Choroby jelita: objawy, dieta i diagnoza choroby

Choroba związana z jelitami jest bardzo delikatnym tematem, więc wiele osób zwraca się o pomoc w już działającym stanie. Nie trzeba wstydzić się problemu, ponieważ na wczesnym etapie znacznie łatwiej będzie sobie z nim poradzić. Ponadto wiele chorób jelita prowadzi do niebezpiecznych komplikacji. Ten organ w ludzkim ciele jest odpowiedzialny za wchłanianie składników odżywczych. Spośród nich istnieje wiele chorób, które charakteryzują się określonymi objawami, ale mają kilka ogólnych metod diagnozowania i leczenia.

Co to jest choroba jelit

Ta patologia wpływa na błonę śluzową jelita w określonej części ciała lub na całej jej długości. Oddział ten związany jest z dużą częścią chorób przewodu pokarmowego. Lekarze zauważają, że właściwie wszystkie patologie kanału jelitowego są dobrze zbadane, a zatem łatwe do leczenia, chociaż ciało to ma złożoną strukturę. Składa się z dwóch działów:

1. Cienki. Jegofunkcja to wchłanianie niezbędnych składników odżywczych. Początek wydziału bierze od strażnika żołądka i kończy się zastawką krętniczo-kątniczą. Ten ostatni łączy grube i cienkie odcinki kanału jelitowego. Obejmuje dwunastnicę, biodra i jelita krętego.
2. Tołstoj. Tutaj można wyróżnić trzy podziały: ślepe (z dodatkiem mszycy), obręcz i odbyt. Ich zadaniem jest wchłonięcie z "byłych jelit żywnościowych" do wody z krwią. Dział ten jest dodatkowo odpowiedzialny za projektowanie odchodów i ich terminowe wycofywanie z organizmu.

Kanał jelitowy spełnia kilka ważnych funkcji, takich jak trawienie pokarmu, ewakuacja kału, tworzenie gazów, ochrona przed alergenami pokarmowymi i czynnikami zakaźnymi. Z tego powodu wszelkie zaburzenia związane z tym ciałem wpływają na ogólny stan organizmu. Wszystkie choroby tego oddziału przewodu pokarmowego dzieli się na:

• nienowotworowe - rozwijają się z innych narządów, ale wpływają na przewód pokarmowy;
• jelitowe lub miejscowe - połączone bezpośrednio z kanałem jelitowym.

Poważne choroby jelit

Ciało ma długość kilku metrów. Z tego powodu istnieje wiele chorób, które mogą wpływać na którekolwiek z jelit. Ogólna lista dolegliwości i nazwa jelita dotkniętego patologicznym procesem:

• sigmoiditis - sigmoid;
• zapalenie odbytu - proste;
• zapalenie jelit - cienkie;
• felga;
• zapalenie wyrostka robaczkowego - załącznik;
• eunit - cienki;
• zapalenie dwunastnicy - cienkie i dwunastnicy;
• Ileite - klub;
• Tiflite- ślepy

Do najczęstszych należą choroby jelita cienkiego, takie jak zapalenie jelit, zapalenie dwunastnicy i choroba spojówek. Tutaj mogą pojawić się guzy, tak jak w jelicie grubym. Każdy narząd narządu jest dotknięty chorobą Leśniowskiego-Crohna. Choroby jelita grubego są liczniejsze:

• dyskineza;
• dysbioza;
• hemoroidy;
• uchyłkowatość;
• zespół jelita drażliwego;
• niedrożność;
• wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

Choroby kanału jelitowego mają inną klasyfikację opartą na etiologii schorzenia. Zgodnie z tym kryterium przydzielane są choroby lecznicze, toksyczne, traumatyczne, radiologiczne, wrodzone i inne. Rozpatrzono bardziej powszechny z nich:

1. Choroby zakaźne. Do tej grupy należą amebiaza, gruźlica, kiła i czerwonka.
2. Choroby pasożytnicze. Należą do nich ankilostomy, zwężenie źrenic, scarabiasis, włośnica, glista, enterobiasis.
3. Wrodzona patologia. Związany z wrodzonym niedoborem jednego lub drugiego oddziału kanału jelitowego.

