Tenofowir - wskazania do stosowania leku, działania niepożądane, analogi i recenzje

leku antyretrowirusowego tenofowiru jest przeznaczony do leczenia skojarzonego narzędzia wirusa HIV i zapalenia wątroby typu B jest zalecany do długotrwałego przyjmowania skuteczności terapii można zobaczyć w kilku latach ciągłego użytkowania. Zaprojektowany na podstawie indywidualnych cech i historii medycznej pacjenta, ze względu na wysokie ryzyko wystąpienia poważnych skutków ubocznych.

instrukcje użytkowania, fumaran ,

lek Tenofowir jest lekiem przeciwwirusowym, który wykazuje aktywność przeciw wirusowi zapalenia wątroby typu B oraz HIV (ludzkie wirusy niedoboru odporności typu 1 i 2. Mechanizm działania jest związany ze zdolnością do substancji czynnej (difosforan tenofowiru) na hamowanie wirusowej odwrotnej transkryptazy, zapewniając jego cyklu życiowego, powodując Rozwiązanie syntezy łańcuchaDNA (kwas dezoksyrybonukleinowy) swoich komórek.

Struktura i forma produkcji

Tenofowir jest dostępny w postaci tabletek powleczonych inną zawartością składnika czynnego - fumaranu dizoproksylu tenofowiru. Dostępne są następujące formularze:

• Tabletki jasnoniebieski, dwustronnie wypukłe, trójkątny kształt, symbolem „N” z jednej strony i „123” - z drugiej strony, zawierające jako substancję czynną 300 mg.
• Tabletki zawierające 150 mg (forma okrągła) i 300 mg (owalne, jasnobrązowe lub brązowe z białym lub białym do żółtego jądra)

wszystkie formy uwalniania zapakowane w pakiety kartonowe zawierające 3, 6 lub 10 blistrów 10 tabletek lub banków polimerowych (dawka 300 mg) przez 30, 60, 100, 500 lub 1000 tabletek, butelki 500 lub 1000 sztuk. Kompletny skład różnych form uwolnienia:

Formularz zwolnienia	Aktywny komponent	Komponenty pomocnicze
Tabletki okrągłe	Fumaran dizoproksylu tenofowiru 150 mg	, monohydrat laktozy, prymohel (karboksymetylkrahmal sodu), kroskarmelozę sodową, koloidalny ditlenek krzemu, celulozę mikrokrystaliczną, stearynian magnezu,
Tabletki owalne	Fumaran dizoproksylu tenofowiru 300 mg	, monohydrat laktozy, karboksymetylkrahmal sodu, kroskarmelozę sodu, koloidalny dwutlenek krzemu, stearynian magnezu, celuloza mikrokrystaliczna
Tabletki są trójkątne	Fumaran dizoproksylu tenofowiru 300 mg	, monohydrat laktozy, wstępnie żelatynizowana skrobia, sól sodowa kroskarmelozy, stearynian magnezu,celuloza mikrokrystaliczna

Farmakodynamika i farmakokinetyka

Mechanizm działania farmakologicznego na zdolności substancji czynnej (analog monofosforanu adenozyny) Zakończenie indukcji syntezy łańcucha wirusowego DNA osadzanie węgla w cząsteczce i hamowanie zasadę konkurencyjnej reakcji odwrotnej transkryptazy. Przy stężeniach 0,5-2,2 mmola zarejestrowany działanie przeciwwirusowe na HIV czynników zakaźnych pierwszego typu podtypy A, B, C, D, E, F, G, O. stężenia tenofowiru 1,6-5,5 mmol Deprymujące niektóre szczepy HIV-2.

W działanie addytywne nota (połączenie skuteczności) lub podczas przyjmowania synergii z nukleozydowe i nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy HIV-1 i HIV, inhibitory proteazy. Oporność tenofowiru na fumaran dizoproksylu występuje na tle wcześniejszego leczenia przeciwretrowirusowego w wyniku mutacji K65R.

Tenofowir nie wpływa na procesy metaboliczne obejmujące izoenzymy cytochromu P450. Obserwowano nieznaczny spadek metabolitu metabolitów enzymów CYP1A1 i CYP1A2. Składnik aktywny jest wchłaniany z przewodu pokarmowego, maksymalne stężenie we krwi obserwowany po 60-120 minutach po podaniu, biodostępność wiązania 25% lub więcej białek osocza krwi i - 7,2% i 0,7%. Wycofanie następuje przez nerki, w wyniku procesów aktywnego wydzielania kanalikowego i filtracji kłębuszkowej.

Wskazania do stosowania

Lek stosuje się w ramachPołączone leczenie przeciwretrowirusowe zakażenia HIV u pacjentów w wieku powyżej 18 lat. Tenofowir z wirusowym zapaleniem wątroby typu B powinien być stosowany tylko do momentu połączenia kodu genetycznego wirusa z kodem genetycznym komórek ludzkiego ciała. W badaniach klinicznych wykryto możliwość oporności na aktywny składnik szczepów HIV. Leczenie zapalenia wątroby odbywa się również w połączeniu z innymi lekami przeciwwirusowymi.

