Typy HSV 1 i 2 - czym jest infekcja, drogi przenoszenia, objawy, metody terapii i profilaktyki

Wirus opryszczki pospolitej typu 1 i typu 2 są najczęstszymi postaciami infekcji herpetycznych. Osobliwością obu jest to, że są w stanie długo pozostawać w ciele i nie mogą się wykryć. Objawy zmiany wirusowej pojawiają się po naruszeniach w systemie odpornościowym. Pierwszy typ dotyczy warg (nazywany ustnym), a drugi - narządów płciowych (określanych jako narządy płciowe). Przenoszenie patogenu odbywa się przez kontakt.

Co to jest HSV

Skrót oznacza "wirus opryszczki pospolitej". HSV typu 1 i 2 są chorobą wirusową, która atakuje skórę i błony śluzowe i objawia się ogniskowym stanem zapalnym w postaci pęcherzyków zgrupowanych w klastrach. Proces ten nazywa się zwyrodnieniem balonem. W angielskiej wersji skrót wygląda jak HSV (Herpes Simplex Virus). Chorobajest podzielony na 2 główne bardziej popularne typy:

1. HSV-1, opryszczka zwykła typu 1 lub wargowa. Bąbelki są zlokalizowane w rogach lub wzdłuż krawędzi warg. Często powstają po przechłodzeniu ciała poprzez przeciągi. Ludzie nazywani są "zimnymi". Problem ten powoduje zarówno dyskomfort fizyczny, jak i moralny.
2. HSV-2, HSV typu 2 lub opryszczka narządów płciowych. Ta forma wpływa na błonę śluzową narządów płciowych, obszar odbytu. Papugi zlokalizowane są na penisie, prostacie, pochwie, kroczu i odbytnicy.

Patogen chorobowy

HSV typu 1 i typu 2 - co jest chorobą znaną wielu osobom. Powodem jest opryszczka pospolita zawierająca DNA (herpes simplex, HSV). Jest członkiem rodziny Herpesviridae. Jego kształt jest okrągły, a średnica sięga 150-300 nm. Pod wpływem niekorzystnych czynników, takich jak światło słoneczne, suszenie, wysoka i niska temperatura, umiera. Główne właściwości patogenu:

• obecność składnika przeciwwirusowego, który tłumi układ odpornościowy organizmu człowieka;
• zdolność do przechowywania przez długi czas w strukturach wewnątrzkomórkowych, przekazując materiał genetyczny do komórek potomnych (to się nazywa uporczywość);
• wirus typu 1 i typ 2 różnią się ulubioną lokalizacją patologicznych wysypek;
• HSV istnieją 3 rodzaje, powodując półpasiec i ospa wietrzna, i 4, powodując mononukleozę zakaźną.

Źródło choroby

Źródłem choroby jest wirus lub pacjent. Patogen może dostać się do organizmu w młodym wieku. Szczególnie podatne na zakażenie są dzieci w wieku 3-6 lat. W tymWiek przestaje działać na przeciwciała, które zostały przeniesione z matki przy urodzeniu, a zatem rośnie skłonność do wzrostu w stanie Wirginia. Mikroorganizm przenika do organizmu, odkłada się na komórkach nabłonka, gdzie jest odpowiednia dla komórki gospodarza.

Następnie przechodzi do krwi, włókien nerwowych, splotu i zwojów. Patogen pozostaje w ciele na zawsze, schodząc głęboko w węzły nerwowe. Tam dochodzi do stanu utajonego do momentu aktywacji przy niekorzystnych czynnikach, które zmniejszają ochronę immunologiczną. W zainfekowanej osobie komórki wirusowe mogą:

• śluz nosogardła;
• izolacja wrzodów i nadżerek;
• krew podczas menstruacji;
• sekret spojrzenia;
• zawartość pęcherzyków;
• plemniki;
• wydzieliny pochwowe i szyjne.

