Czym jest test Mantoux, w jakim wieku i dlaczego jest wykonywany? Test Mantoux: terminy testu, możliwe reakcje organizmu, wskazania i przeciwwskazania, analogi, czy powinien być wykonywany co roku? Jak dbać o miejsce wstrzyknięcia testu Mantoux, czego nie robić?

W tym artykule zastanowimy się, czy można zmoczyć Mantę i jakie mogą być konsekwencje zmoczenia. Dowiemy się też, czym jest test Mantoux i w jakim celu jest przeprowadzany.

Wszyscy pamiętają z dzieciństwa, jak robi się zastrzyk Mantoux. Jest to jedno z obowiązkowych szczepień, dzięki któremu określa się obecność patogenów gruźlicy w organizmie dziecka. Ale musisz też wiedzieć, jak się z nią skontaktować. Dlatego zastanowimy się, co można, a czego nie należy robić po wstrzyknięciu testu Mantoux, a także poruszymy kwestię kontaktu próbki z wodą.

Czym jest test Mantoux, dlaczego i kiedy jest wykonywany?

• A to dlatego, że organizm dziecka ma wyjątkową zdolność do szybkiego powrotu do zdrowia po chorobie. Ale niestety dziecku łatwiej zachorować niż dorosłemu.
• Niezależnie od tego, że temat testu Mantoux jest bardzo powszechny i ​​dobrze znany, wciąż jest wiele pytań i sprzecznych odpowiedzi. W związku z tym oferujemy analizę istniejącej teorii z równoległą praktyką, aby dokładnie zagłębić się w wagę tego problemu.
• Samo szczepienie składa się z następujących czynności — mikrobakterie zakażenia gruźlicą wstrzykuje się podskórnie specjalną strzykawką tuberkulinową. W ten sposób określa się obecność samej infekcji w ciele dziecka.
• Następnie, po pewnym czasie, badana jest reakcja skórna niemowląt w celu sprawdzenia reakcji. Na podstawie wyników badania i pomiaru ustalany jest wynik, który jest odnotowywany indywidualnie w dokumentacji medycznej każdego małego pacjenta.

Co to jest minimalny i maksymalny wiek dziecka do testu Mantoux?

• Minimalny wiek dla testu Mantoux to jeden rok. Od tego okresu mikrobakterie gruźlicy można już wykryć u dzieci. Do tego czasu dozwolony jest niewiarygodny wynik.
• Jeśli chodzi o maksymalny wiek do wykonania testu Mantoux, za ogólny standard uważa się okres 14-15 lat.
• Istnieją wyjątki dotyczące okresu końcowego. Dotyczy to dzieci, które są objęte specjalną rejestracją. Oznacza to, że w przypadkach, w których odnotowuje się zbyt wysokie ryzyko gruźlicy. Należą do nich:
  • predyspozycje genetyczne do choroby;
  • cukrzyca. W takim przypadku szczepienie odbywa się dwa razy w roku. I to tylko na okres nauki;
  • częste kontakty z chorymi na gruźlicę rówieśnikami lub znajomymi;
  • długotrwałe leczenie lekami hamującymi układ odpornościowy;
  • rezydencja terytorialna, na której wykryto duże ogniska choroby;
    • lub zidentyfikowane choroby niedoboru odporności;
    ​​
  • oraz inne przypadki uzasadnione przez lekarzy dla konkretnych dzieci.
• Po ukończeniu 18 roku życia diagnozę choroby przeprowadza się za pomocą fluorografii lub zdjęcia rentgenowskiego.

Wskazania i przeciwwskazania do testu Mantoux

• Zwracamy uwagę na główne typowe wskazania do szczepień:
  • zapobieganie gruźlicy;
  • wykrywanie chorych na gruźlicę;
  • wykrycie stanu nadwrażliwości;
  • definicja infekcji;
  • potwierdzenie istniejącej diagnozy;
  • sprawdzanie indywidualnej tolerancji składników leku.
• Ogólnie test Mantoux jest możliwy dla wszystkich kategorii populacji w odpowiednim wieku. Istnieje jednak duża liczba przeciwwskazań, których nie można zignorować. Należą do nich:
  • padaczka;
  • ostre choroby przewlekłe;
  • astma oskrzelowa;
  • okres kwarantanny na określonym terytorium lub w placówce oświatowej;
  • stany alergiczne;
  • różne choroby skóry;
  • reumatyzm;
• Należy zauważyć, że lista nie jest wyczerpująca.

