Przeciwciała przeciwko toksoplazmie w badaniu krwi
Spis treści
- 1Analiza toksoplazmozy
- 2Jakie są przeciwciała wobec toksoplazmy
- 3Immunoglobuliny z grupy M
- 4Antitoxoplasma gondii igg
- 5Jakie różne przeciwciała IgG i IgM
- 6Dekodowanie wskaźników
- 7Dekodowanie analizy immunologicznej za pomocą wskaźników awidności
- 8Przeciwciała przeciwko toksoplazmozie podczas ciąży
- 9Co zrobić, jeśli IgM jest pozytywne
- 10Wideo
Choroba pasożytnicza charakteryzująca się muskulaturą szkieletową, mięśniem sercowym, układem nerwowym, powiększeniem śledziony i wątroby nazywa się toksoplazmozą. Patogeny infekcji to pasożyt Toxoplasma gondii, główna metoda wykrywania, który jest testem surowicy krwi do wykrywania przeciwciał.
Analiza toksoplazmozy
Obecnie badania krwi na toksoplazmozę mogą nie tylko ustabilizować, ale także całkowicie pozbyć się infekcji. Analiza wykrywania toksoplazmy jest zalecana:
- dla kobiet planujących ciążę lub już po zapłodnieniu;
- osoby z upośledzoną odpornością;
- ze wzrostem węzłów chłonnych bez wyraźnego powodu;
- Pacjenci zakażeni HIV;
- z bólem nieznanego pochodzenia, któremu towarzyszy upał, chłód;
- z jednoczesnym powiększeniem śledziony i wątroby;
- po przeszczepach narządów lub transfuzji krwi;
- jeżeli poprzedni wynik analizy byłbudzący wątpliwości
Współczesna medycyna oferuje kilka rodzajów testów na toksoplazmozę. Najpopularniejsze metody to:
- IFA. Skrót jest interpretowany jako oznaczenie immunoenzymatyczne, w którym IgG i IgM (G i M) wykrywa się we krwi. Są to przeciwciała wytwarzane przez organizm w celu penetracji patogenu. Podczas infekcji, immunoglobuliny gromadzą się w różnych stężeniach w krwiobiegu - nazywane są mianami przeciwciał.
- PCR. Reakcja łańcuchowa polimeru jest stosowana, jeśli test krwi na toksoplazmozę dał wątpliwy wynik. Istotą metody jest wykrywanie cząsteczek DNA i RNA patogenu. Do badania należy pobrać próbkę moczu, krwi, nośnika śliny.
Jakie są przeciwciała wobec toksoplazmy
W przypadku pasożytów organizm zaczyna reagować, aktywnie wytwarzając immunoglobulinę klasy G i M. Te przeciwciała chronią ludzi przed infekcją. Poprzez wykrywanie patogennych bakterii, które są aktywnie rozmnażane w jelitach, immunoglobuliny niszczą ich strukturę komórkową, co ostatecznie prowadzi do zniszczenia drobnoustrojów. Przeciwciała w ludzkim ciele pozostają na zawsze. Przy dalszym zakażeniu układ immunologiczny natychmiast hamuje patogenne mikroorganizmy, więc nie mają one zdolności do szkodzenia ich zdrowiu.
Immunoglobuliny z grupy M
Jeśli w krwioobiegu wykryje się toksoplazmozę, pierwszy zareaguje na ostrą infekcję immunoglobuliny M (IgM). Są wskaźnikiem odporności humoralnej, która chroni organizm przed antygenami białkowymi, rozpuszczalnymi w krwi lub innych płynach. Przeciwciała klasy M do toksoplazmypojawiają się we krwi przez 2-3 dni po przeniknięciu obcych mikroorganizmów, osiągając maksymalnie 21 dni. 2 miesiące po zakażeniu ilość immunoglobuliny IgM zmniejsza się prawie do zera.
Antitoxoplasma gondii igg
Przeciwciała klasy G do toksoplazmy po zakażeniu we krwi nosiciela pojawiają się później (w ciągu kilku tygodni), ale pozostają dłuższe (do 2 lat). Obecność preparatu Anti toxoplasma gondii igg w analizie wskazuje, że organizm był już narażony na tę infekcję i ją rozpoznał. Podczas wykrywania przeciwciał G może również mówić o przewlekłym przebiegu infekcji. Na tym etapie leczenia toksoplazmoza nie jest wymagana. Pewna ilość immunoglobulin IgG we krwi utrzymuje się przez całe życie ludzkie, nawet po wyleczeniu.
