Kiła: objawy i drogi przenoszenia, podstawowe metody leczenia

Ogólna charakterystyka choroby przenoszonej drogą płciową - kiła, główne objawy i przyczyny jej wystąpienia, metody leczenia i profilaktyki

Kiła - jedna z chorób przenoszonych podczas stosunku, spowodowana przez bakterie wchodzące do organizmu pod nazwą "bladą treponema".

Choroba ta jest przenoszona w dowolnej formie bezpośredniego kontaktu z bólem, czyli w większości sytuacji podczas seksu.

Ponadto okazało się, że kiła może być chorobą wrodzoną przenoszoną z matki na dziecko. Jego objawy będą zależały od stadium choroby. Istnieją trzy etapy tego stanu:

• pierwotny,
• wtórne i utajone,
• , a także późny etap.

Obraz kliniczny choroby

Na pierwszym i początkowym etapie główną manifestacją będzie gdzieś chancre, szczególnie w narządach płciowych. Może występować jeden lub więcej takich dolegliwości. Nie są bolesne i trwają około 3 do 6 tygodni.

W drugim etapie na ciele pojawiają się małe różowe lub czerwonawe plamy, w jednym lub więcej miejscach. Te wysypki mogą wyglądać jak kompletny wyrostek pierwszego etapu, a także ciemny czerwony lub brązowy odcień.

Inne przejawy obejmują:

• stan gorączkowy;
• powiększenie węzłów chłonnych;
• łysienie ogniskowe;
• zmęczenie i ból mięśni;
• bóle głowy.

Okres utajony będzie miał kilka symptomów, podczas gdy niedokończonyobjawy pierwotne i wtórne mogą zniknąć. W tym przypadku bakterie mają możliwość głębokiego zakorzenienia w ciele, ale tymczasowo nie wykazują aktywności.

strat, jednak ze względu na okres bardziej poważne, może to uniemożliwić skuteczne działanie wielu ważnych części ciała, takich jak serce, mózgu, układu nerwowego, kości, stawów, wątroby i naczyń krwionośnych. Przy tak wielu poważnych zagrożeń związanych z uszkodzeniem, osoba może dostać objawy otępienia, paraliżu i drętwienie i tak dalej.

Istnieją trzy stadia kiły:

• Kiła pierwotna.
• Kiła wtórna.
• Kiła trzeciorzędowa.

Jak już wspomniano, kiła jest bardzo zakaźną chorobą przenoszoną drogą płciową. Pale Treponema który promuje zakażenie dostanie się do organizmu w wielu przypadkach podczas kontaktów seksualnych przez błonę śluzową jamy ustnej lub narządów płciowych. Choroba ma kilka różnych etapów, które mogą wpływać na dowolną tkankę lub narząd w organizmie.

po raz pierwszy pojawia Kiła różne niespecyficzne objawy przypominające różnych innych chorób. Później objawy i przebieg choroby stają się jednoznaczne. Początkowa faza składa się z twardej bezbolesnego chancre w okolicy narządów płciowych, na penisa lub sromu lub wokół odbytu.

W drugim etapie bakterie rozprzestrzeniają się w organizmie. Zwykle drugi etap charakteryzuje się różnych problemów skórnych i zmienić stan z błon śluzowych. Może być równieżwysypkę wokół ciała, różne rodzaje "guzów", które nie ranią lub nie swędzą i często występują w pobliżu kłykcin.

Pacjenci zwykle cierpią z powodu zwiększonego zmęczenia, bólu głowy, bólu gardła, stawów lub wypadania włosów. W stadium trzeciorzędnym dochodzi do pogorszenia się kilku narządów w mózgu i rdzeniu kręgowym, co ostatecznie prowadzi do śmierci zakażonej osoby.

W trzecim stadium kiły charakteryzuje się tworzeniem się skóry, zawierającej żółtawy płyn i pokrywającą skórę kolorem czerwonym. Po wygojeniu tych miejsc pozostaje gładka biała blizna. Tylko wczesne wykrycie i szybkie leczenie kiły może zakończyć się sukcesem.

Terapia choroby

Leczenie kiły najlepiej jest wykonywać podczas pobytu w szpitalu ze względu na zakaźny charakter choroby i możliwe powikłania. Antybiotyk Penicylina jest zwykle podawana dożylnie 3-5 razy dziennie.

Podanie dożylne jest zawsze lepsze niż przyjmowanie tabletek ze względu na naprzemienne wchłanianie leku z przewodu żołądkowo-jelitowego. We wczesnych stadiach kiły uszkodzenia są zwykle leczone w ciągu 15 dni za pomocą antybiotyków. Na późniejszych etapach leczenia chorobę można przedłużyć do 21 dni.

Jeśli pacjent ma alergię na penicylinę, lekarz zasugeruje inny antybiotyk. Jedna wstrzyknięta penicylina może zatrzymać postęp choroby, jeśli pacjent był zakażony przez co najmniej jeden rok. Jeśli wykryto kiłę wcześniej niż rok temu, mogąpotrzebujesz dodatkowych dawek.

alternatywnie antybiotyków, w przypadku alergii na penicyliny lub doksycyklina są makrolidy - ich leczenia trwa zazwyczaj 30 dni. Kobiety w ciąży powinny rozważyć stosowanie samej penicyliny jako terapii, ponieważ inne leki nie są bezpieczne w czasie ciąży.