W jaki sposób przenoszony jest wirus opryszczki

Patogen nie jest w stanie pozostawać w środowisku przez długi czas, dlatego może być przenoszony na wiele sposobów. Wynika to z wysokiego ryzyka zakażenia i szerokiego rozpowszechnienia patologii. Przesyłany jest w następujący sposób:

1. Bezpośredni kontakt. Transmisja odbywa się poprzez kolizje ze skórą lub wirusem błony śluzowej lub pacjenta.
2. Pośrednie (pośrednie). Mikroorganizm pada na osobiste i intymne artykuły higieniczne, naczynia, po czym mają kontakt ze skórą lub błonami śluzowymi osoby zdrowej. Ponieważ patogen ma niską odporność na środowisko, stan transmisji jest krótki. Z tego powodu ta ścieżka transmisji jest rzadkością.
3. Przezroczysty. Czynnik sprawczyprzekazywane z matki na dziecko przez łożysko.
4. Seksualna transmisja HSV typu 2. Narząd płciowy jest zakażony bezpośrednio podczas kontaktu seksualnego w wyniku zderzenia śluzowych struktur układu moczowo-płciowego. Jest to rodzaj bezpośredniej ścieżki transmisji.
5. Kroplówka. Z powodu wydychanego powietrza i najmniejszych kropelek mikroorganizm przekazywany jest zdrowemu człowiekowi, gdy oddycha.
6. Pionowo. Jest to przenoszenie wirusa z matki na płód podczas porodu.

Cechy typów 1 i 2 HSV

W przypadku obu postaci wirusa infekcja przez całe życie jest powszechna, gdy nie można całkowicie pozbyć się patogenu. Różnica polega na wieku, w którym najczęściej występują infekcje:

1. Wirus opryszczki typu 1 (wargowy) dotyka ludzi w okresie od 3 do 5 lat. Wynika to z faktu, że w tym okresie dziecko staje się bardziej niezależne, a przeciwciała pochodzące od matki przestają funkcjonować. Rezultat - ciało dziecka staje się bardziej podatne na bakterie i wirusy.
2. Rozwój HSV typu 2 (narządów płciowych) ma miejsce, gdy dana osoba osiągnęła już dojrzałość płciową. Wynika to z faktu, że ta forma patologii jest przekazywana poprzez kontakt seksualny.

Jakie choroby powodują

HSV powoduje chorobę tylko pod pewnymi warunkami. Głównym z nich jest osłabiona odporność nosicieli wirusa. Infekcja ludzkiej populacji w sprzyjających warunkach dla wirusa wynosi około 90%. HSV typu 1 odnotowano w 60% przypadków, a 2 - w 30%. Każda forma powoduje pewne choroby:

Typ wirusa	Rodzaj wirusa	Z których chorób wynika
1	HSV	opryszczka wargowa ("zimna" na ustach); opryszczkowe zakażenie skóry i błon śluzowych; opryszczkowe zapalenie rogówki.
2	opryszczka noworodka; HSV narządów płciowych.

Czynniki ryzyka

Wnikając w ludzkie ciało przez błony śluzowe lub mikropęknięcia na skórze, HSV jest zlokalizowany w węzłach nerwowych, gdzie wchodzi w stan utajony. Oznacza to, że patogen pozostaje w ciele ludzkim na zawsze, z powodu którego nie można go w pełni wyleczyć. W sprzyjających warunkach wirus aktywuje się, powodując pojawienie się pęcherzyków. Czynniki, które do tego prowadzą, to:

• nadmierne spożycie alkoholu;
• przechłodzenie;
• wizyta na pokładzie słonecznym;
• przegrzanie organizmu ("słoneczna" HSV, która rozwija się z powodu braku melaniny);
• uraz fizyczny lub psychiczny;
• zmiany hormonalne;
• manipulacje medyczne, w tym aborcje;
• osłabienie odporności.

