Staw skroniowo-żuchwowy: budowa, anatomia, ukrwienie, unerwienie, ruchy, mięśnie, kości, powierzchnie stawowe, dysk, torebka, klasyfikacja, cechy funkcjonalne, charakterystyka. Choroba stawu skroniowo-żuchwowego, rodzaje diagnozy: zespół bólowy dis
W tym artykule znajdziesz informacje o stawie skroniowo-żuchwowym. Dowiesz się, jakie choroby występują w tej dziedzinie i jak je leczyć.
- Staw skroniowo-żuchwowy: budowa, anatomia, klasyfikacja
- Staw skroniowo-żuchwowy: cechy funkcjonalne, cechy
- Staw skroniowo-żuchwowy: ukrwienie, unerwienie
- Staw skroniowo-żuchwowy: ruchy, dysk, powierzchnie stawowe, kości, torebka
- Staw skroniowo-żuchwowy: mięśnie
- Choroby stawu skroniowo-żuchwowego: dysfunkcja zespół bólowy, objawy, równoważenie
- Choroby zapalne stawu skroniowo-żuchwowego i ich leczenie: artroza, zapalenie stawów i inne stany zapalne
- Choroby czynnościowe stawu skroniowo-żuchwowego: zwichnięcie, podwichnięcie, zesztywnienie
- Rodzaje diagnozy w chorobach stawu skroniowo-żuchwowego: MRI, RTG, lekarz prowadzący
- Wideo: Temporomandibular staw: budowa, funkcja, ukrwienie, unerwienie
Staw skroniowo-żuchwowy (TMJ) to kość łącząca z chrząstką, która spina podstawę czaszki i żuchwę.
- Jest to miejsce sparowane, ponieważ prawostronny ruch głowy nie jest możliwy bez lewostronnego ruchu głowy i odwrotnie.
- Taka budowa kości, jak każdy inny układ w naszym ciele, może ulegać dysfunkcjom i różnym chorobom.
- Przeczytaj więcej o strukturze i funkcjonalności tej strony, a także o jej chorobach i patologiach.
Staw skroniowo-żuchwowy: budowa, anatomia, klasyfikacja
Zanim zaczniesz rozumieć choroby tego czy innego układu ciała, musisz poznać jego budowę, zwłaszcza jeśli dolegliwość dotyczy kości lub chrząstek, ponieważ jest to złożona struktura, która jest narażona na różne wpływy zewnętrzne.
Struktura
Oto schemat struktury TMJ:
Ten „mięśniowy” staw jest sparowany z innym podobnym węzłem po przeciwnej stronie czaszki. Jest klasyfikowany jako węzeł połączony i niespójny. Z góry węzeł ten powstaje za pomocą głów kostnych żuchwy i kości skroniowych. Dół w tym węźle jest wklęsły do wewnątrz, jest też specjalny guzek, który lekko wystaje i jest chroniony przez ściankę mezjalną — wszystko to są powierzchnie węzła UKF. Mają specjalny kształt zapewniający dobrą funkcjonalność i są lekko wysunięte do przodu w porównaniu z szyjami.
Klasyfikacja
TMJ jest jedyną chorobą zwyrodnieniową czaszki. Funkcjonowanie dwóch węzłów odbywa się jednocześnie. Według klasyfikacji należy do stawu kłykciowego, ale dzięki chrząstce dyskowej może obracać się w trzech płaszczyznach.
Staw skroniowo-żuchwowy: cechy funkcjonalne, cechy
Węzeł ten jest zaangażowany w wiele różnych funkcji: żucie, rozwój, wytwarzanie mowy i zdolność do odbiera dźwięki w celu ich dalszego wejścia do małżowiny usznej, a także może wykonywać ruchy do przodu, do tyłu i na boki. Posiada następujące cechy funkcjonalne:
- Dwa elementy łączące o tej samej konstrukcji tworzą złącze. Wszystkie ich działania są wykonywane w kolejności synchronicznej, a jeśli taka jednoczesna sekwencja zostanie zerwana, pojawia się patologia witryny.
- Ma złożony mechanizm funkcjonalny, który opiera się na ruchu szczęk i przekazywaniu neuroimpulsów w ośrodkowym układzie nerwowym.
- Dzięki wykonywaniu ruchów równoległych i synchronicznych realizowane są złożone i niepowtarzalne reflektory oraz ich działania. Pomaga zamykać zęby, żuć i wykonywać inne funkcje.
Główną cechą wyróżniającą strukturę tego TMJ jest parzystość i synchroniczność ruchów. Funkcje silnika po jednej i po drugiej stronie są identyczne.
TMJ: ukrwienie, unerwienie
Włókna nerwowe i korzenie pokrywają całą powierzchnię stawu.
Unerwienie
Rozpoczynając ruch od podstawy czaszki, nerwy pomagają mięsień i inne tkanki miękkie, aby były wrażliwe. Korzeń nerwowy żuchwy wywodzi się z czaszki i przechodzi przez dno, bezpośrednio na powierzchni skroni. Nerwy żucia i uszu pomagają być wrażliwym na błony miejsca.
Ukrwienie
Występuje z powodu obecności dużej sieci naczyniowej i jej sploty. Tętnica szyjna jest główną żyłą, przez którą dostarczany jest TMJ. Błony stawu zasilane są przez tętnicę skroniową i znajdującą się obok niej sieć naczyniową. Odpływ odbywa się przez sieć naczyniową z małymi żyłami, które przeplatają się w dużą sieć, a inna żyła zwana żyłą żuchwową już z niej wychodzi.