• Również przy wykonywaniu testu Mantoux nie należy pomijać takich całkowych czynników towarzyszących jak:
  • obecność zgody rodziców lub osób, które ich zastępują do manipulacji;
  • indywidualna wrażliwość skóry;
  • wszelkie choroby dziecka;
  • niekorzystne tło promieniowania;
  • szkodliwe emisje;
  • wszystkie czynniki środowiskowe ogólnie.

Ważne: Chociaż nie jest możliwe uogólnienie wszystkich przeciwwskazań, test Mantoux jest konieczny i jest jednym głównych sposobów wykrywania gruźlicy

Test Mantoux: terminy i rodzaje możliwych reakcji organizmu

Istnieje pewien limit czasu na sprawdzenie reakcji podanej szczepionki, który wynosi 3 dni (72 godziny). To właśnie ten termin jest uważany za najbardziej optymalną opcję śledzenia interakcji leku i stanu organizmu.

• Znak nakłucia ma odpowiedni rozmiar końcowy w określonym okresie. W tym czasie powstaje reakcja, a po ustalonym czasie stan i działanie szczepionki zaczynają spadać.
• Należy jednak pamiętać, że jeśli po 2 dniach (48 godzin) nie ma reakcji (czyli nie ma śladów po próbce), to test wykazał wynik negatywny. Oznacza to, że choroba jest nieobecna.
• Na ogół miejsce wstrzyknięcia jest pogrubione z zaczerwienieniem. I to wielkość tego zaczerwienienia świadczy o wynikach badania:
  • wynik ujemny nie daje odczynu lub obrzęk do 1 mm ;
  • uszczelnienie większe niż 4 mm jest wątpliwym wynikiem wymagającym ponownego zbadania. Ponieważ dziecko znajduje się w grupie ryzyka;
  • w obecności plomby od 5 do 16 mm reakcja jest uznawana za pozytywną, w związku z tym istnieje wysokie ryzyko choroby;
  • reakcja większa niż 17 mm bezpośrednio wskazuje na obecność alergii dziecka na podawany lek lub jego poszczególne składniki.
• Ponieważ nasza nauka i praktyka nie są wystarczająco precyzyjne, pojawiają się niepewności. Nie zapomnij o przypadkach, w których ustalono fałszywe wyniki. I dotyczy to wszystkich powyższych typów reakcji.

Wyniki fałszywe

• Wyniki mogą być nierzetelne występują w obecności następujących czynników:
  • alergia organizmu na lek lub jego składniki;
  • w wieku poniżej jednego roku. Wyjaśnia to fakt, że organizm dziecka nie jest jeszcze w stanie odpowiednio reagować na leki;
  • uszkodzeń, w tym mechanicznych (przecieranie, czesanie itp.).
• Dość interesujący jest fakt, że do tej pory nie było możliwe zbadanie istniejących reakcji i czynników wpływających na organizm dziecka testem Mantoux. Wiadomo jednak, że głównym celem tego szczepienia jest wykrycie gruźlicy we wczesnych stadiach.
• Chociaż szczepienie jest prawie bezbolesne, organizm każdego dziecka charakteryzuje się indywidualnością. I dlatego po teście Mantoux mogą wystąpić komplikacje.
• Trudności przejawiają się w ogólnym osłabieniu dziecka i naruszeniu temperatury ciała. Takie reakcje organizmu są krótkotrwałe. Ale lekarz musi być poinformowany o wszystkich odchyleniach od normy.

Co będzie się stanie, jeśli zmoczysz to miejsce zastrzykiem wody Mantoux?

