Co to jest gin - magazyn i ile stopni, jak to zrobić w domu
Spis treści
Domowe duchy amatorów wymyślają dziesiątki typów wódki, Niemcy faworyzują sznapsa, a Amerykanie argumentują: co jest lepsze - whisky jednoskładnikową lub pełno serwatkową. Gin to napój od Brytyjczyków, który jest często używany w Rosji do koktajli. W Anglii jest pijany w czystej postaci, a odmiany są tak samo jak rodzaje nalewek alkoholowych na rosyjskich obrzeżach.
napój alkoholowy gin
Karta koktajli IBA (International Barman Organisation) zawiera kilkanaście koktajli przy użyciu tego napoju (jest to bardzo wysoka lista). Siła ginu (czasami nazywana "wódką jałowcową") zaczyna się od 37 stopni. Przeprowadza się ją przez podwójną destylację podstawy ziarna z dodatkiem jagód jałowca, przypraw i innych dodatków, z których większość pozostaje tajemnicą handlową producenta.
Napój jakościowo różni się od whisky ze względu na metodę produkcji (jest również, ponieważ wódka jest destylowana z produktów fermentacji). Właściwości smakowe i aromatyczne osiąga się przez dodanie dodatkowych składników bezpośrednio do brzeczki, a nie przez kolejne mieszanie. Kompleks przypraw i jałowca tworzy specjalny suchy smak (napojepraktycznie bez cukru). Przybliżony skład ginu i dodatkowych składników:
- podstawa zboża (w Holandii - żyto i jęczmień, w Anglii - składnik pszenicy i jęczmienia);
- Woda zdemineralizowana;
- jagoda jałowca;
- korzeń fioletu;
- migdały;
- kolendra;
- brzoskwinia;
- anioł;
- Muscat;
- lukrecja;
- cynamon;
- kardamon;
- korzeń tęczówki, dudnik;
- chipsy pomarańczowe, cytrynowe lub pomarańczowe.
Historia
Chociaż szeroko rozpowszechniony w Anglii, historia dżinu rozpoczęła się w Holandii. Na Leiden University lekarz Francis de La Bois stworzył nalewkę alkoholu i jałowca do leczenia nerek (obie substancje są skutecznymi diuretykami). Genewa (wówczas nazwa ginu) szybko zyskała popularność jako zwykły napój alkoholowy, a nie lekarstwo ze względu na niską cenę. Na terytorium Anglii spotykał się z żołnierzami brytyjskimi, którzy byli uzależnieni od niego podczas wojny trzydziestoletniej.
W 1689 r. Król Wilhelm III zakazał importu zagranicznego trunku na terytorium Anglii, co spowodowało lokalną produkcję. Rezultat był żałosny - wódka jałowcowa była tańsza od piwa, a kraj popadł w alkoholową otchłań. Sytuacja ustabilizowała się po stu latach. Słynny koktajl gin-tonik przywieziono z Indii, gdzie pili go koloniści. I zmiękczyć smak nie wódki jałowca i chininy nalewki. Hinin w tonie przestraszyć komarów, ale pijąc to może być rozcieńczony tylko ginem.
Uważano, żewódka jałowiec pomaga od dżumy dymieniczej, szaleństwa, bezsenności i innych chorób. Ostatnie stwierdzenie jest prawdziwe, tak jak w przypadku każdego innego silnego alkoholu (alkohol, wódka, domowe). Napoje są nadal używane jako środek ludowy w niektórych krajach europejskich. Przepisy na pierniki są stosowane w leczeniu ostrych infekcji dróg oddechowych, zapalenia oskrzeli, zapalenia korzeni, podrażnienia krtani lub strun głosowych.
