i jego rodzicami
• Destrukcyjne zachowanie podlega korekcie, prowadzona jest również praca z rodzicami

Jakie są konsekwencje znęcania się - jakie jest niebezpieczeństwo?

Znęcanie się zawsze pozostawia ślad w psychice. Co więcej, dotyczy to nie tylko ofiary. Tak, to ona jest stroną poszkodowaną, a konsekwencje mogą się różnić w zależności od czasu trwania molestowania. Głównie występują takie naruszenia, jak: niska samoocena, ustalony status „ofiary”, a także różnego rodzaju nerwice, fobie i zaburzenia. Nawiasem mówiąc, wśród takich ofiar jest wiele samobójstw.

Nie należy sądzić, że nie ma konsekwencji dla dręczycieli. Kiedy dorastają, często spoglądają wstecz i nie mogą pozbyć się poczucia winy i wstydu. Towarzyszy im przez całe życie, ale nie możesz nic z tym zrobić. Taki odcisk nie pozwala ci w pełni żyć i cieszyć się życiem, ponieważ w twoich myślach człowiek wciąż próbuje coś naprawić. Jednak wśród łobuzów jest wielu, którzy stają się przestępcami i nadal angażują się w nękanie, ale w bardziej niebezpieczny sposób. Za znęcanie się zawsze istnieje odpowiedzialność, a czyny prześladowców mogą być karane kryminalnie. Trzeba o tym pamiętać.

Istnieje również taka kategoria jak obserwatorzy. Obserwują nadużycia, ale nic nie robią. Taka polityka drogo kosztuje ofiary, ale w duszy obserwatora wszystko jest również wywrócone do góry nogami. Przecież jego sumienie jest przytępione, a wewnętrzny głos pozostaje obojętny i brakuje mu współczucia i litości, bo te uczucia zanikają na skutek ochronnej reakcji.

Wideo: Zastraszanie. Jak przestać znęcać się?​​