Priorix - sposób użycia, dawkowanie dla dzieci i dorosłych, przeciwwskazania i opinie

Preparat Priorix jest złożonym, zawierającym atenuowane, żywe szczepy szczepionek wirusa różyczki, epidemii świnki i odry. Przeznaczony do szczepienia dzieci. Pędy wirusa różyczki są hodowane w hodowli ludzkich diploidalnych komórek, a wirusy i bydlęce w hodowlach zarodkowych kurcząt. Szczepionka spełnia wymagania WHO w zakresie produkcji czynników biologicznych.

Instrukcje dotyczące stosowania urządzenia Priorix

Szczepionka ma na celu stworzenie odporności na wirusa odry, różyczki i epidemii świnki. Lek zawiera żywe szczepy wirusów. Podawany jest podskórnie lub domięśniowo. Szczepienie szczepionką Priorix, zgodnie z kalendarzem szczepień, jest oferowane dzieciom w wieku od 12 miesięcy, a kolejne szczepienia przypominają po 6 latach. Produkt jest produkowany w Belgii przez GlaxoSmithKline Biologicals.

Skład zestawu Priorix

Lek jest proszkiem (do sporządzania roztworu do wstrzykiwań), do którego dodaje się rozpuszczalnik (przezroczysty, bezwonny płyn, zanieczyszczenia i barwę) w ampułce lubstrzykawka z dawką 0,5 ml W fiolce jedna dawka szczepionki. Lek ma następujący skład:

Liofilizowany proszek (do przygotowania roztworu do wstrzykiwań)	1 dawka
Szczep RIT 43/85 (z świnki), nie mniej niż 103,7TCID50
Szczep Schwartz (z rozcięcia), nie mniej niż 103TCID50
Wistar RA 27/3 (z różyczki), nie mniej niż 103TCID50
Neomycyna w siarczanie, nie więcej niż 25 μg
Substancje: sorbitol; laktoza; mannitol; aminokwasy.

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Szczepionka Priorix ma na celu stworzenie odporności na takie groźne choroby, jak epidemiczna świnka, odra i różyczka. Badania kliniczne wykazały wysoką skuteczność. W przypadku różyczki, przeciwciała pojawiają się u 99,3% osób zaszczepionych, 98% ukazuje przeciwciała przeciw kora, 96,1% w przypadku wirusa ruchliwości epidemii.

Rok po szczepieniu pacjenci seropozytywni wykazują miano przeciwciał ochronnych dla wirusów odry i różyczki, a 88,4% ludzi ma miano ochronne dla świnki. Priorix spełnia wszystkie wymagania przedstawione przez WHO w odniesieniu do biologicznych produktów leczniczych i preparatów szczepionek. Przed szczepieniem zaleca się konsultację specjalistyczną.

Wskazania do stosowania

Preparat Priorix jest przeznaczony do zapobiegania różyczce, śwince i epidemii świnki, szczepienia podaje się od pierwszego roku życia. Powtórzyć szczepionkę przeciwko różyczce u nastolatków jest zalecane dla dziewcząt, ponieważ cprzyszłe zakażenie będzie szczególnie niebezpieczne w czasie ciąży.

Sposób podawania i dawkowania

Przed szczepieniem leku w pojemniku dodaje się rozpuszczalnik ze strzykawki lub ampułki. Jedna dawka to 0,5 ml, a następnie wstrząsnąć fiolkę do utworzenia jednorodnego roztworu. Lek rozpuszcza się w ciągu jednej minuty iw tej postaci staje się przezroczystą cieczą o barwie jasno czerwonej lub jasnopomarańczowej. Inny wygląd, kolor, konsystencja lub obecność w roztworze cząsteczkowym powoduje, że jego użycie jest niedopuszczalne.

Jeśli ogrodzenie szczepionki jest opakowaniem wielodawkowym, należy użyć każdej nowej igły i strzykawki. Wstępnie wstrzyknięty roztwór, jeśli jest przechowywany w lodówce o temperaturze od 2 do 8 stopni Celsjusza, można zużyć w ciągu ośmiu godzin. Podczas zabiegu musisz przestrzegać najsurowszych zasad aseptyki. Bezpośrednio przed wstrzyknięciem należy upewnić się, że środek dezynfekujący jest usuwany z zatyczki fiolki i skóry w miejscu wstrzyknięcia. W przeciwnym razie możliwe jest zniszczenie atenuowanych wirusów zawartych w szczepionce.

Szczepionkę podaje się podskórnie (w dawce 0,5 ml) i domięśniowo. Zabronione jest wbijanie na lewą stronę. W kalendarzu szczepień zapobiegawczych Federacji Rosyjskiej szczepienie szczepionki Priorix jest dopuszczalne w przypadku dzieci w wieku od jednego roku. Sześć lat ponownego szczepienia. Dziewczęta w wieku trzynastu lat, które wcześniej nie otrzymały szczepionki przeciwko różyczce, epidemii lub odrze, lubzaszczepione tylko raz, może również zostać zaszczepione tym lekiem.