Jaka jest różnica między przeciwciałami IgG i IgM
Przeciwciała M wykryte we krwi informują lekarza o niedawnej infekcji pacjenta toksoplazmozą. Ilość IgM wynosi tylko 10% spośród wszystkich immunoglobulin. Jeśli jest podwyższony, wskazuje na infekcję i stan zapalny w organizmie. Jeśli wartości przeciwciał IgM są niskie, oznacza to niedobór odporności. Immunoglobuliny anty Toxoplasma Gondii IgG są najczęstsze. Ich liczba wynosi 80% całkowitego przeciwciała. Ze względu na wysoką funkcjonalność, przeciwciała IgG przeciwko toksoplazmie zapewniają pozytywny wpływ na organizm:
- wzmocnić siły ochronne;
- neutralizować toksyczne substancje;
- przyczyniają się do tworzenia odporności u płodu w czasie ciąży.
Dekodowanie wskaźników
Badanie krwi na obecność przeciwciałodbywa się za pomocą ELISA (test immunologiczny). Ma wartość progową (maksymalna dopuszczalna) i referencyjną (uśredniającą). Jeśli wartość markerów jest mniejsza niż typ porów, wynik analizy jest ujemny, a jeśli powyższe jest dodatnie. Każde laboratorium ma swoją własną normę immunoglobulin IgG. Dekodowanie wskaźników w różnych kombinacjach:
IgM | IgG | Interpretacja |
_ | _ | Trwała odporność na toksoplazmę nie stanowi zagrożenia pierwotną infekcją |
_ | + | Odporność na zakażenie lub po szczepieniu (bez zakażenia) |
+ | _ | Ostra pierwotna infekcja |
+ |
+ |
Ostre zaostrzenie przewlekłego zakażenia |
Dekodowanie testu immunoenzymatycznego
Czasami przeprowadza się dodatkowe badanie immunoglobulin w celu określenia fazy rozwoju i czasu trwania choroby. W wyniku laboratoryjnej analizy surowicy krwi uzyskuje się wskaźnik awidności do toksoplazmy. Badanie przeciwciał w ten sposób daje szybką możliwość poznania siły ich relacji z zagranicznym agentem. Im dłużej infekcja występuje w ciele, tym wyższa jest wartość awidności.
Wyniki decyzji zależą od decyzji lekarza o przepisaniu leków przeciwko pasożytom. Badanie to jest szczególnie istotne w przypadku pacjentów planujących ciążę, ponieważ pierwotna infekcja jest zagrożona poważnymi powikłaniami podczas porodu. Dla diagnozy ważneWskaźniki przeciwciał g do Toxoplasma, ponieważ z nimi łatwo określić infekcję pacjenta. Istnieją trzy stopnie awidności:
Wskaźnik awidności | Interpretacja | Diagnoza |
mniej niż 40% | We krwi wykryto przeciwciała o niskim poziomie przeciwciał IgG | Ostatnie pierwotne zakażenie |
od 40 do 60% | Etap przejściowy | Nieokreślony wynik wymagający ponownej analizy za kilka tygodni |
Więcej niż 60% | IgG wysokiego poziomu | Starożytna toksoplazmoza |
Przeciwciała przeciwko toksoplazmozie podczas ciąży
W przypadku kobiety w ciąży, toksoplazmoza IgG wynik pozytywny w nieobecności przeciwciał IgM, co oznacza, że w przeszłości miała kontakt z tą infekcją, teraz jest odporność, które chronią przed zakażeniem wtórnym. Wynik ten pokazuje, że immunoglobuliny G i będzie chronić dziecko w łonie matki, ponieważ można je łatwo przenika przez barierę łożyskową.
Jeżeli badana kobieta była dodatnia w przypadku braku IgM IgG, to jest niebezpieczną czynnikiem płodu. Nawet jeżeli pierwotne zakażenie Toxoplasma wystąpiły w 12 tygodniu ciąży, zwiększa ryzyko wad rozwojowych płodu, dlatego, że w tym okresie jest opracowanie zarodkowych nerki, wątroby i innych części ciała. W niektórych przypadkach zmiany patologiczne w ciele dziecka powodują jego śmierć przy urodzeniu.
