Jak poprawnie pisze się słowo: „nieznany”, „nieznany” razem lub osobno?
Zasady pisania przysłówków nie są znane i nieznane.
Język rosyjski jest w niektórych sytuacjach dość trudny. Dotyczy to zwłaszcza przysłówków utworzonych z przymiotników. Uczniowie popełniają wiele błędów w przysłówkach przeczących, ponieważ można je pisać na różne sposoby. Wszystko zależy od kontekstu i cech oferty.
Jak poprawnie pisze się słowo: „nieznane”, „nieznane”?
Jest to przysłówek, który powstał ze słowa nieznane. Czasami „nieznany” może działać jako przymiotnik i jest uważany za jego krótką formę. Prawie zawsze to słowo jest pisane razem, ale jest też osobna pisownia.
Przysłówek jest pisany razem, jeśli nie ma opozycji i negacji. Jest często używany jako krótka wersja przymiotnika.
Razem:
<> Oddzielnie:Nie wiadomo, w jaki sposób ten człowiek wszedł do sali.
Nie wiadomo, jak to wszystko się stało.
Nie wiadomo, kiedy skończy się deszcz.
Nie wiadomo, ale czy rzeczywiście?
W jakich przypadkach „nieznane” jest pisane razem?
Razem słowo to jest pisane dość często. Dzieje się tak, gdy zdanie twierdzące i ten przysłówek można zastąpić słowami potajemnie, potajemnie, niejasno. Jest również pisany razem, gdy słowo jest używane jako skrócony przymiotnik, a raczej jego krótka forma.
Przykłady:
To drzewo jest mi nieznane, trudno powiedzieć jak się nazywa.
Nie wiadomo, jak to się mogło stać.
W pierwszym zdaniu słowo jest krótką formą przymiotnika, aw drugim - przysłówek twierdzącym.
W jakich przypadkach „nieznane” jest pisane osobno?
Istnieje kilka przypadków, w których słowo jest pisane osobno:
- Istnieje opozycja i cząstka „a”
- Nie ma w kontekście wzmacniania negatywnego znaczenia słów nie ma mowy, nic, nikt
- Jeśli jest przed słowem, wzmacniają znaczenie słowa słowa kompletnie, kompletnie i daleko
Przykłady oddzielnego zapisu:
Nikt nie zna tego stwierdzenia.
W ogóle nie wiadomo, jak to wszystko się potoczy.
Jak to się stało nie wiadomo, ale raczej dziwne.
Jak pisać: „nieznane” lub „nieznane”, razem czy osobno?
Są to przymiotniki, które podlegają tym samym zasadom co przysłówki. Można je pisać osobno lub łączyć. Ponownie konieczne jest zrozumienie kontekstu. Jest pisany razem, jeśli przymiotnik jest twierdzący. Osobno, jeśli w kontekście pojawiają się zastrzeżenia, kontrasty, wzmacniają znaczenie słowa.
Przykłady:
Ta postać jest nikomu nieznana, widzę ją po raz pierwszy.
Wszyscy myśleli, że nie jest sławny, ale w jego kieszeni znaleziono dokumenty.
Nieznany mężczyzna zaatakował dziewczynę w wejściu.
Do lokalu włamały się osoby nieznanej narodowości.
Jak widać, aby poprawnie napisać te słowa, konieczne jest rozłożenie zdania na części i przeanalizowanie go. Można używać zarówno osobno, jak i w połączeniu.
