Roaccutane - jak zażywać trądzik i dzienną dawkę do leczenia, składnika aktywnego i przeciwwskazań

Ciężka postać trądziku powoduje pojawienie się grubych blizn na twarzy, plam pigmentacyjnych, które powodują poważne problemy psychologiczne. W tym przypadku lekarz czasami przypisuje Rookkutana. Lek ten hamuje aktywność gruczołów łojowych, zmniejszając objawy ciężkich postaci trądziku. Chociaż lek okazał się skuteczny, ma wiele skutków ubocznych i przeciwwskazań, więc przepisać lek nie wszystkim.

Instrukcje dotyczące stosowania Roaccutane

Lek Roaccutane jest wytwarzany przez szwajcarską firmę farmaceutyczną F. Hoffmann-La Roche, założoną w 1896 r. Lek pojawił się ponad trzydzieści lat temu i był pierwszym lekiem, którego substancją czynną jest izotretinoina, rodzaj rozpuszczalnych w tłuszczach retinodiów (pochodnych witaminy A). Substancja może zmieniać keratynocyty, normalizować procesy oksydacyjne i redukujące, tłumić funkcjonowanie gruczołów łojowych. Został aktywnie wykorzystany w dermatologii w leczeniu wulgarnych trądziku, ropnych formacji i trądziku.

Skład iformularz zwolnienia

Roaccutane jest uwalniany z trądziku w postaci brązowo-czerwonych kapsułek w opakowaniu po 30 i 100 sztuk, w którego środku znajduje się żółta zawiesina. Jedna tabletka może zawierać 10 lub 20 mg izotretynoiny i substancji pomocniczych, które promują wchłanianie leków:

Substancja pomocnicza	Dawka składników pomocniczych (mg)
izotretinoina, 10 mg	izotretinoina, 20 mg
rafinowany olej sojowy	107,92	215,84
żółty wosk pszczeli	7,68	15.36
uwodorniony olej sojowy	7,68	15.36
częściowo uwodorniony olej sojowy	30,72	61,44

Farmakodynamika i farmakokinetyka

instrukcje do leku mówi, że izotretynoina jest stereoyzomerom (związki chemiczne o takiej samej konstrukcji, ale różne rozmieszczenie przestrzenne węgla), kwas trans-retinowy. Tak zwana jedna z form witaminy A w postaci kwasu karboksylowego. Chociaż rynek Roaccutane jest obecny od ponad 30 lat, jego dokładny wpływ na organizm nie był badany. Jednak stwierdzono, że nie tylko hamuje gruczoły łojowe, a także zmniejsza się ich rozmiar, znamienny tym, działanie przeciwzapalne na skórę.

Zasada działania leku na trądzik jest następująca. Patologiczne zgrubienie górnej warstwie naskórka i mieszków włosowych, powodując korneotsytiv złuszczanie (płatki) gruczołów łojowych skóry, które dlatego jest zablokowanie jej keratyny i łoju. Rezultatem jest komedon, rodzajtorbiele, które pojawiają się w trądziku białym lub czarnym. Często edukacji towarzyszą procesy zapalne.

Izotretynoina po wchłonięciu do krwi wiąże się z białkami krwi bez interakcji z jądrowymi receptorami kwasu retinowego. Po pewnym czasie substancja czynna przechodzi w tertioninę i inne substancje, które naruszają proces syntezy białek i ekspresję genów. Prowadzi to do zmniejszenia kanałów łojowych, zmniejszenia ich aktywności.

W wyniku tego zmniejsza się wytwarzanie sebum, głównego składnika, który promuje wzrost i rozwój Propionibacterium acnes, bakterii powodujących trądzik i stan zapalny skóry. Zmniejszenie syntezy sebum hamuje rozwój i rozmnażanie się tych drobnoustrojów, prowadząc do zmniejszenia wysypki. W tym przypadku Roaccutane nie wykazuje działania przeciwbakteryjnego i przeciwdrobnoustrojowego.

Rozkłada substancję czynną w wątrobie i nerkach, pozostawiając organizm w kale i moczu w równych ilościach. Półtrwania leku - 19 godzin, całkowicie z ciała w ciągu 30 godzin. Naturalna zawartość retinoidów w organizmie zostaje przywrócona 14 dni po zakończeniu terapii.

