Paraproctitis - klasyfikacja choroby, sposób leczenia chirurgicznego i leczenia, niebezpieczne konsekwencje

Jeśli patogenny proces obejmuje wzrost komórek doodbytniczych, paraproctitis rozwija się wraz z ryzykiem powstania przetoki, więc przyczyn i objawów choroby nie można pozostawić bez należytej uwagi. Choroba objawia się jako naruszenie defekacji i oddawania moczu, charakteryzujące się ropnym stanem zapalnym, uporczywym przepływem. Drugą nazwą diagnozy jest ropień miedniczno-odbytniczy, który dominuje w postaci ostrej i przewlekłej. Zdjęcia objawów zmiany w jelitach są zastraszające, ale jeśli nie są leczone, konsekwencje są jeszcze bardziej przerażające - natychmiastowa interwencja chirurgiczna.

Co to jest paraproctitis

Jest to choroba ostra lub przewlekła, która wnika w patologiczny proces włókna ciemieniowego w strefie z późniejszym powstawaniem owrzodzeń. Po infiltracji w obecności szczelin odbytu następuje proces zapalenia tkanek wokół odbytu, z następującym potem ropieniem i innymi ciężkimi objawami. Paraproctitis rozwija się częściej u dorosłych mężczyzn, zdjęcia kliniczne z dzieciństwa są wykluczone. Charakterystyczna choroba ma kod MKH-10 odpowiadający K61.0.

Powody

Ropień para-odbytniczy ma charakter zakaźny, częściej wywoływany przez zwiększoną aktywność gronkowców, paciorkowców, enterokoków, pałeczek jelitowych. Produktywność i inne beztlenowe bakterie wnikające do światła odbytnicy nie są wykluczone. Proces infekcji i powstawania podskórnych ropni przebiega na tle następujących czynników prowokujących:

  • progresywne hemoroidy;
  • szczeliny odbytu;
  • miażdżyca;
  • cukrzyca;
  • przewlekły alkoholizm;
    • AppedUST ... (ourmet) zapalenie narządów miednicy;
  • przewlekłe infekcje;
  • osłabiona odporność;
  • skłonność do przewlekłego zaparcia;
  • zakłócony proces trawienny.

Objawy

W nieoczekiwanym zaostrzeniu martwiczego paraprocetyzmu pacjent doświadcza ostrego bólu, który tylko zwiększa się podczas wypróżnień. Dodatkowo pacjent zatrzymuje się przy wypływie z odbytu o śluzowej konsystencji, zaburzeniu klatki piersiowej, niestabilności układu nerwowego. Pacjenci kliniczni narzekają na:

  • wysoka temperatura;
  • ostre ataki migreny;
  • dreszcze i gorączka;
  • ryzyko ujawnienia zubożałego obszaru;
  • utrata apetytu;
  • bóle mięśni i stawów;
  • nawracający ból miednicy;
  • zwiększone pocenie;
  • przewlekła bezsenność;
  • opóźnienie przewodniczącego;
  • podrażnienie i swędzenie zwieracza odbytu;
  • dyskomfort krocza;
  • nieprawidłowe oddawanie moczu.

Ostre paraproctitis

Na tym etapie choroby cechą charakterystyczną jest nekrozyjne zniszczenietkaniny Pacjenci charakteryzują się nawrotem ostrego zatrucia, które znacznie obniża jakość życia, czasowo splecione:

  • zespół bólowy;
  • przekrwienie skóry;
  • obrzęk tkanek odbytu;
  • hipertermia tkanek;
  • genetycznie.

Kronika

Jeśli ostra postać choroby nie jest leczona szybko, pacjent staje w obliczu nieprzyjemnej i nieuleczalnej diagnozy "przewlekłego paraproctitis", która charakteryzuje się okresowym nawrotem. Ból rozwija się po wypróżnieniu, a następnie stopniowo ustępuje. Nawrót ma następujące objawy:

  • wydzielanie w okolicy krocza brzucha lub ropy;
  • podrażnienie skóry;
  • swędzenie krocza;
  • środek zaczerwienienia skóry właściwej wokół odbytu;
  • ropień ropnia.

