Tajemnice spokoju: jak nie krzyczeć na dzieci i stać się spokojną matką
Jedno z najczęstszych zapytań matek o terapię z nauczycielką i psychologiem Anną Bykovą: "Pomóż mi się uspokoić". Nowa książka "leniwy mama" - o tym, jak zachować spokój. Nie o tym, jak być w stanie trzymać się w rękach i tłumić silne emocje. I nie o tym, jak utrzymać pokój na zewnątrz, gdy w środku są szalejące huragany. Autor naprawdę pomoże ci się uspokoić, zmienić nawyki, wygląd, instalacje i oczekiwania.
Jeśli rano nie pytałam w mamie, to nie istniało ono w całej rodzinie. Taka ścisła prawda życia. W końcu tylko spokojna matka może z łagodnym uśmiechem oprzeć się wszystkim członkom rodziny, od małych do dużych, w tym domowych zwierząt domowych. Wszystkie ich kaprysy, narzekające, dudniące, celowe i przypadkowe kabestany. Oprócz agresywnej histerii tych, którzy nie chcą być w ogrodzie, lub rozważnego unoszenia się, grozi im utrata czasu w szkole.
Jeśli mama nie przeżyje, będziesz chciał uciec z domu, nawet kotka mamy, który był pewien, że był zdecydowanie najbardziej ukochanym dzieckiem.
"Jestem zszokowany samym sobą. Myślałem, że nigdy nie będę krzyczeć. Nigdy nie będę taka jak moja mama. W końcu pamiętam, jak bała się krzyczeć na matkę. Ale skaczę. To okropne. W tej chwili widzę strach w oczach mojego dziecka, ale nie mogę nic zrobić ze sobą. "
Pokój. Tylko spokojne ... My, matki, ważne jest, abyśmy mogli zmienić się w stan spokoju ducha. Tylko z punktu spokoju są odpowiednio rozwiązane konflikty dzieci, są słowa do perswazji, zabawy, perswazji. Tylko spokojnyMama może być dość dużym pojemnikiem, w którym zaufanie dziecka będzie hojnie zrównoważyć napięcie emocjonalne.
Taka jest prawda serii "Azharka jest zrozumiała". Jednak sama znajomość tej prawdy nie dodaje spokoju. Dodaje poczucie winy, ponieważ "no, znowu, nie powstrzymywało, nie pękało, nie krzyczało, nie odsuwało się". Mama i ona chciałaby być zawsze urocza, przyjazna, cierpliwa, kochająca, akceptująca, ale nie ma na to wystarczających środków. Za mało czasu, za mało czasu, za mało asystentów.
"Wstydzę się o tym rozmawiać. Kocham moje dziecko przede wszystkim na świecie, ale są chwile wściekłości, kiedy nie tylko krzyczę, ale wciąż łapię i drżę. Mogę nawet trzasnąć. I przez papieża i tył głowy. Boję się siebie. Boję się skrzywdzić moje dziecko. Trzeba coś z tym zrobić. "
Jak zachować spokój?
W jaki sposób zwracasz siebie (a więc i swoją rodzinę), aby się uspokoił? Niestety, tylko przy regularnych i długotrwałych ćwiczeniach wydajnościowych. To nie potrwa długo. (Rozumiem, że wolny czas nie jest po prostu mały, ale wcale.) Maksymalnie piętnaście minut dziennie. Wydaje mi się, że trzy tygodnie za piętnaście minut dziennie - dobra cena za spokój.
Proste czytanie książki, bez ćwiczeń, da zwykły wynik: "Wiem, rozumiem, ale nic się nie zmienia". Tylko regularne ćwiczenia mogą prowadzić do zmiany zachowania i nowego postrzegania rzeczywistości.
"Nawet wtedy sam mówię, że nie zrobiłem nic specjalnego, mogłem zareagować spokojniej, ale wszystko już się wydarzyło. Nie powstrzymywał ponownie. Tak się wstydzę. Oczywiście, przepraszam, mówię toKocham córkę, która jest przykro z powodu jej zachowania, której nie będę. Ale to "nie zrobię więcej", nie wierzę nawet w siebie. "
Dlaczego uważam, że ćwiczenia będą dla ciebie przydatne? Ponieważ ich skuteczność została zweryfikowana. Zweryfikowany przez moich klientów ubiegających się o indywidualną poradę. Badani przez wielu członków mojego internetowego szkolenia "Secrets of Calm" (cztery lata, dziewięć grup, około sześciuset członków, zanim weszłam na tę książkę).
Zweryfikowane przeze mnie. Ponieważ jestem także matką i nic nie jest dla mnie obce. W tym sensie odczuwam także w odniesieniu do moich dzieci nie tylko miłość i radość. I wszystkie ćwiczenia, które oferuję innym, stosuję się.
Czytając, zwróć uwagę na siebie: "Tutaj znam i stosuję", "Tutaj już wiem, ale nie stosuję", "A to jest nowa informacja". Dlaczego te powiadomienia? Aby zwiększyć motywację. Jeśli nagle większość wymienionych informacji zostanie umieszczona na Twojej osobistej liście "Już wiesz, ale nie aplikuj", może to stanowić dodatkową zachętę do ćwiczeń, ponieważ "Wystarczy wiedzieć, trzeba ćwiczyć!".
Co teraz czuję?
Chociaż jeszcze nie doszliśmy do ćwiczenia, zadaj sobie pytanie: "Co teraz czuję?"
Oto moje uczucia. W tej chwili odczuwam umysłową skłonność do wybierania słów. Czuję dyskomfort w ciele z długiego siedzenia, chcę wstać i poruszyć się. Czuję niepokój, czy nie mam jasności co do moich myśli. Czuję się zirytowany, że czas spędził dużo na laptopie, a tekst został dodany trochę.
Czuję rozdrażnienie w tomieW następnej sali, bo dzieci zaczęły głośny zgiełk (jeden dowodzi, że sambo jest bardziej strome niż karate), a pies w takich przypadkach zawsze wpada w histerię. Mój chihuahua podskakuje między chłopakami a drzwiami mojego pokoju, wołając szczekanie. Wydaje mi się, że gdyby mówiła w naszym języku, brzmiałaby: "Horror-horror! Oni to robią! Idź i przynieś porządek! " Mam wątpliwości, to już przeszkadza, a potem zignoruj ...
W każdej chwili czujemy. Podstawowym warunkiem zarządzania emocjami jest umiejętność bycia z nimi w kontakcie, ich realizowania. Jeśli nauczysz się rozpoznawać wewnętrzną naturę siebie, wtedy będzie szansa podjęcia środków w celu przywrócenia równowagi psychicznej, zanim podrażnienie przerodzi się w niszczycielską wściekłość.
Dlatego radzę zadawać sobie kilka razy dziennie w dowolnym momencie: "Co teraz czuję?" Możesz przykleić kolorowe naklejki-przypomnienia w tych miejscach w mieszkaniu, gdzie często wpadają one w oczy. Zobaczyli taką naklejkę, włożyli życiową aktywność na drugą pauzę, zadali sobie pytanie: "Co teraz czuję?". Zawierał tryb świadomości, powiedział o ich stanie w tej chwili. W ten sposób tworzy się nowa, uważna i opiekuńcza postawa wobec ich uczuć i emocji.