Wirus opryszczki zwykłej typu 1 i typu 2 działa na organizm

Rozwój HSV jest długim procesem obejmującym kilka etapów. Pierwszym z nich jest infekcja, która następuje drogą bezpośrednią, powietrzną, pionową, seksualną lub pośrednią. Następnie wirus przechodzi następujące fazy:

1. Przejdź do stanu ukrytego. Po dostaniu się do organizmu jeden ze sposobów infekcji przyjmuje postać nieaktywną, w której nie występują żadne objawy. To nie znaczy, że patogen nie jest obecny w ciele. On jesttylko "czekanie" na pojawienie się sprzyjających warunków.
2. Aktywacja HSV. Występuje pod wpływem przerzutników, czyli czynników, które wyzwalają określone procesy w ciele.
3. Opracowanie przeciwciał przeciw wirusowi. Po zakażeniu organizmu układ odpornościowy wytwarza przeciwko nim przeciwciała. Tak zwany specjalny rodzaj białka w komórkach krwi - immunoglobuliny, które są określone przez łacińskie bukowe ig. Istnieje 5 rodzajów przeciwciał, które charakteryzują chorobę na swój sposób:

• IgM - pojawia się jako pierwszy po zakażeniu;
• IgG - pojawia się kilka dni po poprzedniej, najczęstszej klasie przeciwciał (75%);
• IgA - są wytwarzane w błonach śluzowych, które są w ślinie i mleku matki;
• IgE - wskazuje na obecność alergii obecnej we krwi w małych ilościach;
• IgD - wytwarzane w zarodku podczas pielenia, u dorosłych występują tylko nieznaczne ślady.

Etapy rozwoju

Wirus tej postaci nazywa się wargowy. Taka patologia jest znana wielu, jest bardziej powszechna. Okres inkubacji pierwotnej infekcji wynosi 1-8 dni. Wysypki mogą pojawić się na wargach, policzkach i innych obszarach twarzy. Cały proces infekcji rozwija się w 4 głównych etapach:

1. Wygląd swędzenia i mrowienie w ustach. Najczęściej wirus jest zlokalizowany w ich rogach. Osoba czuje się tak, jakby była silnie swędząca. Na tym tle pojawia się zaczerwienienie paleniska. Osobliwością tego etapu jest to, że jeśli rozpoczniesz leczenie, będziesz w stanie zapobiec przejściu wirusa do następnych etapów. Są skuteczneAcyklowir, Herpevir, Gerperax, Ribavirin, Oksolinov maść.
2. Pojawienie się małych bąbelków. Ich treść jest przejrzysta. Z biegiem czasu staje się mętny. Świąd pozostaje w tle.
3. Krwawiące wrzody w obszarach erozji nabłonka. Spośród nich wydzielina surowicy, która zawiera miliony cząsteczek wirusa, jest wydzielana. Na tym etapie człowiek jest szczególnie niebezpieczny dla innych. Jeśli zostanie wykonany test przeciwciał, pokazuje obecność IgG.
4. Stworzenie skorupy. Występuje po 3-5 dniach. Ważne jest, aby nie naruszać integralności skorupy, w przeciwnym razie ognisko urazu będzie krwawić i zachorować. Całkowite objawy znikają przez 7-9 dni po wystąpieniu świądu na wargach.

Herpes Simple Type 2

Podczas tej formy rozwój wargowy jest podobny. Różnica polega na tym, że pęcherzyki są zlokalizowane nie na osobie, ale na skórze i śluzowych narządach płciowych. Można je znaleźć na łechtaczce, warg sromowych, łonach, pośladkach, biodrach, na głowie penisa. Najpierw pojawia się przekrwienie skóry, następnie tworzą się pęcherzyki. Stopniowo przechodzą one do wrzodów, które, jeśli są owrzodzone, pokryte są skorupą.

U niektórych pacjentów patologia objawia się w małych odizolowanych miejscach podobnych do ukąszeń owadów. Z tego powodu osoba nie zawsze rozpoznaje obecność HSV. Wraz z aktywacją postaci narządów płciowych mogą towarzyszyć następujące czynniki:

• zmęczenie;
• emocjonalne sytuacje stresowe;
• grypa;
• dusznica bolesna;
• ARI;
• operacje chirurgiczne;
• kontakt seksualny;
• częste spożywanie alkoholu.

