Usunięcie kamieni z pęcherzyka żółciowego za pomocą lasera, ultrasonografii, laparoskopii i resekcji narządu

występowanie kamicy żółciowej wzrasta co roku, z którym wiąże się gwałtowny skok częstotliwości operacji na pęcherzyka żółciowego, wśród których znajdują się na drugim miejscu w celu usunięcia dodatku. W ramach współczesnej medycyny opracowano kilka sposobów usuwania dróg żółciowych, których skuteczność zależy od możliwości zastosowania w konkretnym przypadku. Aby wybrać właściwy sposób pozbycia się kamieni, powinieneś poznać powody ich formowania.

Co to jest choroba kamieni żółciowych

, kamicę pęcherzyka żółciowego lub kamica żółciowa Choroba (GSD) - jest tworzenie gęstych struktur (złogów kamienia) w pęcherzyka żółciowego i dróg żółciowych, przewodów wydalniczy zachodzą na siebie i przeszkadzają w transporcie żółci do dwunastnicy. W zależności od tego, gdzie są nazębnego, patologia określany jako „holetsystolytyaz” (bubble) lub „kamicy przewodowej” (w kanałach).

uformowane elementy kamneobraznыe składających się z organicznych i nieorganicznych, które tworzą żółciowych (cholesterolu, pigmenty i sól węglan wapnia fosfornokyslaya). Konkrecji może mieć różną wielkość (sferyczny ovoydnыy wielowymiarowy (fasetchatыy) bochkovydnыy, szydłowaty, itd.) I kompozycji składnik (cholesterol,pigmentowany, wapienny lub mieszany).

Nie określono przyczyn przyczyn choroby, lecz jedynie mechanizm powstawania kamieni i warunki zwiększające ryzyko kamicy żółciowej. Czynniki, które przyczyniają się do choroby obejmują następujące cechy egzogenne i endogenne:

• płeć żeńska (tworząc gęste formacje u kobiet występuje 5-8 razy częściej niż mężczyźni, podczas gdy w grupie największego ryzyka należą pacjenci mnohorozhavshye);
• podeszły wiek (występowanie kamicy żółciowej jest największe u osób w wieku powyżej 70 lat);
• wyposażony jest w Konstytucji (typ ludzi piknichnoyi (z przewagą podłużnej wielkości ciała krzyża) są bardziej narażone na rozwój kamicy żółciowej);
• nadwaga;
• gwałtowny spadek masy ciała;
• przyjmowanie leków hormonalnych (doustne środki antykoncepcyjne, estrogeny);
• , wady wrodzone, które przyczyniają się do zastoju żółci (zwężeniem i torbiele holedohov (wspólne kanały) uchyłki (wybrzuszenie ścianki) 12 wrzód dwunastnicy);
• przewlekłe patologie (zapalenie wątroby, marskość);
• wpływ niekorzystnych czynników środowiskowych;
• zaburzenia ruchowe (dyskinezy) dróg żółciowych;
• wykorzystanie białka zwierzęcego bogatego w tłuszcze lub białka.

W zależności od patogenezy kamicy żółciowej wyróżnia się pierwotne i wtórne formowanie się kamienia. Konkrecji pierwotne utworzone przez zaburzeń pigmentacji lub wymiany hiperkalcemii, drugorzędowe - na rozwijających się infekcji dróg żółciowych, zapalenie, lub po zabiegu chirurgicznym. NaNiektóre przypadki oryginalny kamień prowokuje rozwój wtórnej (przejście przez Cieśninę główne elementy naruszył integralności błony śluzowej, co prowadzi do powstawania blizn i zwężenie dalej wąskie przejścia).

kamicy żółciowej może przebiegać bezobjawowo przez długi czas, a do wykrywania wczesnego patologia jest możliwe tylko przez przypadek podczas badania USG lub RTG. Jedyną cechą charakterystyczną, która wskazuje na obecność w pęcherzu moczowym złogów i przewody są kolka wątrobowa ataku (nagłe ból prawej podżebrza).