Wskazania do stosowania

Leczenie lekiem Roaccutane jest przepisywane w ciężkich postaciach trądziku, któremu towarzyszą blizny, pryszcze, plamy pigmentowe i nie podlega innym terapiom. Skuteczne pigułki Roaccutane i następujące choroby:

• czerwona włochata piriza - naruszenie keratynizacji skóry, które okazuje się czerwonopomarańczowe, łuszczące się łatki, żółknąceosłona skóry;
• forma dłoniowo-podeszwowa rogówki - zwiększone rogowacenie skóry dłoni i podeszew;
• rybia łuska - naruszenie keratynizacji, w wyniku której pojawiają się łuski "rybne";
• rogowacenie pęcherzykowe - zwiększone rogowacenie górnej warstwy skóry, dzięki czemu łuski nie mają czasu na oddzielenie i akumulację w mieszkach włosowych;
• ropny hydradient - ropny stan zapalny gruczołów łojowych;
• zapalenie mieszków włosowych - zapalenie mieszków włosowych (przepisać, jeśli patogen odnosi się do flory Gram-ujemnej);
• różowy trądzik (poważny wariant prądu).

Sposób podawania i dawkowania

Lek Roacctane przyjmuje się raz lub dwa razy dziennie podczas posiłków: przyjmowanie leków w tym samym czasie co spożywanie w 100% zwiększa jego biodostępność w porównaniu z przyjmowaniem leku na pusty żołądek. Dawka jest ustalana indywidualnie przez lekarza, w zależności od przebiegu choroby i indywidualnych cech organizmu. Zalecana dzienna dawka leków to:

• W leczeniu trądziku - 0,5-1 mg na kilogram masy ciała.
• W przypadku zakłócenia rogowacenia dawkowania - 4 mg /kg. Leczenie trwa cztery miesiące, podczas których dawka stopniowo się zmniejsza.
• Jeśli u pacjenta występuje ciężka niewydolność nerek, leczenie jest zalecane przy mniejszej dawce, stopniowo zwiększając się do maksymalnie tolerowanego, ale nie więcej niż 1 mg /kg.
• W poważnej postaci trądzik u zdrowej osoby można zwiększyć do 2 mg /kg.

Aby zapobiec awariom, leczenie powinno wynosić od 120 do 150 mg /kg. Z tego powodu czas trwania terapii zależy od częstotliwości używania idawka dzienna. Aby osiągnąć całkowitą remisję zarządza ponad 16-24 tygodniach leczenia. W większości przypadków trądzik pospolity iść po jednym pełnym przebiegu terapii. Poprawa skóry występuje w ciągu 2 miesięcy po otrzymaniu ostatniej kapsułki. Na nawrotów choroby, lekarz może przepisać drugi kurs leczenia w takiej samej dawce, jak po raz pierwszy.

Instrukcje specjalne

W leczeniu powinien monitorować funkcji wątroby i poziomy enzymów wątrobowych. W tym celu, chemia krew musi przejść przed otrzymaniem leku, miesiąc po pierwszym użyciu kapsułki, a następnie co 3 miesiące, chyba że zaznaczono inaczej. Jeśli enzymów wątrobowych są wyższe niż normalne, dawka powinna zostać zredukowana lub całkowicie anulowania stosowania tego leku.

Jest to konieczne do określenia stężenia lipidów (cholesterol) we krwi przed leczenia, jednego miesiąca po rozpoczęciu leczenia, a następnie co trzy miesiące. Izotretynoina jest w stanie spowodować ich wzrost, stając się przyczyną ostrego zapalenia trzustki. Jeśli stężenie triglicerydów większa niż 800 mg /dl, lek należy odstawić. Ilość lipidów, pod warunkiem normalnej diecie po zmniejszeniu dawki zniesienie Roaccutane.

w czasie leczenia i przez sześć miesięcy po zakończeniu leczenia w celu uniknięcia lasera, głębokie dermabrazji chemicznej (usunięto górną warstwę naskórka i komórek martwych). Powód - hipo - lub przebarwienie skóry. W tym czasie nie można zrobić wosk usuwania włosów ze względu na możliwość pojawienia się blizn, zapalenie skóry,oderwanie się naskórka.

Ponieważ Roaccutane zwiększa wrażliwość skóry na promieniowanie ultrafioletowe, podczas terapii i po pewnym czasie należy unikać przebywania w słońcu, wysokiego nasłonecznienia, nie idź do solarium. Pożądane jest stosowanie wysokiej jakości filtrów przeciwsłonecznych o ochronie nie mniejszej niż SPF 15. Przebieg leczenia izotretinoiną lepiej jest przechodzić w zimie: pozwoli skórze odzyskać się latem.