Klasyfikacja

W zależności od umiejscowienia ogniska patologii lekarz rozróżnia niektóre formy choroby, które mają doskonały obraz kliniczny i wyraźną symptomatologię. Klasyfikacja w zależności od lokalizacji obszaru zapłonu została przedstawiona poniżej:

  1. Podskórne zapalenie paraprocytów. Występuje ropny stan zapalny tkanki podskórnej w okolicy okołowodowej.
  2. Odbytniczy. Takie ropne paraproctitis jest zlokalizowane za odbytnicą.
  3. Ropień izopowo-odbytniczy. Zapaleniem jest śródpiersia-odbytnica z uszkodzeniem mięśni, które powodują wzrost kanału odbytniczego.
  4. Submucosa. W procesie patologicznym zaangażowana jest warstwa podśluzówkowa kanału odbytniczego.
  5. Pelvio-rectal. Centrum patologiijest zlokalizowany w małej misce w obszarze jego granicy z narządami otrzewnej.
  6. Nekrotyczny. Propagacja patogenu występuje na tkankach miednicy, co pociąga za sobą dużą martwicę tkanki miękkiej miednicy.

Komplikacje

Jeśli nie leczysz ostrej postaci choroby, staje się przewlekła - nie jest już uleczalna. W przypadku nawrotu paraproctitis, lekarze obawiają się penetracji ropy w wypełnionej komórkami przestrzeni miednicy, nie wykluczają ropnego topnienia wszystkich warstw ściany jelita nad linią odbytu. Ponadto otrzewna miednicy może być zaangażowana w proces patologiczny. W ostrym paraproctitis po opóźnionym wycięciu przetoki nie wyklucza się pojawienia się drugiego ropnia, dodatkowego zakażenia, powstawania przetoki.

W przypadku choroby przewlekłej konsekwencje również nie są najkorzystniejsze. Wśród nich - komplikacja struktury przetoki (tworzenie ropnych nacieków we wnęce), zmiany bliznowate w odbycie, przepływ treści jelitowej. Ponadto lekarze ostrzegają przed nawrotami pektynozy ścian kanału odbytu i zmniejszają ich elastyczność. Nie należy też zapominać o występowaniu zwężeń odbytnicy, niezdolności zwieracza odbytu.

Diagnostyka

Po rozprzestrzenianiu się zakażenia ropień doodbytniczy powinien zostać zdiagnozowany w odpowiednim czasie. Ważne jest, aby określić główne przyczyny charakterystyczne dolegliwości, w przeciwnym razie dodatnia dynamika leczenia antybiotykami i nie tylko przedłużone, nie zawsze udane. Oprócz analnego otwarcia metodyw szpitalu potrzebne są następujące metody diagnostyczne:

  • rektoromanoskopia;
  • Anoskopia;
  • fistulografia;
  • ultrasonografia;
  • ultradźwięki krocza;
  • CT i MRI (zgodnie ze wskazaniami medycznymi);
  • sondowanie przetoki.

Leczenie paraproctitis

Po zidentyfikowaniu głównych przyczyn i objawów zapalenia paraproctycznego konieczna jest terminowa transpozycja interwencji chirurgicznej w późniejszym okresie rehabilitacji. Lekarze zalecają operację, aby otworzyć i osuszyć ropne ogniska z późniejszym okresem rehabilitacji. Aby usunąć ucisk, metody operacyjne wymagają wskazań medycznych. W początkowej fazie choroby można zrezygnować z zabiegu chirurgicznego, ale leczenie zachowawcze ma raczej działanie selektywne.

Leczenie bez operacji

Aby uniknąć rozkładu wrzodów, można rozpocząć leczenie metodami medycznymi. Podstawa - terapia antybakteryjna, przeprowadziła pełny kurs. Antybiotyki są pożądane do stosowania systemowego i lokalnego. Szczególnie popularne w danym kierunku są następujące pozycje farmakologiczne działania ogólnoustrojowego w zajętym organizmie: cefotaksym, gentamycyna, metronidazol. Z lokalnych antybiotyków pożądane jest wybieranie maści Levomekol, Levooshin. Ponadto lekarze zalecają następujące procedury fizjoterapii:

  • napromieniowanie promieniami UV;
  • elektroforeza;
  • Magnetoterapia;
  • napromieniowanie ultrawysokimi częstotliwościami;
  • napromienienie promieniami podczerwonymi.

