W jaki sposób świerzb przenoszone są w kontakcie z ludźmi i zwierzętami, objawy, jak powstrzymać rozprzestrzenianie się choroby

Choroby zakaźne świerzbu są nieprzyjemne w ich przejawach. Jest przenoszony od osoby, w wyniku czego zaczyna swędzić z powodu proliferacji mikroskopijnej skóry roztoczy. Czynnikiem powodującym świerzb jest swędzenie, które leży w górnej warstwie skóry jaja. Objawy choroby manifestują się po uczuleniu pacjenta. Znajomość tego, w jaki sposób patogen jest przekazywany, w jaki sposób jest leczony, pomoże w walce z chorobą.

Co to jest świerzb

Ascorioza wywołana przez mikroskopijną świerzbę jest powszechnie znana jako świerzb. Ta choroba skóry w jej nazwie wskazuje jeden z głównych objawów i jest przekazywana z jednej osoby na drugą. Roztoczy roztoczy, które spadły na zewnętrzny naskórek zdrowej osoby, można wprowadzić pod skórę przez 15-20 minut. Pasożyt może znaleźć nowego hosta za pomocą wielu opcji. Zagrożenie patogenne roztoczy pogłębia fakt, że słodki nie jest w stanie wywierać na nie szkodliwego wpływu.

Patogeniczne świerzb

Kolor kleszcza jest żółtawy lub kremowy biały. Rozmiar jest trudny do rozróżnienia dla ludzkiego oka. Parametry samca mają około 0,22 mm długości, 0,2 mm szerokości, samice półtora raza więcej: 0,45 mm długości, 0,4 szerokości, wielkość zdegradowanych jaj - 0,14 mm. Ciało pasożyta nie ma segmentacji, forma jest szerokim spektrum, jest fałdowa. Nie ma oczu, funkcja dotyku i zapachu nosi paznokieć. Samica ma przyssawki na pierwszej drugiej parze nóg, samiec na pierwszej, drugiej i czwartej. Całkowita liczba nóg to cztery pary i są one znacznie zredukowane.

Grzbietowa powierzchnia roztocza jest wypukła, w jej środku znajdują się łuski o trójkątnym kształcie i kilka pary sztywnych włókien w postaci kolców. Ostra strona ma na celu uniknięcie "trzęsienia" kleszcza od ruchów skóry, które przeszedł. Kręgosłup i brzuch to podzielony rowek poprzeczny. Usta mają wyspecjalizowaną błękitną strukturę. Istnieje cephalothorax, który jest połączonym mitochondriami. Składa się z chelitu i gipostomy, które mają postać kleszczową.

Jaja są owalnymi pasożytami, larwy mają jajowate ciało i trzy pary nóg, rozmiar wynosi około 0,15 mm na 0,1 mm. Proces parowania odbywa się na powierzchni naskórka. Natychmiast po zakończeniu mnożenia samiec umiera. Z jaj larwy wychodzą w ciągu dwóch do czterech dni i natychmiast zaczynają tworzyć ruchy w górnej warstwie naskórka. Trzy do czterech dni, larwy występują w larwach i przechodzą do następnego etapu - protonimf.

Kolejne trzy do pięciu dni, pojawia się nowe linienie i przekształca się pasożyttelemonitor, który rośnie w pełni rozwiniętej samicy lub mężczyzny po pięciu do sześciu dniach. Zakażenie jest przenoszone przez dorosłe, zapłodnione samice. W świetle czasu roztocza nie wykazują aktywności. Kobiety stają się aktywne wieczorem, zaczynają jeździć kursem w skórze. Wydajność wynosi około 2-3 mm na dzień. Partycjonowanie następuje w nocy, dla której samice pełzają na powierzchnię naskórka. W tym czasie wzrasta ryzyko infekcji, więc choroba jest przenoszona.

