Zespół Shegrena - objawy i diagnoza leczenia choroby

Patologia należy do kategorii chorób autoimmunologicznych, które powodują nieprawidłowe funkcjonowanie odporności. W rezultacie ciało błędnie definiuje własne komórki, zarówno obce, jak i atakuje je, wytwarzane są przeciwciała. Prowadzi to do przewlekłego zapalenia, które może rozprzestrzenić się na wiele układów i narządów.

Zespół Shegrena - jak to jest

Choroba najczęściej dotyka kobiety w wieku powyżej 40 lat, ale nie wyklucza pojawienie się choroby u ludzi młodszych. zespół Sjogrena - przewlekłą zapalną, charakteryzująca się uszkodzeń gruczołów wydzielania zewnętrznego zwykle łzowego i ślinowego (kod patologii ICD obecnie 35,0 M). „Suche Syndrome” (zwany również jako choroby) występuje w organizmie nagle z powodu awarii układu odpornościowego, jak choroba autoimmunologiczna należy.

Obecnie nie ma wiarygodnych informacji na temat przyczyn rozwoju choroby Sjogrena. Niemniej jednak badania ujawniły niektóre z najbardziej prawdopodobnych powodów:

  • predyspozycje genetyczne;
  • zaburzenia nerwowe;
  • ciężka aktywność fizyczna;
  • zmęczenie;
  • uszkodzenie wirusowe organizmu (u niektórych pacjentów z zespołemShegren opracowany przeciwko opryszczce, HIV, wirusowi cytomegalii itp.)

Zespół Shegrena - objawy

Choroba Stegrena charakteryzuje się hamowaniem funkcji gruczołów wydzielania zewnętrznego, co prowadzi do rozpoznania suchego oka, tkanek łącznych, nosogardzieli, pochwy, układu oddechowego. Ponadto, pacjent zmniejsza wytwarzanie enzymów trawiennych, co jest spowodowane procesem trawienia pokarmu i może rozwinąć się chorobami narządów zaangażowanych w ten proces (zapalenie trzustki, zanikowe zapalenie żołądka itp.).

Często zespołowi Sjogrena towarzyszą inne patologie autoimmunologiczne, takie jak zapalenie skórno-mięśniowe lub sklerodermia. Jeśli choroba rozwija się na tle innych dolegliwości, uważa się ją za wtórną. W przypadkach, gdy suchy zespół występuje jako niezależna choroba, nazywany jest pierwotnym. Najczęstsze objawy zespołu Sjogrena to:

  • suchość w jamie ustnej, kserostomia w wyniku zmniejszonego wydzielania śliny (rezultatem jest trudność w mówieniu, połykaniu jedzenia, nazywane jest to "dysfagią");
  • zespół suchego oka, xerophthalmia w wyniku pogorszenia zewnątrzwydzielniczego układu gruczołów;
  • zapalenie i powiększenie ślinianek przyusznych, podczas gdy mogą być chore (zapalenie ucha rozwija się);
  • pojawienie się połączenia w kącikach ust;
  • rozwój zapalenia jamy ustnej, próchnicy aż do całkowitego zniszczenia zębów;
  • wyrażono suchą skórę;
  • uczucie wzroku w zasięgu wzroku, silny płacz, swędzenie (uczucie, że przed obcym przedmiotem)
  • zaczerwienienie powiek, światłowstręt, wykształcenie wkąciki oczu białej lepkiej materii;
  • możliwe pogorszenie widzenia, rozwój wtórnej infekcji z charakterystycznym rozwojem owrzodzeń rogówki;
  • tworzenie się skorupy w nosie;
  • porażka trąbki Eustachiusza;
  • upośledzenie słuchu;
  • suszenie narządów układu oddechowego, w wyniku którego rozwija się zapalenie tchawicy, zapalenie płuc, zapalenie tchawicy i oskrzeli, zapalenie zatok, przewlekłe zapalenie śluzówki nosa;
  • pieczenie, ból w obszarze zewnętrznych narządów płciowych;
  • zmniejszenie pocenia;
  • zaburzenia układu trawiennego (występują objawy, takie jak nudności lub wymioty, zaburzenia, ból w otrzewnej związany z niewydolnością wydzielniczą trzustki);
  • zapalenie w układzie dróg żółciowych (w rezultacie rozwija się wtórna dyskineza dróg żółciowych).

