Artroza stóp: przyczyny rozwoju i diagnozy choroby, jak leczyć choroby stawów, zapobieganie

Przewlekła choroba stawów powodująca stan zapalny i niszczenie chrząstki o charakterze zwyrodnieniowo-dystroficznym - jest to określone przez lekarstwo na artrozę. Częstą przyczyną jego rozwoju jest pogorszenie krążenia krwi, zaburzenia metaboliczne, zwiększony nacisk na kończynach dolnych, na przykład przy nadmiernej wadze. Niektórzy ludzie mają genetyczną predyspozycję do zapalenia stawów. Ta choroba koniecznie wymaga leczenia, w przeciwnym razie może dojść do całkowitego zniszczenia dotkniętego stawu.

Co to jest artroza nóg

Choroby związane z chorobą zwyrodnieniową często dotyczą nóg ze względu na ich duże obciążenie. Dla kończyn dolnych jest największy. Artroza nóg to degeneracja i zniszczenie chrząstki śródstawowej. W zależności od lokalizacji choroba jest podzielona na kilka odmian:

  1. Coxarthrosis. Jest to artroza stawu biodrowego. Choroba rozwija się stopniowo, począwszy od bólu i ograniczenia ruchów w dotkniętym obszarze.
  2. Dziedziczna polistyrenowa odnoga nóg (choroba Kelgrena). Innym nazywa się pierwotnie uogólnione zapalenie kości i stawów. Choroba jest związana ze słabym mięśniem lub wrodzoną patologiątkanka chrzęstna.
  3. Gonarthrosis. Choroba dotyka stawów kolanowych. Przy całkowitym zniszczeniu kość jest odsłonięta, a jej powierzchnia podrażniona. Ciało to kompensuje, zwiększając dodatkową tkankę kostną, która zamienia się w osteofity, powodując deformację stawu.
  4. Artroza małych stawów stopy, palców. Zdarza się, że jest to pierwotny i wtórny. W pierwszym przypadku choroba rozwija się jako niezależna, w drugim - jest to powikłanie innej choroby.
  5. Polyarthroses. Jest to cała grupa dystroficznych schorzeń stawów: biodra, kolana, stopa, kręgosłup, szczotki.

Rodzaje artrozy małych stawów stopy

Nogi kończyn osoby mają złożoną strukturę. Przykładem jest stopa składająca się z wielu małych stawów. Z tego powodu proces zwyrodnieniowy może być zlokalizowany w dowolnym obszarze stopy. W zależności od miejsca rozwoju deformująca się artroza stopy jest:

  1. Piąta prostopadłościan. Ta część stopy jest utworzona przez tylną powierzchnię stawową kości prostopadłościanu i prostopadłościenną część pięty. Ta rola odgrywa ważną rolę w zwiększaniu amplitudy ruchów.
  2. Staw podskórny. Znajduje się między piętą a kością.
  3. Pneumalianalny artykulacja. Ze wszystkich jest bardziej prawdopodobne, że ulegną one zmianom zwyrodnieniowym. Jeśli plyusnefalangovy. staw staje się sztywny, powoduje ból podczas chodzenia.
  4. Pliosneeklinidnyh stawów. Znajdują się one w miejscu połączenia klinowatych i płaskich kości, które częściej występują w połączeniu z plyusnefalangovymi.
  5. Palce stóp. Częściej zauważonoartroza stawów międzypaliczkowych stopy lub kciuka. Choroba powoduje utratę elastyczności chrząstki hialinowej.

Przyczyny artrozy nóg

Przy najróżniejszych przyczynach rozwoju procesów zwyrodnieniowych w chrząstce, najczęstsze jest duże obciążenie kończyn dolnych. Jeśli przekracza możliwości stawów, to zaczyna się zapadać - rozwija się artroza nóg. Dotyczy to zwłaszcza sportowców, tancerzy, ładowarek, budowniczych. Siła rezerwowa i limit dopuszczalnych obciążeń są indywidualne dla każdej osoby.

Niektórzy ludzie doświadczają dysplazji stawów lub wrodzonych wad chrząstki, dlatego nawet umiarkowane obciążenia prowadzą do zniszczenia. Wśród innych przyczyn zapalenia stawów są następujące:

  • mikrourazy;
  • uszkodzenie stawów lub więzadeł;
  • spłaszczenie;
  • przekazywane przez operację ludzką;
  • zakłócony metabolizm;
  • przechłodzenie;
  • choroby dziedziczne;
  • niewygodne buty.