Przyczyny

Istnieje wiele różnych przyczyn chorób jelitowych. W większości przypadków przyczynia się do ich rozwoju kilka czynników, które komplikują przebieg dolegliwości i jej późniejsze leczenie. Najczęstszą przyczyną jest niedożywienie. Ostra, tłusta, słona, wędzona żywność, duża ilość cukru, tłuszcz i dodatki prowadzą do zaburzeń trawiennych. Wśród innych przyczyn choroby wyróżniamy:

• predyspozycje genetyczne;
• częste naprężenia;
• ciąża;
• bakteryjne iwirusowe infekcje jelitowe;
• inwazje pasożytnicze;
• nieaktywny tryb życia, w którym pogarsza się perystaltyka;
• złe nawyki w postaci palenia, nadużywania alkoholu i narkotyków;
• spożycie narkotyków - na kanał jelitowy negatywnie wpływa długotrwałe leczenie antybiotykami, które zabijają i zdrową mikroflorą.

Ogólne oznaki chorób dużych i małych jelit

Głównym objawem problemów z oddziałem jelit jest ból brzucha. Może mieć różną lokalizację i intensywność w zależności od choroby. Jeśli patologia jest powiązana z jelitem cienkim, występują silne bóle wokół oporu i pociągnięcie pępka. W przypadku skurczów pacjenci skarżą się na kolonię okrężnicy. W chorobach okrężnicy ból jest zlokalizowany w okolicy biodrowej, w lewo lub w prawo. Uczucie zerwania i osłabienia po gazach lub defekacji i nie zależy od jedzenia.

Stanom zapalnym dowolnej części kanału jelitowego towarzyszy zaburzenie przewodu pokarmowego. Przejawia się w postaci następujących objawów:

1. Biegunka, gdy częstotliwość stolca przekracza 3-4 razy dziennie. Masy zbożowe w chorobach jelita cienkiego są płynne i obfite, mogą zawierać cząstki niestrawionego pokarmu, a w chorobach grubych - ślady śluzu lub smugi krwi.
2. Meteorism. Bez względu na lokalizację zapalenia obserwuje się wzdęcie brzucha, które wzrasta do wieczora.
3. Elementy złączne. Długi stolec jest charakterystyczny dla chorób grubego oddziału. Często zaparcia na przemianz biegunką.
4. Wymień naruszenia. Należą do nich niedokrwistość, utrata masy ciała, niedobór witamin, który objawia się suchą skórą, pęknięcia w kącikach ust, krwawe miejsca. Objawy choroby jelit u kobiet obejmują również nieprawidłowe funkcjonowanie cyklu miesiączkowego, dlatego choroba jest mylona ze stanem zapalnym lub z rakiem jajnika.

Objawy choroby jelita cienkiego

Główną funkcją jelita cienkiego jest odżywianie ciała na poziomie komórkowym. Kiedy zapalenie tego działu osłabia wchłanianie niezbędnych składników odżywczych. Objawy następujące:

• rozdęcie brzucha;
• częsty płynny stolec z domieszką śluzu, rozprysków krwi lub pozostałości niestrawionej żywności;
• dudnienie w brzuchu;
• ból w okolicy pępka lub w jamie brzusznej po prawej stronie.

Eozynofilowe zapalenie jelit

Choroba ta rozwija się z powodu gromadzenia się w ścianach jelitowych eozynofilów - komórek krwi odpowiedzialnych za alergie. Powód tego procesu jest nadal niejasny. Zwierzęta pasożytnicze, alergie pokarmowe i infekcje robakami mogą oznaczać choroby. Eozynofilowe zapalenie jelit wpływa na różne warstwy ciała subtelnego:

1. Błona śluzowa. W wyniku jego uszkodzenia obserwuje się nietolerancję poszczególnych produktów i zespół upośledzonego odsysania.
2. Membrana mięśniowa. W tym przypadku obserwuje się sztywność i pogrubienie ściany jelita cienkiego, objawy niedrożności jelitowej. Promienie X wykrywają stent bramkarza.
3. Tkaniny podkołowa. Pokonując toobserwuje się wodobrzusze z eozynofilią w płynie puchlinowym. Czasami z powodu zwężenia światła kanału rozwija się niedrożność. Głównym objawem jest biegunka, która występuje w 30-60% przypadków.

