Driptan - Instrukcje tabletu

Przyczyny nietrzymania moczu są różnego pochodzenia, ale w celu rozwiązania tego problemu w większości przypadków stosuje się skuteczny lek Druptan. Recepcję należy przeprowadzić dokładnie po dawkowaniu zatwierdzonym przez lekarza wskazanego w instrukcji.

Struktura i forma produkcji

Lek jest wytwarzany w postaci białych tabletek, ma okrągły, podwójnie wypukły kształt. Z jednej strony istnieje ryzyko. Tabletki umieszcza się na 30 kawałkach w blistrach, które pakuje się w paczki tekturowe po 1-2 sztuki. Skład tabletki:

Skład	Waga
Chlorowodorek oksybutyniny (składnik czynny)	5 mg
Dodatkowe składniki: stearynian wapnia, celuloza mikrokrystaliczna, laktoza.

Właściwości preparatu

Tabletki Driptane (Driptane) są związane z lekami przeciwskurczowymi. Ich aktywny składnik oksybutynowy bezpośrednio wpływa na włókna mięśni gładkich wypieracza (mięśnie pęcherza moczowego). Blokującwpływ acetylocholiny na m-cholinoblockery, wypieracz pęcherza moczowego relaksuje się, zwiększa się jego objętość, zmniejsza się częstotliwość spontanicznych chęci do oddawania moczu. Po szybkiej i całkowitej absorpcji leków w żołądku substancja czynna przedostaje się do krwiobiegu, osiągając maksymalne stężenie w ciągu godziny.

Okres półtrwania leku wynosi 3-4 godziny. Po 8 dniach regularnego dawkowania osiąga się jego równowagowe stężenie w osoczu. Jeśli pacjenci w podeszłym wieku mają aktywny tryb życia, lekarstwo nie kumuluje się (nie kumuluje się w narządach i tkankach). U osłabionych pacjentów parametry farmakokinetyczne są wydłużone. Składnik aktywny jest metabolizowany przez wątrobę, a jego metabolity blokują m-cholinoreceptory. Pozostała część dawki jest wydalana przez nerki.

Wskazania do stosowania Driptanu

Lek jest przeznaczony do leczenia nietrzymania moczu, ze względu na niestabilność pęcherza, z powodu następujących naruszeń:

• naruszenie pracy idiopatycznego wypluwacza;
• zaburzenia neurogenne (hiperrefleksy wypieracza), które mogły wystąpić w wyniku usztywnienia kręgosłupa lub rozległego stwardnienia;
• leczenie nocne moczem u dzieci (w wieku powyżej 5 lat).

Sposób podawania i dawkowania

Lek jest przeznaczony do podawania doustnego. Tabletkę przemywa się wymaganą objętością wody. Schemat leczenia powinien zostać zatwierdzony przez lekarza prowadzącego po dokładnym rozpoznaniu pacjenta i uwzględnieniu indywidualnych cech.Standardowy schemat obejmuje otrzymanie jednej tabletki dwa do trzech razy dziennie. Pacjenci w podeszłym wieku i dzieci (powyżej pięciu lat) otrzymują jedną tabletkę dwa razy dziennie.

Instrukcje specjalne

W rzadkich przypadkach pojawienie się efektów antycholinergicznych (splątanie, podekscytowanie, senność, omamy) może pojawić się w układzie nerwowym. Dlatego w pierwszych miesiącach po rozpoczęciu leczenia lub zwiększeniu dawki należy monitorować stan pacjenta. Podczas wyznaczania i przyjmowania leku Driptan należy zachować ostrożność i zwracać uwagę na pacjentów cierpiących na następujące choroby:

• zaburzenia czynności wątroby i nerek;
• choroba niedokrwienna serca;
• arytmia;
• gruczolaka prostaty;
• nadczynność tarczycy;
• przepuklina otworu apertury;
• arytmia;
• nadciśnienie tętnicze.

Driptan dla dzieci

Dostępne dane dotyczące stosowania nie Driptana pozwalają stwierdzić, że skuteczność i bezpieczeństwo stosowania leku u dzieci poniżej pięciu lat, w wyniku recepty zakazu pacjentów w tej grupie wiekowej. Leczenie pacjentów starszych niż pięć lat należy przeprowadzać ostrożnie, jak ciało raczkujący mogą być podatne na oksybutyninę, jest ryzyko zaburzeń układu nerwowego i psychiki.