Objawychoroba

Objawy choroby mogą się różnić, w zależności od lokalizacji, szczepu wysypki opryszczki i indywidualnych cech osoby. Charakterystycznym objawem jest wysypka pęcherzyków. Wirusowe zakażenie opryszczkowe charakteryzuje się ranami na wargach, nosie, skórze twarzy. Pęcherzyki obserwuje się przy wejściu do pochwy w opryszczce pochwy u kobiet, w penisie - z HSV typu 2 u mężczyzn. Oprócz objawów owrzodzeń mogą wystąpić następujące objawy:

1. Ogólne oznaki zatrucia. Możliwa gorączka, gorączka, zapalenie węzłów chłonnych (zwiększone węzły chłonne), złe samopoczucie. Czasami zdarza się drętwienie miejsca zapalenia.
2. Pojawienie się wysypki w niebie, języku, migdałkach, gardle, wewnętrznej powierzchni policzków. W tym przypadku HSV postępuje jak choroba układu oddechowego.
3. Zespół bólu. Kiedy opryszczka narządów płciowych obserwuje się ból brzucha i narządów płciowych. Z pochwy można obserwować przydział gomevidnye. U mężczyzn z narządami płciowymi podczas oddawania moczu występuje pieczenie i ból w cewce moczowej. W tym przypadku częściej przepisuje się leki w postaci świec.

Rozpoznanie wirusa opryszczki pospolitej

Diagnoza jest przeprowadzana przez lekarza-dermatovenereologa. Czasami trzeba skonsultować się z okulistą, ginekologiem, urologiem. Jeśli dana osoba kiedykolwiek cierpiała z powodu manifestacji HSV typu 1, nie oznacza to, że nigdy nie zachoruje na swoją drugą formę. Jest to szczególnie niebezpieczne z powodu możliwego rozwoju nowotworów i martwicy oraz uszkodzenia oczu - nawet ślepoty.Częstym powikłaniem jest herpetyczne pęcherzykowe zapalenie skóry. W czasie ciąży może doprowadzić do jej przerwania. Najbardziej niebezpiecznym skutkiem jest bezpłodność.

W związku z niebezpiecznymi komplikacjami niektórych kategorii pacjentów, dermatolog nerki wyznacza diagnozę jako konieczną. Jest to konieczne dla:

• planowanie ciąży;
• normalny przebieg ciąży;
• pacjentów z niedoborem odporności;
• pacjentów podejrzanych o infekcje układu moczowo-płciowego;
• pacjentów z wysypką pęcherzową na skórze;
• kobiety w ciąży, które są podejrzane o zakażenia wewnątrzmaciczne.

Metody diagnostyczne

Cały proces diagnostyczny obejmuje nie tylko kontrolę wzrokową. Ze względu na różnice w oznakowaniu u niektórych pacjentów potrzebne są dodatkowe badania laboratoryjne i instrumentalne. Obecnie istnieją następujące metody diagnozowania HSV:

1. Badanie wirusologiczne. Polega na wyizolowaniu patogenu w kulturze tkanek wrażliwych. Ta metoda jest uważana za "złoty standard" w wykrywaniu infekcji wirusowych. Czułość badania wynosi 95-100%. Jego wykorzystanie jest ograniczone przez wysokie koszty, złożoność techniczną, czas trwania badań.
2. Badanie cytologiczne. Jest to mikroskopia świetlna specjalnie malowanych wymazów z materiału biologicznego. HSV jest potwierdzone przez gigantyczne komórki i inkluzji wewnątrzjądrowych. Metoda jest tania, szybka, ale ma tylko 60% czułości.
3. Metoda biologiczna. Jeśli materiał jest stosowany do skaryfikacji rogówki królika, to w obecności HSV wma keratiates. U noworodków w mózgu za pomocą tej metody diagnostycznej występuje neuroinfekcyjne zapalenie mózgu.
4. Analiza immunoenzymatyczna (ELISA). Określa obecność we krwi przeciwciał skierowanych przeciwko patogenowi.
5. PCR płynu mózgowo-rdzeniowego jest typem reakcji łańcuchowej polimerazy. Metoda molekularno-biologiczna wykrywa cząsteczki DNA patogenu zakażeń opryszczką. Technika ta może wykryć nawet jedną komórkę wirusową w biomateriałach.

