Zazdrość starszego dziecka o młodsze: powody jego pojawienia się - co powinni zrobić rodzice? Jak radzić sobie z zazdrością dziecięcą wobec drugiego dziecka w rodzinie, wobec noworodka: porady eksperta

W tym artykule porozmawiamy o przyczynowo-skutkowych aspektach zazdrości dziecięcej w rodzinie, które często występuje u pierworodnego wraz z pojawieniem się nowego członka rodziny

Bez przesady można powiedzieć, że wszyscy rodzice w takim czy innym stopniu spotykają się z zazdrością o najstarsze dziecko w rodzinie! I to całkiem normalne, kiedy zaczyna się dzielić uwagę, troskę i, co najważniejsze, miłość rodziców. Inną kwestią jest to, że u wszystkich dzieci wyraża się to inaczej i nawet rodzice mogą na czas zatrzymać dzwonki alarmowe.

A w niektórych sytuacjach występuje wyraźna agresja w stosunku do nowonarodzonego mężczyzny. Dlatego w tym materiale rozważymy powody, które rodzice mogli przeoczyć, oraz działania dorosłych, aby zminimalizować zazdrość starszego dziecka.

Dlaczego u starszego dziecka pojawia się zazdrość?

Aby rozwiązać jakikolwiek konflikt lub sytuację, powinieneś najpierw zrozumieć, co jest przyczyną. A także śledzić i określać czynniki, które to powodują. I może Cię zawiedziemy, ale dziecinna zazdrość nie powstaje w pustym miejscu. To jest właśnie błąd rodziców. Tak, temperament i charakter dziecka również się przyczynią. Ale zazdrość starszego dziecka nigdy nie jest bezpodstawna!

Ważne: Naprawienie sytuacji podczas biegu jest znacznie trudniejsze niż odcięcie jej u nasady.

• Egocentryzm dziecięcy. Bardzo często starsze dzieci przyzwyczajają się do nieustannej uwagi rodziców, więc nie chcą się nią dzielić z nikim innym. Dla dziecka wygląda to na zdradę, a to rodzi negatywne nastawienie.
  • Ale nie powinieneś myśleć, że Twoje dziecko nie jest takie, jakie powinno być. Jak na jego wiek, całkiem normalne jest myślenie w oparciu o własne zainteresowania. Tutaj odpowiedzialność spoczywa na barkach rodziców za właściwe wyjaśnienie.
• Swoją drogą, o wieku - zbyt mała lub zbyt duża różnica często powoduje zazdrość między dziećmi. Dzieci lub rówieśnicy rzadko doświadczają tego uczucia, ponieważ są przyzwyczajeni do separacji od urodzenia!
  • Ale jeśli różnica między wami wynosi 2-3 lata, to naturalne, że dziecko stanie się zazdrosne. W końcu wciąż musi opiekować się dzieckiem. Ale dzieci w wieku powyżej 5-7 lat, wręcz przeciwnie, zaczynają zbyt jasno rozumieć cały problem. Dokładniej, w ich głowach pojawia się więcej strachu i niepewności, a rodzice mogą się rozwijać bez uwagi.
• Nagłe dojrzewanie. Zaraz po pojawieniu się drugiego dziecka rodzice nagle znajdują wiele nowych obowiązków dla starszego dziecka i zmuszają je do pomocy przy dziecku. Dziecko zaczyna cierpieć z tego powodu i wydaje mu się, że znacznie lepiej jest być małym. Dlatego zaczyna zachowywać się jak noworodek.

