Fauna Azji - lista, gatunki, opis i zdjęcia największych i najbardziej unikalnych zwierząt azjatyckich

W tym artykule dowiesz się, jakie zwierzęta są największe w Azji. Ponadto zapoznaj się z wyjątkowymi zwierzętami, które żyją tylko w Azji.

Jakie zwierzę jest największe w Azji?

Ogromna liczba różnych zwierząt żyje na terenie największej części świata, Azji. Ponieważ nie ma wyraźnej cechy biogeograficznej między Europą a Azją, termin „zwierzęta Azji” jest pojęciem warunkowym.

W tym artykule porozmawiamy o największych i najrzadszych zwierzętach Azji. Do tej kategorii należy wiele zwierząt.

Odpowiedź na pytaniektóre zwierzę jest największe w Azji jest prosta — słonia indyjskiego.

Od swojego bliskiego krewnego, słonia afrykańskiego, słoń indyjski różni się mniejszym rozmiarem uszu, brakiem kłów u samic i mniejszą masą. Słoń indyjski waży średnio 5 ton, słoń afrykański waży o 1 tonę więcej. Słonia indyjskiego od afrykańskiego można również odróżnić po garbie na grzbiecie i wypukłej koronie.

Słonia indyjskiego można spotkać na wolności w Azji na wyspie Sri Lanka, w Indiach, na wyspach Indonezji oraz w krajach Azji Południowo-Wschodniej.

Ludzie dawno temu udomowili słonia indyjskiego. Słonie te są ścigane przez ludzi i oswajane, aby wykorzystać moc dużego zwierzęcia w gospodarstwie domowym. A kiedyś słonie indyjskie były używane podczas operacji wojskowych.

Spotkanie słonia indyjskiego na wolności nie jest takie łatwe. Ponieważ zwierzęta te unikają otwartych przestrzeni, lubią przebywać w dżungli. W czasie upałów słonie lubią ochlapywać się wodą, a także z łatwością „pływają" w rzece. Przy pomocy pni okrywają się kurzem, ratując się w ten sposób przed muchami i innymi pasożytami. Żywią się trawą, młode pędy drzew i owoce

Słonie żyją samotnie lub w małych grupach rodzinnych Stado prowadzi stara samica Kiedy rodzi się słoniątko, grupa porusza się znacznie wolniej niż zwykle, dopóki dziecko nie wpadnie w rytm rodziny Nowo narodzone słonie ważą około 100 kg Warto zauważyć, że rodzą się z włosami, które później wypadają

Słonie są chronione prawem i są wymienione w Czerwonej Księdze. Niestety polowania na słonie kwitnie. Są tacy, którzy chcą słonia do pracy na farmie. Ale słonie też są polował na cenne kły samców.

W ogrodach zoologicznych można zobaczyć również słonia indyjskiego. Od dawna występują w cyrkach Mimo, że słonie są dobrze udomowione, w niewoli rzadko wydają potomstwo.

Duże zwierzęta Azji: lista

Azja ma również wielu innych dużych przedstawicieli fauny. Niektóre z nich są całkowicie bezpieczne dla ludzi, inne lepiej nie spotykać na wolności. Rozważmy te zwierzęta i ich cechy.

Gaur

Gaur jest największym przedstawicielem zwierząt parzystokopytnych na wolności. Waga tego zwierzęcia może osiągnąć 1 tonę, a wysokość około 2-3 m. Samce są o jedną trzecią większe niż samice. Stada gaurów żyją w lasach Indii, Nepalu, Malezji i Birmy.

Ważne: Gaury żyją w małych stadach, w których są samice, młode, cielęta i 1-2 samce. Największym samcem jest lider stada. Te duże zwierzęta są bardzo silne, nie boją się tygrysów.

Buhaje gaur charakteryzują się ciemną sierścią, samice i cielęta mają jaśniejszy płaszcz. Żywią się roślinnością leśną. W gorącym sezonie większość dnia spędzamy w cieniu lasów. Okres godowy gaurów to listopad-marzec. Samica rodzi cielę przez 9 miesięcy. Czasami stare i wychudzone samce opuszczają stado i żyją jako pustelnicy.

Liczba Garów gwałtownie spada z powodu zagospodarowania terenu przez ludzi. W parkach narodowych i ogrodach zoologicznych rzadko można spotkać gauri. Naukowcy przeprowadzili eksperyment na skrzyżowaniu krowy i gauri. Eksperyment się nie powiódł.

W krajach, w których żyją gaury, ludzie nauczyli się oswajać te zwierzęta. Rodzina z wieloma domowymi gaurami jest uważana za zamożną.