Jedną z głównych i głównych zasad opieki nad testem Mantoux jest zakaz moczenia miejsca iniekcji przez 3 dni. Powinni o tym pamiętać zarówno dzieci, jak i rodzice. Ale często pojawia się wiele pytań dotyczących konsekwencji dostania się wody na szczepienia.

• Zalecamy, aby nie martwić się, jeśli woda dostanie się do miejsca wstrzyknięcia. W ciele dziecka nie wystąpią żadne komplikacje. Możliwa jest jedynie zmiana wielkości samego zastrzyku, którego wielkość determinuje obecność lub brak choroby.
• Zdarzają się takie przypadki, że dziecko moczy zastrzyk i nie mówi o tym rodzicom. Bardzo dobrze, jeśli w ogóle nie ma reakcji na szczepionkę. Ale kiedy skóra jest bardzo czerwona, najważniejsze jest, aby nie wpadać w panikę. Tylko lekarz może określić pozytywność lub negatywność wyniku.
• Jeśli nie udało Ci się namierzyć i woda dostała się do miejsca wstrzyknięcia, wystarczy osuszyć je ręcznikiem. Nie zapomnij również poinformować lekarza o tym przypadku.
• Podczas zwilżania próbki nie należy zapominać, że woda może zawierać jakąś infekcję. Ogólnie rzecz biorąc, woda nie wpływa na wynik. Aby jednak nie zranić dziecka wielokrotnym wstrzyknięciem, zalecamy, aby nie pozwolić mu celowo zwilżyć próbki.

Jak dbać o miejsce wstrzyknięcia Mantoux, czego nie robić?

Surowo zabronione

• Najważniejszą zasadą jest nie czesanie miejsce wstrzyknięcia! W przeciwnym razie możliwe jest wprowadzenie infekcji, która będzie miała nie tylko fałszywy wynik.
• Nie należy również owijać miejsca wstrzyknięcia polietylenem ani przyklejać plastrem, aby zapobiec przedostawaniu się wilgoci. Spowoduje to tylko efekt cieplarniany, który spowoduje poważniejsze konsekwencje.
• Nie myśl o podgrzaniu Manty.
• Odmów także pływania w zbiornikach wodnych. Brudna woda spowoduje infekcję.
• Należy również zapomnieć o leczeniu miejsca wstrzyknięcia jakimikolwiek środkami antyseptycznymi.

dziecko będzie badane co roku test Mantoux?

Po przeanalizowaniu głównych cech testu Mantoux sugerujemy zapoznanie się ze stosunkiem lekarzy do tego typu iniekcji. Bo sami lekarze mają dwa podejścia do szczepień. Dostępne są dwie pozycje:

1. Mantoux jest szkodliwy. Zwolennicy tej pozycji są pewni, że młode ciało nie potrzebuje stresu. W tym odporność. A szczepionka jest niebezpieczna, ponieważ organizm czuje się odporny;
2. Inna pozycja jest zupełnie odwrotna. Zwolennicy są pewni, że szczepienie nie stanowi zagrożenia dla dziecka. Wręcz przeciwnie, wprowadzenie małej dawki mikroelementu tuberkulinowego stabilizuje odporność. Ale szczepienie pozwala lekarzom wykryć chorobę na początkowym etapie progresji.