Progresja Toxoplasma w ciąży 30 tygodni dziecko może wywołaćpokonanie narządów wzroku i /lub mózgu. Infekcja otrzymana przez matkę przyszła na tym etapie ciąży może prowadzić do następujących patologii u dziecka:
- wodogłowie (wodogłowie);
- pełen ślepoty;
- niedorozwój zaćmy i mózgu.
W ciężkiej postaci zakażenia u dziecka można obserwować zmiany w wątrobie, śledzionie, hematopoezie i narządach trawiennych. Jeśli toksoplazma postępuje lub nie jest leczona, kobieta w ciąży może mieć poronienie. Jeśli infekcja wystąpiła w ostatnim czasie, istnieje wysokie ryzyko przedwczesnego porodu. W okresie karmienia piersią, jeśli matka nie ma aktywnej postaci toksoplazmozy, zakażenie poprzez mleko matki jest wykluczone.
Do niedawna rozpoznanie toksoplazmozy podczas ciąży było głównym wskazaniem do jej przerwania. Dziś kobieta z tą patologią jest skierowana do lekarzy zajmujących się indywidualną kontrolą i potrzebuje dodatkowych badań klinicznych. Podstawowe wskazania do analizy toksoplazmozy u kobiet w ciąży:
- całkowity brak apetytu;
- szumowiny w ciele;
- ogólne osłabienie;
- zaburzenia snu;
- zaburzenie jelit;
- wzrost temperatury ciała do 38 ° C;
- zwiększony w rozmiarze wątroby;
- zwiększone pocenie;
- bolesne uczucie w gardle;
- powiększone węzły chłonne.
Co zrobić, jeśli IgM jest pozytywne
Leczenie toksoplazmy u kobiet w ciąży rozpoczyna się po 12-16 tygodniach. Jeśli znaleziono przeciwciała dodatniedo Toxoplasma IgM w nieobecności IgG (zakażenie pierwotne) we wczesnych etapach, kobieta zaproponowano aborcji. Wynika to z faktu, że aby pozbyć Toxoplasma należy przyjmować antybiotyki, które niekorzystnie wpływają na rozwój płodu.
w nieobecności zakażenia wewnątrzmacicznego (metodą PCR z płynu owodniowego) Lekarze przepisują szereg antybiotyków makrolydnoho: spiramycynę, Macropen. Są w stanie gromadzić się w łożysku, zapobiegając pionowej ścieżce transmisji toksoplazmy.
w zainfekowanym płodu i bezobjawowej zakażenia ciężarnych farmakoterapii przeciwmalaryczne (Pirymetamina) i przeciwbakteryjne (sulfadiazyny) leki. Pierwszy tłumi podział komórek w szpiku kostnym, a drugi jest silnym środkiem przeciwpasożytniczym. Leczenie przewlekłego zakażenia Toxoplasma przeprowadzane w zależności od rodzaju uszkodzenia, nasilenia objawów klinicznych, wieku pacjenta, stanu odporności. Zastosuj następujące grupy leków:
- Przeciwwirusowe. Po otrzymaniu, osadzone w wirusach DNA, tłumiące jego syntezę (Ganciclovir, Panavir, Foscarnet).
- Immunoglobuliny. Zdolność do tworzenia odporności kobiety w ciąży i dziecka (Pentaglobin, Octagom).
- Interferony. Ograniczaj aktywną reprodukcję cząstek wirusowych, ograniczając ich ruch (Viferon, Realtyron).
Podstawą profilaktyki infekcji Toxoplasma wydajność jest higiena, wybór bezpiecznych sposobów gotowania, domu retencji zgodnośćzwierzęta Aby zmniejszyć ryzyko infekcji, wykonaj następujące czynności:
- myć ręce przed i po gotowaniu;
- podczas traktowania gleby do noszenia rękawiczek;
- nie spożywaj surowego mleka koziego;
- Unikaj spożywania niedogotowanego lub surowego mięsa;
- zawsze myć warzywa, owoce i jagody przed użyciem;
- Unikaj bezpośredniego kontaktu z opróżnianiem kotów (zmień tacę w rękawicach).
Filmy wideo
Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.