• Dziecko zaczęło otrzymywać mniej uwagi i pomocy. Dzieje się tak zwłaszcza po raz pierwszy po urodzeniu się dziecka, kiedy matka nie ma możliwości spędzenia dużej ilości czasu z pierworodnym, jak wcześniej. Dziecko zaczyna czuć się pozbawione i bezużyteczne.
• Zmiana reżimu ma również wpływ. ​​​​Tak, to okres, w którym dziecko nie śpi, ma kolkę lub ząbkowanie – dzieci też się martwią! Mama troszczy się o dziecko, wyczerpana i zmęczona, a dla pierworodnego nie ma wystarczająco dużo czasu. A teraz nikt nie czyta bajek ani nie rzeźbi zabawnych zwierząt, a po ogrodzie długo nie chodzi po placu zabaw.
• Rozłąka z matką. Dzieci mogą odczuwać lęk przed utratą miłości matki, zwłaszcza jeśli dziecko stale przebywało z matką, nie chodziło do przedszkola lub szkoły. Dzieje się tak głównie z dziećmi do 3 roku życia.
• Dzieci tej samej płci lub jeśli starszym dzieckiem jest chłopiec. Uważa się, że między dziećmi tej samej płci powstaje silna zazdrość: dziewczyna może być zazdrosna o wygląd swojej siostry, wierząc, że zajęła jej miejsce. Ale podobny stosunek do brata jest mniej powszechny.
  • Chłopcy z natury są bardziej przywiązani do matki, więc boleśnie znoszą podział jej miłości, czy to brata, czy siostry. Psychologowie twierdzą również, że dzięki wrodzonemu instynktowi macierzyńskiemu łatwiej jest zaangażować dziewczynkę pod opiekę noworodka niż chłopca.

Ważne: Ale to tylko wskaźnik statystyczny, podobnie jak urodzenie według płci. W końcu dziewczynki też czasem się odradzają, podobnie jak chłopcy – rodzą się wcześniej. Tak jest z zazdrością – wpływ indywidualnego charakteru czy specyficznej postawy rodziców może wywołać wielką zazdrość nawet u starszej dziewczynki. Lub wręcz przeciwnie, zmiękcz to u chłopca przy odpowiednim podejściu.

Rodzaje dziecięcej zazdrości

Nie zawsze rodzicom udaje się rozpoznać, czy pierworodny jest zazdrosny, czy nie. Dlatego ważne jest obserwowanie wszystkich zmian w zachowaniu pierwszego dziecka, aby nie przegapić rozwoju postawy zazdrości z jego strony. W tym celu warto przestudiować główne rodzaje zazdrości.

• Bierna zazdrość jest praktycznie niewidoczna dla rodziców. Bo dziecko niespecjalnie tego pokazuje i nawet w pewnym stopniu cieszy się z pojawienia się brata lub siostry. Z zainteresowaniem pomaga matce i często opowiada o noworodku przyjaciołom i bliskim. Ale jest też „pułapka” – dziecko może stać się spokojniejsze, bierne, a nawet zdenerwowane. To są sygnały, którymi należy się martwić.
  • Faktem jest, że ten rodzaj zazdrości nie jest tak niebezpieczny dla młodszego dziecka jak dla starszego dziecka. To właśnie ta tajemniczość problemu może wywołać depresję, która z czasem przerodzi się w psychologiczną traumę, a nawet ukrytą nienawiść do rodzimej połowy. Problemy żołądkowe z powodu słabego apetytu mogą być również skutkami ubocznymi. Ale ta zazdrość może rozwinąć się w inny rodzaj.
• Z jawną zazdrością dziecko zwraca na siebie uwagę w każdy możliwy sposób, a nawet może narzucić swoją pomoc matka w opiece nad dzieckiem Ale częściej takie dzieci są często drażliwe, nie są posłuszne i mogą zachowywać się jak dzieci. Oznacza to, że nie ma rozwoju, ale degradacja związana z wiekiem.
  • Nawet dorosłe dziecko często zaczyna sikać do majtek, ssać palec, aw niektórych przypadkach może poprosić o założenie pieluchy lub otulenie go. Wszystkie takie figle nie powinny być ignorowane! Ale ważne jest, aby dziecko zrozumiało, że jest już dorosły, podkreślając wszystkie zalety tej pozycji. To właśnie piernikami i rozmowami trzeba pokazać, jak dobrze jest być najstraszniejszym dzieckiem w rodzinie.