Produkcja napojów
Każde konkretne sformułowanie jest trzymane w najbardziej rygorystycznej tajemnicy przez producentów, ponieważ tylko w ten sposób można pozbyć się konkurentów i zdobyć ich zwolenników. Na poziomie podstawowym postanowiono podzielić Genevera na brytyjskie i inne. Różnią się one nie tylko składem, ale także sekwencją procesu fermentacji i dodatkiem naturalnych aromatów. Najważniejsze różnice w technologii produkcji:
- Odmiana londyńska. Wykorzystuje alkohol pszeniczny, który dodaje inne składniki. Po przeprowadzeniu destylacji wtórnej. Otrzymany ekstrakt rozcieńczono do 45-50 stopni i oczyszczono.
- Genewa. Dzięki tej technologii wszystkie składniki miesza się w robaku jęczmiennym, a następnie destyluje. Następnie dodaje się składniki w zależności od preparatu, proces powtarza się. Na ostatnim etapie holenderski dżin przechowywany jest w dębowych beczkach, co nadaje mu kolor whisky. Termin ekspozycji określa kolor i cenę produktu.
- Odmiana Plymouth. Dla przeciętnego konsumenta ten drink nie różni się niczym od Londynu, ale koneserzy znajdują między nimi różnicę. Wersja Plymouth jest bezpiecznaPrawa autorskie, ale produkowane są tylko w jednym miejscu na świecie: w małym miasteczku w hrabstwie Devonshire. Osobno musimy wspomnieć o charakterystycznej kombinacji: imbir ma siłę 57 stopni, ale z łagodnym kwiatowym smakiem i aromatem.
Popularne marki ginu
Biorąc pod uwagę, że kluczowe odmiany napoju w klasie 5 (Londyn, żółty, Plymouth, Genever i aromatyzowane chemicznie), to marki napojów są liczne. W ostatnich latach rozpoczęto postępowania na Białorusi i Ukrainie, ale na rynku istnieją marki, które od dawna uznawane są za przykłady standardowej jakości.
Gordons
Masowy wywóz pod koniec XVII wieku, holenderskiego dżinu, doprowadził do tego, że trudno było znaleźć w Anglii napój o akceptowalnej jakości. Przywieźli resztki z produkcji, gdzie dodano cukier. Założyciel marki, Alexander Gordon, zdecydował, że normalizacja sytuacji musi być opatentowana dla marki gordon London Dry Gin. Suchy London Gin jest uważany za przepis na ostatnie 250 lat, a od 1925 roku firma stała się oficjalnym dostawcą królewskiego dworu Anglii.
- nazwa marki: gordon's London Dry Gin;
- cechy: całkowicie przezroczysty napój, aromat z nutami jagód, owoców, kolendry, lukrecji;
- plusy: doskonale łączone z innymi napojami lub stosowane niezależnie;
- minusy: duża liczba fałszerstw.
Bifiter
Kolejny wyjątkowo suchy gin Londyn, popularny na terenie Rosji (nawet nie-śmiertelni konsumenci poznają czerwonego strażnika z wytwórni).Założyciele posiadali znak towarowy od 1862 do 1994 roku. Charakterystyczną cechą była strukturze umieszczonej na etykiecie (co nie oznacza, że brak tajnych składników). Trawy moczone są przed destylacją. Na bazie alkoholu przeprowadza się w kilku fabrykach, ale rozcieńczanie i butelkowanie odbywa się wyłącznie w Szkocji.
- nazwa marki: Beefeater London Dry Gin;
- Dane techniczne: najbardziej bogaty skład (lukrecja, Angelica, kolendra, migdałowy, fioletowy korzeń, wióry z cytryny, pomarańczowy) kolor - biały przezroczysty;
- Plusy: Wysoki stopień ochrony opakowania, jedyna produkcja na świecie;
- minusy: nie wszystkie firmy są eksportowane do Europy (tylko dla amerykańskich towarów dostarczane twierdzy 47 stopni).