Do ogólnych objawów syndromu Sjogren należą:

  • wzrost temperatury ciała;
  • bóle mięśni;
  • proces zapalny, który powoduje bóle stawów (może rozwinąć się reumatoidalne zapalenie stawów);
  • pojawienie się wysypki, podskórnych węzłów, plam, wrzodów, które nie goją się przez długi czas, zapalenie naczyń krwionośnych;
  • krwotok w ścianie jelit, śmierć odcinka;
  • rozwój patologii nerek, który może przekształcić się w niewydolność, kamicę moczową, zapalenie kłębuszków nerkowych;
  • pojawienie się zespołu Raynauda (pogorszenie dopływu krwi do palców, w wyniku czego zmieniają kolor zabarwienia na blady, niebieskawy);
  • powiększenie śledziony, węzłów chłonnych;
  • rozwój onkologii;
  • pojawienie się zapalenia opłucnej lub zwłóknienia śródmiąższowegopłuca;
  • pogorszenie obwodowego układu nerwowego (wielokrotne uszkodzenie nerwów z silnym bólem, pieczenie, w wyniku możliwego zapalenia nerwu twarzowego lub nerwu nerwu trójdzielnego, polineuropatia);
  • zaburzenie funkcji tarczycy;
  • silny rozkład sił;
  • pojawienie się alergii na lek.

Zespół Shegrena - diagnostyka

Pacjent jest badany na obecność choroby Sjogrena w obecności kilku ważnych czynników - zapalenia rogówki i spojówki, suchości w jamie ustnej, świnki miąższu. W tym przypadku należy wykluczyć niedobór autoimmunologiczny. W chwili obecnej diagnoza jest ustalana natychmiast. Rozpoznanie zespołu Sjogrena za pomocą testów laboratoryjnych pozwala potwierdzić z dużą dokładnością obecność choroby. Badanie daje możliwość przeprowadzenia zróżnicowanego badania choroby, a następnie, w oparciu o uzyskane dane, określa się stopień aktywności choroby Sjogrena.

Rozpoznanie choroby Sjogrena przeprowadza się za pomocą specjalnego testu (sialometrii), który ocenia stan funkcji gruczołów w ludzkim ciele. Podczas sialometrii na dolnej powiece umieszcza się arkusz specjalnego papieru, a po 5 minutach mierzy się długość wilgotnej strefy. Gdy wynik jest mniejszy niż 5 mm, lekarz sugeruje obecność zespołu. Ponadto można przeprowadzić stymulację bólu w wyładowaniu za pomocą amoniaku, który daje pacjentowi zapach.

Zespół Shegrena - leczenie

Leczenie choroby Schegrena powinno mieć charakter układowy. Taksuche oczy są eliminowane za pomocą zanurzenia w nich specjalnych kropli - sztucznych łez. Są one stosowane do 4 razy dziennie, a lek jest całkowicie nieszkodliwy i nie może powodować działań niepożądanych. Suchość pochwy eliminowana jest za pomocą smarów, a leczenie zespołu suchego jamy ustnej następuje poprzez zwiększenie ilości stosowanej cieczy, podczas picia z małymi łykami. Ponadto pomagają stymulować wydzielanie śliny przez żucie gumy i stosowanie celulozy.

Ponieważ choroba często powoduje próchnicę, leczenie zespołu Sjogrena powinno obejmować systematyczną wizytę u dentysty w celu utrzymania zdrowia zębów. Pamiętaj, aby przestrzegać zrównoważonej diety i płukać usta po każdym posiłku. W tym celu stosuje się środki ludowe - napary i wywary z ziół. Zespół jest leczony następującymi lekami:

  • Pilocarpina lub Cevymelin;
  • Prednizolon, deksametazon (skuteczne tylko we wczesnych stadiach choroby Sjogrena);
  • glukokortykoidów i leków immunosupresyjnych (stosowanych w późniejszych stadiach zespołu Sjogrena).

Powikłania zespołu Sjogrena

Jeśli pacjent przez długi czas nie podejmie żadnych działań w celu leczenia choroby Sjogren lub został przepisany niewłaściwą terapię, patologia postępuje, powodując poważne naruszenia narządów i układów. Wspólne konsekwencje zespołu Sjögrena:

  • chłoniaki (guzy wpływające na krew, węzły chłonne);
  • zapalenie naczyń (zapalenie naczyń, które możewystępować wszędzie);
  • dołączanie do wtórnej infekcji;
  • rozwój chorób onkologicznych;
  • supresja hematopoezy, redukcja leukocytów we krwi, czerwonych krwinek i /lub płytek krwi.

Film wideo: Choroba Sjogrena