• Typ agresywny, prawdopodobnie najbardziej niebezpieczny. Starsze dziecko stara się wszelkimi sposobami zaszkodzić dziecku i sprawić mu ból. Potrafi wyrażać nienawiść nie tylko do młodszego dziecka, ale także do rodziców. Takie dzieci często są nieposłuszne, rozrzucają zabawki, wpadają w napady złości.
  • Takie zachowanie jest szczególnie niebezpieczne u dzieci poniżej 3 roku życia. Bo tak małemu dziecku trudno wytłumaczyć, dlaczego nie można gryźć, pchać, podnosić zabawek itp. Ale nawet starsze dzieci nie są odporne na ten podgatunek. Jednocześnie ich niebezpieczeństwo może mieć również podstępny charakter, gdy działania niosą ze sobą szkody na większą skalę. Co więcej, robi się je celowo i świadomie!

Bądź ostrożny! W końcu jeden rodzaj zazdrości może płynnie zamienić się w inny. Na przykład dziecko za pierwszym razem zachowywało się absolutnie normalnie, wykazując do tego stopnia bierną zazdrość, a po roku zaczął zachowywać się dość agresywnie w stosunku do młodszego dziecka.

Ważne: Również zazdrość u dzieci może nie pojawiać się od razu, ale w procesie wychowania i dorastania. Ale przy pierwszych przejawach jakiejkolwiek zazdrości należy ją przeciąć u nasady. Ponieważ może to prowadzić do poważnych konsekwencji i traumatyzować psychikę dziecka. I w surowej formie - uczynić wrogów dwóch tubylców, siejąc nienawiść w sercu.

Zapobieganie zazdrości dzieci: co powinni zrobić rodzice?

• Wychowywanie dwójki dzieci to dla rodziców ogromna praca, dlatego bardzo ważne jest stworzenie każdemu dziecku jak najbardziej komfortowych warunków. Już na etapie ciąży starsze dziecko powinno być przygotowane na pojawienie się drugiego dziecka w rodzinie. Trzeba dziecku wytłumaczyć, że niedługo na świecie pojawi się młodszy brat lub siostra, ale prawdziwy przyjaciel. Omów zalety, jakie mogą pojawić się po pojawieniu się dziecka.
  • Ale nie dawaj swojemu pierworodnemu młodszego dziecka jako zabawki. Ponieważ będą mogli grać razem przynajmniej za rok, a w interesie obu w 1,5-2. A starsze dziecko będzie zawiedzione, gdy zobaczy dziecko, które nie spełni obiecanych oczekiwań. A potem będziesz musiał poszukać odpowiedzi na pytanie, kiedy możesz grać bez obawy, że rzucisz głową.
• Dzieci w wieku przedszkolnym są najczęściej zazdrosne. Bo już dorosłe dzieci, które chodzą do szkoły, mają wielu przyjaciół i inne zainteresowania. Dlatego łatwiej znosić wygląd młodszego brata lub siostry.
  • Dlatego w miarę możliwości zapewnij dziecku możliwość pójścia do przedszkola lub oddziału, gdzie będzie mógł spędzić czas, poznać nowych przyjaciół i będzie miał mniej czasu na zazdrość. Trzeba to zrobić na kilka miesięcy przed pojawieniem się dziecka, aby dziecko nie myślało, że wszystkie zmiany są związane z narodzinami drugiego dziecka.
• Również odstawienie od piersi, smoczek lub spacerówka, a może przeprowadzka do innego pokoju lub łóżka, adaptacja w przedszkolu itp. zrobione wcześniej. Aby nie sprawić, by dziecko poczuło, że jest oddzielone od matki z powodu pojawienia się drugiego dziecka.
• Staraj się nie zmieniać życia pierworodnego tak bardzo, jak to możliwe po urodzeniu dziecka. Pomyśl z wyprzedzeniem o harmonogramie, który pozwoli ci zwrócić uwagę na dwoje dzieci w tym samym czasie i osobno. Pozyskaj wsparcie bliskich lub w razie potrzeby znajdź opiekunkę, abyś miał czas na samotne poświęcenie czasu pierworodnemu bez obecności drugiego dziecka.