Nosorożec indyjski

Wśród azjatyckich największym przedstawicielem nosorożców jest nosorożec indyjski. Jego waga waha się od 1,5 do 3 ton. Róg ma około 60 cm długości. Skóra nosorożca indyjskiego jest bardzo gruba, wydaje się, że to zbroja.

Ważne: Nosorożec indyjski ma stosunkowo mały mózg jak na zwierzęta tej wielkości. Masa mózgu zwierzęcia wynosi około 400-600 g.

Nosorożce indyjskie żywią się liśćmi i trawą, chociaż mogą trawić więcej włóknistego pokarmu. Nosorożce żyją samotnie. Jednocześnie samce nie chronią dobrze swojego terytorium i często inny nosorożec wchodzi na terytorium jednego nosorożca.

Nosorożce mogą wchodzić do wiosek po jedzenie. Jednocześnie mogą wyrządzić ogromne szkody nie tylko gruntom rolnym, ale też często stanowią zagrożenie dla życia ludzi. To zwierzę może stać się bardzo agresywne i szybko biegać.

Populacja nosorożców indyjskich spada z powodu kłusownictwa. Ludzie polują na nosorożce indyjskie z kilku powodów:

1. Pierwszym powodem jest ochrona ich ziemi przed zwierzęciem.
2. Drugi to polowanie na róg używany w medycynie alternatywnej.

Ważne : Róg nosorożca jest uważany za najcenniejszy lek w alternatywnej medycynie azjatyckiej. Dlatego nosorożce są często niszczone w celu wyrwania rogów.

Tygrys

Najbardziej drapieżny przedstawiciel świata zwierząt. Waga tygrysa może osiągnąć 400 kg. Tak duże zwierzę potrzebuje dziennie dużo mięsa. To zmusza tygrysa do polowania na inne zwierzęta. Zasadniczo tygrysy polują na dużą zdobycz, ale w niektórych przypadkach nie mają nic przeciwko ptakom i małym zwierzętom.

Ważne: Tygrysy są bardzo zwinne, silne i szybkie. Starannie strzegą swojego terytorium. Nawet niedźwiedzie, które również nie są słabymi przedstawicielami fauny, starają się nie dostać na terytorium tygrysa.

Tygrys może z łatwością przeskoczyć kilka metrów przez płot lub szybko uciec z krową w zębach. Samica rodzi od 2 do 4 młodych tygrysów co 2-3 lata. Po miesiącu młode tygrysy zaczynają jeść mięso. Matka trzyma je przy sobie, uczy polowania przez 2-3 lata. Młode tygrysy mogą wspinać się na drzewa, ale później tracą tę umiejętność.

Jak wiele innych zwierząt, tygrysy są wymienione w Czerwonej Księdze Zwierząt.

Dwugarbny wielbłąd

Dwugarbny wielbłąd nazywany jest także Bactrianem. Baktriany można spotkać w przyrodzie w dwóch miejscach — w Chinach (na pustyni Gobi i Taklimakan) oraz w Mongolii.

Wielbłądy dwugarbne żyją na suchych stepach, pustyniach, w kanionach z rzadką roślinnością, w miejscach suchych. Nietrudno stwierdzić, że dieta wielbłądów jest uboga. Wielbłądy dwugarbne jedzą trawę, a także ciernie, których nie może zjeść żadne inne zwierzę na planecie. Jeśli w miejscach, w których żyją wielbłądy, nie ma absolutnie nic do jedzenia, będą jeść kości, a także skórę martwych zwierząt. Rzadko piją. W warunkach niedoboru wody mogą pić 1 raz na 2-3 tygodnie.

Ważne: Wielbłądy, broniąc się, mogą pluć na sprawcę. Czasami, widząc niebezpieczeństwo w człowieku, wielbłąd może na niego pluć, ale zdarza się to dość rzadko.

Cechą dwugarbnych wielbłądów jest ich wytrzymałość. Mogą udźwignąć do 500 kg. Ludzie dawno udomowili wielbłądy. Z ich wełny robi się ciepłe ubrania, do gotowania używa się mleka i tłuszczu, a miejscowa ludność wytwarza opał z wielbłądzich odchodów.

Banteng

W przeciwieństwie do Gaurs Banteng nie szukaj bliskości wody. Wręcz przeciwnie, wolą suchy obszar. Jeśli ludzie przeszkadzają w wypasie bantenga, pasą się na noc, a na dzień chowają w leśnych zaroślach. Żyją w grupach liczących średnio 20 osobników, na czele z jednym samcem, który zapłodni wszystkie samice w stadzie. Niektóre bantengi wpadają w stada parubotów.