Test immunoenzymatyczny na wirusa Herpesa

Krew, płyn mózgowo-rdzeniowy, płyn owodniowy, ślina lub mleko matki są pobierane do testów immunologicznych. Procedura jest przeprowadzana dwuetapowo. Pierwszy - zebrany materiał jest początkowo połączony z antygenem, po którym monitorowany jest kompleks immunologiczny. Po drugie - dodaj chromogen, aby intensywność kolorowania determinowała poziom chorobotwórczej mikroflory w organizmie. IFA ma 2 typy:

1. Analiza jakościowa. Z 5 głównych klas immunoglobulin IgM, IgG, IgA, IgE, IgDI wykrywa tylko pierwsze 3. Analiza dowiaduje się o rodzaju infekcji i obecności nawrotów w przeszłości.
2. Analiza ilościowa. Określa liczbę immunoglobulin we krwi. W przybliżeniu ocenia stan układu odpornościowego.

Przeciwciało anty-hsv IgM działa jako marker wstępnej penetracji. Wartościami w diagnozie są IgG przeciwko hsv. Pojawiają się we krwi kilka dni po zakażeniu. Do odszyfrowania wykorzystywane są wartości odniesienia wyników. Mogą się różnić w różnych laboratoriach, ale są zawsze wskazane w formularzu. Wynikanaliza jest jedną z diagnoz:

1. Seropozytywność. Poziom przeciwciał poniżej progu.
2. Sero-ujemny. Poziom przeciwciał powyżej progu.

Dekodowanie wyników

Wykryte przeciwciała i ich ilość pozwalają nam ocenić, czy infekcja herpes zoster u ludzi była w przeszłości, czy pojawiła się niedawno. Głównym znacznikiem jest IgM. Jest wskaźnikiem infekcji. Przeciwciało IgG wskazuje na zakażenie organizmem HSV typu 1 lub typu 2. Analiza analizy została szczegółowo opisana w tabeli:

Wskaźnik	Odszyfrowywanie
IgM- IgG-	Osoba nie ma odporności. Ryzyko pierwotnej infekcji jest wysokie.
IgM- IgG +	Obecność odporności na opryszczkę. Ryzyko pierwotnej infekcji jest nieobecne. Wtórne zaostrzenie zależy od stanu odporności. Możliwe profilaktyki.
IgM + IgG-	Pierwotna infekcja, pacjent wymaga leczenia.
IgM + IgG +	Wtórne pogorszenie, pacjent potrzebuje terapii.

Prosta opryszczka typu 1 i 2 podczas ciąży

Poprzez infekcję opryszczkowej infekcji płodu brzydota rozwija się w łonie matki. U niemowląt HSV może powodować wrodzoną patologię. Szczególnie niebezpieczne dla kobiet w ciąży jest forma narządów płciowych. Znacznie częściej prowadzi do zaburzeń psychicznych i fizycznych u dziecka. Na wczesnym etapie notuje się poronienie lub śmierć płodu w macicy. Ciąża jest trudniejsza. Oprócz klasycznych symptomów, które się pojawiają:

• obfite lekkie upławy;
• obrzęk genitaliów, ich ból;
• wysoka temperatura;
• i częste bolesne oddawanie moczu.

Z tego powodu kobiety w ciąży są badane na obecność przeciwciał IgM i IgG. Analiza przeprowadzana jest kilkakrotnie w okresie płodowym dziecka. Wyniki badań są odczytywane w następujący sposób:

Wskaźnik	Odszyfrowywanie
IgM- IgG-	Z ujemnymi wskaźnikami kobieta jest zdrowa, choroba nigdy nie była. Z powodu braku odporności na płód wiąże się ryzyko zakażenia.
IgM- IgG +	Istnieją 3 wersje deszyfrowania: Jeśli wcześniej było seronegatywne, nie było żadnych objawów infekcji herpetycznych - jest to druga połowa pierwotnej infekcji z zagrożeniem dla płodu. Jeśli infekcja była już obecna, kobieta jest wirusem, a wynik oznacza nawrót. Odporność jest obecna, ale istnieje ryzyko dla płodu. Obecność odporności. W celu wyjaśnienia należy wziąć pod uwagę dwa rodzaje IgG. Jeśli odporność została potwierdzona, nie ma zagrożenia dla płodu.
IgM + IgG-	Początkowym stadium choroby jest ryzyko dla dziecka.
IgM + IgG +	Pierwsza połowa pierwotnej ostrej infekcji wymaga leczenia antywirusowego.

