Zespół metaboliczny u dzieci i dorosłych - diagnostyka, leczenie i dieta

Ta patologia jest jednym z głównych problemów spowodowanych nadwagą, zagraża powstawaniu chorób układu naczyniowego i serca, cukrzycy. Całkowicie lekarstwo na chorobę nie jest jeszcze obowiązujące, ale dzięki terminowej inicjacji i kompetentnej terapii większość negatywnych zmian może zostać odwrócona.

Zespół metaboliczny - jak to jest

Kompleks zmian spowodowany zaburzeniami metabolicznymi nazywany jest "syndromem metabolicznym" ("syndromem oporności na insulinę"). W tej patologii hormon insuliny jest słabo odbierany na poziomie komórkowym i przestaje pełnić swoje funkcje. Nieczułość organizmu na insulinę nieuchronnie powoduje naruszenie procesów fizjologicznych w tkankach i systemach.

Zgodnie z kodeksem ICD (Międzynarodowa Klasyfikacja Chorób) zespół metaboliczny nie jest uznawany za izolowaną patologię, która towarzyszy jednej lub kilku z następujących chorób:

  • nadwaga (otyłość);
  • nadciśnienie tętnicze;
  • cukrzyca typu 2;
  • choroba niedokrwienna serca (CHD).

Te choroby w kompleksie są niezwykle niebezpieczne dla osoby, dlatego lekarze nazywają je "śmiercionośnym kwartetem". KiedyW przypadku braku odpowiedniego leczenia, taki zespół patologii obejmuje bardzo poważne konsekwencje - miażdżycę, udar, zespół policystycznych jajników, zaburzenia erekcji, zawał serca. Ludzie w średnim wieku, którzy żyją w krajach rozwiniętych, mają siedzący tryb życia, więc około 20% częściej cierpi na hiperinsulinemię. W starszej populacji (od 45 lat i starszych) ryzyko zespołu metabolicznego wzrasta do 40%.

Zespół metaboliczny u kobiet

Insulinooporność u kobiet jest poważnym naruszeniem procesów metabolicznych, co powoduje utratę wrażliwości tkanki na insulinę. Nie rozpoznaje we wczesnym stadium zespołu metabolicznego, wysokiego ryzyka wystąpienia zawału serca /udaru mózgu. Przyczyny hiperinsulinemii:

  1. Nadmierne posiłki o wysokiej zawartości tłuszczu zwierzęcego. Substancje te zmieniają skorupkę komórki, tak że traci ona zdolność do wchłaniania hormonów i zapewnienia, że ​​glukoza dostanie się do komórki.
  2. Dziedziczna predyspozycja (wykazano, że w przypadku zespołu metabolicznego u krewnych, kobieta jest narażona na wysokie ryzyko zachorowania).
  3. Zaburzenia hormonalne. Zwiększenie poziomu testosteronu (zdarza się, gdy policystycznych jajników) przed wystąpieniem menopauzy jest niebezpieczne dla rozwoju zespołu metabolicznego.
  4. Niska aktywność fizyczna. Siedzący tryb życia prowadzi do naruszenia metabolizmu lipidów i powoduje niedokrwienie serca.
  5. Wysokie ciśnienie. W rezultacie pogarsza się krążenie krwi i wzrasta oporność na insulinę.

W większym stopniu pojawienie się zespołu u kobietsą dotknięte zaburzeniami hormonalnymi. Tak więc, w wieku od 50 do 60 lat, ponad połowa przedstawicieli słabego seksu za kilka kilogramów zwiększa masę ciała. W tej otyłości nie jest to gatunek hoid (samica) i android (samiec). Jest to spowodowane zmniejszeniem wytwarzania estrogenu jajników, w którym poziom męskich hormonów płciowych pozostaje niezmieniony.

Testosteron, wytwarzany przez kory nadnerczy, stymuluje gromadzenie się trzewnej tkanki tłuszczowej, co zwiększa obwód talii, a żołądek staje się objętościowy. Tak więc zmiany wskaźnika masy ciała są związane z rearanżacją kobiecego ciała związaną z wiekiem - brak równowagi hormonów płciowych, który jest zdominowany przez androgeny. Otyłość brzuszna bezpośrednio wpływa na wymianę tłuszczów, powodując hiperlipidemię (gromadzenie cholesterolu i innych szkodliwych substancji we krwi).