Choroba Whipple'a

Ta rzadka choroba jelit ma charakter zakaźny. Ma inne nazwy: lipodystrofia jelitowa, rumień lipogranulomatyczny. Chorobie Whipple'a towarzyszy naruszenie odporności komórkowej i humoralnej. Choroba atakuje, oprócz jelita cienkiego, błony maziowe stawów i krezkowych węzłów chłonnych. W miarę postępu choroby inne organy są zaangażowane w proces patologiczny. Postępuje w kilku etapach:

1. Po pierwsze. Towarzyszą mu objawy pozajelitowe: gorączka, bóle głowy, węzły chłonne i stawy.
2. Po drugie. Występuje wyraźna dysfunkcja w oddziale jelitowym w postaci zaburzeń trawiennych i utraty masy ciała.
3. Trzeci. Na tym etapie atakuje się układ sercowo-naczyniowy i nerwowy.

Na tle choroby Whipple'a rozwija się zespół złego wchłaniania, co powoduje ślepotę w nocy, objawy zapalenia języka, zapalenia wrzodów i zapalenia dziąseł. Ta sama choroba zaczyna się od powiększenia węzłów chłonnych i zaczerwienienia skóry nad stawami. Później, objawy porażki przewodu pokarmowego są połączone:

• steatorrhea, czyli tłuste krzesło;
• silna biegunka ze śmierdzącym zapachem i obfitym, nieprzejrzystym lub spienionym krzesłem;
• niedokrwistość;
• wzdęcia;
• bóle żołądka.

Rak jest cienkigut

Pojawienie się nowotworów złośliwych w jelicie cienkim jest rzadkim zjawiskiem. Na nowotworowych postaciach w obszarze przewodu pokarmowego stanowią zaledwie 1%. Niebezpieczeństwo takiej patologii polega na tym, że jej objawy pokrywają się z objawami innych chorób przewodu pokarmowego (GIT). Rak jelita cienkiego powoduje:

• rozdęcie brzucha;
• nudności, wymioty;
• ból w okolicy nadbrzusza;
• słabość;
• utrata masy ciała.

W gastroenterologii rak występuje częściej w 12. przewodzie pokarmowym, rzadziej - cienkim lub biodrowym. Przyczyną mogą być przewlekłe zapalne lub enzymatyczne choroby przewodu żołądkowo-jelitowego. Wraz ze wzrostem guza obturacyjna niedrożność jelitowa spełnia te objawy. W wyniku tego dochodzi do ucisku sąsiednich narządów, co może prowadzić do:

• zapalenie trzustki;
• wodobrzusze;
• żółtaczka;
• niedokrwienie jelita.

Kiedy guzy nowotworu pojawiają się przetoki. Prognoza nie jest zbyt pocieszająca: resekcja guzów i brak przerzutów może zapewnić przetrwanie 35-40% w ciągu następnych 5 lat. Na ogół wynik zależy od stadium procesu i struktury histologicznej guza. W profilaktyce choroby ważne jest, aby w odpowiednim czasie usunąć łagodne nowotwory w jelicie cienkim i obserwować je w gastroenterologii w obecności przewlekłych stanów zapalnych przewodu pokarmowego.

jelita grubego

Departament ten odpowiada nie tylko za absorpcję białek, tłuszczów i węglowodanów, ale także za tworzenie się kału z resztek przetworzonej żywności i ich wycofanie zciało. Głównym objawem zapalenia w jelicie grubym jest dyskomfort w dolnej części brzucha. Istnieją inne charakterystyczne cechy:

• wzdęcia;
• nietrzymanie kału;
• dudnienie w brzuchu;
• ból odbytu, po bokach brzucha;
• wydzielanie śluzu z odbytu;
• naruszenie popędu seksualnego;
• biegunka, zaparcie, ich naprzemienność;
• emisja gazów;
• nieproduktywnych różnych przedmiotów;
• słabość;
• utrata masy ciała;
• niedobór witamin.

Zespół jelita drażliwego

W przeciwnym razie choroba ta nazywana jest dyskinezą, spastyczną okrężnicą i śluzowym zapaleniem okrężnicy. Zredukowany zespół jelita drażliwego oznaczono jako IBS. Choroba powoduje zaburzenia ruchliwości jelita grubego, co prowadzi do zaburzeń CHOROBY-jelit. Dokładna przyczyna tego zespołu wciąż nie jest znana. Ogromne znaczenie w jego rozwoju ma stan psycho-emocjonalny, dziedziczność, odżywianie i skład mikroflory. Główne objawy IBS to:

• dudnienie w brzuchu;
• naruszenie przewodnictwa;
• obrzęk brzucha;
• ból w jelicie.