Objawy

Choroba dzieli się na kilka etapów w zależności od objawów i ciężkości ich nasilenia. Na wczesnym etapie artroza nóg jest prawie niedostrzegalna. Osoba odczuwa ból po dłuższym pobycie nóg lub noszeniu ciężaru. Poprzednikiem może być chrupnięcie, szczególnie w kolanach. Niebezpieczeństwo polega na tym, że te objawy zwyrodnienia stawów stopy lub innych stawów są postrzegane jako poważne zmęczenie, ponieważ po odpoczynku mijają.

W rezultacie zmiany artretyczne są częściej spotykane na drugim lubtrzeci etap. Każdy towarzyszą objawy specyficzne

  1. w drugim etapie. Ból stanie się bardziej poważne i wydłużone, boli w naturze. Występuje nie tylko po treningu, ale także dla niewielkich ruchów. Ulgę przynosi nawet resztę. Opracowany sztywność przepływ pacjenta preferuje nie obciążać tym terenie. Rezultatem jest zmniejszenie elastyczności, niektóre zanik mięśni. Tam są obrzęk stawów i zaczerwienienie.
  2. W trzecim etapie. Na tym etapie już nie do zniesienia bólu, dlatego ludzie odruchowo ogranicza mobilność. Pacjent przyjmuje pozy, które nie powodują dyskomfort. Ruch może tylko za pomocą wózków inwalidzkich lub o kulach.

Diagnostyka ,

należy skonsultować się z lekarzem, gdy pierwsze objawy. Specjalista zbada stan stawu, doceniają obecność charakterystycznych cech. Jeśli podejrzewasz zapalenie stawów stóp, aby potwierdzić numer diagnoza przepisane procedur takich jak:

  1. Radiografia. Na zdjęciu można ocenić stan danego obszaru, zobaczyć pierwsze zmiany zwyrodnieniowe.
  2. ultradźwięków. Jest to szybka i bezpieczna metoda, która wykrywa zmiany w tkankach, które nie mogą zidentyfikować inne metody diagnostyczne. Procedura jest przypisany, jeżeli lekarz nie jest całkowicie pewny, że pacjent ma zapalenie stawów.
  3. komputer, tomografii rezonansu magnetycznego. Wykorzystane do oceny struktur kostnych i tkanek miękkich.
  4. Artroskopii. Procedura pozwala badać stan stawu.
  5. do badania krwi do CRP (białka C-reaktywnego wkrew) i kwas moczowy. Zróżnicować artrozę od innych patologii w obecności węzłów pacjenta w jamie stawowej.

Leczenie artrozy nóg

Osobliwością choroby jest to, że nie można jej całkowicie wyeliminować. Możesz jedynie poprawić stan i spowolnić rozwój procesów zwyrodnieniowych w tkance chrzęstnej, zapobiegając jej zniszczeniu. Z tego powodu leczenie ma na celu:

  • eliminacja odczuć bólowych;
  • wzrost aktywności motorycznej stawu;
  • zmniejszanie stanu zapalnego.

Podstawą terapii jest porzucanie złych nawyków, aktywny tryb życia, noszenie wygodnych butów. Aby wyeliminować ból, mianowanie leków przeciwbólowych. Wiele innych przepisanych leków przywraca tkankę chrzęstną, trzecia - eliminuje stany zapalne. Uzupełnieniem leków jest fizjoterapia, gimnastyka lecznicza i medycyna ludowa. Pacjentowi oferowane są następujące zabiegi:

  • kąpiele błotne;
  • noszenie obuwia ortopedycznego;
  • masaż miejsc chorych;
  • terapia manualna;
  • specjalne czopki i wkładki, poprawiają procesy metaboliczne w dotkniętych tkankach;
  • działanie w przypadku stanu działania.