Jak uniknąć zazdrości po pojawieniu się noworodka, młodsze dziecko w domu?

• Pierwszym aspektem, za którym często tęsknią matki, jest pierwszy uścisk. Po powrocie do domu pierwszą rzeczą, którą powinieneś zrobić, to przytulić dziecko i powiedzieć mu, jak bardzo za nim tęskniłeś. Poświęć te pierwsze minuty swojemu starszemu dziecku!
• Po powrocie w drugiej kolejności przedstawia dziecko nowemu członkowi rodziny. I mała wskazówka - goście powinni najpierw dać prezenty starszemu dziecku, aby nie stwarzać wrażenia, że ​​jest pozbawiony. Lub podaruj sobie jako prezent od noworodka.
  • W ten sposób zbliży dzieci do siebie, a starsze dziecko nie będzie postrzegać drugiego dziecka jako zagrożenia lub „zastąpienia” jego miejsca. W tym dniu postaraj się spędzić z nim jak najwięcej czasu. Bo za kilka dni dziecko się nudzi, więc może się obrazić, że mama nie zwraca na niego uwagi.
• Jeśli odwiedzili Cię krewni, w żadnym wypadku nie pozwól, aby cała uwaga była poświęcona tylko noworodkowi. Jest mało prawdopodobne, aby docenił uwagę nieznajomych, ale starszy może zareagować negatywnie na podobne zachowanie dziadków. Nie powinieneś też chwalić drugiego dziecka w obecności pierworodnego.
• Zaangażuj dziecko w opiekę nad noworodkiem. Na przykład może karmić pieluchy lub kołysać wózek, ale nie zmuszaj go do tego.
• A absolutnie nie warto zwracać uwagi na odpowiedzialność opieki nad noworodkiem! Pamiętaj - nie ma obowiązku pilnować i opiekować się dzieckiem. Rodzice rodzą dzieci dla siebie, a nie dla starszych dzieci.
• Pokaż zdjęcie dziecka w tym samym wieku. A podczas spacerów opowiadaj mu, jak dorastał, gdzie spędzałeś czas i różne zabawne historie.
• Jeśli dziecko okazuje zainteresowanie i chce je trzymać w ramionach, nie odmawiaj mu. Jeśli się boisz, możesz usiąść obok niego i go uspokoić. Dzięki temu dziecko będzie mogło zaspokoić swoje zainteresowanie, a zazdrość zmniejszy się.

Ważne: Nie odpychaj starszego dziecka od noworodka. To podkreśli jego znaczenie, a w przyszłości pierworodny stanie się dobrym asystentem.

Co robić w przypadku przejawów dziecięcej zazdrości: porady psychologów i specjalistów

W przypadku przejawów dziecięcej zazdrości, najważniejsze jest zachowanie spokoju i natychmiastowe wyeliminowanie nieporozumień, gdy tylko to zauważysz. Ale nawet jeśli nie zaobserwujesz żadnych przejawów zazdrości ze strony starszego dziecka, warto posłuchać rad czołowych psychologów, co pozwoli Ci nie tylko uniknąć rywalizacji między rodzeństwem, ale także zbliżyć je w przyszły.