Bombay Sapphire
Produkcja marki Bacardi gin firmy rozpoczęła się w 1987 roku, mimo że receptura nie zmieniła się od 1761 roku. Bombaj szafirowe destylowanej w kostkach Katerhedskyh (4 części na świecie) zamiast tradycyjnego miedzi. Ziół i inne składniki (na 10: Angelica kolendry, olejek kasjowy, kubeba, melehetskyy pieprz, korzeń fioletowy, lukrecja, migdały, skórkę z cytryny, jagód jałowca) zawiesza się w specjalnych koszy alkoholu w ten sposób napełniono smaki:
- nazwa handlowa: Bombay Sapphire;
- : Dane charakterystyczne niebieska barwa, zapach i smak ze względu na połączenie nietypowych składników;
- plusy: wyjątkowość produktu;
- Wady: wysokie koszty, małe partie objętość zapach, który przypomina niektóre leki kupujących.
Cysterna
Kolejna londyńska marka sucha, która zachowuje swoją recepturę w tajemnicy przez 200 lat. Jednym z odcinków tej marki jest nagroda najlepszego ginu angielskiego w 1996 roku. Obecne są zioła indyjskie i południowoamerykańskie, ale nie można ich dokładnie zidentyfikować, nawet przy analizie chemicznej. Popularność napoju nie była w ojczyźnie w Anglii, ale w Stanach Zjednoczonych. Twierdza, podobnie jak Gordon, różni się w zależności od kraju zaopatrzenia.
- nazwa marki: Tanqueray;
- cechy charakterystyczne: rozpoznawalna zielona butelka, ale kolor napoju jest białym przezroczystym, nieznanym preparatem, który oddziela jedynie jałowiec, lukrecję, anielską i kolendrę;
- Plusy: zachowanie klasycznej receptury bez użycia chemii;
- minusy: możliwe uczulenie
Łódki
Pierwsza żółta linia dżinsów przedstawiona w linii. Osiąga się to dzięki wytrzymałości gotowego napoju w dębowych beczkach pod sherry. Łodzie należą do najstarszych marek (założonych przez Philipa Bootha w 1740 r.). Koszt butelki o jednej objętości zależy bezpośrednio od daty wycieku. Najstarszym, który przybył do kraju jest mieszanka z 1930 roku. Ostatnim terminem rozlewniczym jest rok 1980.
- nazwa marki: Booth's 60;
- cechy: żółty kolor, bogaty kwiatowy aromat, smak sherry;
- plusy: doskonały bukiet, który wyróżnia tę odmianę wśród swoich konkurentów;
- minusy: małe partie, wysokie koszty, smak to nie przyjemność dla wszystkich.
Plymouth
Pierwotnie tak zwany gin, który został wyprodukowany w mieście Plymouth w Anglii. Dziś pod marką Plymouth maprawo do wylania wyłącznie produkcji Blackfriars. Ponownie, kompozycja pozostaje tajemnicą, ale eksperci twierdzą, że ten rodzaj nieco słodsze niż klasyczne London suchej ze względu na szeroką gamę ziół i korzeni:
- nazwa marki: Plymouth;
- cechy charakterystyczne: wyraźny ziemisty smak przez zioła, połączenie słodzenia i suchości bez obróbki chemicznej produktu;
- plusy: uniwersalny smak, który lubi tych, którzy nie lubią klasycznego suchego ginu;
- minusy: możliwe reakcje alergiczne na komponenty, wysokie koszty.
Grinolls
Firma pojawiła się w 1870 r. Nie został założony przez Thomasa Grinola (jak twierdzą niektórzy historycy), a Thomas Dakini jest jego rywalem. Kilka lat później musieli się zjednoczyć, co doprowadziło do stworzenia jednego z najbardziej popularnych i dostępnych dżinów na świecie. Przepis jest tradycyjnie utrzymywany w tajemnicy. Mamy tylko stosuje się alkohol zbożowy tak dokładnie i gładko przenosić zapach i smak napoju:
- nazwa marki: Greenall's;
- cechy: uważa się, że smak tego rodzaju jest zbliżona do klasycznej London suchą niektórych ziołowych nut;
- plusy: dostępność, neutralne ryzyko alergiczne (nie należy stosować w przypadku nietolerancji jałowca lub przyprawy);
- minusy: częste fałszerstwa ze względu na słabą ochronę butelek.