Terapia lecznicza

Wstrzymywanie choroby zwyrodnieniowej stawów stóp i usuwanie objawów choroby pomaga jedynie w przyjmowaniu leków. W zależności od stanu pacjenta i objawów artretyzmu przepisuje leki z następujących grup:

  1. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ). Istnieją różne formy wydawania tych funduszy.Przykładami tabletek są diklofenak, indometacyna, paracetamol, nimesulid, ibuprofen. Wśród maści jest dobry wynik Indovazin, Ketoprofen, Arthrosilen, Ketonal, Fastum gel.
  2. Środki znieczulające w działaniu centralnym. Przedstawiciele tej grupy leków są opioidami, które mają działanie narkotyczne. Rezultatem jest obniżenie progu czułości. Przykładem takich środków jest Tramadol.
  3. Zwykłe środki przeciwbólowe. W silnym bólu stosuje się nie tylko opioidy. Usunięcie tego symptomu wspomagają również takie narzędzia, jak Baralgin i Spasmalgon. Kiedy ból już nie działa, wstrzyknięcia kortykosteroidów - Diprospan lub Hydrokortyzonu. Nie więcej niż 1 raz w tygodniu. Wśród lokalnych pozytywnych ocen przeciwbólowych jest maść Apizatron.
  4. Хондопротекторы. Przyspiesza odbudowę tkanki chrzęstnej. Zawierają elementy strukturalne samej chrząstki. W tej grupie środków często stosuje się Theraflex, Arthur, Alflutop, Stopartroz.
  5. Leki do smarowania stawów. Należą do nich preparaty Farmatron, Ostenil, Hyalur. Oparte są na kwasie hialuronowym.

terapia ruchowa

Szczególnym miejscem w leczeniu chorób układu mięśniowo-szkieletowego jest medyczne wychowanie fizyczne. Dobry efekt gimnastyki przynosi dopiero po zakończeniu okresu zaostrzeń, kiedy wystąpił silny ból. Ćwiczenia nie powinny powodować dyskomfortu i obciążać stawów. Aby to zrobić, unikaj szarpnięć, ostrych ruchów, nadmiernego obciążenia. Częstość ćwiczeń powinna być mierzona.

Każdego dnia musisz robić co najmniej godzinę. Rozpocznijtrening z małym obciążeniem. Jest stopniowo zwiększany. Lekarze zalecają masaż po gimnastyki. Ogólnie rzecz biorąc, terapeutyczny trening fizyczny jest przydatny w następujący sposób:

  • zwiększenie elastyczności połączenia;
  • przezwyciężyć sztywność;
  • zapobieganie powstawaniu stabilnych kontraktów;
  • stabilizacja i zwiększenie wytrzymałości stawów na obciążenia;
  • usuwanie skurczów i bólu;
  • wzmacniające mięśnie;
  • zwiększyć nastrój i witalność;
  • stymulacja krążenia krwi w obszarach problematycznych.

Gimnastyka piesza

Przed rozpoczęciem ćwiczeń należy lekko pocierać stopę, aby ogrzać mięśnie i nie zranić podczas treningu. Następnie możesz przejść do podstawowej gimnastyki. Musisz siedzieć na podłodze, ciągnąć za nogi i obracać je po kolei, a następnie rozłożyć palce. Konieczne jest dokonanie do 10 takich wyprostowań. Po nim następuje ruch okrężny z goleni zi zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Następnie musisz wykonać kilka podstawowych ćwiczeń:

  1. W pozycji siedzącej w rzędzie, aby stanąć na podłodze obcasami, a następnie skarpetki. Należy to zrobić do 30 razy.
  2. Stań prosto, postaw jedną stopę do przodu, połóż na palcu. Wykonaj 30 okrągłych ruchów pięty. Powtórz to samo z drugą nogą.
  3. Połóż się na plecach, ugnij kolana, pięta uparta na podłodze. W tej pozycji zginaj /odkręcaj nogi w trzonku.

Dieta

Sukces leczenia zależy nie tylko od narkotyków i gimnastyki. Ważną rolę odgrywa odżywianie. Dieta pomagazmniejszyć wagę, która wpływa na kończyny dolne, ponieważ obciążenie na nich spada. Najważniejsze jest to, że dieta jest pozbawiona niezbędnych witamin i minerałów. Aby to zrobić, musisz przestrzegać następujących zasad żywności:

  • nie stosować produktów z dodatkami chemicznymi;
  • Nie smażyć żywności, ale gotować, piec, gotować lub gotować na parze;
  • jeść frakcyjnie - często, ale w małych porcjach;
  • nie jest 3-4 godziny przed snem;
  • wykluczają smażone, słone, ostre;
  • w celu ograniczenia soli lub całkowitego odrzucenia;
  • w diecie obejmują więcej niskotłuszczowych odmian mięsa i ryb, mleka i produktów mlecznych;
  • z węglowodanów do wyboru tylko złożonych - owsianka i grubego mielenia chleba;
  • w celu dostarczenia organizmowi wapnia do stosowania jogurtu naturalnego, selera naciowego, pietruszki, kopru, szpinaku;
  • warzyw musi używać cukinii, dyni, brokułów, marchwi;
  • aby dostarczyć organizmowi witaminę E, aby włączyć do diety migdały, orzechy włoskie i orzeszki piniowe, orzechy laskowe, kiełkujące pszenice.