Sposób podawania i dawkowania

Tabletki przyjmuje się raz dziennie, przed posiłkiem lub w trakcie posiłku. Standardowy zalecany schemat dawkowania to dzienna dawka 300 mg, może być dostosowywany przez lekarza w zależności od klinicznego obrazu choroby i indywidualnych cech pacjenta. Czas trwania terapii, którą lekarz wybiera indywidualnie, aw większości przypadków z zakażeniem HIV, stosowanie leków retrowirusowych jest wskazane przez całe życie.

Instrukcje specjalne

Przedłużające się leczenie przeciwretrowirusowe za pomocą leku zwiększa prawdopodobieństwo martwicy kości. Do czynników, które zwiększają ryzyko jego progresji na tle leku, lekarze obejmują stosowanie alkoholu, immunosupresję w ostrej postaci, leczenie glikokortykosteroidami, zwiększony wskaźnik masy ciała. Jeśli masz ból stawów, trudności w poruszaniu się, letarg lub uczucie sztywności mięśni, powinieneś zasięgnąć porady u lekarza.

W czasie ciąży

Stosowanie leku w czasie ciąży jest możliwe tylko wtedy, gdy jest przewidzianeefekt leczniczy dla matki przekracza potencjalne ryzyko dla płodu. Stosowanie leku w okresie laktacji jest przeciwwskazane. Aby usunąć ryzyko poporodowego transmisji HIV z matki na dziecko Teonofyr można podawać w dawkach standardowych, karmienie piersią w czasie przyjmowania należy przerwać.

W dzieciństwie

Teonofyr nie przepisywany pacjentom w wieku poniżej 18 lat ze względu na brak wystarczających danych dotyczących bezpieczeństwa stosowania leku u dzieci. Do leczenia infekcji HIV u dzieci antyretrovovyrusnыe stosować inne sposoby, takie Ziahen (w przeliczeniu na aktywny składnik siarczan abakawiru) Azydotymydyn (na zydowudyny), lamiwudyna (zabieg dla dzieci w wieku 3 miesięcy).

z naruszeniem nerek i wątroby ,

W łagodnych zmian czynności nerek (klirens kreatyniny (CC) od 50 do 80 ml /min) nie wymaga zmiany trybu dawkowania. Podczas leczenia wymaga monitorowania parametrów laboratoryjnych CC i zawartość fosforanów we krwi. U pacjentów z zaburzeniami nerek parametrów funkcyjnych z luz 30,9 ml /min zmniejszenie dawki Teonofyra standardowy schemat w tym przypadku jest dawka 300 mg raz na dwa dni. W przypadku zaburzenia czynności wątroby układ korekcji otrzymaniu dawki dobowej nie jest konieczne.

Interakcja lecznicza

do wspólnego stosowania z lekami leków z innymi składnikami czynnymi i innymi grupami farmakologicznego leków mogą zmniejszać skuteczność działania lub zwiększają terapeutycznyTenofowir, przejaw wielu działań niepożądanych. W ramach terapii skojarzonej mogą wystąpić następujące interakcje leków:

• leków wykonane podczas cytomegalii (gancyklowir tsydovofyr i ich analogów), powodują stężenia zmiany (wzrost) w osoczu składnika aktywnego tenofowiru zwiększać ryzyko niepożądanych efektów ubocznych.
• , aminoglikozydy, amfoterycyna, zwiększenie poziomu kreatyniny w surowicy krwi, a stosowanie wymaga monitorowania funkcji nerek.
• didanozyny joint wstęp zwiększona ekspozycję układową o 40-60%, co znacznie zwiększa ryzyko zapalenia trzustki laktatsydoza i innych skutków ubocznych.
• darunawiru, zwiększa stężenie 25-30% fumaran wymagają wzmocnienia wydajności sterowania w warunkach wczesnego wykrywania nefrotoksyczność.
• , atazanawiru, wspólne zastosowanie zmienia swoje parametry farmakokinetyczne, równoległy odbiór jest możliwy, a rytonawir aplikacji.