W jaki sposób świerzb przenoszona jest z człowieka na człowieka

W przeważającej większości przypadków choroba jest przenoszona przez gęsty kontakt skóry zdrowej osoby ze skórą zakażonej osoby. Najczęstsze sposoby infekcji przedstawiono w tabeli:

W miarę nadawania ścieżka	Opis
Seksualne	Zakażenie jest przenoszone poprzez długotrwały i bliski kontakt ciał.
Poprzez komunikację z ludźmi	Tik jest przekazywany przez bliskie kontakty: częste lub silne uściski dłoni, sporty kontaktowe. Od rodziców do dzieci lub, odwrotnie, infekcja pojawia się, gdy pojawia się wspólny sen.
Poprzez użycie towarów	Ryzyko zakażenia kontaktowego jest bardzo małe i stanowi wyjątkowe przypadki. Na przykład infekcja jest przenoszona w pobliżu pacjenta z pochwą norweską. Ten typ choroby wiąże się z obecnością kilku milionów kleszczy na ludzkim ciele. Standardowa kwota: 1-20.

W jaki sposób zakażenie świerzbą

Czas trwania okresu inkubacjipasożyt występuje około dwóch tygodni po uderzeniu pasożyta w ludzki naskórek. W kontakcie ze skórą, zapłodniona samica, rozpuszczając specjalne enzymy ze skórą keratyną, biegnie wzdłuż granic warstwy rogowej naskórka, gdzie zaczyna odkładać od dwóch do czterech jaj na noc. Żywe samce tworzą boczne gałęzie. Długość życia kobiety wynosi 4-6 tygodni.

Świerzb przedstawia zakrzywioną lub prostą linię o długości od 0,5 do 0,7 cm. Linia ma szaro-brudny lub biały kolor i unosi się na głównej warstwie naskórka. Stopniowo pod ściankami żołądka rozwija się pęcherzyk jamy ustnej lub grudka o kształcie dyskoidalnym. Istnieją trzy grupy metod:

1. Ruch, w którym znajduje się samica roztocza, składa się jaja, puste muszle.
2. Przejście w wyniku odwrotnego rozwoju pierwszego typu. Ta forma jest nieodłączna w końcowym stadium funkcjonowania, kiedy samica umiera, liczba larw maleje. Wygląda jak podział lub skorupa na linii lub linii.
3. Rozwija się od pierwszego przebiegu w przypadku wtórnej infekcji i ropienia. Jest śmierć jaj.

Czy można zarazić się zwierzęciem

Ludzie i zwierzęta pasożytują na różnych formach roztoczy. Kleszcz, który przeszedł do człowieka od kota lub psa, może uratować mu życie przez jakiś czas i spróbować wniknąć w ludzką skórę. Wynika to z objawów podobnych do świerzbu. Państwo nazywa się "psevdoschetka". Skóra ludzka jest niejadalna dla roztoczy zwierzęcych, więc roztocza szybko giną, czasem odchodząc w wyniku ukąszeniapodrażnienie, pęcherze i obieranie. Więc choroba nie jest przenoszona.

Objawy choroby

Sposoby przenoszenia świerzbu są znane, pozostaje dowiedzieć się, jak wykryto chorobę. Objawy kliniczne są spowodowane reakcją immunologiczną alergiczną organizmu na produkty aktywności patogenu. Objawy pojawiają się po uczuleniu pacjenta. Okres bezobjawowy trwa do miesiąca z pierwotną infekcją i do 24 godzin z powtarzaniem. Głównym objawem jest swędzenie w jamie brzusznej, które wynika z wrażliwości na ślinę, jaja i ekskrementy kleszczy. Aby postawić diagnozę, zrób zadrapanie.

Ze względu na chęć drapania się na skórze występuje grzebień, który może infekować zakaźne patogeny i prowadzić do ropni. Pod norweską postacią świerzbu może wystąpić hiperkeratoza, a we wszystkich innych przejawach choroby guzki przypominają skórę. Kiedy kobieta dostanie się na skórę, zaczyna robić "świerzb", widoczna gołym okiem, jako białawe linie komórkowe o wielkości 1-10 mm

Po swędzeniu i udarze występuje pierwotna wysypka w postaci małych grudek rumieniowatych. Mogą być nieatrakcyjne lub drenaż wielokrotny. Z czasem grudki tworzą pęcherzyki (pęcherzyki) lub pociski. Aby zidentyfikować wysypkę, można dotknąć palcami dłoni, nadgarstków, szczotek, penisa i moszny u mężczyzn, pod klatką piersiową kobiet. Wysypka jest widoczna na stawach łokciowych, stopach, pachach, na pępku, w talii i pośladkach. U dzieci poniżej trzech lat cierpiące twarze i mieszki włosowe na głowie.