Środki zaradcze ludowe

Przed użyciem środków ludowych warto wiedzieć, że jest to tylko leczenie pomocnicze. Jako podstawową terapię stosuje się leki, dietę i ćwiczenia fizyczne. Przepisy ludowe tylko zwiększają ich skuteczność, pomagając w szybszym usuwaniu bólu i stanów zapalnych. Takie właściwości to rosoły, kąpiele, płyny z roślinami leczniczymi. Wśród skutecznych receptur można wyróżnić następujące elementy:

  1. Wymieszaj szklankę wody z miodem przez 1 godzinę.l żelatyna Pij takie lekarstwo za nic.
  2. Weź kilka liści kapusty, pokrój je, włóż do rondla. Następnie potrząśnij nimi łopatą lub po prostu rękami. Przenieś uzyskaną masę do wyciskarki. Wyciśnięty sok nawilża niewielki kawałek wełnianej szmatki. Dodaj go pacjentowi przez 30-40 minut. Lepiej mieć procedurę co wieczór.
  3. Mieszaj w równych proporcjach miód, alkohol, glicerol i roztwór jodu. Uzyskano środek do namoczenia kawałka waty i smarowania chorego miejsca w oddolnym.
  4. Kilka gałązek sosny z igłami i bulwami karczocha umieszcza je w wannie z umiarkowanie gorącą wodą. Dodaj 2 łyżki stołowe l miód i 1 kg soli morskiej. Weź kąpiel przez 15 minut. Po wysuszeniu skóry, w miejscu chorym wykonać siatkę jodową.
  5. Umyć 2 cebule, oczyścić i obrać łuskę. Ugotuj razem z cebulą w jednym litrze wody, aż będzie pełna warzyw. W dalszym bulionie do odcedzania i picia w 1 pozycji. trzy razy dziennie przed posiłkiem.

Leczenie chirurgiczne

Przed operacją związaną z artrozą nóg, w przypadku ciężkiego przebiegu choroby. Wskazaniem jest również nieskuteczność terapii lekami. Operacja jest zalecana w przypadku silnego bólu, który nie łagodzi działania leku. Istnieje kilka metod leczenia chirurgicznego:

  1. Artroplastyka. Ta operacja jest malotraumatyczna. Polega na usunięciu zdeformowanej części chrząstki stawowej, narostach kości i zmieleniu, aby zapewnić gładką powierzchnię stawu.
  2. Endoprotetyka. Operacja polega na zastąpieniu połączeniaspecjalna proteza: metalowa lub kombinowana. Powtarza powierzchnię struktury, która ją zastępuje. Materiał na protezę nie powoduje odrzucenia, nie uszkadza otaczających tkanek i nie utlenia się.
  3. Arthrodez. Jest to operacja polegająca na stworzeniu sztucznej ankylozy, czyli konsolidacji miejsca pacjenta w stanie pełnej nieruchomości.

Zapobieganie artrozy nóg

Środki zapobiegające rozwojowi tej choroby są głównie związane ze sposobem życia. Przede wszystkim musisz zrezygnować z niewygodnych butów. Aby zmniejszyć obciążenie dolnych kończyn, zakładaj buty tylko na niskich obcasach. Jest to szczególnie ważne w przypadku kobiet z artrozą piątą. Nogi powinny być wypoczęte. Dla nich przydatne są niezapomniane długie spacery, pływanie, jazda na rowerze. Wyeliminuj wspólne problemy również pomagają w:

  • właściwe żywienie zapobiegające przybieraniu na wadze;
  • zmniejszenie ryzyka urazu;
  • nosić obuwie ortopedyczne z elastyczną podeszwą i dobrymi właściwościami tłumiącymi;
  • wzmacnianie odporności na stwardnienie, przyjmowanie witamin;
  • terminowe leczenie chorób endokrynologicznych;
  • umiarkowana aktywność fizyczna;
  • zapobieganie przechłodzeniu.

Filmy wideo

Informacje przedstawione w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.