Współczesna medycyna dość szczegółowo opisuje różne zaburzenia psychiczne, z którymi może się zmierzyć ta lub inna osoba. Takie zaburzenia obejmują przewrotny narcyzm. Stan, w którym człowiek nie zauważa nikogo poza sobą, może czasami wykraczać poza zakres iw tym przypadku może być już uznany za patologię. Rozpoznanie tej choroby psychicznej jest trudne, ponieważ nie da się na pewno zdiagnozować osoby bez odpowiedniej wiedzy z zakresu psychologii i psychiatrii. W tym artykule bardziej szczegółowo opisano cechy tej choroby, jej objawy i metody leczenia.

Perwersyjny narcyzm jest specyficznym zaburzeniem osobowości i pewnymi sposobami zachowania, które może objawiać się w takim samym stopniu zarówno u kobiet, jak iu mężczyzn. Osoby z takim zaburzeniem nazywane są „narcyzami”. Nie należy jednak tak nazywać każdej nadmiernie kochającej osoby, ponieważ tę chorobę trudno określić bez bycia profesjonalnym lekarzem. Co więcej, choroba ta ma różne formy, gdy osoba cierpiąca na tę chorobę nie stanowi żadnego zagrożenia dla społeczeństwa. Cechy perwersyjnego narcyzmu obejmują również:

• nieuzasadnioną wysoką samoocenę osobistą;
• brak poczucia litości lub niepokoju wobec innych ludzi;
• poczucie wyższości nad wszystkimi innymi członkami społeczeństwa.

Mówiąc o człowieku „narcystycznym”, cierpiącym na ciężką patologię, można wspomnieć, że takie osoby „grają” we własne gry z płcią przeciwną. Co z kolei często negatywnie wpływa na drugi. Kobiety zaczynają cierpieć na depresję, a czasem doznają poważniejszych urazów psychicznych.

Zboczeni narcyzowie mają szczególny, a nawet specyficzny sposób zachowania, który rozwijają się w ciągu ponad roku. Tacy ludzie bardzo często zaprzeczają swoim działaniom i często nie robią tego, co obiecują. Osoby te prawie zawsze starają się podporządkować woli swojego rozmówcy lub partnera.

Do chwili obecnej brak jest jednoznacznej odpowiedzi specjalistów, dlaczego to zaburzenie występuje. Ale, jak wiele innych zaburzeń i kompleksów, może mieć swoje korzenie w dzieciństwie. Może wiązać się również z kompleksem niższości, niezadowolenia z wyglądu lub pozycji w społeczeństwie. Prowokacja tej choroby może być spowodowana nieprawidłowym wychowaniem lub niedostateczną uwagą poświęcaną dziecku.

Czasami eksperci mówią nawet o genetycznej predyspozycji do tego typu zaburzeń. A czasami to zaburzenie może być objawem jeszcze groźniejszych chorób, na przykład może to być schizofrenia.

Trudno jest wymienić wszystkie oznaki „narcyza”, ponieważ każda osoba jest zasadniczo bardzo indywidualna, a zatem choroba może objawiać się na różne sposoby w takim czy innym stopniu. Niemniej jednak najważniejsze punkty wspólne, po których można rozpoznać „narcyza” to:

• bardzo silne fantazje o wielkim sukcesie, o których domniemany narcyz nieustannie mówi;
• obecność życzeń szacunku ze strony określonych osób i społeczeństwa jako całości;
​​
• arogancja i nadmierna ambicja, nie poparta żadnymi działaniami;
• otwarty negatywnie na wszelką krytykę w jego kierunku;
• wszelkiego rodzaju maskowanie kompleksów;
• wykorzystywanie innych ludzi do własnych, egoistycznych celów.

Mężczyźni i kobiety z tą patologią nigdy nie są zainteresowani sukcesem innych ludzi, w tym bliskich. Często rozmawiają o bożkach, a potem patrzą na nich w każdy możliwy sposób. Istnieją pewne cechy, które mają charakter płciowy. Tak, narcystyczni mężczyźni są zawsze bardzo dumni, pragną stać się bardzo bogatymi i sławnymi, bez względu na wszystko.

Tacy mężczyźni z reguły niczego sobie nie odmawiają, nawet jeśli możliwości nie pozwalają im na to. Bardzo często zaniedbują postawę płci pięknej. Ponadto mężczyźni są bardzo wymagający i dumni. Typowi narcyzowie płci męskiej są finansowo zależni od swoich rodziców lub damy serca. Z reguły myślą o rodzinie w ostatniej chwili lub w ogóle nie myślą, stawiając siebie na pierwszym miejscu. Jeśli chodzi o kobiety, patologia perwersyjnego narcyzmu przejawia się w nich w następujący sposób:

• nadmiernie kontrolują swój wygląd, dochodząc do absurdu;
• poszukują bogatych i zamożnych partnerów, nawet jeśli rozumieją, że nie pasują do nich;
• podziwiają siebie przy każdej sposobności, chwaląc się wszelkimi sposobami;
• bardzo często w dążeniu do idealnego wyglądu kobiety narcystyczne uciekają się do chirurgii plastycznej, innych zabiegów chirurgicznych i nadmiernego używania kosmetyków dekoracyjnych.

Pomimo tego, że pani może mieć tego typu patologię, jest to dość trudne do wykrycia. Z wyglądu tak zadbane osoby wcale nie wydają się chore psychicznie i szukają własnej korzyści, wręcz przeciwnie, często są podziwiane. Takie dziewczyny, a także narcystyczni mężczyźni, którzy nie wolą samodzielnie zarabiać, są najczęściej finansowani przez rodziców. W każdym razie niektórzy ludzie mogą po prostu mieć zawyżoną samoocenę i nie oznacza to wcale, że są chorzy.