Ważne : Banteng jest bardzo skromnym i cichym zwierzęciem. Wolą chować się za drzewami i krzakami. Ponadto są nieszkodliwe. Bantengi nie szkodzą ludziom.

Jednak nawet te niewinne zwierzęta są wymienione w Czerwonej Księdze, jako że ludzie polują na nie na mięso i na sprzedaż. Bantengi cierpią również na drapieżniki, takie jak czerwony wilk. Szczególnie narażone są stare, chore osobniki i młode zwierzęta.

Nilgau (niebieska antylopa)

Ważne : Nilgau jest tłumaczone z hindi jako „niebieski byk”. W Indiach nilgau porównuje się do krów, więc zwierzę uważane jest za święte.

Ludzie nie polują na nilgau również dlatego, że ich mięso jest bez smaku. Jednak zwierzęta te znalazły się na liście rzadkich gatunków na planecie. Głównym niebezpieczeństwem nilgau są zwierzęta drapieżne.

Siedlisko Nilgaw to płaskie lub pagórkowate obszary Indii. Zwierzęta są aktywne rano i wieczorem. Żywią się trawą, liśćmi i inną roślinnością. Nilgawy mogą stać na tylnych łapach, by sięgać po gałęzie z soczystymi liśćmi.

Nilgau osiągają wysokość w kłębie 120-150 m. Waga - 100-200 kg Samce mają rogi, samice są bezrogie. Samce i samice można również odróżnić kolorem. Samce Nilgaw są koloru niebiesko-czarnego, a samice brązowawe. Warto zauważyć, że samice rodzą jednocześnie 2 młode. Rzadziej - pojedynczo.

Pantera śnieżna (irbis)

Mieszka w Azja Środkowa i Środkowa. Piękne, grube futro pantery śnieżnej zawsze przyciągało myśliwych, co doprowadziło gatunek na skraj wyginięcia.

Siedlisko pantery śnieżnej to góry i skalisty teren, zwierzę doskonale przystosowane do tych warunków. Pantery śnieżne żyją w parach. Samica izoluje legowisko wełną, a następnie przynosi od 2 do 4 młodych.

Pantera śnieżna jest drapieżnikiem. Poluje na różne małe i duże zwierzęta, głównie górskie kopytne.

Jeśli człowiek nie dotknie pantery śnieżnej, to się nie boi, nie wykazuje agresji. Ale czasami w latach głodu pantery śnieżne w poszukiwaniu zdobyczy udają się na zaludnione obszary i polują na zwierzęta domowe.

Wideo: Dzika przyroda i zwierzęta Azji

) Jakie zwierzęta żyją tylko w Azji?

Azja przyciąga egzotycznymi tradycjami i zwyczajami. Jednak nie mniej ciekawy jest jego wyjątkowy charakter. Z poniższego wyboru dowiesz się, jakie zwierzęta żyją tylko w Azji i nigdzie indziej.

Smok z Komodo

Największa jaszczurka na świecie została nazwana na cześć wyspy Komodo, która znajduje się w Indonezji. Wielkość tej drapieżnej jaszczurki jest przerażająca. Długość smoka z Komodo sięga 4 m, a jego waga może przekroczyć 150 kg.

Ale to nie rozmiar, ale cechy tej jaszczurki są o wiele bardziej przerażające. Na przykład smok z Komodo zjada wszystko, co dzieje się na jego drodze. Jednocześnie jaszczurka nie musi się wysilać. Wystarczy ugryźć swoją ofiarę.

Ważne: Ślina jaszczurki zawiera truciznę, która powoduje powolną śmierć ofiary. Jaszczurka monitorująca ściga ugryzioną ofiarę, po prostu podążając za nią. W ciągu trzech dni jego ofiara umiera z powodu zatrucia krwi.

Warany żywią się nie tylko żywą zdobyczą, ale także padliną. Ponadto smok z Komodo może jeść własne potomstwo. A nawet atakuje osobę. Spotkanie z tym zwierzęciem może okazać się tragiczne, dlatego w ogrodach zoologicznych lepiej obserwować ogromnego gada z bezpiecznej odległości.

Panda

Pandy mieszkają w Chinach, w tym kraju panda jest uważana za skarb narodowy. Pandy żyją tam, gdzie rośnie bambus, w lasach górskich, liściastych i mieszanych. Żywią się bambusem, ściany ich żołądka są w stanie przetwarzać pokarm z drewna.