Chirurgicznyleczenie

Aby otworzyć zawartość ropną, konieczne jest przeprowadzenie operacji w okolicy gruczołu odbytu. Zdjęcie powikłań tej diagnozy przeraża pacjentów, dlatego lepiej nie opóźniać z operacyjnymi manipulacjami. Operacja ostrego paraproctitis odbywa się w ramach procedury awaryjnej, obejmuje następujące etapy:

  1. W pierwszym etapie powstaje ropień, jego oczyszczenie z ropnych mas i osuszanie.
  2. Tydzień po pierwszym zabiegu chirurg usuwa gruczoł lub zatoki dotknięte ropnym stanem zapalnym.

Wybierając operację, należy kierować się uzyskanymi diagnozami i ogólnymi zaleceniami wykształconego specjalisty. Rodzaje interwencji chirurgicznej w leczeniu przewlekłych dolegliwości przedstawiono poniżej:

  1. Kompletne wycięcie przetoki. Skuteczna technika, ale istnieje ryzyko niepowodzenia mięśni odbytu.
  2. Klejenie ścian przetoki klejem fibrynowym. Jest to technika nieinwazyjna bez użycia znieczulenia ogólnego. Jednak skuteczność tej metody wynosi 50: 50%.
  3. Wprowadzenie do nowego przejścia wymazu okluzyjnego. Taka metoda jest praktykowana tylko w początkowym stadium charakterystycznej dolegliwości.
  4. Szydełkowanie przetok i podwiązanie. Instalacja ligatury zapewnia stabilną dodatnią dynamikę.
  5. Uprawy przetoki z przywróceniem zwieracza. Wśród potencjalnych powikłań lekarze mają wysokie ryzyko nieprawidłowego nakłucia otworu odbytu.

Prognoza

Ciąża jest niebezpiecznie leczona, zwłaszcza przy użyciu interwencji chirurgicznejznieczulenie ogólne. Perspektywy dla przyszłej mamy nie są najkorzystniejsze, nie wyklucza się patologii wewnątrzmacicznej. Dlatego paraproctitis jest lepiej monitorowany, podtrzymuj leczenie podtrzymujące. Z dzieckiem jest łatwiej: choroba w dzieciństwie postępuje niezwykle rzadko. Podobnie jak w przypadku innych kategorii pacjentów, zwłaszcza zagrożonych, lekarze zalecają w odpowiednim czasie skierowanie do proktologa w porozumieniu. Samouzdrawianie powierzchni jest całkowicie wykluczone.

Jeśli paraproctitis już dominuje w postaci przewlekłej, nie można wykluczyć, że przetoka obecna w odbycie jest ostatecznie zmodyfikowana przez niebezpieczne złośliwe guzy z potencjalnym ryzykiem zgonu dla pacjenta. W takim przypadku tylko natychmiastowa operacja daje realne szanse na korzystny wynik kliniczny, utrzymując żywotność organizmu.

Zapobieganie

Aby zapobiec rozprzestrzenianiu się infekcji i zapobiec wyjątkowo nieprzyjemnym zaostrzeniom (zdjęcia można znaleźć w Internecie na stronach tematycznych), lekarze ostrzegają przed publicznymi środkami zapobiegawczymi. Oto cenne rekomendacje specjalistów w danym kierunku:

  • terminowe leczenie i zapobieganie zaparciom;
  • regularna kontrola masy ciała (eliminacja otyłości);
  • przestrzeganie diety medycznej;
  • terminowe leczenie hemoroidów, anomalii, zapalenia odbytnicy, cukrzycy;
  • codzienne przestrzeganie zasad higieny osobistej;
  • terminowa terapia ognisk przewlekłego zakażenia endogennego.

Filmy wideo

Informacje przedstawiono w artykulema charakter informacyjny. Materiały tego artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.