Penicylina jest również nietoksyczna i nie może uszkodzić płodu w trakcie jego rozwoju. Jeśli kobieta w ciąży jest uczulona na penicylinę, należy ją zastąpić erytromycyną.

Każde leczenie wiąże się z pewnym ryzykiem powikłań. W leczeniu kiły, powikłania terapii występują zwykle w ciągu najbliższych dni. Do 25% powikłań - tak zwanej reakcji Yarysh Herksheymera, objawia się gorączką, szybkie bicie serca, pocenie się, ból głowy, ból mięśni lub upadku. Z reguły reakcja ta jest generowana przez uwalnianie toksycznych produktów nekrotycznych bakterii. Ta komplikacja zdarza się dość często i można ją łatwo wyleczyć przez krótkotrwałe podawanie kortykosteroidów.

Każdy pacjent powinien regularnie przechodzić testy serologiczne przez co najmniej 2 lata po leczeniu kiły. Pacjent pozostaje pod kontrolą instytucji dermatovenereologii, gdzie był leczony. Oprócz badań serologicznych, inne badania przeprowadzono również badanie serca i płuc RTG, echokardiografia aorty, zaburzenia neurologiczne i psychiatryczne badania i tak dalej. Jeśli wszystkie wyniki są negatywne, po 2 latach pacjent możeusunąć z rejestru pacjentów z syfilitami.

Każdy pacjent, u którego zdiagnozowano kiłę w większości krajów na świecie, jest prawnie zobowiązany do poddania się kuracji. Jeśli odmówi, może zostać uznany za przestępstwo. Leczenie jest często proste i skuteczne, ale nieleczona kiła zwykle kończy się śmiercią.

Po wyleczeniu kiły lekarz prowadzący zapyta pacjenta:

1. Wykonuj okresowe badania krwi i przeprowadź ankietę.
2. Unikanie kontaktu seksualnego, leczenie nie jest zakończone, a badania krwi nie wykażą, że infekcja przeszła.
3. Poinformuj partnerów seksualnych, że zostali przetestowani i leczeni w razie potrzeby.
4. Testy na zakażenie wirusem HIV.

Najlepszym sposobem zapobiegania infekcji jest zapobieganie. Podczas leczenia pacjenci powinni powstrzymywać się od wszelkich aktywności seksualnych do momentu wystąpienia progresji choroby, nawet na etapie podstawowym i wtórnym. Po zakończeniu terapii należy zachować środki zapobiegawcze na poziomie 100%.

W kiłach pierwotnych i wtórnych partnerzy seksualni w wieku od 3 do 6 miesięcy z podobnymi objawami powinni być poddani testom i leczeniu. W przypadku późnego stadium kiły, partnerzy poniżej 1 roku życia, którzy mają objawy, powinni również zostać sprawdzeni pod kątem infekcji.

Aby zminimalizować ryzyko zarażenia się kiłą, konieczne jest przestrzeganie raczej zwyczajnych, ale ważnych zaleceń:

• w celu usunięcia z życia nieregularnego iprzypadkowy seks;
• stosowanie środków ochronnych;

Po seksie, wydarzeniach bez zabezpieczenia, z wysokim prawdopodobieństwem zakażenia, konieczne jest stosowanie środków antyseptycznych, takich jak miramistin. Środek ten będzie skuteczny tylko w ciągu następnych 2 godzin po prawdopodobnym zakażeniu, gdy patogen jest nadal na skórze i powierzchniach śluzowych. 6 godzin po niebezpiecznym seksie sprawi, że takie leczenie będzie absolutnie bezużyteczne.

Infekcje poprzez pocałunki, mogą również występować, ale zdarza się to bardzo rzadko. Małe dzieci są szczególnie narażone na infekcje, jeśli ich rodzice mają oczywiste formy kiły. Dlatego takie kontakty powinny być ograniczone. Zakażenie może wystąpić w wyniku pośredniego kontaktu, na przykład z wystąpieniami pacjenta. Aby zapobiec infekcji, pacjenci powinni stosować oddzielne przedmioty higieny osobistej i przybory.

Jeśli w życiu codziennym odbył się stosunek seksualny lub bliski kontakt z syfiliką, środki zapobiegawcze (zapobiegawcze) nie byłyby zbyteczne. Są skuteczne tylko wtedy, gdy choroba rozpoczęła się nie później niż dwa miesiące po tym.

Choroby zakaźne w szpitalach mogą występować pośrednio za pośrednictwem wielu instrumentów medycznych (na przykład za pomocą lustra pochwy, instrumentów endoskopowych lub stomatologicznych). Środki zapobiegawcze w tym przypadku to właściwe leczenie, a jeśli jest realne, korzystanie z rzeczy jednorazowych.

Należy pamiętać, że kiłę można powtórzyć nawet po zakończeniu leczenia. Więc zachowajcie bezpieczeństwoMusisz zawsze mieć życie seksualne i podejmować odpowiednie środki zapobiegawcze. Wskazane jest, aby mieć informacje na temat możliwych objawów choroby i omówić z lekarzem wszystkie problemy związane ze zdrowiem seksualnym w odpowiednim czasie. Dobrze dobrana terapia jest również bardzo ważna, aby zapobiec wszelkim powikłaniom ogólnego stanu organizmu i zapobiec postępowi choroby.