komplikacje choroby spowodowanej przez trudność wypływu wydzielanie żółci jest opracowanie w świetle pęcherzyka żółciowego wstępujących infekcji przewodu pokarmowego (zapalenie pęcherzyka żółciowego) lub zapalenie przewodów (ostre lub przewlekłe zapalenie dróg żółciowych). Gdy ciśnienie w układzie mogą rozwijać zhelchnovыdelytelnoy żółciowych trzustki (zapalenie trzustki).

leczenie taktyki kamica zależy od rodzaju choroby i złogów całkowitej średnicy. Metody zachowawcze są wykonalne z niewielką ilością formacje skalne i normalnego ciała kurczliwości. W innych przypadkach wskazane kamneobraznыh usunięcia cząstek lub minimalnie inwazyjnych metod inwazyjnych. Wybierz sposób interwencja (przez małe (laparoskopia) lub więcej (w chirurgii jamy brzusznej) sekcje) jest określona na podstawie stanu pacjenta oraz zmiany w ścianie pęcherzyka żółciowego i otaczających tkanek.

Metody usuwania kamieni z pęcherzyka żółciowego

Rozwój kamicy żółciowej zależy w dużej mierze od szybkości tworzenia się kamieni i mobilności zlewów. Bez odpowiedniego leczenia choroba w większości przypadków prowadzi do komplikacji, które znacząco pogarszają jakość życia pacjenta. Usuwanie kamieni dróg żółciowych i pęcherzyka można przeprowadzić stosując Litotrypsja fala uderzeniowa lub laserowej (kamnedroblenye przy użyciu fal ultradźwiękowych, wiązka lasera), a skuteczność tego sposobu jest niska (około 25%) i jego wykonalności ograniczoną liczbę warunków.

minimalnie inwazyjny sposób, aby zatrzymać ten kamień usuwając pęcherzyka żółciowego oznacza pęcherzyk żółciowy i laparoskopową pęcherzyk żółciowy. Kamneudalenye mogą być przeprowadzane przy użyciu orhanosberehayuschey chirurgii laparoskopowej - holetsystolytotomyy. Jeżeli podjęte środki nie przyczyniają się do uzyskania pozytywnego wyniku, stosuje się metodę radykalną (operacja wnęki).

Dobrą, niechirurgiczną metodą leczenia cukrzycy jest litoliza leku (powstawanie kamienia). Metoda ta ma dużą wydajność (70%), ale ze względu na długą listę przeciwwskazań dopasowania mniej niż 20% pacjentów z kamieni żółciowych. Rozpuścić rachunek może dostarczyć i leków, które są wysoce cholesterolu rozpuszczalnik bezpośrednio do lokalizacji kamieni (Kontakt lytolyz).

Usuwanie kamieni z pęcherzyka żółciowego bez operacji

JedynyInterwencja chirurgiczna jest niezawodnym sposobem na ostateczne wyeliminowanie choroby kamieni żółciowych. Metody operacyjne są uważane za wysoce skuteczny sposób rozwiązania problemu powstawania kamieni, ale wraz z tym każda wysoce traumatyczna interwencja wiąże się z wieloma zagrożeniami i jest stresem dla organizmu. Jeśli choroba nie jest w stanie ostrym, a pacjent nie ma tendencji do przyspieszania tworzenia się złogów, zaleca się, aby leczenie przeprowadzać metodami niechirurgicznymi.

Rokowanie w leczeniu kamicy żółciowej bez operacji zależy od adekwatności wybranego schematu terapeutycznego i poziomu odpowiedzialności pacjenta. Litoliza doustna jest metodą z wyboru w powoływaniu niechirurgicznego leczenia CSF. Ta metoda polega na przyjmowaniu leków, które zawierają kwasy cholowe (głównie ursodeoksychol). Kuracja terapeutyczna trwa długo (od sześciu miesięcy do kilku lat), a nawet przy całkowitym rozpuszczeniu elementów w kształcie kamienia nie gwarantuje ochrony przed ich ponownym utworzeniem.