Leczenie HSV typu 1 i 2

Warto zauważyć, że HSV nie może być w pełni wyleczony. Leczenie pomaga tylko leczyć zaostrzenia i zapobiegać rozwojowi infekcji w przyszłości. Podstawowe zasady terapii:

1. Opryszczka jest wirusowamikroorganizm, dlatego preparaty antybakteryjne na nim nie działają. Nie przyniesie efektu Lewomekol, Tetracyklina i inne antybiotyki maściowe. Podstawą terapii etiotropowej są leki antywirusowe.
2. Stosowanie leków jest nieracjonalne, jeśli forma wargowa objawia się w łagodnym stopniu.
3. Leki do zapobiegania nie istnieją - za pomocą leków nie można chronić się przed manifestacją opryszczki w przyszłości.
4. Można stosować fizjoterapię promieniowaniem podczerwonym lub ultrafioletowym. W niektórych przypadkach stosuje się chemioterapię przeciwwirusową.

Stosowanie przeciwwirusowych leków przeciwwirusowych

Inaktywacja patogenu jest prowadzona wyłącznie przez środki przeciwwirusowe. Kompleksowe podejście do leczenia, więc leczenie obejmuje zarówno leki ogólnoustrojowe, jak i miejscowe. Pierwsza grupa:

1. Acyklowir. Lek z grupy acyklicznych nukleozydów hamuje replikację komórek wirusowych. Należy przyjmować codziennie 5 tabletek po 200 mg co 5-10 dni. Przeciwwskazania: Nadwrażliwość, karmienie piersią, ciąża, wiek do 2 lat. Leki mogą powodować wiele działań niepożądanych.
2. Famcyklowir. Blokuje syntezę wirusowych komórek DNA, co zapobiega replikacji wirusów. Opryszczka narządów płciowych - 3 razy dziennie po 250 mg przez 5 dni, z wargami - 1 raz dziennie na 1500 mg. Po zażyciu, możliwe mdłości, alergia, ból głowy. Lek nie jest dozwolony w dzieciństwie.
3. Valacyclovir. Tłumi aktywność życiową polimerazy DNA z herpeswirusów. Raz dzienniemusisz wziąć 1000 mg, podzielony na 2 przyjęcia. Nie można stosować wirusa HIV w wieku poniżej 18 lat, po przeszczepieniu szpiku kostnego i nerki. Możliwe są prawie wszystkie potencjalne reakcje niepożądane. Analogiem jest Waltrex.

Natychmiast miejsce klęski można potraktować maściami. Powinny również zawierać leki antywirusowe. Często stosuje się następujące leki:

1. Zovirax. W oparciu o acyklowir, który hamuje replikację wirusa opryszczki pospolitej. Wacikiem należy nanieść krem ​​do centrum zmiany chorobowej maksymalnie 5 razy dziennie. leczenie trwa 4 dni. Zovirax jest zabroniony z powodu alergii na acyklowir. Po aplikacji można świąd, obrzęk Quinckego, zapalenie skóry, zaczerwienienie, pieczenie.
2. Acyclovir Hexal. Zatrzymuje syntezę DNA wirusa. Lek jest zabroniony w czasie ciąży, karmienia piersią, uszkodzenia nerek. Zastosuj krem ​​4-6 razy dziennie. Leczenie trwa 5-10 dni. Po aplikacji może wystąpić zaczerwienienie i swędzenie.

