Określani są nie tylko specjaliści zajmujący się psychologią głębokie pytanie o to, czym jest sztywność i co ją powoduje, ale także zwykłych ludzi, których interesuje ta osobliwość ludzkiej psychiki i jej świadomości. Następnie dowiemy się bardziej szczegółowo, co oznacza to niezwykłe słowo, bardziej szczegółowo przestudiujemy pojęcie sztywności i jej odmiany. Postaramy się również zrozumieć przyczyny jego występowania i metody jego przezwyciężania. Ponadto wyjaśnione zostaną porady profesjonalistów w tym zakresie oraz podane zostaną ich ogólne zalecenia.

Pojęcie „sztywności” ma kilka interpretacji i definicji. Należy od razu zauważyć, że jest to rodzaj złożoności i niechęci ludzkiej świadomości do reagowania na pewne sytuacje, które zmuszają człowieka do opuszczenia własnej strefy komfortu. Ale to nie zawsze jest patologia.

Sztywność w psychologii i psychiatrii oznacza całkowitą lub częściową niezdolność osoby do zmiany zamierzonej ścieżki i programu świadomości, całkowite zaprzeczenie lub poważną trudność w zmianie warunków, które muszą zostać zmienione w takim czy innym stopniu. Mówiąc prostym językiem, człowiek po prostu nie chce i boi się zmienić tego, co należy zmienić. Nie jest charakterystyczne dla sztywnych ludzi, aby zmienić swoje nawyki, bez względu na to, jakie są. Są bardzo uparci w wielu sytuacjach, nawet jeśli zdają sobie sprawę, że nie mają racji w tej czy innej sytuacji. Po prostu nie mogą sobie pozwolić na uzgodnienie z przeciwnikiem lub z takim czy innym punktem widzenia.

Ludzie sztywni bardzo często mają stres i problemy psychiczne, są niestabilni emocjonalnie, a jednocześnie dość bezbronni. Osobom bliskim i otaczającym trudno jest prowadzić dialog z takimi osobami, do tego bowiem z reguły trzeba włożyć dużo wysiłku lub odwrócić uwagę takiej osoby innymi tematami. Ale nie wszystko jest takie złe. Mimo „szablonowej rzeczywistości” tacy ludzie mogą osiągnąć dobry sukces w życiu, ale zależy to od wielu czynników.

Do tej pory w psychologii wyróżnia się kilka rodzajów sztywności, do których należą:

• poznawcze;
• afektywne;
• emocjonalne;
• motywacyjny.

Rozważmy każdą z odmian dla bardziej szczegółowego zrozumienia tego zjawiska.

Sztywność poznawcza to trudność w budowaniu percepcji od jednego zagadnienia do drugiego, od zmiany jednego tematu na inny i od całkowitej zmiany jednego obrazu świata na inny. Wiele podmiotów żyje w swojej ekskluzywnej rzeczywistości, kategorycznie odmawiając tworzenia nowego obrazu świata, nawet jeśli wymagają tego określone warunki i nowe informacje, które wypierają poprzedni. Osoby ze sztywnością poznawczą będą działać w określonych sytuacjach i rozwiązywać niektóre zadania tylko według swoich starych i sprawdzonych wzorców.

Sztywność afektywna implikuje obecność pewnych reakcji w ludzkiej świadomości. Ta różnorodność obejmuje afektywność pewnych reakcji na zmieniające się obiekty emocjonalne.

Sztywność emocjonalna implikuje trudności w odbudowie systemu motywów w pewnych okolicznościach życiowych. Jednocześnie okoliczności wymagają restrukturyzacji, plastyczności i zmian w zachowaniu.

Wielu naukowców twierdzi, że sztywność emocjonalna jest rodzajem „trwałej emocji” na wszystko, niezmienną reakcją. Okazuje się, że pomimo regularnej zmiany okoliczności czy sytuacji jednostka nadal reaguje na nie w ten sam sposób, nie zmieniając swoich emocji. Oznacza to, że bez względu na to, co się stanie, stan emocjonalny nie zmieni się.