Przed powołaniem do litolizacji jamy ustnej konieczne jest określenie rozpuszczalności powstałych złogów. W tym celu stosuje się następujące metody badania składu kamieni, takie jak mikroskopia, prześwietlenie rentgenowskie, analiza emisji atomowej. Na podstawie przeprowadzonej diagnostyki lekarz przygotowuje plan leczenia i wybiera najbardziej odpowiednie leki w danym przypadku. Często stosowane w praktyce terapeutycznej środki to:

• choleretic - Olimetin, Allochol, Holosas;
• hepatoprotektory - zyksoryna,Ursosan, Ursodez, Libyll;
• preparaty zawierające kwasy żółciowe - Henosan, Henoch, Henofalk, Ursofalk.

Dzięki dobrze dobranemu systemowi leczenia w zdecydowanej większości pacjentów z mieszkalnictwem i usługami komunalnymi (ponad 70%) kamienie całkowicie rozpuszczają się w ciągu 1,5-2 lat. U nieznacznej części pacjentów (około 10%) występują nawroty i konieczne jest powtórzenie litezy lub zastosowanie radykalnych metod leczenia. Pomimo dużego prawdopodobieństwa pomyślnego rokowania w leczeniu nieoperacyjnym, metoda ta jest rzadko stosowana ze względu na obecność dużej listy przeciwwskazań, które obejmują:

• skomplikowana forma choroby kamicy żółciowej;
• dysfunkcja pęcherzyka żółciowego;
• kamica żółciowa;
• 2 i powyżej stadium otyłości;
• przejście terapii substytucyjnej hormonalną (za pomocą estrogenu - hormonu stymulującego tworzenie się kamienia);
• ciąża;
• współistniejące patologie występujące w postaci ostrej lub przewlekłej (zapalenie żołądka, wrzód, zapalenie trzustki, cukrzyca, wrzodziejące zapalenie okrężnicy);
• biegunka, która trwa dłużej niż 3 tygodnie;
• nowotwory złośliwe (lub podejrzenie raka);
• obecność w konkrecjach bilirubiny (kamienie pigmentowe) i wapń (kalcynowany);
• duże rozmiary gęstych formacji (ponad 1,5 cm);
• często nawracające kolki wątrobowe;
• obecność dużej ilości fałd (więcej niż połowa objętości ciała).

Aby monitorować skuteczność litolizę leku, pacjent wykazuje regularne przejścieUltrasonografia (co 3 miesiące). W przypadku braku pozytywnej dynamiki zmian taktyki zaleca terapię. Nieinwazyjny sposób pozbyć się kamieni wraz z przewagą niskich kosztach i netravmatychnosty leczenia ma kilka wad, które lekarz powinien poinformować pacjenta przed rozpoczęciem leczenia, najważniejsze z nich to:

• czas trwania kursu terapeutycznego;
• wysokie ryzyko nawrotu;
• potrzeba częstej diagnozy w celu kontrolowania leczenia;
• wąski zakres pacjentów, dla których ta technika jest odpowiednia.

Wytapianie kamienia za pomocą ultradźwięków

W przypadku gdy pacjent podczas diagnozy wykazała obecność pojedynczych małych złogów (do 1,5 cm średnicy) na ich usuwania można stosować Litotrypsja fali uderzeniowej (lub holelytotrypsyya). Procedura jest kruszenie gęste formacje ultradźwięków do małych elementów i ich późniejszego wycofania naturalnie (z kału). Metoda ta oparta jest na zdolności fale ultradźwiękowe powodują zmiany odkształcenia pod wpływem substancji stałej, bez powodowania uszkodzenia tkanek miękkich.

Po przeprowadzeniu takiej operacji jest konieczne w ciągu roku do przeprowadzenia leczenia podtrzymującego, który obejmuje podawanie leków zawierających kwas ursodezoksyholevuyu. Bez tego warunku prawdopodobieństwo nawrotu w ciągu następnych 5 lat wynosi ponad 50%. Litotrypsja dzieli się na:

Pozaustrojowe - szlifowanie kamieni odbywa się zdalnie,bez bezpośredniego kontaktu z nimi fal ultradźwiękowych. W jednym szczególe, którego lokalizacja jest określana podczas diagnozy, jednocześnie skupia dużą liczbę fal (od 1500 do 3500), których całkowite ciśnienie przyczynia się do jej zniszczenia. Skuteczność zabiegu wykonanego w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym osiąga 90-95%, co ocenia się przy braku nierównych gęstych elementów o średnicy większej niż 5 mm