Dużo osobowości rozpoczynając rozmowę z rozmówcami, nie może od razu rozpoznać narcyza. Jest również bardzo trudny do wykrycia po prostu patrząc na niego. Osoby z patologią są bardzo szarmanckie i często na pierwszy rzut oka robią dobre wrażenie, przez co przyjemnie się z nimi komunikuje. Do pewnego czasu prawie niemożliwe jest podejrzenie czegokolwiek.

Pierwsze etapy relacji z mężczyzną lub kobietą cierpiącym na perwersyjny narcyzm mogą wydawać się bardzo „słodkie”. Wielu badaczy nazywa to nawet „miesiącem miodowym”, ale wtedy wszystko zmienia się radykalnie i relacje zaczynają być zupełnie inne. Ponieważ ludzie z narcystyczną perwersją mają poważne zaburzenie osobowości, bardzo często czują się niezadowoleni, chociaż tego nie okazują. Ale kiedy ich partner ich nudzi, przestają to ukrywać, pokazując swoją prawdziwą istotę. Wtedy związek w sensie dosłownym może przerodzić się w prawdziwy koszmar.

Nawiązanie przyjaznych relacji z takimi ludźmi jest trudne do powiedzenia, wszystko zależy od postaci choroby i tego, jak zaniedbane jest samo zachowanie. Ale jeśli mówimy o poważnej patologii i bezpośrednio o związku pary, to ten związek jest ślepym zaułkiem. Jeśli przez pewien czas będą się rozwijać i przynosić satysfakcję, to w przyszłości nie przyniosą nic dobrego.

Pomimo tego, że zachowanie narcyza jest trudne do przewidzenia, eksperci zauważają pewne klisze i specyficzne techniki, które osoby z tą patologią umiejętnie posługiwać się. W związku z tym odbiór jest przypisany do tych danych.

• Wyolbrzymianie problemów, upiększanie sytuacji na swoją korzyść.
• Niechęć do słuchania partnera, do zrozumienia jego uczuć i emocji. Częste „przestawianie” pełnej uwagi na siebie, podczas gdy partner dyskutuje o czymś ważnym i pilnym. Jednocześnie narcyz może wyśmiewać się, ostro zmieniając temat rozmowy.
• Fakt, że partner narcystyczny przesadzi ze słowami swojego rozmówcy może być dzwonkiem alarmowym.
• Również osoby z tą chorobą mogą po prostu bojkotować tych, z którymi się komunikują, bez wyjaśniania przyczyn.
• I wreszcie, mogą wykazywać nagłe ataki agresji, nawet w stosunku do bliskich i bliskich. Bardzo często mogą się złościć, gdy coś pójdzie nie tak.

Przewrotny narcyz zawsze będzie próbował zniszczyć inną osobę, aby zdobyć nad nim wszelką władzę. I niestety wiele słabych osobowości podlega takiemu wpływowi.

Diagnoza i wszelkie środki terapeutyczne powinny być przepisane przez specjalistę. Choroba ta z reguły nie jest wykrywana na samym początku jej występowania, dlatego staje się przewlekła, w wyniku czego sesje terapeutyczne mogą być problematyczne. Z reguły specjaliści opracowują pewien przebieg leczenia, próbując zainteresować pacjenta i popchnąć go do samoleczenia. Najlepsze wskaźniki w leczeniu wykazują właśnie sesje psychoterapii, a nie leczenie lekami. Ten ostatni powinien być przepisany, jeśli oprócz jednego zaburzenia dana osoba ma depresję, ataki paniki lub niektóre fobie, z których wszystkie wymagają obowiązkowej korekty.

W niektórych specyficznych sytuacjach z zaburzeniami mieszanymi specjalista może przepisać pacjentowi środki uspokajające, przeciwdepresyjne, inne środki uspokajające i leki ziołowe. Jednak leki lecznicze w większym stopniu tłumią objawy tego czy innego zaburzenia, nie lecząc choroby. Aby osiągnąć najlepszy efekt, należy zastosować terapię kompleksową, która koniecznie obejmuje spotkania z psychoterapeutą.

Oczywiste jest, że najlepszą opcją uniknięcia problemów jest w ogóle nie kontaktowanie się z takimi osobami, ponieważ konfrontacja z nimi jest bardzo trudna. Zboczeni narcyści wydają się żywić energią tych, których są celem, i trudno jest cokolwiek z tym zrobić. Z reguły, jeśli mężczyzna narcyz z pogardą traktuje swoją kobietę w życiu codziennym i w wielu innych sprawach związanych z rodziną, to trudno cokolwiek z tym zrobić. Najczęściej specjaliści i psychologowie rodzinni rozwiązują problemy prostszych sytuacji związanych z kłótniami domowymi.

Ale jeśli chodzi o narcyz, to albo potrzebna jest długotrwała terapia, albo ludzie będą musieli się rozstać. Czasami kobiety wybierają pokorę, ale znowu nie trwają one długo. Kobieta powinna zdać sobie sprawę, że jeśli tak się stało, że jej wybranka cierpi na tę patologię i jest tyranem, to nie jest to jego wina. To już się stało. Ale to absolutnie nie jest powód, aby tolerować i pozwalać na wyśmiewanie się pod każdym względem.

W rzadkich przypadkach korekta zachowania przy pomocy specjalisty przynosi owoce, ale tylko wtedy, gdy interesuje się tym sam narcystyczny zboczeniec, a nie jego ofiara. Warto też zrozumieć, że osoby narcystyczne bardzo często cierpią z powodu uczuć, które niszczą ich od środka. Niektórzy z nich cierpią nawet na samotność, ponieważ nie radzą sobie z samym sobą.

Zobacz poniższy film o cechach i oznakach perwersyjnego narcyzmu.