Sztywność motywacyjna to typ polegający na stagnacji osoby we własnej rzeczywistości i całkowitej niechęci do zmiany monotonii. Oznacza to, że osoba kategorycznie odmawia obciążania się takimi zadaniami w celu dostosowania się do nowego świata i informacji. Obejmuje to również fakt, że jednostka nie chce zmieniać utartych sposobów zaspokajania swoich potrzeb, całkowicie ufając „staremu”.

Skoro w psychologii termin sztywność należy do kategorii zaburzeń psychicznych, należy wiedzieć, skąd się wywodzi.

To zaburzenie psychiczne polega na zmniejszeniu pewnych procesów ruchowych i adaptacji świadomości człowieka do trudności życiowych i problemów w nim powstających. Oznacza to, że brak takiego przystosowania do życia pociąga za sobą brak elastycznego myślenia, co oznacza, że ​​poruszanie się w ciągle zmieniającym się świecie staje się bardzo trudne dla jednostki.

Pojawienie się sztywności, z reguły wiążą się z wieloma czynnikami, które najczęściej nie są izolowane i wyróżniane są przez specjalistów w kompleksie. Zaburzenie to może być zatem spowodowane czynnikami somatycznymi:

• budowa ośrodkowego układu nerwowego i jego ruchomość;
• niektóre patologie związane z chorobami układu nerwowego;
• predyspozycje genetyczne i wszelkie zaburzenia endokrynologiczne;
• zmiany podczas dojrzewania i starzenia;
• poważne zaburzenia żywienia i własnej diety;
• ciężkie zatrucie organizmu, w tym preparatami i substancjami chemicznymi;
• poważne obrażenia głowy;
• zaburzenie może być również spowodowane regularnym spożywaniem napojów alkoholowych i różnych narkotyków.

Psychologiczne czynniki warunkowania sztywności obejmują następujące punkty:

• osobliwości w ludzkim temperamencie;
• Różne rodzaje wychowania, począwszy od dzieciństwa;
• obecność urazów psychicznych i poważnych wstrząsów dotykających jednostkę;
• obecność zaburzeń towarzyszących – nerwowość i histeria, a także kilka innych wywołujących lęk, apatię, brak emocji i neutralny stosunek do życia;
• konflikty osobiste, rozdwojenie jaźni;
• psychozy o różnej etiologii, w tym paranoja, psychoza maniakalna, schizofrenia i inne współistniejące stany.

Dużo Psycholodzy i psychoterapeuci, którzy pracowali nad rodzajem wyższej aktywności i zestawem wrodzonych właściwości układu nerwowego, pracowali również nad pojawieniem się mechanizmów sztywności. Amerykański psychiatra R. Cloninger wyróżnia w swoich pismach 4 typy mechanizmów.

• Tworzenie pewnej zależności od pewnych rzeczy poprzez zachętę lub karę. W takim przypadku zachowanie jednostki może nie być aprobowane przez rodziców od dzieciństwa lub jest całkowicie zatrzymane przez surowe kary.
• Brak umiejętności wyszukiwania, schematyczne życie. Niechęć do uczenia się czegoś nowego w wyniku braku jakichkolwiek czynników stymulujących.
• Kształtowanie zachowań osobistych, polegające na unikaniu pewnych okoliczności życiowych.
• Brak osobistego doświadczenia w rozwiązywaniu niektórych zadań życiowych oraz wszelkie problemy pojawiające się na różne sposoby. Z reguły osoby stosują stereotypowe zachowanie i już opanowane znaczki, które nie wymagają nowości.

Wiele punktów można przypisać psychologicznym oznakom sztywnego myślenia. Ponieważ w pewnych okolicznościach dana osoba nie może kształtować ani dostosowywać swojego zachowania, oznakami mogą być następujące punkty:

• nadmierna wrażliwość i emocjonalność wobec rozmówców;
• obrona swojej słuszności w każdych okolicznościach;
• nadmierna wierność stereotypowym nawykom;
• czasem silna sugestywność;
• niezdolność do analizowania i korygowania pewnych działań.

Osoby ze sztywnością mogą mieć złożony charakter, bardzo często są przywiązane do dawnych stereotypów. Pomimo wielu czynników są też zalety.