Interakcja lecznicza

Właściwości farmakokinetyczne produktu Driptan zapewniają możliwości interakcji z lekami, które należy uwzględnić przy alokacji środków. Konieczne jest zbadanie takich faktów izalecenia:

• Z staranności w połączeniu z innymi lekami antycholinergiczne, ze względu na ryzyko nadmiernego wzrostu efektu.
• Składnik aktywny leku może zmniejszyć efekt terapii prokynetycheskoy i inhibitory cholinesterazy.
• Alkohol zwiększa działanie senności, początkowo z powodu oksybutyniny.
• w połączeniu z inhibitorami enzymu CYP3A4 mogą zwiększyć działanie oksybutyniny i zahamowania metabolizmu.
• Driptan zmniejszonej perystaltyki przewodu pokarmowego, co może prowadzić do zmniejszenia w przyswajaniu inne leki podawane równocześnie.
• ma kilka precedensów środki antycholinergiczne oddziaływują z następujących leków (ostrożnie w kombinacji): atropina i dipirydamol atropinopodibni przeciwskurczowe, środki przeciwpsychotyczne, amantadynę, fenotiazyny, trójpierścieniowe leki przeciwdepresyjne, leki przeciwhistaminowe, chinidyna, Drugs naparstnicy, środki przeciw chorobie Parkinsona.

Skutki uboczne Driptanu

Ze względu na stosowanie leku Driptan istnieje niewielkie prawdopodobieństwo wystąpienia wielu działań niepożądanych. Pacjenci mogą mieć do czynienia z:

• ośrodkowego układu nerwowego: zawroty głowy, ból głowy, osłabienie, senność lub trudności z zasypianiem, bezsenność, zawroty głowy;
• układu pokarmowego: dyskomfort w jamie brzusznej w obszarze, suchość w ustach, zaparcia, nudności, biegunkę;
• widzenie, rozszerzenie źrenic, zaburzenia zakwaterowania, zwiększone ciśnienie śródgałkowe;
• inne: zaburzenia erekcji, alergia, zmniejszone pocenie się, zapalenie stawów,zatrzymanie moczu, impotencja, zmniejszenie libido.

Przedawkowanie

Objawy przedawkowania zwiększają się stopniowo. Początkowo zwiększa się nasilenie działań niepożądanych ze strony układu nerwowego (od udarów emocjonalnych po objawy psychotyczne). Następnie rozwijają się zaburzenia czynności układu krążenia (zmniejsza się ciśnienie tętnicze, obserwuje się krytyczną niewydolność krążenia). W skrajnych przypadkach dochodzi do niewydolności oddechowej, paraliżu i śpiączki.

Podczas diagnozowania przedawkowania należy pilnie przepłukać żołądek. Terapia gorączki odbywa się zgodnie z symptomatologią. W celu wyeliminowania niebezpiecznych warunków stosuje się następujące metody:

• Podrażnienie i wzbudzenie są neutralizowane przez dożylne wstrzyknięcie Diazepamu (10 mg).
• Po wykryciu zespołu antycholinergicznego (zagrażającego życiu) przepisuje się Physostigmine i Neostigmine.
• Przy wyraźnym tachykardii podaje się propranolol.
• Opóźnienie oddawania moczu - stosowanie cewnika.
• Porażenie mięśni układu oddechowego - sztuczna wentylacja płuc.

Przeciwwskazania

Wyznaczając Driptan należy wziąć pod uwagę dwie grupy przeciwwskazań - bezwzględną i względną. Oto absolutne:

• niedrożność przewodu żołądkowo-jelitowego;
• uropatia zaporowa;
• jaskra z zamkniętym kątem;
• laktacja;
• dzieci w wieku do 5 lat;
• wrzodziejące zapalenie okrężnicy;
• krwawienie;
• powiększenie okrężnicy;
• myasthenia;
• zwiększona wrażliwość na lek;
• atonia jelitowa.

Związek pomiędzy stopniem ryzyka a zamierzoną korzyścią z przyjmowania leku Driptan wykonuje lekarz, zwracając uwagę na listę względnych przeciwwskazań:

• nadciśnienie tętnicze;
• choroba niedokrwienna serca;
• upośledzenie funkcji nerek i wątroby;
• łagodny przerost prostaty;
• arytmie;
• przepuklina otworu apertury;
• niewydolność serca;
• ciąża.

Warunki sprzedaży i przechowywania

Preparat Driptan jest dostępny w aptekach na receptę. Przechowywanie odbywa się w chłodnym, niedostępnym miejscu dla dzieci, w oryginalnym opakowaniu. Okres przydatności do spożycia - trzy lata.

Analogi

Znaleźć analog Diptan może być wśród leków o tym samym efekcie, podobnym lub innym składzie. Należą do nich:

• Oksybutynina - tabletki przeciwskurczowe na bazie tego samego składnika.
• Sibutin - tabletki przeciwskurczowe zawierające oksybutyninę.
• Vesicar - tabletki spazmolityczne zawierające solifenacynę.
• Dreim-Apo - tabletki urologiczne na bazie oksybutyniny.
• Detruzitol - blokujący m-cholin kapsułki zawierające tolterodynę.
• Spasmex - tabletki spazmolityczne na bazie chlorku tropikalnego.
• Urohoolum - krople żółciopędne zawierające ekstrakty roślinne.
• Zeusyna to spastolityczna tabletka na bazie lipidyny.
• Uroton - tabletki urologiczne na bazie tolterodyny.

Informacje przedstawione w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.