Kontakt mechaniczny - operacja usunięcia kamieni z pęcherzyka żółciowego, w której występuje bezpośredni kontakt z litotryptorem (narzędzie do kruszenia gęstych formacji) z konkrementacją. Metoda ta jest wskazana w obecności ultradźwięków gęstych podmiotów innego pochodzenia w trakcie ruchu urządzenia. Manipulacja odbywa się w znieczuleniu zewnątrzoponowym lub dożylnym. Urządzenie do kruszenia kamienia jest podnoszone do kamienia poprzez dostęp operacyjny (cięcie), a wibracje wytwarzane przez ultradźwięki przyczyniają się do jego kruszenia.

Korzyści z litotrypsji obejmują jej wysoką skuteczność, niski uraz i brak okresu rehabilitacji (pacjent ma zostać wypisany dzień po zabiegu). Wady metody fali uderzeniowej leczenia mieszkań i usług komunalnych można nazwać:

• obecność przeciwwskazań, które znacznie zawężają zakres pacjentów, dla których możliwe jest zastosowanie tej techniki terapeutycznej;
• potrzeba długiego przebiegu litolitycznej medycyny;
• prawdopodobieństwo nawrotu;
• częsty rozwój powikłań (30-60% przypadków) związanych z zablokowaniem dróg żółciowychfragmenty rozdrobnionych złogów (kolka wątrobowa);
• zmniejszenie skuteczności procedury w obecności obrzeża wapienia na kamieniach;
• krwotoki i powstawanie obrzęków w ściankach korpusu ze względu na wpływ fal uderzeniowych;
• potrzeba kilku sesji litotrypsji.

Kryteria doboru pacjentów GSD której jest wskazane, aby fala uderzeniowa Litotrypsja oparte na przeciwwskazania dla tej metody leczenia. Tylko 20-25% pacjentów spełnia wszystkie warunki i może skorzystać z możliwości malotraumatycznego usuwania złogów. Głównymi czynnikami, w obecności których przeciwwskazania kamieni są przeciwwskazane, są:

• obecność więcej niż 3 kamieni rentgenowskich (cholesterolowych) o łącznej średnicy większej niż 3 cm;
• niefunkcjonalny pęcherzyk żółciowy;
• skomplikowany przebieg mieszkaniowy i usługi komunalne (rozwój zapalenia pęcherzyka żółciowego);
• zwiększone krzepnięcia krwi (patogenne genetycznie określony charakter lub z powodu długotrwałego stosowania antykoagulantów);
• obecność betonów o wysokiej gęstości;
• wszystkich pacjentów powyżej 150 kg, wysokości powyżej 2,1 mi poniżej 1,2 m;
• ciąża;
• patologia układu sercowo-naczyniowego, ustaw sterownik rytmu.

Szlifowanie kamieni za pomocą lasera

Usuwanie kamienia z lasera pęcherzyka (litotrypsji laserowej) odnosi się do minimalnie inwazyjnej i jest stosowany w przypadku tworzenia jednostek cholesterolu średnicy 3 cm przy użyciu lasera dla rozdrabniania złogów inny typskuteczność leczenia jest znacznie ograniczona. Wskazaniem do operacji jest obecność patologii, w których ryzyko powikłań podczas zabiegu jest większe niż możliwy skutek zabiegu (niewydolność sercowo-naczyniowa lub sercowo-płucna).

Metoda litotrypsji laserowej opiera się na niszczeniu gęstych istot falami elektromagnetycznymi o pewnym zasięgu, których promieniowanie jest wzmacniane przez specjalne urządzenie (laser). Kiedy wiązka lasera zderza się z kamieniem, stały element zostaje zgnieciony na piasku. Zawieranie rozszczepionych cząstek z ciała następuje naturalnie. Operację przeprowadza się przez wprowadzenie cewnika za pomocą lasera przez przedwczesne przebicie na przedniej ścianie otrzewnej.

