Disgidosis - co to jest, jego objawy i metody leczenia

Choroby skóry może wystąpić na tle osłabionym układem odpornościowym, być bakteryjne (np zakażeń grzybiczych) lub nieznanym charakterze. Chorób o nieznanej etiologii związanej dyshidrozi - lekarzy uważa, że ​​ten stan występuje nienormalny na tle stresu, niską odporność lub długotrwały kontakt z alergenem lub chemikaliów. Schemat leczenia dla każdego przypadku jest wybierany indywidualnie.

Ogólne informacje na temat dishidrosis

Choroby skóry (skóry) powodują u ludzi nie tylko fizyczny, ale także moralny dyskomfort. Wysypki skórne, łuszczenie i inne objawy psują wygląd, mogą wywoływać niechęć innych ze względu na strach przed zarażeniem. Dyshidrozi - ogólna nazwa dla wielu stanów patologicznych skóry, któremu towarzyszy powstawanie jego górnych charakterystycznych bąbelków z wodnisty treści (innych możliwych nazw - vodyanytsa, pomfolyks).

Wysypka znajduje się w małych grupach, zlokalizowanych w pobliżu powierzchni dłoni (dłoni). Wraz z rozwojem skomplikowanych kształtach lub stadium choroby przejście w przewlekłych zmianach są często stopy, palce, w rzadkich przypadkach, - wewnętrzne ud i innych części ciała. Rozpowszechnianie skóry nie jest zaraźliwe, postępuje szybko,Towarzyszą temu nieprzyjemne odczucia - mrowienie skóry i uczucie ciepła, poprzedzające pojawienie się pęcherzyków, swędzenia i zespołu bólowego po ich ujawnieniu.

Eksperci nie znaleźli dokładnych przyczyn pojawienia się tej patologii, dlatego przypisuje się ją naruszeniom natury poli etologicznej (mają one charakter liczby mnogiej). Początkowa teoria blokady kanału gruczołów potowych, powodująca objawy dysgidrozu, nie została potwierdzona. Główne czynniki przyczyniające się do rozwoju choroby, dermatolodzy uważają:

  • predyspozycje dziedziczne;
  • silny stres (przemęczenie, chroniczny brak snu, przewrót psychiczny);
  • osłabienie odporności;
  • zaburzenia endokrynologiczne;
  • predyspozycje do alergii;
  • przedłużony kontakt z toksycznymi substancjami, chemikaliami lub alergenami;
  • grzybice (infekcje grzybicze) stóp i dłoni.

Dzieci z cukrzycą najczęściej rozwijają się w wieku poniżej trzech lat, na tle skazy lub atopowego zapalenia skóry. Wtórne objawy są możliwe w okresie dojrzewania (od 13-15 do 20 lat). U dorosłych nawrót lub pierwsze przypadki są diagnozowane, zwykle w ciągu 40-45 lat u kobiet w okresie ciąży. W przewlekłym przebiegu zaostrzenia są rejestrowane w okresie wiosenno-letnim i jesiennym.

Rodzaje dishidrosis

Istnieją dwa główne rodzaje chorób w miejscu lokalizacji wysypki na skórze - zgrzyty rąk i zniesienia stóp. W zależności od obrazu klinicznego i charakteru przebiegu, pojawienia się pęcherzyków, głębokości i nasilenia zmian skórnych, choroba jest podzielonana trzy główne typy:

  1. Prawdziwe zniesienie. obszar oddziaływania jest mała, miejsce jego lokalizacji - wewnętrzna strona dłoni i palców (przynajmniej - stopy). średnica bańki jednego milimetra, mniejszy niż główka szpilki, wypełnione przezroczystym płynem i jest głęboko w skórze, po pierwszej erupcji, ich liczba nie zwiększa się. 7-10 elementy są ujawnione wysypka (proces towarzyszy swędzenie), skóry w tych miejscach są popękane i złuszczanie.
  2. Wyprysk disgidrotyczny. Na tle silnego stresu, fizyczne lub chemiczne działanie drażniące na zmiany skórne pojawiają się na dłoniach, grzbietu dłoni i palców, stóp, a liczbę nowych pęcherzyków gwałtownie rośnie. Proces jest poprzedzony hipertermii i miejscowego obrzęku na skórze, to rozwijają się objawy zatrucia - wzrost wielkości pachowych węzłów chłonnych lub kolanka, gorączka, ból kości i stawów, złe samopoczucie.
  3. Suchy zanik blaszki. Z tego typu wysypka choroby Bubble całkowicie nieobecny, zamiast opracowywać duże kieszenie łuszcząca się skóra i jego oderwania. Nie ma bólu lub świądu. Statystycznie płyta dyshidrozi bardziej powszechne wśród mieszkańców krajów o gorącym i suchym klimacie.