Jak wypić dżin
Jest to rzadka okazja, gdy napój jest piękny sam w sobie i w koktajlach. W czystej postaci najlepiej jest schłodzić wódkę galaretowatą do 4-7stopnie Celsjusza. Holenderska wódka jest świetna jako aperitif przed gęstym lunchem lub kolacją. Uczucie chłodu, które tworzy jałowiec, pozostanie w ustach. Dino dozwolone z cytryną, limonką, oliwkami, nawet marynowaną cebulą (nie zepsują smaku napoju i nie usują posmaku). Czysty gin jest pijany z klasycznych kieliszków (efektowne).
Rozcieńczony aperitif bez obowiązkowej proporcji. Najczęściej stosowanym bilansem jest 1: 1, a alkohol jest dodawany do napoju alkoholowego. Uważa się, że łączenie z innym alkoholem jest już związane z koktajlami. Do hodowli użyć szklanki do 350 ml, dodać wodę mineralną, napoje gazowane, colę, soki owocowe.
Holenderskie koktajle z wódką stały się popularne po Kompanii Wschodnioindyjskiej, kiedy arystokraci wracający z Indii sprowadzili Jin i Tonic do picia. W nowoczesnych barach i klubach istnieje szereg kombinacji z Genevverem, wariacje ograniczają jedynie wyobraźnia barmana. Niektóre koktajle są skomponowane w taki sposób, że zawartość alkoholu ma tendencję do zera, przy zachowaniu smaku i zapachu jałowca.
Jak zrobić gin w domu
Każdy, kto był zaangażowany w bimber, będzie mógł wydalić klasyczną wódkę jałowcową (nie Bombay Sapphire). Konieczne jest oczyszczenie bimberu zbożowego, jagód jałowca i zestawu obowiązkowych przypraw (cytryny, pomarańczy, anyżu, kopru włoskiego, hyzopu, słodkich, nasion kolendry). Proporcje są wybierane niezależnie, a z owoców jałowca potrzeba co najmniej 30-40 gramów na 2 litry wapna (na przykład). Wszystko jest połączone w jeden szklany pojemnik iumieścić w ciemnym miejscu na tydzień. Następnie rozpoczyna się zwykły proces destylacji.
Przepisy na koktajl z żeń-szenia
Wariacje połączonych napojów z wódką jałowcową jest wiele: od Shotów w 30 gramach do Longdrink w półlitrowej szklance. Wszystkie mają charakterystyczny smak i zapach galaretki. Należy pamiętać, że mieszanie różnych rodzajów alkoholu może prowadzić do nieprzewidzianych skutków ze względu na różne szybkości zasysania lub nietolerancję osobniczą.
Pozamilitarne
- Czas: 3 minuty.
- Liczba porcji: 1 osoba.
- Zawartość kalorii: 160 cal.
- Trudność: łatwa.
We Florencji pojawił się koktajl, dzięki liczeniu Camilio Negroniego. Poprosił o zastąpienie sody amerykańskiej piernikiem, a cytryna, jako ozdoba, została zastąpiona pomarańczą. Nowe stworzenie wywołało furorę, a Hrabia zorganizował pierwszą przemysłową produkcję koktajlu. Nie jest już nalewany do butelek, ale jako aperitify używa się wszędzie.
Składniki:
- imbir - 30 ml;
- Campari - 30 ml;
- czerwony wermut - 30 ml;
- lód - pół szklanki;
- kieliszek "staroświecki".
Metoda przygotowania:
- Wlej wszystkie składniki do szklanki na lód.
- Delikatnie wymieszać łyżeczką.
- Udekoruj wiśnią lub plasterkiem pomarańczy.
Jin Jin-tonic
- Czas: 5 minut.
- Liczba porcji: 1 osoba.
- Zawartość kalorii: 150 cal.
- Trudność: średnia.