​​

W przeciwieństwie do innych niedźwiedzi, pandy nie zapadają w stan hibernacji, ale pozostają aktywne przez cały rok. Nie budują stałych nor, zamiast tego wybierają przytulne miejsca pod skałami.

Pandy żyją samotnie, z wyjątkiem okresu godowego. Panda rodzi potomstwo tylko przez 6 tygodni. Z reguły panda ma jednocześnie 2 młode. Mama panda uwielbia bawić się ze swoimi młodymi. Czasami nawet specjalnie budzi je do zabawy. W niewoli pandy mogą żyć do 30 lat.

Małpa nosicielka

Małpa nosicielka — a nieśmiałe zwierzę, które jest znane wielu dzięki niezbyt uroczemu nosowi. Ale tak naprawdę nos jest ważny dla tej małpy. O randze samca w stadzie decyduje długość nosa. A główny samiec zawsze ma wiele kobiet, jak w haremie.

Ważne: Kiedy małpa nosicielka siedzi, jej duży brzuch jest widoczny. Z powodu tej osobliwości mieszkańcy wyspy Borneo nazywali te małpy Holendrami. Miejscowa populacja znalazła podobieństwa między holenderskimi kolonizatorami a małpami proboscis.

Małpy trąbkowate są bardzo towarzyskimi zwierzętami. Komunikują się ze sobą za pomocą różnych okrzyków. Żyją na drzewach, żywią się roślinnością drzewiastą. Potrafią też dobrze pływać.

Niedźwiedź słoneczny

Ten niedźwiedź ma tam są też inne imiona - biruang, niedźwiedź malajski, niedźwiedź-pies. Najmniejszy przedstawiciel niedźwiedzi. Jego długość waha się w granicach 1,4 m, a waga nie przekracza 65 kg.

Ważne: Niedźwiedź ma na piersi pomarańczową plamkę w kształcie podkowy, dlatego nazwano go słonecznym.

Futro niedźwiedzia słonecznego jest gładkie i krótkie. Dzięki temu zwierzę łatwo toleruje ciepło. Mimo niewielkich rozmiarów niedźwiedzia słonecznego nie można nazwać spokojnym i spokojnym zwierzęciem. Niedźwiedź ma ogromne pazury i długi język, którym niszczy gniazda termitów. Poluje również na ptaki, jaszczurki. Wspina się po drzewach lepiej niż wszystkie inne niedźwiedzie. Spędza tu większość swojego życia, odpoczywając i szukając pożywienia.

Panda czerwona

Panda czerwona lub mała panda, znacznie mniejsza niż jej słynna krewna, panda wielka. Ale pod wieloma względami te typy są podobne. Podobnie jak panda wielka, mała panda żyje samotnie, tylko podczas gier godowych spotykają się samice i samce. Samica pandy rudej rodzi trzy młode, które pozostają z matką do 1,5 roku. Mała panda żywi się również bambusem, ale w przeciwieństwie do pandy wielkiej preferuje soczyste i młode kiełki. Czerwona panda zjada również małe zwierzęta, owoce i jagody.

Czerwona panda prowadzi nocny tryb życia, aw dzień lubi spać w przytulnym miasteczku, zwinięty w kłębek. Mała panda niezgrabnie porusza się po ziemi, ale zwinnie i szybko wspina się po drzewach.

Ważne : Słynna przeglądarka Firefox nosi imię czerwonej pandy.

Czerwone pandy są na skraju wyginięcia z powodu polowań. Popularne jest futro z małej pandy.

Cheprachen tapir

Cheprachen tapir jest największy przedstawiciel tapirów, mieszka tylko w Azji. W naturze tapiry cheprachny można znaleźć w Tajlandii, Birmie i Malezji. Raczej nie jest tak łatwo spotkać te zwierzęta, ponieważ prowadzą one nocny tryb życia.

Tapiry czeprachny mają dobrze rozwinięty zmysł węchu i słuchu, ale ich wzrok jest bardzo słaby z powodu wad rogówki. Kolejną cechą tapirów jest pień. Tapiry Cheprachnye wolą przebywać bliżej zbiorników wodnych, potrafią nawet pływać w czasie upałów. Ponadto często tarzają się w błocie, aby usunąć pasożyty ze swoich ciał.

Żyj parami. Kobiety są większe niż mężczyźni. Samica nosi młode przez długi czas, ponad rok. W tym samym czasie rodzi się tylko jedno młode. W tapirach Cheprachny młode mają bardzo jasny kolor, ale z czasem stają się czarno-białe.