Cyklotymnost lub cykloidyzm to pojęcie w psychiatrii, które charakteryzuje jak wahania nastroju i niestabilność charakteru, w których okresy aktywności i emocjonalnego podniesienia zostają nagle zastąpione przez depresję i depresję. Zakres zmian stanów może być różny: od kilku dni do tygodni. Cyklotymicy należą do grupy ryzyka osób, u których może rozwinąć się psychoza maniakalno-depresyjna. Ale w chorobie afektywnej dwubiegunowej psychopatia ma pewne formy zachowania, a cykloidy nadal wyraźnie oceniają i analizują sytuację.

Cyklotymia w psychologii to stan, w którym człowiek najpierw odczuwa euforię i radość, a potem nagle odczuwa uporczywy wstręt do życia i do siebie. Dotyczy to nie tylko nastroju, ale także cech charakteru. Towarzyskość zostaje zastąpiona pragnieniem samotności, aktywność - spadkiem siły, jasnymi perspektywami życiowymi - uczuciem głębokiej beznadziejności. Hyperthyme (aktywny) natychmiast zamienia się w hipothyme (nieinicjacyjny). Szybkość przemian tych stanów zależy od czynników prowokujących:

• naruszenie reżimu snu i odpoczynku;
• przeciążenie fizyczne i emocjonalne;
• kłopoty w pracy, słaba edukacja;
• smutne wydarzenia (zwolnienie, rozwód, choroba lub śmierć bliskiej osoby).

Psychopatia cyklotymiczna może objawiać się wręcz przeciwnie: człowiek jest przygnębiony i czuje całkowitą obojętność na wydarzenia, ale jednocześnie nadal żartuje i prowadzi aktywne działania na tle dobrego nastroju i optymistycznego nastroju, przestaje komunikować się z ludźmi i wycofuje się w siebie. Zaburzenie osobowości prowadzi do poczucia niesprawiedliwości i bezsensu wszystkiego wokół.

Jeśli cyklotymia objawia się u nastolatka, na tle stanów depresyjnych, ma on chęć rozliczenia się z życiem, a podczas emocjonalnego ożywienia – do aktu ekstremalnego (wyjazd autostopem, skok z wysokości, podbij szczyt górski, nurkuj z wieży). I dopiero w tym momencie większość dorosłych zaczyna rozumieć, że dziecko potrzebuje pomocy psychologicznej. Czy to oznacza, że ​​jest chory? Naukowcy nie doszli jeszcze do jednoznacznego wniosku, czy cykloidyzm jest chorobą, czy zaburzeniem psychicznym, z którym można sobie poradzić za pomocą treningu psychologicznego.

Akcentacja zdaniem Leonharda uważa cyklotymię za skrajny wariant normy, a nie za chorobę. Z kategorii osób z psychozami afektywnymi wyróżnia się 2 grupy:

• typową;
• są labilne.

Typowy osobnik cyklotymiczny to osoba, u której okresy wzlotów i upadków odnotowuje się z taką samą częstotliwością – 2-3 tygodnie. Pierwszy kryzys obserwuje się w okresie dojrzewania. Aktywny i aktywny nastolatek nagle przestaje interesować się tym, co dzieje się wokół niego, unika rówieśników, spędza czas sam.

Myśli o znaczeniu życia nie jest usatysfakcjonowany istniejącym stanem rzeczy, ma poczucie własnej niższości. Każda krytyka pod adresem samego siebie jest odbierana bardzo boleśnie i może stać się impulsem do próby samobójczej. Sam fakt pragnienia śmierci nie jest reklamowany, akcja prowadzona jest pod wpływem afektu.

Depresja ustępuje miejsca emocjonalnemu podniesieniu, na to może mieć wpływ nowa znajomość, długo oczekiwany list, zachęta finansowa – czyli każde przyjemne wydarzenie, które staje się wyzwalaczem do przejścia z fazy hipotymia do hipertymii. Osoba jest aktywnie zainteresowana wydarzeniami, współczuje, żartuje, jest w centrum uwagi. Jest towarzyski, wesoły, potrafi zrobić wiele rzeczy w ciągu jednego dnia, wraca do swoich dawnych hobby, okazuje sympatię ludziom, których lubi. Po 2-3 tygodniach, w typowej cyklotymice, „żarówka gaśnie” ponownie, a cały świat staje się dla niego matowy i szary.