Prowadzenie samochodu podczas terapii wymaga szczególnej troski: ze względu na zmniejszoną ostrość wzroku, zły stan zdrowia kierowca może nie być w stanie reagować w odpowiednim czasie na niezależną sytuację. Z tego samego powodu należy zachować ostrożność w przypadku osób, których zajęcie wiąże się z czynnościami wymagającymi dużej koncentracji uwagi, szybkości reakcji.

Interakcje leków

Przed zażyciem izotretynoiny należy zawsze poinformować lekarza o wszystkich przyjmowanych lekach. Niekompatybilność leków może powodować niepożądane skutki uboczne:

• Jednoczesne podawanie produktu Roaccutane z innymi retinoidami prowadzi do zwiększenia stężenia w organizmie witaminy A i problemów związanych z hiperwitaminozą.
• Zażywanie narkotyków przez grupę tetracyklinową prowadzi do wzrostu ciśnienia wewnątrzczaszkowego i zmniejszenia skuteczności izotretynoiny.
• Leki, które mogą zwiększać wrażliwość na promienie ultrafioletowe (sulfonamidy, diuretyki tiazydowe) podczas jednoczesnego podawania izotretynoiny zwiększają ryzyko wystąpienia oparzeń słonecznych.
• Roaccutane osłabia działanie leków, wktórych składnikami są progesteron, dlatego podczas terapii nie należy stosować środków antykoncepcyjnych zawierających ten hormon.

Roakcutane i alkohol

Kategorycznie niemożliwe jest przyjmowanie alkoholu podczas leczenia izotretynoiną. Etanol jest substancją toksyczną, która po wchłonięciu dostaje się do krwiobiegu i krąży w organizmie, zatruwając każdą komórkę w ciele. W celu jego neutralizacji wątroba, która może przez pewien czas przetwarzać tylko określoną ilość etanolu, nie może zostać przyspieszona.

Do przetwarzania izotretynoiny również odpowiada wątrobie. Jego połączenie z alkoholem zwiększa obciążenie tego narządu, co może prowadzić do śmierci hepatocytów, wywołując różne patologie. Z tego powodu Roakkutan praktycznie nie jest przepisywany przez alkoholików. Jeśli lekarz nie odważy się podjąć tego kroku, pacjent musi stale oddawać krew, aby zmierzyć poziomy lipidów i glukozy we krwi.

Skutki uboczne i przedawkowanie

Dokładny wpływ izotretynoiny na organizm nie był badany i jest w trakcie badań, ale wiadomo, że ma wiele skutków ubocznych. Z tego powodu tabletki z trądziku Roaccutane są przepisywane tylko w skrajnych przypadkach. Przyjmuj leki ostrożnie, aby postępować zgodnie z instrukcjami lekarza: przedawkowanie może wywołać poważne problemy zdrowotne.

Częstym skutkiem ubocznym izotretynoiny jest suchość skóry, warg, błon śluzowych. Możliwe krwawienie z nosa, krwotok, chrypka, zapalenie oka. Od strony skóry i jej przydatków można zaobserwować następujące zjawiskaManifestacje:

• ciężkie zmiany skórne - ciężka wysypka, swędzenie, pieczenie, zapalenie skóry, zaostrzenie trądziku, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona, martwica toksyczno-rozpływna naskórka;
• nadmierne pocenie;
• zanokcica - to stan zapalny wokół pępka;
• onychodystrofia - zmiana struktury i koloru paznokci;
• ziarniniak pyogenny - nowotworowa czerwona, cyjanotyczna lub brązowa plamka utworzona przez rozszerzone naczynia włosowate;
• zwiększony wzrost granulacji (bogatej w młode krwinki i nowe komórki) tkanki powstałej podczas gojenia się ran;
• przerzedzenie i utrata włosów;
• nadmierny wzrost włosów na ciele kobiet;
• zwiększona pigmentacja;
• wysoka czułość na promieniowanie ultrafioletowe lub widzialne;
• uczulenie na światło słoneczne;
• skłonność skóry do urazów;
• obieranie skóry na podeszwach i dłoniach.

Mogą pojawić się problemy układu mięśniowo-szkieletowego: ból mięśni, stawów (bóle stawów), przedramiona, zapalenie stawów, patologiczny wzrost tkanki kostnej. Możliwe osadzanie soli wapniowych na więzadłach i ścięgnach, zmniejszenie gęstości kości. U młodych Roaccutane jest w stanie spowodować wczesne zamknięcie stref przyrostu nasadowego, dzięki czemu człowiek przestaje rosnąć.