Terapia immunostymulująca

Opryszczka jest aktywowana na tle ogólnego osłabienia odporności. Z tego powodu zintegrowane leczenie wirusa obejmuje dodatkowo immunomodulatory:

1. Kagocel. Ma działanie przeciwwirusowe i immunomodulujące. W przypadku opryszczki konieczne jest przyjmowanie 2 tabletek trzy razy dziennie przez 5 dni.
2. Zamieszanie. Skuteczny przeciwko wirusom, pomaga wzmocnić odporność. Potrzebujesz wziąć 750 mg dziennie. Przebieg leczenia - 5-7 sesji z przerwami na 2 dni. Analog to Reaferon.

Leczenie objawowe

Na tle leczeniaLeki przeciwwirusowe lekarz przepisze leki, które u niektórych pacjentów w leczeniu pewnych objawów zakażenia. Następujące leki mogą być stosowane w określonych objawach opryszczki:

1. Od temperatury i rdzy. Pokazano przeciwgorączkowy ibuprofen i paracetamol.
2. Swędzenie, ból, pieczenie. Skuteczne lokalne leki przeciwbólowe, takie jak benzokaina i lidokaina.
3. Aby zapobiec infekcji bakteryjnej. Dezynfekcji środek klęski, po kąpieli i suszenie smaru wysypka skórna każdy element roztworu zieleni brylantowej, Fukartsynom, Myramistin lub 2% azotanu srebra.

Adaptogeny

Ta grupa funduszy jest środkiem pochodzenia roślinnego. Są w stanie aktywować wewnętrzne zasoby ciała, zwiększyć napięcie i odporność. Na tym tle organizm jest bardziej podatny na opryszczkę. Zastosowanie każdego z tych leków jest konieczne zgodnie z instrukcjami. Jest to przydatne w opryszczki i jodły oleju rokitnika i nalewki

• propolis;
• Chińska trawa cytrynowa;
• aralia;
• aloes;
• Eleutherococcus;
• żeń-szeń.

Witaminy i pierwiastki śladowe

Wzrost osłabiony układ odpornościowy i przywrócić organizm po doznaniu wirusa zdolnego witaminy. Aby poradzić sobie z chorobą pomoże:

• Kwas askorbinowy (witamina C);
• preparaty cynku;
• Witamina E w kapsułkach;
• witamina A;
• witamina B1 (tiamina).

lechytVPH 1 i 2, środki ludowej ,

Nie wartopolegać na przepisach ludowych. Wirus opryszczki w pewnych warunkach jest bardzo niebezpieczne, a w przypadku braku odpowiedniego leczenia jest okresowe. Lek leczenia może być stosowany w następujących recepturach:

1. Posiekany czosnek nakłada się na obszar problemowy 2 razy dziennie.
2. Świeży sok z glistnika wytrzeć zapalenie do 3 razy dziennie wacikiem.
3. Zagotuj 200 ml wrzącej wody 1 łyżka stołowa. l Melissa Przykryj się ręcznikiem, nalegaj na chłodzenie. Napar infuzji wynosi 100 ml przed jedzeniem. W tym samym czasie wysypka jest smarowana białkiem surowej jaja.
4. , wziąć kawałek lodu z lodówki, owinąć cienką szmatkę i położyć na kilka minut do obszaru zapalenia. Na wczesnym etapie ta metoda jest bardzo skuteczna.

Zapobieganie opryszczkom

Szczepionka przeciwko opryszczkom nie została jeszcze opracowana. Nie ma leków, które chroniłyby przed tak nieprzyjemnym wirusem. Z tego powodu w celu zapobiegania można wykonać tylko następujące czynności:

• w leczeniu wszystkich chorób przewlekłych;
• zapewniają pełne odżywianie i sen;
• stwardnieć;
• obserwować właściwy system pracy i odpoczynku;
• często żyją na otwartym powietrzu;
• uprawiać sport;
• przyjmowanie kompleksów multiwitaminowych;
• , które mają być chronione przez prezerwatywy.

Wideo

Informacje zawarte w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i podaćzalecenia dotyczące leczenia oparte na indywidualnych cechach konkretnego pacjenta.