W labilnym cykloidalne depresje i poprawa nastroju występują z niewielkimi przerwami: każdy okres trwa 2-3 dni. Są to mobilni, dociekliwi, pogodni, czarujący ludzie, którzy mają niestabilny charakter. Łatwo się denerwują lub obrażają, subtelnie wyczuwają to, co się dzieje, reagują wrażliwie na zmianę nastawienia do siebie, boleśnie reagują na drastyczne zmiany w życiu. Pogrążają się głęboko, beznadziejnie w depresji, a próby wyprowadzenia ich z tego stanu do niczego nie prowadzą: cyklotymka w tym momencie jest przekonana, że ​​jej życie się skończyło i nie ma się z czego cieszyć.

Mijają 2-3 dni i bliscy ludzie zauważają, że cykloid ma błysk w oczach, planuje jakieś spotkania, dużo rozmawia przez telefon, snuje wspaniałe plany na przyszłość. Charakterystyczną cechą labilnej cyklotymiki jest przecenianie własnych możliwości. Nie potrafią naprawdę ocenić sytuacji i w tej chwili często podejmują ekspansywne, ryzykowne działania, które zagrażają ich zdrowiu i życiu.

Główną przyczyną manifestacji cyklotymii jest czynnik dziedziczny. Wśród krewnych koniecznie są ludzie o niestabilnym charakterze: porywczy, emocjonalny, niezrównoważony. W gniewie popełniają czyny, których później żałują, a w szczęśliwym, spokojnym stanie stają się jak anioły.

Takie gwałtowne wahania nastroju u dorosłych z konieczności wpływają na psychikę nastolatka. Nie wie, co go czeka za chwilę: „bicz” czy „piernik”. Stresy, głęboki ból emocjonalny doświadczany w dzieciństwie i okresie dojrzewania są czynnikiem sprzyjającym rozwojowi zaburzeń psychicznych.

Stres i negatywne doświadczenia prowadzą na fakt, że człowiek boleśnie reaguje na wszelkie zmiany w życiu. Szuka stabilności, spokojnego i wyważonego życia, ale w życiowych „przełomach” gubi się i nie wie, jak właściwie zareagować na sytuację. Wśród kobiet jest 2-3 razy więcej cyklotymek ze względu na ich delikatną, wrażliwą psychikę: postrzegają otaczające wydarzenia przez pryzmat uczuć i dopiero potem analizują je umysłem.

Trudno jest określić oznaki cyklotymii, jeśli zachowanie osoby mieści się w pojęciu „normalne”. U wszystkich ludzi pojawiają się przebłyski agresji lub stan euforii i radości. Ale osobowość cykloidalna, w przeciwieństwie do innych, charakteryzuje się ekstremalnymi przejawami emocji. Na psychopatię mogą wskazywać:

• bezprzyczynowe i częste wahania nastroju;
• gniew, w którym człowiek przestaje się kontrolować (afekt);

• stale zmieniająca się samoocena – zbyt niska lub zbyt wysoka;
• nagła zmiana preferencji i zainteresowań (kobieta lubi robić na drutach, ale po dniu „w sercu” tnie na kawałki prawie gotowy produkt);
• niemożność doprowadzenia sprawy do końca: początkowo cyklotym ogarnia entuzjazm, ale entuzjazm szybko znika i nie wraca do swojego dawnego zajęcia;
• niemożność skupienia się na jednej rzeczy, skupienia uwagi na przedmiocie lub zadaniu.

Okres apatii i bezczynności charakteryzuje się następującymi objawami:

• trudności w porozumiewaniu się z ludźmi;
• wahanie przy podejmowaniu konkretnej decyzji;
• poczucie beznadziejności i bezsensu tego, co się dzieje;
• bezradność;
• problemy z pamięcią;
• nienawiść do siebie i innych ludzi;
• idee autodestrukcji;
• oddawanie się złym nawykom;
• obżarstwo lub odmowa jedzenia;
• zwiększone zmęczenie, chroniczne zmęczenie, poczucie bezsilności;
• bezsenność lub senność.