Instrukcje specjalne

Obecność skórnego zapalenia skóry, które występuje jako reakcja alergiczna na neomycynę i kurze jaja (chyba że jest anafilaktyczna) nie zakłóca szczepienia. W przypadku ostrej choroby jelitowej lub łagodnej postaci ostrych infekcji dróg oddechowych przeprowadza się szczepienie ze spadkiem temperatury do normy. Lek jest odpowiedni dla pacjentów z HIV bez żadnych objawów i Snidom.

Podczas ciąży

Szczepienie lekiem Priorix jest zabronione w czasie ciąży. Jeśli szczepionka nie została wyprodukowana przez dziewczynę po raz drugi w okresie dojrzewania, należy ją powtórzyć przed planowaniem ciąży. Wstrzyknięcie różyczki podczas ciąży grozi śmiertelnym ryzykiem rozwoju płodu.

Interakcja lecznicza

W przypadku jednego dnia wstrzyknięcia Priorix dopuszczalnym do wprowadzania szczepionki przeciw Haemophilus influenzae typu b i ADS DTP, zapalenie wątroby typu B i inaktywowanego żywą szczepionką przeciwko polio. Należy je wkładać w różne miejsca na ciele za pomocą jednorazowych strzykawek. Kolejne szczepienie może być wykonane nie krócej niż miesiąc po wprowadzeniu szczepionki Priorix. Jest on stosowany do wielokrotnego szczepienia osób, które wcześniej były zaszczepione złożonymi lekami.

Dzieci, które otrzymały produkty z krwi ludzkiej można szczepić dopiero po 90 lub więcej dni po ostatnim przyjmowania takich środków. Wynika to z obniżenia skuteczności szczepionki przez biernie uzyskane przeciwciaławirusy odry, epidemie odry, różyczki i świnki. Wprowadzenie produktów krwiopochodnych w okresie krótszym niż 14 dni po szczepieniu wymaga ich ponownego użycia. Test tuberkulinowy jest wykonywany jednocześnie z procedurą szczepienia lub półtora miesiąca po nim, aby uniknąć fałszywych wniosków.

Skutki uboczne Priorix

Wśród częstych skutków inokulacji - ból, obrzęk i przekrwienie w miejscu podania leku. Być może niewielki wzrost temperatury, wysypka czasami pojawia się w reakcji alergicznej. Wśród rzadkich działań niepożądanych:

• drgawki gorączkowe;
• obrzęk ślinianek położonych blisko uszu;
• choroby układu oddechowego, takie jak nieżyt nosa, zapalenie oskrzeli, kaszel, nieumarli;
• biegunka, wymioty;
• senność;
• anoreksja;
• bezsenność, zwiększona pobudliwość;
• zapalenie ucha;
• limfadenopatia.

Przeciwwskazania

Ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem przed szczepieniem, ponieważ lek nie jest odpowiedni dla wszystkich. Lista przeciwwskazań:

• indywidualna wrażliwość na składniki leku, reakcja na białko jaja kurzego;
• pierwotny i wtórny niedobór odporności;
• reakcja alergiczna
• okres ciąży;
• choroby nieżytu w ostrej fazie z towarzyszącą gorączką.

Warunki sprzedaży i przechowywania

Do sprzedaży w aptekach na receptę lekarza. Ważne jest utrzymywanie produktu w temperaturze od 2 ° C do 8 ° C. Szczepionka ma 2 lata, rozpuszczalnik ma 5 lat. Możesz kupić Priorix w opiece medycznejinstytucje, w których przeprowadzą kontrolę dziecka i natychmiast wprowadzą szczepionkę, jeżeli nie ma przeciwwskazań

Filmy

Opinie

Jeanne, 30 lat

Szczepienia szczepionki Priorix, którą lubiliśmy, nie miały konsekwencji. Dotarli do mojego syna w klinice dziecięcej. Obserwowałem, że są sterylne warunki, jednorazowa igła, ale zmarnowane na nic. Lekarz zrobił wszystko kompetentnie, jeszcze przed sprawdzeniem, zbadał dziecko, sprawdził jego gardło i temperaturę. Byłem zadowolony z wybranego leku.

Kira, 43 lat

Reakcja na szczepionkę Priorix była cudowna, obserwowano tylko obrzęk w miejscu wstrzyknięcia u niemowlęcia, ale lekarz uspokajał, mówiąc, że ta norma wkrótce zostanie przyjęta. Wcześniej doradzały mi krajowe szczepionki, ale preparat z Belgii nie jest gorszy, co zostało zatwierdzone przez WHO i zawiera żywe odmiany, które "uczą" układ odpornościowy w radzeniu sobie z niebezpiecznymi chorobami.

Maryja, 35 lat

Lek nie został kupiony w aptece, postępował klasycznie: poprowadził dziecko do kliniki dziecięcej. Reakcja na szczepionkę Priorix była normalna, chociaż wczesne dni dziecka miały zwiększoną pobudliwość, która szybko minęła. Mój mąż i ja jesteśmy zwolennikami szczepień, chociaż wielu rodziców decyduje się nie ścigać dzieci. Jestem dla bezpieczeństwa.

Informacje zawarte w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.