Ataki z biegunką są częstsze rano. Balsamy do wypróżnień powstają po śniadaniu. Podczas opróżniania jelit przechodzi ból i dyskomfort. Pacjenci zwracają uwagę, że biegunka występuje na tle stresu psycho-emocjonalnego. Bez względu na pożywienie pacjenta, zasmucenie, zaparcia, ból brzucha jest udręką. Czasami nieprzyjemne odczucia odnotowuje się nawet w plecach, sercu i stawach. IBS trudneodróżnić od przewlekłego zapalenia trzustki, dysbiozy i onkologii. Rozpoznanie często opiera się na subiektywnych dolegliwościach pacjenta i starannym zebraniu wywiadu.

uchyłkowatość

Określenie "uchyłek" oznacza rozciąganie ściany jelita, co prowadzi do utworzenia w niej kieszeni, która wystaje do jamy brzusznej. Takie formacje są najczęściej zlokalizowane w zstępujących i sigmoidalnych wydziałach. Choroba nazywa się uchyłkowatością. Głównymi powodami jego rozwoju są słaby ton ścian jelit i trwałe zaparcia. Nieskomplikowane przez coś uchyłki powodują tylko zaparcia i trudności w jamie brzusznej. W przypadku ich stanu zapalnego, oprócz złamania krzesła, pojawiają się:

• podwyższona temperatura;
• ból brzucha;
• śluz i krew w kale;
• biegunka.

Przewlekłe zapalenie jelita grubego

Według statystyk przewlekłe zapalenie jelita grubego występuje u połowy osób z problemami trawiennymi. Chorobą jest zapalenie błony śluzowej okrężnicy. W przypadku patologii charakterystyczna jest przemiana okresów zaostrzeń i remisji. Zapalenie okrężnicy może rozwijać się w wyniku dysbiozy, osłabienia odporności i braku tkanki roślinnej. Jego obecność wskazuje:

• wzdęcia;
• ostry ból po jedzeniu;
• narzeka;
• słabość;
• niestały charakter krzesła z naprzemiennymi zaparciami i biegunką;
• uczucie goryczy w ustach;
• pogorszenie apetytu.

Stopień występowania zapalenia okrężnicy jest całkowity i podzielony na segmenty. W pierwszym przypadkuproces patologiczny dotyka wszystkich części okrężnicy, w drugim - tylko pewna część okrężnicy. Według innej klasyfikacji wyróżnia się:

1. Spastyczne zapalenie okrężnicy. Towarzyszy mu silny ból w różnych częściach jelita w wyniku spontanicznych skurczów. Powodem jest naruszenie aktywności ruchowej jelita.
2. Nieswoiste wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Rozwija się w wyniku awarii immunologicznych, których przyczyny nie zostały jeszcze wyjaśnione. Wrzodziejące objawy zapalenia okrężnicy to wrzody i krwawienie. Ta forma zapalenia okrężnicy jest niebezpieczna dla możliwego rozwoju raka.

Rak

Wśród patologii nowotworowych jednym z wiodących miejsc jest rak jelita grubego. Jest bardziej podatny na ludzi w wieku powyżej 40 lat. Głównym czynnikiem ryzyka jest złe odżywianie przy użyciu nierozpuszczalnego błonnika i witamin. Negatywne wpływy na okrężnicę są produktami rafinowanymi z dużą ilością tłuszczów trans i zwierzęcych. Podatnością na raka tego narządu są osoby, których krewni cierpią na wrzodziejące zapalenie jelita grubego.

We wczesnych stadiach guz nie manifestuje się. Rak często wykrywa się przez przypadkowe badanie endoskopowe. Jeśli pacjent nie przeszedł, w końcu zaobserwował następujące objawy:

• zaparcia;
• krew w kale;
• silna utrata masy ciała;
• ból w pieczeniu;
• słabość;
• temperatura.