Kontaktując się z dermatologiembada pacjenta i stawia diagnozę na podstawie następujących objawów: krosty, ropne i krwawe kolce, impepininous wysypki w fałdach śródmiąższowych. Komplikacje obejmują ropne zapalenie skóry, wyprysk drobnoustrojów, alergiczne zapalenie skóry. U dzieci rozwijają się zanokcice, onehii, objawy podobne do pokrzywki, może rozwijać się sepsa, pojawiają się pęknięcia i suchość skóry. 7% pacjentów cierpi na limfoplazję szałową - tworzenie się pieczęci na skórze (świerzba w postaci suchej papule), co prowadzi do hiperplazji tkanki limfatycznej.

Jak powstrzymać rozprzestrzenianie się świerzbu

Aby zareagować na świerzb, musisz postawić obiektywną diagnozę, a następnie przypisać określone leczenie. Jego celem jest zniszczenie patogenu za pomocą roztoczobójczych pozostałości skabicydów. Terapia wykonywana jest pod nadzorem lekarza, w przypadku świerzbu u jednego członka rodziny, kontakt z nim jest doświadczany przez daną osobę. Preparaty nakłada się na całe ciało, natrzeć szczotką, pacjent krótko przycina paznokcie, zabieg przeprowadza się wieczorem, można go wyprać 12 godzin po podaniu leku.

Dla dzieci i młodzieży szkolnej obowiązuje 10-dniowa kwarantanna, dla wszystkich pozostałych - zmiana pościeli i pościeli po zakończeniu leczenia i przegląd lekarza w ciągu 14 dni. Jako terapia świerzbu stosuje się szereg leków przeciw-scabiozy, podczas leczenia post-sciatycznego. W przypadku leków, zabijających sposoby infekowania świerzbu, należą:

1. Benzoesan benzylu - maść w postaci zawiesiny mydła wodnego lub emulsjizabija wszystkie aktywne etapy kleszcza, z wyjątkiem jaj. Wcierała się w skórę na 1 i 4 dni kursu, pozostaw na 8-10 godzin. Kurs powtarza się po 10 dniach. Wady - uczucie pieczenia, podrażnienie skóry, gorączka, nie nadaje się do ciąży.
2. Pyrethryny, piretroidy - zabijają populacje, centra dystrybucji samych owadów na każdym etapie. Lek Medifox stosuje się na całe ciało podczas pierwszych trzech dni leczenia. Spragal służy do rozpylania ciała i wcierania go w skórę, czas ekspozycji wynosi 12 godzin, po lekarstwie myje się wodą i mydłem.
3. Lindane - był aktywnie wykorzystywany w latach siedemdziesiątych, ale obecnie praktycznie nie występuje z powodu neurotoksyczności. Wydawany jest pod marką Yakutin, aplikowany przez 6 godzin, jest odporny.
4. Maść siarki - w stężeniu 5-10% wcierana w warstwę nabłonkową przez noc, w ciągu 5-7 dni. Przez 6-8 dni zmieniaj ubrania, ubrania. Minusy to nieprzyjemny zapach, podrażnienie skóry, działanie na nerki i układ nerwowy.
5. Iwermektyna jest nowym złożonym lekiem w postaci maści lub roztworu do iniekcji podskórnych. Nie ma skutków ubocznych, odpowiednie dla dzieci i dorosłych. Jednorazowe zastosowanie remedium eliminuje antygeny parszy u 70% pacjentów.
6. Leki przeciwhistaminowe zmniejszają wrażliwość.

Zapobieganie

Ponieważ świerzb przenoszona jest z człowieka na człowieka, konieczne jest podjęcie środków w celu zapobieżenia infekcji. Obejmują one następujące środki:

• leczenie rzeczy, ręczników i bielizny, które były w kontakcie z pacjentem;
• zgodnośćhigieny osobistej pacjenta, aby zapobiec zarażonym członkom rodziny;
• przestrzeganie higieny osobistej, czystość;
• zapobieganie barierom antykoncepcyjnym, czytelność przy wyborze partnera seksualnego, porzucanie nieuporządkowanego stylu życia;
• w celu terminowego dostarczania badań laboratoryjnych.

Wideo

Informacje zawarte w artykule mają charakter informacyjny. Materiały tego artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.