Sposób usuwania laserowego złogów w GSD bardzo popularne ze względu na zalety, takie jak niska inwazyjności, szybkość działania (mniej niż 20 min.), Nie ma potrzeby stosowania długiej rehabilitacji. Wraz z zaletami litotrypsji laserowej ta technika ma wiele wad, z których najważniejszymi są:

• wysokie prawdopodobieństwo ponownego tworzenia się konkrecji;
• ryzyko poparzenia błon śluzowych (może wystąpić z powodu niedokładnego działania lekarza), co często prowadzi do owrzodzenia;
• uszkodzenie ścian narządu ostrymi fragmentami fragmentów;
• zablokowanie choledochów.

Kruszenie kamienia laserowego ma na celu całkowite oczyszczenie pęcherzyka żółciowego z kamieniformacje, przy jednoczesnym zapewnieniu zachowania ciała. Większość pacjentów preferuje tę metodę, ale nie wszystkie odnoszą się do występowania takich przeciwwskazań jak:

• Waga powyżej 120 kg;
• osoby starsze (powyżej 60 lat);
• niezadowalający ogólny stan organizmu.

Chemiczna cholelitoliza

Współczesna medycyna koncentruje się na zasadach ochrony środowiska i opracowuje nowe metody leczenia GVC. Takie operacje obejmują kontaktową chemiczną cholelitolizę (lub przezskórną litotrypsję transgeptyczną), która obejmuje wprowadzenie cewników do pęcherzyka żółciowego substancji rozpuszczalnikowych (litolityczne). Manipulacja odbywa się poprzez nakłucie skóry i wątroby. Wprowadza się substancję (najczęściej eter metylokrebutylowy, rzadko propionian etylu) jest zdolny do całkowitego rozpuszczenia kamienistych formacji w ciągu kilku godzin.

Podczas zabiegu lekarz prowadzący okresowo usuwa rozpuszczalnik z bańki wraz z produktami rozpuszczającymi i wylewa nową porcję litolityku. W końcowym etapie wprowadza się leki przeciwzapalne. Zalety holelitolizy chemicznej obejmują korzystne prognozy leczenia, możliwość zastosowania na dowolnym etapie użytkowania oraz usuwanie kamieni o dowolnej wielkości i gatunku. Wady są znaczące:

• ryzyko spożycia litolitu w jelicie, co zagraża rozwojowi wrzodziejącego zapalenia;
• inwazyjność procedury;
• nie wyklucza się prawdopodobieństwa nawrotu choroby;
• brak wiedzy na temat metody, brak danychdotyczące odległych wyników tej metody leczenia.

Bezpośrednimi wskazaniami do przezskórnej litotrypsji przezwyciężącej są obecność kamieni cholesterolowych, chociaż zastosowanie tej metody jest również dopuszczalne w przypadku usuwania innych rodzajów konkrecji. Przeciwwskazania do kontaktu z cholelitolizą chemiczną to:

• ciąża;
• niefunkcjonalny pęcherzyk żółciowy lub nienormalna budowa ciała;
• duża liczba kamienistych formacji (ponad 50% objętości pęcherzyka);
• gęstość złożeń jest zbyt wysoka (+100 i więcej w skali Haussfielda);
• kamienie pływające;
• wiek pacjentów w wieku poniżej 18 lat.

Laparoskopia

Jednym z przejawów choroby kamicy żółciowej jest obfite zapalenie pęcherzyka żółciowego - choroba, w której wraz z objawami zapalenia pęcherzyka żółciowego występują elementy przypominające kamień. Ta patologia jest bezpośrednim wskazaniem do operacji przy użyciu nowoczesnej metody chirurgicznej - laparoskopii. Procedura różni się od tradycyjnej operacji, aby wykonać wszystkie manipulacje poprzez bardzo małe nacięcia (do 1,5 cm).

Głównym urządzeniem medycznym używanym podczas operacji jest laparoskop (rura wyposażona w aparaty i soczewki), za pomocą którego lekarz otrzymuje obrazy narządów wewnętrznych na monitorze i wykrywa kamienie. Przed rozpoczęciem zabiegu pacjentowi podaje się znieczulenie ogólne, po czym jama brzuszna wypełniona jest dwutlenkiem węgla w celu utworzenia przestrzeni operacyjnej. Lekarz otrzymujeGęste pierwiastki odkryto za pomocą trokarów (pustych rur, przez które wprowadzono dodatkowe narzędzia) wprowadzanych przez nacięcia na ścianie jamy brzusznej.