Rak jelita grubego jest objawowy podobnie jak inne zaburzenia jelitowe, więc nie można wykluczyć procesu nowotworowego. W przypadku wystąpienia takich objawów należy udać się do lekarza: aby przekazać kał do ukrytej krwi, przejśćrektyno-makroskopowe lub kolonoskopowe, sprawdź onkogeniczność polipów i cyst. Rak okrężnicy jest radykalnie leczony operacyjnie i chemioterapią. Pięcioletnia perspektywa przeżycia dla pierwszego etapu procesu patologicznego wynosi 90%, 2-3% -60-85%, a ostatnia - 7%.

Diagnostyka

Ponieważ objawy różnych chorób jelitowych są podobne, nie można zdiagnozować siebie. Jeśli masz pierwsze objawy patologiczne, należy skontaktować się z lekarzem. Na podstawie przeglądu i badań specjalista będzie w stanie uzyskać pełny obraz choroby, jej charakteru i lokalizacji. Do określenia prawidłowej diagnozy stosowane są następujące metody:

1. Elastyczny rektromanoskopii. Za pomocą specjalnego urządzenia - rektoromanoskopii, lekarz bada wszystkie części jelita.
2. Irioskopia. Jest to procedura rentgenowska, w której środek kontrastowy jest wstrzykiwany do jamy badanego narządu. Aby zbadać jelito cienkie, pacjentowi podano połysk zawiesiny siarczanu baru i grubą - wstrzyknięto przez odbyt za pomocą specjalnego leku.
3. Górna endoskopia. Ta metoda wymaga użycia endoskopu, który ma podświetlenie i światłowód. Pomaga to ekspertowi w badaniu tkanek przełyku, żołądka i jelit.
4. Kolonoskopia. Jest to specjalistyczny typ endoskopii. W tym przypadku urządzenie endoskopowe jest wstrzykiwane przez odbyt, a nie przez usta.
5. Endoskopia kapsułkowa. Jest to nowoczesna technika, w której dochodzi do kontroli jelita z powodu małego pojemnika.Jego pacjent po prostu połyka. W ciągu dnia urządzenie rejestruje przychodzące informacje.

Leczenie

Choroby jelit są leczone przez gastroenterologa. Dolegliwościach odbytnicy prowadzi proctologist zakaźne zmian - choroby zakaźne, nowotwory - onkologa. Kiedy pojawiają się pierwsze objawy, należy zwrócić się do terapeuty. Po przejrzeniu skieruje cię do bardziej wąskich specjalistów. Schemat leczenia zależy od choroby. Guzy usunięto chirurgicznie i innych schorzeń jelit, początkowo leczyć metodami konserwatywnych. Koniecznie przepisuj leki z poniższej listy:

1. zwiększa ruchliwość jelit, metoklopramid, cyzapryd. Poprawa czynności przewodu pokarmowego, przyspieszając rozładowanie zapewniają działanie przeciwwymiotne.
2. Immunostymulanty: Immunal, Viferon. Stosowany jako dodatkowa terapia równoważąca pracę układu odpornościowego.
3. Przeciwzapalne: Rektodellet, Salofalk. Pomagają szybko złagodzić stan poprzez usunięcie zespołu bólowego.
4. Antybakteryjny: Bifidumbacterin, Lactobacterin. Leki te stanowią aktywność przeciwbakteryjną wobec niektóre bakterie, Staphylococcus, shyhellam E. coli. Dodatkowo, normalizują działanie SLE, pozytywnie wpływają na procesy metaboliczne.
5. Enzymy: Creon, Festal, Pancreatin, Mezim. Leki te poprawiają proces trawienia poprzez uzupełnianie niedoboru enzymów trzustkowych.
6. Normalizacja mikroflory: Linex, Lactofiltrum. Ichczęsto przepisywane po przedłużonym kursie antybiotyków lub natychmiast antybiotykami.
7. Preparaty rozkurczające: No-spa, baralgin, Spazmalhon. Zdejmij ból i skurcze spowodowane problemami w jelitach.

W przewlekłym przebiegu patologii podawanie leków może trwać około sześciu miesięcy. Niektóre choroby jelit są leczone chirurgicznie. Większość operacji ma na celu usunięcie dotkniętych sekcji lub usunięcie przeszkody. W razie potrzeby nałóż sztuczny kanał pleców - kolostomię. Rak jelita nie może obejść się bez promieniowania i chemioterapii.