Zwykły jabłkowo-jin-tonik to prosta mieszanka imbiru zsok Takie mieszaniny chemiczne są sprzedawane w sklepach o niskiej zawartości alkoholu. Jeśli spędzasz trochę czasu w domu, możesz gotować gin-fiz jabłkowy, który doskonale odświeża ciepło, ale praktycznie nie przeskakuje, co jest ważne w czasie upałów.
Składniki:
- imbir - 60 ml;
- syrop cukrowy - pół godziny;
- Sok z cytryny - 15 ml;
- białko jaja - 1 szt .;
- soda - 120 ml;
- małe jabłko - 1 szt.;
- lód;
- szklanka "kuśtyka".
Metoda przygotowania:
- Wytnij jabłko, zmiażdż trzepacz do koktajli za pomocą Muldera (to mikser, który wsuwa się w wąską szybę).
- Dodać imbir, syrop, białko, sok z cytryny.
- Dodaj lód, dobrze wstrząśnij.
- Mieszaninę przez odstojnik (specjalny sitko) wlać do miski lub kuśtyki (szeroki niski kieliszek) z posiekanym lodem.
- Udekoruj cienki płatek jabłka.
Bronx
- Czas: 3 minuty.
- Liczba porcji: 1 osoba.
- Zawartość kalorii: 300 cal.
- Trudność: łatwa.
W męskim barze na początku XX wieku pojawił się koktajl. Johnny Solon, który był uważany za jednego z najlepszych barmanów swoich czasów, wpadł na niego, gdy jeden z klientów poprosił go o zaskoczenie (wątpiąc w umiejętności mistrza). Właśnie uderzył w imbir i sok pomarańczowy w już ukończonym Dupleksie. Jak to często bywa, spontaniczna decyzja dała początek kolejnym arcydziełom. Na liście IBA "Bronks" to przede wszystkim koktajle z sokiem.
Składniki:
- Genever - 25 ml;
- suchy wermut - 20 ml;
- czerwony wermut - 20 ml;
- sok pomarańczowy - 35 ml;
- lód;
- szkło koktajlowe.
Metoda przygotowania:
- W wytrząsarce wylać wszystkie składniki i dodać lód.
- Dokładnie wymieszaj.
- Zamień w szklance.
Plucie grejpfrutowe
- Czas: 3 minuty.
- Liczba porcji: 1 osoba.
- Zawartość kalorii: 120 cal.
- Trudność: łatwa.
Na amerykańskich plażach ten koktajl uważany jest za idealny na dziewicze wieczory. Lekki orzeźwiający napój o delikatnym różowym kolorze z niewielką ilością alkoholu nie może być wypijany z jednej lub dwóch porcji i doskonale uzupełnia wakacyjną plażę.
Składniki:
- imbir - 20 ml;
- sok grejpfrutowy - 30 ml;
- pokruszony lód - 200 g;
- "szkło staroświeckie".
Metoda przygotowania:
- Napełnij szklankę pokrojonym lodem.
- Wlać imbir, a następnie - sok.
- Delikatnie wymieszaj z łyżeczką.
Alexander
- Czas: 10 minut.
- Liczba porcji: 1 osoba.
- Zawartość kalorii: 400 cal.
- Złożoność: średnia.
Koktajl jest dość skomplikowany w gotowaniu, ponieważ musisz nauczyć się równomiernie mieszać składniki bezpośrednio w wytrząsarce. Muszkat i imbir wyróżniają się na tle tradycyjnych mieszanek owocowych. Uważa się, że ten napój jest przeznaczony dla kobiet, ale prawdziwi kochankowie nie różnicują płci w sztuce barowej.
Składniki:
- imbir - 30 ml;
- likier kawowy - 30 ml;
- krem o niskiej zawartości tłuszczu - 30 m;
- mielona gałka muszkatołowa - 1 g;
- pokruszony lód - 200 ml;
- szkło do martini.