Operacja usuwania kamieni w pęcherzyku żółciowym trwa około 1 godziny, a po zakończeniu zabiegu na naczyniach nakładają się specjalne wsporniki. Okres rekonwalescencji, podczas którego pacjent przebywa w szpitalu, wynosi 7-10 dni. Termin "laparoskopia pęcherzyka żółciowego" obejmuje zarówno usunięcie kamieni z ciała, jak i całkowite usunięcie. W porównaniu z operacją otwartego ubytku, ta metoda jest mniej traumatyczna, więc odzyskiwanie pacjentów jest łatwiejsze i szybsze.

Mimo że metoda ta dotyczy oszczędzania, pozostaje ona interwencją operacyjną, która powoduje występowanie przeciwwskazań do jej zachowania:

• 3 i powyżej stopnia otyłości;
• obecność zbyt dużych złogów (od 3 cm średnicy);
• ropniak lub ropień pęcherzyka żółciowego (ostre zapalenie połączone z nagromadzeniem ropy);
• obecność pooperacyjnych zrostów;
• naruszenie krzepnięcia krwi;
• patologia układu sercowo-naczyniowego i oddechowego.

Wady związane z laparoskopią są w dużym stopniu związane ze złożonością operacji w ograniczonym zakresie ruchów i widoczności. Z punktu widzenia możliwych negatywnych wyników leczenia można zidentyfikować następujące zagrożenia:

• uraz narządów wewnętrznych;
• uszkodzenie trokarem naczyń krwionośnych;
• krwotoki wewnętrzne;
• niepełna produkcjaDwutlenek węgla (uczucie bólu, który jest wysyłany jako gaz podczas oddychania);
• w wyniku wdmuchiwania hipotermia (wtrysk gazu do jamy brzusznej).

Usunięcie pęcherzyka żółciowego

Z minimalnie inwazyjne metody nie zawsze można osiągnąć pożądane wyniki leczenia w tych przypadkach istnieje potrzeba pełnej otwartej chirurgii. Pomimo odkrycia nowych metod leczenia kamicy żółciowej, cholecystektomia jest metodą z wyboru w kamicy żółciowej. Wskazania do zabiegu objawowego aktu (częsty ból) lub skomplikowaną chorobą, w której są bardzo duże formacji skalnych i rozwój ostrego zapalenia.

W niektórych przypadkach, nieplanowane cholecystektomia wykonania - w przypadku komplikacji podczas manipulacji minimalnie inwazyjny sposób. Operacja usunięcia pęcherzyka żółciowego w sposób otwarty odbywa się w znieczuleniu ogólnym. Organ usunięto przez nacięcie (15-30 cm), długość cięcia przez skórę i podskórnego tłuszczu z prawej podżebrza do pępka. Wysoki stopień urazu w chirurgii otwartej określa istnienie takiej wady pęcherzyka żółciowego w

• zespołu postcholecystectomical (ból fantomowy, podobne do tych, które było przed narządu);
• odcinek wspólnego przewodu żółciowego;
• prawdopodobieństwo wewnętrznego krwawienia i zakażenia;
• ryzyko śmierci (waha się od 1 do 30%W zależności od charakteru przebiegu choroby);
• oczywiste defekty (rany);
• pozostały kamienie (elementy pozostałego w przewodach po zabiegu);
• przez długi okres rehabilitacji;
• zwiększone ryzyko dyslypoproteynemyy (lipidowej).

nawet przy długiej liście braków pęcherzyka żółciowego jest bardzo skuteczna metoda ostatecznego usuwania złogów (wydajność do 99%). Dla tych pacjentów, którzy z jakiegoś powodu odrzucić tradycyjny sposób działania jest przeciwwskazane lub którzy mogą być zalecane alternatywę - cholecystektomii laparoskopowej.