• Pamiętaj, aby spędzać czas ze starszym dzieckiem, co najmniej 20 minut dziennie samotnie bez obecności drugiego dziecka. Na przykład, gdy śpi lub poproś krewnego o spędzenie czasu z noworodkiem.
• Pieść, całuj i mów więcej o tym, jak bardzo go kochasz. Nie zapomnij się bawić, angażuj się w rozwój dziecka. Najlepiej, jeśli możesz podzielić obowiązki między członków rodziny i poświęcić czas na zmianę starszemu i młodszemu dziecku.
• Jeśli dziecko chce rozmawiać, nie odmawiaj mu tego - słuchaj go uważnie. Nawet jeśli matka jest bardzo zmęczona, warto uzbroić się w cierpliwość, ponieważ każde odrzucenie przez rodziców może wywołać bardzo głęboką traumę psychiczną.
• Nie należy dawać zabawek starszemu dziecku bez jego zgody. Najlepiej, jeśli dziecko zacznie samo przejmować inicjatywę.
• Jeżeli dziecko ciągle obraża młodszą osobę, należy to natychmiast przerwać. Wyjaśnij, że wszyscy siedzieli w brzuszku mamy - dlatego wszyscy są równi, a rodzice kochają wszystkich jednakowo.
• Utrzymuj równowagę w relacjach między dziećmi. Pierwsza to czułość, a miłość musi być ściśle równa! Drugi to pochwała. Sami nie zauważamy, jak zaczynamy podziwiać jakieś banalne (zdaniem dziecka) osiągnięcia, zapominając o starszym dziecku.
  • Cieszcie się więc z sukcesu obu. Możesz podać przykład lub wymienić, alenie umieszczaj ich na skali porównawczej, aby dowiedzieć się, kto jest lepszy.W ogóle nie powinno się tego robić, nawet w ich obecności!

• Jeśli zabierzesz młodszą do łóżeczka, zadzwoń też do starszej! W żadnym wypadku nie powinien odczuwać żadnych ograniczeń w jego kierunku ze względu na młodszego brata lub siostrę.
• Podkreśl wszystkie zalety bycia najstarszym dzieckiem w rodzinie. Nie mów, że ma teraz wiele obowiązków, ale wskaż przywilej bycia pierwszym. Wskaż, jak bardzo kocha go młodszy członek rodziny i jak są sobie bliscy. W ten sposób unikniesz rywalizacji w rodzinie.
  • I jako podpowiedź - starsze dziecko, które znasz i kochasz, jest na przykład o 5 lat starsze!
• Kiedy pojawia się jakikolwiek konflikt, nie jest konieczne natychmiastowe chronienie młodszego, tylko dlatego, że jeszcze nie rozumie. Powinieneś najpierw dowiedzieć się o przyczynie kłótni. Następnie, jeśli i ukarzą - to dwa równo.
• Również mała rekomendacja - chroń swoje starsze dziecko przed sobą i młodszym członkiem rodziny. Faktem jest, że dziecko może nieumyślnie uderzyć lub popchnąć pierworodnego, powodując mu ból. A dorośli bardzo często stają po stronie dziecka. A atakując w takiej sytuacji, podkreślasz swoją nieufność do swojego starszego dziecka, tym bardziej go ranisz.
  • A tak na marginesie - gdy dziecko dojrzeje, będzie mogło to wykorzystać na swoją korzyść, otrzymując to, czego chce, poprzez krzyki i płacz. W końcu zawsze go chroń.
• Nie krzycz na starsze dziecko, jeśli nie chce Ci pomóc przy maluchu, spędzać z nim czasu lub dzielić się zabawkami. Jakakolwiek agresja wobec dziecka może wywołać wrogość wobec młodszego.

Bardzo ważne jest prawidłowe reagowanie na przejawy dziecięcej zazdrości, niedopuszczalne jest jej ignorowanie i zakazywanie. Pojawienie się drugiego dziecka w rodzinie jest już stresujące dla Twojego pierworodnego. I musi się do tego przyzwyczaić i dostosować. W tym momencie ważne jest, aby go wspierać, a nie odpychać. Jeśli zazdrość przejawia się w dość agresywnej formie i nie ustaje przez długi czas, warto skontaktować się ze specjalistą i rozwiązać ten problem. Nieadekwatne zachowanie pierwszego dziecka może być spowodowane zupełnie innymi czynnikami.

Bardzo ważne jest również wspólne spędzanie czasu z całą rodziną. Wspólne spędzanie czasu i zainteresowań pomoże zbliżyć i wzmocnić relacje między dziećmi.

Wideo: Błędy rodziców, które powodują zazdrość dzieci?