Zatrzymanie miesiączki bez względu na wiek (z powodu okresu menopauzy, choroby lub zabiegu chirurgicznego) powoduje naruszenie funkcji wewnętrznego unaczynienia i wzrost PIEKła. Ta ostatnia wynika z niedoboru estrogenu. W wyniku dysfunkcji jajników zmniejsza się wydzielanie progesteronu i rozpoczyna się nagromadzenie wewnętrznego tłuszczu w jamie brzusznej. Dlatego zespół metaboliczny u kobiet jest bezpośrednio związany z hormonalnym podłożem, dlatego ryzyko rozwoju patologii u przedstawicieli słabej płci wzrasta po 45 latach.

Zespół metaboliczny u mężczyzn

Osoby najbardziej podatne na zespół po 40 latach - w tym wieku w ich cieleNieuchronne zmiany: następuje spadek produkcji testosteronu, w wyniku czego zmienia się wiele procesów biochemicznych i rozpoczyna się nagromadzenie tkanki tłuszczowej w ciele. Powoduje to zaburzenia metaboliczne, co powoduje zespół metaboliczny u mężczyzn. Tendencja do tej patologii jest dziedziczna, dlatego też nie wszyscy przedstawiciele silnej płci są jednakowo podatni na zespół metaboliczny.

Syndrom X może wyzwalać następujące czynniki:

  • przeterminowane tłuszcze pochodzenia zwierzęcego;
  • bierny tryb życia;
  • nadużywanie alkoholu;
  • częste naprężenia.

Syndrom zaczyna się od nagromadzenia tłuszczu w jamie brzusznej (ten typ otyłości nazywa się brzusznym). W większym stopniu zaburzenia metaboliczne występują z powodu obecności nadmiaru tłuszczu w organizmie, podczas gdy we krwi poziom cholesterolu przekracza normę 20-30 razy, a to prowadzi do naruszenia metabolizmu lipidów i węglowodanów. W warstwie tłuszczowej męskie hormony płciowe są przekształcane w kobiety, co prowadzi do jeszcze większego zwiększenia apetytu, gromadzenia tłuszczu i redukcji napięcia mięśniowego.

Zespół metaboliczny u dzieci

Według danych statystycznych zaburzenia metaboliczne występują u około 15% dzisiejszych dzieci w wieku przedszkolnym. W tej symptomatologii jest mniej wyraźny niż u dorosłych. Głównymi objawami występowania nieprawidłowości są niewrażliwość tkanek na insulinę i zaburzony metabolizm węglowodanów. Wtórne objawy, które charakteryzują się zespołem metabolicznym u dzieci:

  • hiperurykemia (zwiększona zawartość kwasu moczowego we krwi);
  • otyłość brzuszna;
  • skoki ciśnienia tętniczego;
  • pojawienie się albuminy w moczu;
  • nocne tachykardia;
  • wysoki poziom cholesterolu we krwi;
  • odchylenie poziomu cukru we krwi.

Naruszenie wewnątrz zespołu metabolicznego u młodej dzieci i młodzieży zazwyczaj bezobjawowe i często zaczynają tworzącego w okresie wczesnej dorosłości, na długo przed kliniczną manifestacją prediabetu i cukrzyca typu II, choroby naczyń obwodowych, dyslipidemia. Nasilenie objawów zespołu zależy od kryteriów genetycznych i czynników środowiska.

Zespół metaboliczny - diagnoza

Podstawowymi podstawowymi środkami diagnostycznymi są badanie, badanie pacjenta, wyznaczanie wskaźnika masy ciała i pomiar obwodu talii. Diagnoza zespołu metabolicznego obejmuje ponadto:

  • badanie widma lipidowego;
  • testowanie pod kątem tolerancji glukozy;
  • analiza wskaźników krzepnięcia krwi;
  • określenie tła hormonalnego;
  • monitorowanie ciśnienia krwi;
  • badanie mikroalbuminurii;
  • Ultradźwięki tarczycy.