Skutki uboczne Tenofoviru

wspólne leczenie innymi lekami przeciwwirusowymi (ARV) leków może powodować działania niepożądane ekspresję pokarmowego, układu nerwowego, wątroby i dróg żółciowych, immunologiczny, układ moczowy, mięśniowo-szkieletowego. Należą do nich:

• bóle głowy, zawroty głowy;
• depresja;
• ból brzucha, biegunka, wzdęcia, wymioty, nudności, utrata apetytu;
• zapalenie trzustki;
• zwiększona aktywność enzymów wątrobowych;
• zapalenie wątroby;
• tłuszczdystrofia wątroby;
• obrzęk naczynioruchowy;
• duszność;
• niedokrwistość;
• hipokaliemia;
• kwasica mleczanowa;
• hipofosfatemia;
• powiększenie wątroby;
• nephrogenic non-diabetes mellitus;
• ostra niewydolność nerek;
• białkomocz;
• śródmiąższowe zapalenie nerek;
• ostry jade;
• wielomocz;
• zespół Fanconiego;
• zwiększenie poziomu stężenia kreatyniny;
• ostra martwica cewek nerkowych;
• wzrost aktywności amylazy;
• osłabienie mięśni;
• martwica kości;
• rabdomioliza;
• miopatia;
• osteomalacja;
• reakcje alergiczne;
• wysypka skórna;
• zwiększone zmęczenie;
• astenia.

Przedawkowanie ,

Zwykły wlotowy w dawce 600 mg na miesiąc poważnych skutków ubocznych, zgodnie z badaniami, jest. Objawów przedawkowania nie są ustalone, przy zwiększonych efektów ubocznych lub objawów hepatotoksyczności standardowe wymagane podtrzymujące leczenie objawowe możliwe wyznaczenie dializy (bez niewydolności nerek).

Przeciwwskazania ,

Leczenie lekiem jest przeciwwskazany u pacjentów w wieku ponad 18 lat (ostrożnie - pacjenci w wieku 65 lat), z nadwrażliwością na jeden z leków, takich jak również chorób i stanów:

• , niewydolność nerek, w kategoriach klirens kreatyniny poniżej 30 ml /min;
• wspólne stosowanie z Adefovirem;
• nietolerancja na laktozę;
• zespół złego wchłaniania glukozy-galaktozy;
• niedobór laktazy;
• okres ciąży;
• karmienie piersią.

Warunki sprzedaży i przechowywania

Narzędzie jest sprzedawane w aptekach, przy zakupie konieczne jest przedstawienie recepty lekarza. Przechowywać przez 2 lata od daty produkcji wskazanej na opakowaniu, w temperaturze nie przekraczającej 25 ° C.

Analogi Tenofovira

Decyzję o zastąpieniu leku analogiem podejmuje lekarz w przypadku braku koniecznego efektu terapeutycznego, silnej manifestacji skutków ubocznych, odkrycia indywidualnej nietolerancji. Strukturalne analogi leku obejmują następujące leki o podobnym mechanizmie działania:

• Canon Tenofovir - zawartość głównego składnika w pojedynczej tabletce wynosi 300 mg, może być podawany dzieciom w wieku od 12 lat i waży więcej niż 35 kg
• Tenofowir VM - jest stosowany w leczeniu pierwszego typu zakażenia wirusem HIV u dorosłych, jak również w zapaleniu wątroby typu B u dorosłych i przewlekłego zapalenia wątroby u dzieci w wieku od 12 lat.
• Tenofowiru TL nie stosuje się w połączeniu z innymi preparatami tenofowiru. Pacjenci zarażeni równocześnie wirusem zapalenia wątroby i HIV mogą spowodować ciężkie zaostrzenie zapalenia wątroby po zakończeniu terapii.
• Viread - jest przepisywany na HIV-1 pierwszego typu, przewlekłego wirusowego zapalenia wątroby typu B u dorosłych pacjentów ze skompensowaną niewydolnością nerek.
• Tenoflec jest analogiem produkowanym przez Nanolec.

Wideo

Opinie

Sergey, 31 lat.

ma 2 lat do standardowego systemu potrójnej razem z rytonawirem lamiwudyny. Przyzwyczajony od dawna, pierwsze trzy miesiące było dużo skutków ubocznych: zawroty głowy (nawet w tym czasie musiała zrezygnować z jazdy), nudności, wysypka, niedokrwistość. Sześć miesięcy później wszystko wróciło do normy. Wskaźniki funkcji wątroby są regularnie monitorowane.

Maria, 24 lata

dokonane Rosyjskiej leki typu fumaran-TL albo abakawir daje wiele skutków ubocznych, zwłaszcza w przypadku niepowodzenia leczenia. Kiedy dowiedział się o perspektywę poważnych schorzeń nerek i wątroby, choroby (gdy regularnie brane do 5 lat) i niszczenia kości przeniesiony do nowoczesnych leków generycznych zagranicznych, aczkolwiek na własny koszt.

Anna, 29 lat

Tenofovir przejął potrójny program przez półtora roku. Po tym czasie wskaźniki krwi uległy pogorszeniu, a problemy z wątrobą zaczęły się pogarszać. Odrzucenie było trudne, z wieloma efektami ubocznymi. Poszedłem na kolejną terapię z innymi, bardziej nowoczesnymi lekarstwami, które częściowo kupuję sobie.

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.