Objawy

Ogólne objawy prawdziwego dyshidroza i disgidroticheskoy egzemy charakteryzującej powstawania podskórnych pęcherzyków, które pękają na własną rękę w 7-10 dniwygląd. Proces jest poprzedzone uczuciem ciepła lub ciepła pod skórą, że czasem towarzyszy zaczerwienienie i obrzęk. Przed otwarciem elementów wysypki rozpoczyna się ciężki świąd skóry. Jeśli to prawda dyshidroze początkowa liczba pęcherzyków wzrasta, natomiast wysypka egzema rozprzestrzenia się na skórze rąk i stóp, istnieją oznaki zatrucia.

Leczenie disgidosis

Rokowanie w leczeniu choroby jest korzystne. W przypadku wszystkich zaleceń lekarskich ostry atak prawdziwej dyshidroza pełni zadokowany w ciągu 3-4 tygodni. Przewlekły wyprysk disgidroticheskaya jest mniej prawdopodobne, aby być leczonym, czas trwania kursu terapeutycznego może wzrosnąć do 1,5-2 miesięcy, usztywnienie objawów występuje stopniowo. W celu osiągnięcia efektu terapeutycznego, w jakiejkolwiek chorobie pomocą kompleksowego podejścia, które obejmuje:

  • kurs leczenia medycznego;
  • fizjoterapia;
  • zmiany stylu życia na stres psychologiczny - przywiązanie do pracy i odpoczynku, dzień spokojny sen;
  • dieta hipoalergiczna;
  • Wykluczenie kontaktu z chemikaliami i innymi substancjami, które mogą powodować podrażnienie skóry.

Terapia lecznicza

Nie ma preparatu farmakologicznego zdolnego do całkowitego pozbawienia pacjenta dysgorozy. Leczenie farmakologiczne ma na celu usunięcie objawów, lekarz może przepisać następujące grupy farmakologiczne:

  • przeciwbólowe środki przeciwbólowe;
  • leki przeciwhistaminowe (przeciwalergiczne);
  • łagodzące leki uspokajające (nalewka z pustrynika, waleriana);
  • środki uspokajające;
  • środki przeciwgrzybicze (w celu dopuszczenia do zakażenia grzybiczego);
  • antybiotyki;
  • sorbenty (węgiel aktywowany);
  • środki antyseptyczne;
  • diuretyki;
  • witaminy.

Schemat podawania i dawkowania dobierany jest indywidualnie, a także czas trwania terapii lekowej. Ważną rolę odgrywa miejscowe traktowanie, maści przepisuje się z disgidroza (salicyl, cynk, ihtiolova), balsamy z ołowianą wodą, roztwór rezorcynolu, kąpiele z manganem. Tradycyjną medycynę można łączyć z ludowymi recepturami.

Dieta z objawami zgnilizny

Skuteczność leczenia i fizjoprocesów zależy od przestrzegania zalecanej diety. Podczas leczenia lekarze zalecają ograniczenie lub całkowite wyeliminowanie stosowania następujących pokarmów, napojów i potraw:

  • przyprawy korzenne;
  • kawa;
  • alkohol;
  • czekolada;
  • owoce cytrusowe;
  • Truskawki;
  • pomidory i inne ziarna palmowe;
  • orzechy;
  • jaja;
  • warzywa zawierające czerwony karoten;
  • miód pszczeli.

Fizjoterapia

Powołanie miejscowych naczyń fizjologicznych jest wskazane dla wszystkich postaci dysgidroza, wyznaczonych na etapie poprzedzającym ujawnienie pęcherzyków podskórnych. Pacjent, w zależności od indywidualnych cech i objawów objawów, zaleca się poddać leczeniu za pomocą jednej z następujących metod:

  • elektroforeza;
  • leczenie laserowe;
  • Magnetoterapia;
  • akupunktura;
  • krioterapia;
  • parafina kosmetyczna.

Środki zaradcze ludowe

skuteczne środki przeciw ludowej dyshidroza jest wanny sody, płyny do infuzji opłat roślin leczniczych, kompresuje naturalne środki antyseptyczne. Zastosowanie medycyny alternatywnej lepsze dostosowanie się do lekarza, ponieważ wiele z nich ma przeciwwskazań i skutków ubocznych. Folk Healers polecają następujące przepisy:

  • w oparciu krem ​​maści i mąka owsiana, niskotłuszczowy śmietana zmieszano ze zmieloną płatków owsianych w stosunku 3: 2, nakładano na dotkniętą skórę zamknięty mocno trzymać tkaninę lub folię. Umyte po 20 minutach. Zabieg wykonuje się dwa razy dziennie, zanim objawy znikną.
  • pacjentów powyżej 12 lat sear elementy wysypka celandine sok. Metodę stosuje się we wczesnych stadiach dysgidrozy, dopóki pęcherzyk się nie otworzy
  • Kąpiele na bazie kory dębu. 10 łyżek wysuszonego materiału roślinnego wlać litr wrzącej wody, utrzymywano w łaźni wodnej przez 20-30 minut. Po odcedzeniu mieszaniny rozcieńczyć ją 5 litrami czystej wody. Wanny są wykonywane codziennie, dwa lub trzy razy dziennie, w 15-25 minut.

Wideo

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i wydać zalecenia dotyczące leczenia na podstawie indywidualnejspecyficzne cechy pacjenta.