Innym sposobem usuwania pęcherzyka żółciowego, który jest jeszcze w budowie, ale jeszcze w powszechnym użyciu, jest translyumynalnыy. Ta technika jest mniej inwazyjny niż laparoskopia i wymaga manipulacji chirurgicznej poprzez naturalne otwory ciała (pochwy, odbytnicy). Nacięcia na szybki dostęp do bańki wytworzonej w narządach wewnętrznych, przy jednoczesnym zachowaniu integralności skóry.

powikłań

Każda interwencja w organizmie człowieka niesie ze sobą ryzyko nieprzewidzianych konsekwencji. Im wyższa metoda inwazyjność do usuwania konkrecji, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia powikłań. Niewielki wpływ transakcja technologia rzadko prowadzić do niepożądanych efektów, ale po nagrali wysoką częstość nawrotów. Brak terminowegoleczenie HSC prowadzi do znacznie bardziej niebezpiecznych konsekwencji niż pooperacyjne.

Czynniki, które zwiększają ryzyko wystąpienia powikłań, podzieloną na jatrogenne (z powodu niezamierzonych działań personelu medycznego), nie do pokonania (w odniesieniu do okoliczności, które nie mogą wpływać) i subiektywne (zależy od działań pacjenta). Możliwe negatywne skutki usuwania elementów podobnych do kamienia to:

• rozwój adhezji i zmian bliznowacenia;
• krwawienia (z uszkodzonej ścianki brzusznej, łóżko pęcherza tętnic pęcherzykowy);
• wyciek żółci do jamy brzusznej, co powoduje uszkodzenie błony śluzowej;
• Education podpechenochnыh subdiaphragmatic lub wrzody;
• rozwój procesu zapalnego;
• dysfunkcja narządów przewodu żołądkowo-jelitowego.

Istnieją różne przyczyny, powikłania pooperacyjne mogą prowadzić do niepełnosprawności (statystyki wskazują, przypisując niepełnosprawności 2-12% pacjentów, którzy przeszli operację usunięcia ciała). Pogorszenie prawdopodobieństwo pacjentów po zabiegach chirurgicznych lub minimalnie inwazyjnych w leczeniu wzrostu GSD w obecności następujących czynników:

• nadwyżkę masy ciała pacjenta;
• nachylenie lub starzenie;
• nieprzestrzeganie zaleceń lekarskich i diety;
• utrzymywał się brak leczenia tej choroby;
• odkładał operacje na narządach jamy brzusznej;
• obecność współistniejących patologii.

Przywrócenie

Aby zminimalizować ryzyko związane z rozwojempowikłania po zabiegu chirurgicznym, pacjenci powinni postępować zgodnie z zaleceniami lekarza. Czas trwania rehabilitacji i jej przebieg zależą od dokładności zaleceń. Na rokowanie w wyzdrowieniu duży wpływ mają nawyki żywieniowe pacjenta. Na etapie odbudowy (iw większości przypadków przez całe życie) zaleca się stosowanie diety, która polega na zmniejszeniu spożycia tłuszczów, cholesterolu, cukru.

Ostateczny wynik leczenia ocenia się według pewnych kryteriów (całkowite rozszczepienie i wydajność konkrecji, eliminacja objawów PChN, brak powikłań). Ocena zgodności z ustalonymi kryteriami występuje podczas diagnozy po ostatecznym wyleczeniu pacjenta. Aby wyniki monitorowania pooperacyjnego były pozytywne w ciągu pierwszych 2-3 miesięcy po interwencji, należy przestrzegać następujących zasad:

• w celu zminimalizowania aktywności fizycznej (ale hipodynamia jest również przeciwwskazana, ponieważ powoduje stagnację żółci);
• wykonywać gimnastykę medyczną;
• do prowadzenia zabiegów wodnych tylko pod prysznicem, aby wykluczyć kontakt powierzchni rany z wodą;
• do leczenia ran miejscowymi środkami antyseptycznymi (roztwór manganu, jodu itp.)
• przyjmować leki przepisane przez lekarza;
• po wypisaniu ze szpitala otrzymuje się dietę numer 5 dla Pevsnera (żywienie frakcyjne, wyłączenie tłuszczów, słodyczy i produktów stymulujących wydzielanie w żołądku), które należy obserwować w ciągu pierwszego miesiąca;
• niepozwalają na nagłe zmiany wagi;
• okresowo odwiedzaj wyspecjalizowane sanatoria (nie wcześniej niż 6 miesięcy po interwencji).

Wideo

Informacje zawarte w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.