• Wcześniej szczepienie było obowiązkowe w pewnym okresie rozwoju dziecka. Ale teraz, biorąc pod uwagę dużą liczbę negatywnych konsekwencji wywołanych zastrzykiem, zgoda rodziców lub osób zastępujących ich na manipulację jest obowiązkowa.
• Interesujące jest również stanowisko immunologów, którzy generalnie uważają test Mantoux za szczepienie. Są pewni, że jest to tylko test wykrywający gruźlicę z powodu wprowadzenia tuberkuliny.
• Każda osoba musi przekonać się, jak ważna jest zastrzyk dla swojego dziecka. Radzimy rozważyć wszystkie zalety i wady. W końcu rzeczywiście istnieją fakty dotyczące negatywnego wpływu szczepionki, a raczej działań niepożądanych u dzieci.
• Ale nie bez powodu w medycynie stosuje się zasadę: lepiej zapobiegać chorobie niż ją leczyć. Przypomnijmy historię choroby, w celu wykrycia której wykonuje się test Mantoux.
• Sama gruźlica (zwana także "bacillus Kocha") została odkryta przez Roberta Kocha w 1882 roku. Tuberculin został opracowany przez tego naukowca, aby zdiagnozować główną chorobę. Jednak diagnoza gruźlicy pojawiła się nieco ponad sto lat temu, w 1908 roku i została zaproponowana przez francuskiego lekarza Charlesa Mantoux po wielu badaniach.
• Ciekawostką jest fakt, że na przełomie lat 60. i 70. XX wieku do wykrywania gruźlicy stosowano metodę skórną. Nazywa się to testem Pirke'a.
• Na rękę dziecka nakroplono roztwór tuberkulinowy. Następnie na dłoni wykonano małe nacięcia. Ta próbka nie mogła być w ogóle namoczona - wynik może być błędny. Jak widać mechanizm się zmienił, ale pozostał pomysł, żeby woda nie dostała się do środka.
• Znana jest również metoda oceny testu Mantoux według metody amerykańskiej. Następnie podskórnie wstrzykuje się roztwór tuberkulinowy o mniejszej konsystencji. Jednak ta metoda nie jest wystarczająco istotna, ponieważ choroba jest mniej powszechna w Stanach Zjednoczonych.

Jakie są analogi testy Mantoux?

• Nie można nie dotknąć alternatywy reakcji Mantoux:
  • Diaskintest;
  • proces Susłowa;
  • Test Pirke'a;
  • metody badań serologicznych.
• Test Diaskina ​​wykonywany jest według podobnego schematu jak test Mantoux. Do określenia choroby stosuje się białka syntetyczne. Dzięki nim obserwuje się reakcje immunologiczne, które determinują obecność choroby w organizmie. Należy zauważyć, że test jest bardzo czułą metodą.
• Ale Test Susłowa umożliwia przeprowadzenie analizy kropli krwi. Krew nakłada się na szklany szkiełko, dodaje się do niej tuberkulinę i kompleksony. Wynik zależy od charakteru wzoru, który wywodzi się z substancji na szkiełku. Czułość tego testu jest niska, a badania prowadzone są indywidualnie.
• Test Pirke'a polega na wykonywaniu manipulacji na przedramieniu dziecka. Skóra jest oczyszczana, aplikowana tuberkulina i nacinane specjalnym narzędziem. Analiza jest określana po 48 godzinach. Jak już wspomniano, w tej metodzie istnieje wiele czynników, które wpływają na wynik.
• Metody serologiczne Badania służą do określania poziomu immunoglobulin, hormonów itp. Wadą tych metod jest to, że wiarygodny wynik można określić w obszarze o niskim występowanie gruźlicy, a także tylko w postaci pozapłucnej.

Ważne: Warto zauważyć, że naukowcy opracowali jeden niezawodny analog testu Mantoux, który nazywa się Diaskintest. Manipulacje są podobne w procedurze. Ale za pomocą tej metody możesz wyjaśnić diagnozę tylko wtedy, gdy test Mantoux pokazuje wątpliwy wynik. Inne rodzaje analogów mają niskie wyniki.

• Reakcja ciało dziecka na lek wprowadzony podczas badania może rzeczywiście być nieprzewidywalny. Ale to nie tylko od zastrzyku, ale także od zdolności samego ciała.
• W naszym społeczeństwie panuje powszechna opinia, że ​​test Mantoux ma tylko wynik negatywny. W środkach masowego przekazu wielokrotnie donoszono o przerażających przypadkach reakcji dziecka na zastrzyk. Mimo to radzimy rozważyć wszystkie czynniki przed odmową szczepienia.

Zawsze należy świadomie leczyć zdrowie swojego dziecka. Szczepionka nie jest bezpośrednim lekarstwem na gruźlicę. Ale podczas reakcji Mantoux organizm dziecka nadal ma możliwość zapobiegania rozwojowi choroby. Pamiętaj – wybór należy tylko do Ciebie!

Wideo: Czy można namoczyć próbkę Mantoux?