)) Objawy w okresie hipertymii:

• podniecenie mowy - osoba cyklotymiczna dużo mówi, ale mowa jest nieświadoma, bez logicznych powiązań i konkretnego znaczenia;
• emocjonalny wzrost - życie widziane jest w jasnych, opalizujących kolorach;
• energia, radość, wzrost siły;
• nadmierna zażyłość w komunikacji z ludźmi, naruszenie ich przestrzeni osobistej, brak szacunku;
• zwiększone pożądanie seksualne;
• pragnienie dokonania wyczynu, pamiętnego aktu;
• skandaliczne zachowanie;
• szybka zmiana interesów;
• brak introspekcji.

Cyklotymikowi trudno jest budować silne relacje z ludźmi, ponieważ nie wiedzą, czego się od niego spodziewać w następnej chwili. Cykloid jest tak nieprzewidywalny w swojej mowie lub zachowaniu, że przyjaciele i znajomi wolą trzymać się z daleka, aby uniknąć kłopotów, które stale prześladują ich niezrównoważonych znajomych.

W cyklotymice trudności komunikacji polegają na tym, że nie rozwija określonej linii zachowań, nie ma określonego celu, do którego dąży na co dzień. Jego plany na przyszłość są zbyt złudne lub przerażające swoją groteskowością i niewykonalnością. Ludziom trudno jest zrozumieć osobę cyklotymiczną, która żyje w snach i idealizuje osoby płci przeciwnej, do których czuje sympatię.

To jest chaos człowieka, burza, zmiata wszystko na swojej drodze i nie myśli o konsekwencjach. Trudność polega na tym, że cykloid nie analizuje tego, co się dzieje z zimnym i spokojnym umysłem, ale pędzi do nowej życiowej bitwy, pozostawiając po sobie „poparzonych” i pogrążonych w żalu bliskich.

Trudność w leczeniu polega na tym, że cykloid nie zdaje sobie sprawy, że jest chory. Bliscy ludzie przypisują wahania nastroju osobliwościom jego postaci. Zaczynają bić na alarm dopiero wtedy, gdy osoba cyklotymiczna popełnia czyny zagrażające jej zdrowiu i życiu. Często pierwsza wizyta u psychologa następuje po pierwszej próbie samobójczej. Ważne jest, aby zrozumieć specyfikę zachowania cykloidy, ponieważ każdy przypadek jest indywidualny.

Przy nagłych zmianach stanu emocjonalnego, gdy osoba odczuwa silny strach i niewyjaśnione uczucie niepokoju (na tym tle mogą wystąpić napady VSD - mogą wystąpić dystonii wegetatywno-naczyniowej), można przepisać łagodne leki przeciwdepresyjne, które pacjent bierze udział w kursach. W przypadku pobudzenia psychoruchowego zaleca się leczenie neuroleptykami. Czas przyjmowania leków i ich dawkowanie dobiera specjalista.

Cyklotymik może sobie pomóc przezwyciężenie zaburzeń psychicznych. Ważne jest, aby nauczyć się analizować to, co się dzieje, ustalać logiczne łańcuchy między czynami a słowami. W tym celu konieczne jest przestrzeganie następujących zaleceń.

• Prowadź osobisty pamiętnik, w którym oprócz opisu wydarzeń powinieneś zapisywać swój osobisty stosunek i reakcję na wydarzenie. Czytając pamiętnik, łatwiej jest przeanalizować, co spowodowało gwałtowną zmianę nastroju i zachowania.
• Cyklotymicy najpierw mówią, a potem myślą o tym, co powiedzieli. Konieczne jest nauczenie się jasnego formułowania myśli i zwrotów.
• Każda nowa sprawa musi zostać zakończona. Jeśli nie ma co do tego 100% pewności, należy sformułować nowe zadanie.
• W związkach trzeba nauczyć się mentalnie stawiać siebie na miejscu rozmówcy. Jeśli rozwiniesz w swoim charakterze takie cechy, jak empatia i współczucie, będzie znacznie mniej problemów w komunikacji.

Zobacz następny film o tym, jaki typ osobowości jest cyklotymiczny.