Metoda przygotowania:
- Wszystkie składniki, z wyjątkiem gałki muszkatołowej, umieszcza się w wytrząsarce i dokładnie wstrząsa.
- Mieszanina powinna mieć jednorodną konsystencję.
- Wlać napój do kieliszka do martini.
- Napełnij gałkę muszkatołową, aby przelać ją do środka szklanki.
John Collins
- Czas: 10 minut.
- Liczba porcji: 1 osoba.
- Kalorie: 150 kal.
- Złożoność: średnia.
Wygląd napoju - więcej niż tuzin, ale dokładny czas jest znany: koniec XIX wieku. Często koktajl jest pomieszany z Tomem Collinsem (w oparciu o tę samą nazwę whisky). Podczas mieszania na bazie wódki jałowcowej dozwolone są różne odmiany (nawet niebieski gin bromu). W wersji amerykańskiej przyjmuje się zastąpienie sprite'a sodowego. Napój podawany jest w wysokiej szklance ze słomką do picia.
Składniki:
- Genever - 45 ml;
- Sok z cytryny - 30 ml;
- syrop cukrowy - 15 ml;
- soda - 60 ml
Metoda przygotowania:
- Szklankę z napojem kulkowym napełnij kostkami lodu i zalej wszystkie składniki z wyjątkiem napoju gazowanego.
- Delikatnie wymieszać łyżeczką.
- Z góry dodaj soda lub duszek.
- Ozdoba - plasterek cytrynowej lub czerwonej czereśni koktajlowych.
Granit wodny
- Czas: 160 minut.
- Liczba porcji: 5 osób.
- Zawartość kalorii: 240 kal.
- Trudność: łatwa.
Deser z lekkimi nutami nie będzieprzeważamy w upale. Granit można składać natychmiast po przygotowaniu. Recepta tego dziecka wygląda zupełnie identycznie, tylko dżin musi zostać zastąpiony sokiem jabłkowym lub cytrynowym. Jedyny znaczący minus to potrzeba pustej zamrażarki.
Składniki:
- imbir - 100 ml;
- pulpa arbuzowa - 1 kg;
- woda - 100 ml;
- cukier - 50 g;
- wapno - 2 szt .;
Metoda przygotowania:
- W garnku wymieszaj wodę i cukier na małym ogniu.
- Syrop gotować, mieszać, dodawać sok z limonki i pozostawić do ostygnięcia.
- Miąższ arbuza (bez patyczków) rozdrabniany do stanu puree.
- Zalej połowę imbiru i ponownie wymieszaj.
- Dodaj syrop, wymieszaj i wyślij do zamrażarki.
- Po około 2 godzinach, aby uzyskać masę, wymieszaj widelcem, aby granit nie pozostał twardym kawałkiem lodu i ponownie prześlij go do pełnego zamrożenia.
- Przed podaniem wlej alkohol do resztek, brzoskwini lub ciasteczek.
Arno
- Czas: 5 minut.
- Liczba porcji: 1 osoba.
- Zawartość kalorii: 250 cal.
- Trudność: łatwa.
Rzadki incydent, gdy koktajl został wymyślony specjalnie dla firmy reklamowej. W latach dwudziestych producent Bols zaprosił na promocję Germaina Iven Arno, popularnej francuskiej aktorki w tym czasie. Koktajl poszedł na cały świat i pozostał praktycznie niezmieniony. Barmani próbują używać oryginalnych składników, chociaż alkohol musi być wymieniony.
Składniki:
- imbir - 30 ml;
- suchy wermut - 30 ml;
- Likier "Cream de Cassis" - 30 ml;
- lód.
Metoda przygotowania:
- Napełnij szklankę kostkami lodu i pozostaw do ostygnięcia.
- W szklance do mieszania z kolei wlać holenderską wódkę, wermut, likier, dodać lód.
- Przetasuj zawartość.
- Wypuść główną szklankę lodu.
- Napełnij koktajl.
- Rozłóż na krawędzi szklanki skórki z cytryny i wrzuć do napoju.