Możliwe uszkodzenie ośrodkowego układu nerwowego: zaburzenia zachowania, depresja, myśli samobójcze, psychoza, nadmierne męczenie się, migreny, napady padaczkowe, zapalenie nerwu. Rezygnacja z leku nie zawsze poprawia stan emocjonalny pacjentów. Jest to możliwewzrost ciśnienia wewnątrzczaszkowego, w wyniku mózgu psevdopuhlyna towarzystwie migrenę, wymioty, zaburzenia widzenia, obrzęk nerwu wzrokowego.

Do efektów ubocznych leku, - zmniejszenie widzenia, światłowstręt, zdolności widzenia w ciemności, naruszenie percepcji kolorów, pogorszenia czułości kubków smakowych pogarsza. Istnieją przypadki zaćmy, soczewkowy suchości rogówki (xerophthalmia) z nadużywania rozrywanie, zapalenie rogówki, powiek, śluzówki oczu. Występują problemy z noszeniem soczewek kontaktowych, dlatego należy je wymienić na szklanki. Dostępne: utrata ostrości, skurcz oskrzeli (w astmie) słuchu, często stan zapalny i krwawienie dziąseł.

z przewodu pokarmowego, dróg moczowych Roaccutane następującą reakcją:

• nudności;
• biegunka;
• zapalenie trzustki;
• zapalenie jelita;
• krwawienie
• zapalenie okrężnicy;
• wysoka aktywność enzymów wątrobowych;
• zapalenie wątroby;
• kłębuszkowe zapalenie nerek - porażenie kłębuszków nerkowych.

Leki mogą zmienić strukturę krwi, powodując anemię, zwiększenie szybkości sedymentacji erytrocytów, obniżenie liczby białych krwinek, zmiany w liczbie płytek w mniejszym lub większym boku. testy krwi może wykazać spadek liczby lipoproteiny o dużej gęstości (cholesterol), dobry nienormalnie podwyższonym poziomem lipidów, kwasu moczowego. Prawdopodobnie pojawienie się białka i krwi w moczu. Człowiek zostaje zainfekowany.

W rzadkich przypadkach podanie izotretynoiny może wywoływać pojawienie sięcukrzyca U pacjentów, których zajęcie wiąże się ze zwiększoną aktywnością fizyczną, możliwe jest zwiększenie aktywności enzymu w częstości akcji serca, mięśni i mózgu. W tej samej kategorii odnotowano ciężkie przypadki rabdomiolizy (niszczenia komórek mięśniowych), które często prowadziły do ​​hospitalizacji, a nawet do zgonu.

Jeśli odpowiedź w odpowiednim czasie, powyższe komplikacje w większości przypadków są odwracalne. Ciało pojawia się w normie po zmniejszeniu dawki lub przerwaniu podawania leku. W niektórych przypadkach problemy pozostają na zawsze, dlatego bardzo ważne jest, aby przyjmować leki pod kontrolą lekarza, informować go o najmniejszym złym samopoczuciu, przeprowadzać ogólne i biochemiczne badanie krwi, poddawać się innym badaniom.

Przeciwwskazania

Roaccutane ma silny efekt teratogenny (embriotoksyczny). Leki mogą zakłócać normalny rozwój embrionalny dziecka, co może spowodować, że dziecko przyjdzie na świat z poważnymi wadami. Wśród nich:

• wodogłowie - naruszenie rozwoju mózgu z powodu nadmiernego gromadzenia się w nim płynu;
• defekty w rozwoju móżdżku;
• zbyt wąski lub brakujący kanał słuchowy, niedorozwinięte małżowina uszna;
• mikrofuzja - zmniejszona wielkość gałki ocznej;
• patologie sercowo-naczyniowe;
• małogłowie - zmniejszona wielkość czaszki i mózgu;
• usta wilka;
• patologia grasicy;
• przepuklina kręgosłupa;
• Stawy palcowe;
• zniszczenie przytarczyc.

Biorąc pod uwagę ogromne ryzyko dla dziecka przed przepisaniem leku, lekarz musi upewnić się, że kobieta nie czeka na dziecko, więc wszyscy pacjenci powinni wykonać badanie krwi na wypadek ciąży. W przypadku braku ciąży terapia lekiem Roaccutane może być rozpoczęta dopiero trzeciego dnia po rozpoczęciu księżyca. Wszystkie te dane są udokumentowane certyfikatami i są zapisywane na karcie pacjenta.