Leczenie farmakologiczne często uzupełniane jest metodami fizjoterapeutycznymi. W przypadku problemów z jelitami stosuje się następujące procedury:

• hydroterapia jelita grubego;
• wznoszące się dusze;
• selektywna chromoterapia;
• tlen, radon, iglaste, kąpiele perełkowe;
• obróbki termiczne do podlozhechnuyu obszar (wosk mineralny, parafina, aplikacje błoto);
• prąd galwaniczny;
• jonoforeza;
• diatermia.

Dieta

Jednego spożycia leków na leczenie chorób jelitowych nie wystarczy. Pacjent musi przestrzegać specjalnej diety ukierunkowanej na:

• normalizacja trawienia;
• pobudzenie procesów naprawczych w błonach śluzowych;
• normalizacja mikroflory;
• uzupełnianie ciała substancjami odżywczymi;
• eliminacja zaburzeń metabolicznych.

żywności powinna zawierać maksymalne mineralne, mikroelementy i witaminy. Używane produkty są dobrze ugotowane,Wymieszać lub upiec, ale nie usmażyć. Pokarm należy przyjmować 5-6 razy dziennie w regularnych odstępach czasu. Optymalna objętość porcji - 200-250 g. Inne zasady żywienia:

• nie jedzcie z podziwem;
• nie przejadaj;
• nie jest 3-4 godziny przed snem;
• nie głodować.

Należy całkowicie wyłączyć z diety produkty, które pogarszają trawienie, prowadzą do zaparć, biegunki lub wzdęć. Ich lista obejmuje:

• smażone;
• tłuszcz;
• wędzony;
• ostry;
• słodycze;
• buliony tłuszczowe;
• zupy z zygzakiem;
• banany;
• tłuste mięso, ryby;
• mocna kawa i herbata;
• kowal

Menu nie powinno zawierać żywności o grubym włóknie: ziemniaków, fasoli, kapusty, cukinii, selera, otrębów, fasoli, orzechów. W przypadku biegunki należy zwrócić uwagę na płyn. Zaleca się pić więcej ciepłej wody, aby zapobiec odwodnieniu. Przydatne w tym przypadku herbata z cytryną, niegazowane napoje alkaliczne, wywary jeżynowe, sok jabłkowy. Są używane w pierwszym dniu biegunki. Na drugi dzień można dodać krakersy bez przypraw i dodatków, na trzecim - produkty, które zmniejszają ruchliwość jelit:

• grzyby ryżowe;
• płynne kaszki;
• słabe buliony z kurczaka;
• drobnoziarnisty, beztłuszczowy twarożek;
• przecier warzywny;
• słoik z jagodami i owocami.

Z zaparciami, przeciwnie, potrzebujesz więcej błonnika, ale nadal pijesz dużo płynów. Aktywacja jelita w przypadku trudności z wypróżnianiem pomaga w małych porcjach jedzenia. Dla łatwegoasymilacja, powinna mieć temperaturę 38-40 stopni i być maksymalnie posiekana. Przydatne do zaparcia są:

• kasza gryczana, jęczmień perełkowy, pszenica i płatki owsiane;
• świeże warzywa;
• zieleni;
• jabłka, śliwki, owoce kiwi;
• zupy jarzynowe;
• kefir, śmietana, jogurt, kwaśne mleko.

Zapobieganie

Gwarancją zdrowia przewodu pokarmowego jest utrzymanie zdrowej diety. Zaleca się codziennie, w tym samym czasie, gdy sok soku został przydzielony w sposób zsynchronizowany. Żywność powinna być równomiernie rozłożona na wszystkie metody. Aby nie mieć zaparcia, nie można jeść na deser - każdego dnia trzeba pić wystarczającą ilość wody. Optymalna temperatura żywności nie różni się zbytnio od pokoju. W takim przypadku pokarm nie podrażnia śluzówki przewodu pokarmowego. Inne środki zapobiegawcze:

• porzucenie złych nawyków;
• utrzymanie wagi w normie;
• ostrożny odbiór jakichkolwiek leków i tylko w porozumieniu z lekarzem;
• przestrzegać zasad higieny;
• prowadzić aktywny tryb życia;
• Unikaj stresu i emocji.

Wideo

Informacje przedstawione w tym artykule mają charakter informacyjny. Materiały artykułu nie wymagają niezależnego leczenia. Tylko wykwalifikowany lekarz może zdiagnozować i udzielić porady dotyczącej leczenia na podstawie indywidualnych cech konkretnego pacjenta.