Jeśli chodzi o charakter, tutaj należy zauważyć, że osoby tego typu są dość zorientowane na cel, co jest typowe dla wielu liderów. Mają zawsze czysty dom, takich ludzi cechuje pewność siebie, zawsze polegają tylko na sobie. Z natury sztywni ludzie najczęściej nie okazują swoich emocji, ukrywając je przed innymi ludźmi. Ale to nie znaczy, że w ogóle nie mają emocji, po prostu je ukrywają.

Również jako przykład, wiele osób ze sztywnym myśleniem jest bardziej odpornych na codzienne stresory ze względu na ich reakcje adaptacyjne i wzorcowe emocje.

Z reguły ludzie ze sztywnością rodzą się rywalami. Bardzo lubią kłótnie i debaty, ale to wcale nie znaczy, że nie można się z nimi komunikować, po prostu, jak wszędzie, trzeba znaleźć własne podejście.

Relacje z innymi psychotypami mogą być różne, ponieważ zależy to od wielu czynników. Ale ogólnie wiele osób może nie zauważyć, że obok nich jest sztywna osoba, ponieważ jego komunikacja nie będzie się różnić od innych.

Tacy ludzie doskonale realizują się w wielu sferach działalności, znajdując wspólny język z pracownikami i współpracownikami. Mogą być zarówno introwertykami, jak i ekstrawertykami. Wyraźnie mają zdrowy rozsądek, a czasem chłodną kalkulację, która jest niezbędna w niektórych zawodach.

Pomimo tego, że taka sztywność może nie mieć negatywnych konsekwencji, zdarza się, że osoby z nadmierną sztywnością są uważane za osoby chore psychicznie, co wymaga odpowiedniego leczenia przez specjalistów.

Sztywność przejawia się zarówno u dzieci, jak iu dorosłych. Tak po prostu, po przeczytaniu książki jest mało prawdopodobne, aby zmienić charakter dziecka, czy też reedukować utraconego. W większości przypadków wymagana jest konsultacja z profesjonalistą, który potrafi dobrać odpowiedni kompleks szkoleń, korekty zachowania, a czasem także specjalne środki.

Jednak nie zawsze chwile przejawów sztywności wymagają poważnej korekty, najlepiej omówić tę kwestię bezpośrednio z psychologiem lub psychiatrą, który będzie w stanie odpowiedzieć na wiele pytań.

Z reguły pokonywanie sztywności jest procesem bardzo złożonym, który zajmuje dużo czasu. Zwłaszcza jeśli wykryta zostanie patologia. Cel lekarza staje się tutaj rodzajem narzucania pacjentowi prawidłowych i kompetentnych myśli. Ale jednocześnie pacjent musi myśleć, że te racjonalne myśli pochodzą od niego, to znaczy nie są mu narzucane podczas terapii. Jednocześnie terapia zostanie zwieńczona sukcesem, jeśli pacjent zda sobie sprawę, że naprawdę jej potrzebuje i pomoże w każdy możliwy sposób skorygować jego myślenie, reakcję i dalsze zachowanie.

Sztywność niektórych procesów psychologicznych nie może być patologią, ponieważ objawia się niemal u każdej osoby pod wpływem określonych okoliczności życiowych. Może być również produkowany z czasem. W wielu przypadkach nie trzeba nic robić.

Warto zwrócić się do specjalisty tylko wtedy, gdy osoba ma wyraźne oznaki sztywności, a ponadto, jeśli negatywnie wpływają one na osobę i jej życie. W zależności od specyfiki pacjenta terapię można dobrać bez trudu, ale tylko osobiste wysiłki pomogą osiągnąć sukces.

Specjaliści zalecają wielu osobom uczęszczanie na sesje psychoanalizy, ujawniając w ten sposób lekarzowi swoje negatywne myśli i doświadczenia. Aby samodzielnie poprawić swoją kondycję i ujawnić pozytywne aspekty, możesz zaangażować się w terapię sztuką, jogę i medytację. W zrozumieniu swojej roli w społeczeństwie i celu mogą pomóc różnego rodzaju szkolenia mające na celu zidentyfikowanie najlepszych cech.

Podsumowując, powinniśmy także raz należy zauważyć, że sztywność charakteru i myślenia może wcale nie być patologią, wszystko zależy od określonego zestawu cech ludzkich, jego stosunku do określonych sytuacji i emocji.

Regidowy typ postaci jest omówiony bardziej szczegółowo w następnym filmie.