W kontekście stosunku płciowego podczas leczenia izotretynoiną należy zastosować kilka metod antykoncepcyjnych w celu ograniczenia możliwości zapłodnienia. Jeśli podczas terapii wystąpiły kontakty seksualne, pięć tygodni po ostatniej dawce leku, należy powtórzyć test ciążowy, aby upewnić się, że nie jest obecny.

Również wśród przeciwwskazań:

• uczulenie na składniki leku, w tym - na soję;
• okres laktacji (izotretinoina wlewa się do mleka matki);
• wiek do 12 lat;
• niewydolność wątroby;
• wysoka zawartość witaminy A (hiperwitaminoza);
• wysoka zawartość lipidów we krwi;
• leczenie tetracyklinami i niektórymi innymi lekami.

W przypadku cukrzycy należy wzmocnić kontrolę stężenia glukozy we krwi. Ostrożnie, Roaccutane jest przepisywany osobom cierpiącym na depresję, otyłość, zaburzenia metabolizmu tłuszczów, alkoholizm. Tacy pacjenci podczas leczenia powinni być pod stałym nadzorem lekarza, przekazywać analizy, zgłaszać najmniejsze zmiany stanu zdrowia.

Warunki sprzedaży i przechowywania

Chociaż przepisywany przez lekibyć sprzedawane bez recepty faktycznie Roaccutane można kupić bez recepty formie. Utrzymać tabletki powinna być, w temperaturze nie przekraczającej 25 stopni w ciemnym miejscu, zabezpieczony przed wilgocią i światłem. Leki mogą być stosowane przez okres nie dłuższy niż trzy lata od daty produkcji wydrukowanej na opakowaniu. Po upływie terminu ważności nie może pić lek.

Analogi ,

Istnieje wiele leków generycznych analogi Roaccutane. Są to kopie oryginalnych leków, substancji czynnych, które są izotretynoiny, ale są o wiele tańsze. Należy zauważyć, że nawet preparaty do stosowania zewnętrznego nie może być stosowany u kobiet w ciąży. Wśród analogów leku to:

• Aknekutan (Szwajcaria) - ma łagodne działanie na organizm, przyswajalnej substancji dodatkowych. Leki nie zawsze przyjmować z jedzeniem. W tym przypadku, absorpcja Aknekutana stanowi 70%, podczas gdy tylko 35% Roaccutane. Produkt - kapsułki.
• Scratch (Indie) - podobny do Roaccutane łatwiejsze do strawienia niż oryginalnego leku, ale dłuższy przebieg leczenia, organizm toleruje leczenie trudne. Dostępny w kapsułkach.
• Retasol (Indie) - uważane za najbardziej bezpiecznych środków zawierających izotretynoiną ponieważ nie używany wewnątrz i na zewnątrz, więc tylko pielęgnuje skórę bez wpływu na inne narządy. Produktów - rozwiązanie. Sposób użycia: Zwilżyć wacik narkotykami, przetrzeć oczyszczoną skórę twarzy.
• maść retinowego (Rosja) - nadaje się do skóry suchej. skutecznieśredni i łagodny trądzik. Plus to wartość demokratyczna.

Opinie

Katya, 22 lata

Dla mnie Roaccutane był zbawieniem. Wysypka była silna, pryszcze i krosty na całej twarzy. Nie pomogły antybiotyki i maści, procedury kosmetyczne okazały się nieskuteczne. Następnie lekarz przepisał Roaccutane. Skóra pojawiła się w ciągu 2 miesięcy, nie zauważyła efektu ubocznego, nie planowała ciąży, pili lek ściśle według instrukcji.

Valya, 19 lat

Nie miałem zwykłych pryszczów, ale bardzo dużych, podskórnych, głębokich. Lekarz przepisał Roaccutane. Pij lek przez piąty miesiąc. Skóra stała się lepsza, ale jest silnie obrana, sucha i popękana do ran warg, nie pomagają zmiękczające żele. Potem była alergia, lekarz powiedział przez jakiś czas, aby przestał pić lekarstwa. Gdy minął gwizdek, terapia została przywrócona.

Natasha, 17 lat

W ogóle mi nie pomagałem. Zaakceptowany bez lekarza na własne ryzyko. Nie tylko trądzik i blizny pozostały, więc miesiąc później "zasadzono" odporność, wątrobę, wzrok. Podczas leczenia byłem chory, ale ostrzegano mnie o efektach ubocznych, więc nie zwróciłem uwagi i nie zwróciłem się do lekarza.

Informacje przedstawione w artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.