Zespół metaboliczny - objawy

Oznaki choroby nie są same w sobie określone, zwłaszcza na początku jej rozwoju. Zespół metaboliczny występuje niezauważalnie, nie powodując żadnych niewygodnych lub bolesnych wrażeń. Jednak nie zmniejsza to ryzyka choroby. Charakterystyczną cechą hiperinsulinemii jest toChoroby naczyniowo-mózgowe i niedokrwienie serca (obecność choroby wieńcowej w zespole metabolicznym jest często potwierdzany podczas diagnozy pacjenta), nawet u młodych pacjentów, jest bardzo trudne. Kluczowymi objawami zespołu metabolicznego są:

  • wybuchy drażliwości, wahania nastroju, brak motywacji agresywnej (wynika to z braku glukozy dostającej się do mózgu);
  • spadek niepełnosprawności;
  • senność, bezdech senny (chrapanie, którego pacjent nie wie, w rezultacie osoba nie ma dobrego wypoczynku w nocy);
  • wzrost ciśnienia krwi, rozwój nadciśnienia (ciśnienie nie zmniejsza się w nocy, ale może nawet wzrosnąć);
  • nefryt;
  • otyłość brzuszna, powodująca nieprawidłowe funkcjonowanie tłoczonego tłuszczu narządów wewnętrznych;
  • dna (powstaje w wyniku zwiększenia stężenia kwasu moczowego we krwi);
  • pojawienie się czerwonych plam na skórze szyi, klatki piersiowej (mówi o skurczu naczyń krwionośnych lub zwiększeniu ciśnienia krwi);
  • ból głowy, ból serca;
  • suchość w jamie ustnej i inne objawy cukrzycy.

Leczenie zespołu metabolicznego

Terapia zespołu metabolicznego leży w zakresie kompetencji endokrynologów. Jednocześnie leczenie obejmuje nie tylko leki, ale także dietę i korekcję stylu życia. Cele ustalone dla okresu zdrowienia pacjenta są następujące:

  • utrata masy ciała do normy;
  • zapobiegają rozwojowi powikłań układu sercowo-naczyniowego;
  • spadek ciśnienia krwi;
  • kontrola metaboliczna.

Leczenie zespołu metabolicznego jest niemożliwe bezutrata masy ciała. Tak, nawet uwolnienie 10 kilogramów nadwagi zmniejsza ryzyko śmierci o 20%. Odchudzanie pomaga znormalizować ciśnienie, ilość glukozy i cholesterolu we krwi. Terapia nielecznicza obejmuje następujące środki:

  • przestrzeganie diety niskokalorycznej;
  • wzrost aktywności fizycznej (zalecenie lekarzy - regularne uprawianie sportu, bardziej chodzenie na świeżym powietrzu);
  • porzucenie złych nawyków.

Leczenie nielekowe może nie zawsze pomóc pacjentowi. Jeśli nie ma spodziewanego efektu, zespół metaboliczny leczy się specjalnymi lekami. Następujące środki są stosowane w celu zmniejszenia masy:

  • tabletki zwiększające wydatek energetyczny (kofeina, sybutramina);
  • środki tłumiące łaknienie (Fentermina, Mazindol);
  • zmniejsza wchłanianie składników odżywczych (Orlistat).

Dieta z zespołem metabolicznym

Otyłość i metabolizm są ze sobą nierozerwalnie związane, dlatego ważne jest zwalczanie choroby w celu metabolizmu i zmniejszenia masy ciała. Dieta z zespołem metabolicznym polega na odrzuceniu alkoholu i tłustych pokarmów - pozwala to uniknąć chorób naczyń krwionośnych i wątroby. Dieta pacjenta powinna pomóc w redukcji kwasów tłuszczowych, co pomoże zmniejszyć masę ciała. Dieta w tym samym czasie nie jest tymczasowa, ale ma charakter trwały przez całe życie.

W przypadku wystąpienia zespołu metabolicznego niezwykle ważne jest ograniczenie spożycia tłuszczów zwierzęcych: mięso może być spożywane wyłącznie z chudego, beztłuszczowego ibez skórki. Jednocześnie można go używać nie więcej niż 6 razy w tygodniu. Podstawą diety pacjenta musi zrobić płatki śniadaniowe, chleb z mąki pszennej, świeżych owoców, produktów mlecznych, makaron z pszenicy durum, orzechów, suszonych owoców, ziaren. Dopuszczalne dzienne spożycie cukru - maksymalnie 20 gramów

Film wideo: czym jest zespół metaboliczny