Staw skroniowo-żuchwowy: ruchy, dysk, powierzchnie stawowe, kości, torebka
Miejsce VHF ustala położenie żuchwy w stosunku do szczęki górnej. Dzięki temu jest głównym aparatem do tworzenia kierunku w płaszczyznach przesuwania żuchwy do przodu, na boki, w dół oraz w granicach jej funkcji motorycznej.
Ruch stawu
Występuje w 3 kierunkach. Receptory tego narządu są ściśle związane z elementami układu przyzębia, żując tkankę mięśniową. Węzeł UKF przekazuje do ośrodkowego układu nerwowego sygnały o położeniu żuchwy, dzięki czemu wykonywane są skoordynowane ruchy i artykulacja.
Specjalny mechanizm miejsca HNV pomaga w prawidłowym ustawieniu szczęk podczas czynności motorycznych. Dolna szczęka zostanie unieruchomiona, gdy zęby są zamknięte lub cała szczęka jest w spoczynku. Obciążenie podczas żucia pokarmu w węźle LV uważa się za nieistotne, ponieważ takie obciążenie podczas swobodnego ruchu rozkłada się równomiernie zarówno na dolną, jak i górną LV.
D roszczenie TMDS]
Znajduje się pomiędzy dwie powierzchnie witryny. Jest włóknisty i składa się z tkanki chrzęstnej. Krążek stawowy nie jest wyposażony w korzenie nerwowe, ale odżywianie nadal odbywa się dzięki płynowi limfatycznemu i płynowi materiału okołostawowego. Jest mocno przymocowany do stawu za pomocą elastycznych nici między guzkiem a głową. Grubość i kształt takiego dysku jest indywidualna dla każdej osoby i zależy od kształtu dołu żuchwy.
Kapsułka
Jedna z najgęstszych, najgrubszych i najsilniejszych części stawu skroniowo-żuchwowego. Składa się ze zwłóknienia i śródbłonkowej tkanki łącznej. Więzadła, które wplatają się w torebkę, pomagają w wykonywaniu funkcji motorycznych dysku węzła i głowy. Jednocześnie ograniczają i pomagają wykonywać funkcje ruchowe w prawo, w lewo, do przodu, do tyłu, a także chronią przed skręceniami. Bez nich nie byłoby tak sztywnego mocowania połączenia HF.
Kość głowy znajduje się na samym końcu wyrostków kłykciowych. Dzięki tej strukturze kości dolna część stawu skroniowo-żuchwowego jest ruchoma. U niemowląt i dorosłych głowa ta ma inny rozmiar, kształt i budowę.
Powierzchnie stawowe i skład kości zmieniają się z każdym kolejnym miesiącem życia dziecka — podczas pojawienia się mleka zęby, pokrywają się chrząstką, a następnie nabywane są nowe funkcje, rozwijają się zdolności odruchu żucia, mowa i tak dalej. Głowa żuchwy u każdej osoby ma indywidualny rozmiar i kształt. Wszystko to zależy od cech organizmu, czynników rozwojowych, aktywności człowieka oraz zmian zachodzących w organizmie wraz z wiekiem.
Dół żuchwowy znajduje się pomiędzy skronią, guzkiem i wyrostkiem jarzmowym. Dół ten jest chroniony przed kanałem słuchowym cienką płytką kostną, a od błony bębenkowej oddziela go kostny łuk tylny. Dzięki takim płytkom separującym infekcje nie dostają się do TMJ i nie rozwijają się różne złożone procesy patologiczne.
U małych dzieci poniżej pierwszego roku życia guzek stawowy jest nieobecny i pojawia się tylko do 12 miesięcy W pełni ukształtuje się przez 6-8 lat życia. Natomiast u osób starszych ten guzek zmniejsza się z powodu utraty zębów i deformacji szczęki.
Staw skroniowo-żuchwowy: mięśnie
Pod działaniem mięśni znajduje się głowa żuchwy. Do tej pory między naukowcami toczą się spory o to, jaka powinna być prawidłowa pozycja głowy.
- Niektórzy eksperci twierdzą, że staw będzie prawidłowo ustawiony i osoba będzie czuła się komfortowo, jeśli jej głowa znajduje się blisko tylnego nachylenia guzka.
- Inni są przekonani, że głowa powinna znajdować się w najgłębszej części dołu węzłowego.
- Po przeprowadzeniu ostatnich badań stało się jasne, że nie ma prawidłowej pozycji głowy witryny. Do tego dochodzi zupełny brak jakiejkolwiek reguły, prawidłowości jej lokalizacji.
- W spoczynku jego stan będzie zależał od napięcia mięśni, a podczas ruchu od położenia szczęk.
TMJ jest otoczony przez następujące grupy mięśni:
Każdy mięsień przyczepiony do dolnej szczęki pomaga poruszać stawem. Zdolność ograniczania objętości ruchów w węźle determinują głównie mięśnie, a tylko część funkcji motorycznej jest determinowana kształtem powierzchni stawowych, a także tkanką łączną.
Praca mięśni żucia jest regulowana przez centralny układ nerwowy. Ta grupa mięśni ponosi główny ładunek podczas ruchu żuchwy. Praca wszystkich mięśni w TMJ jest regulowana przez receptory przyzębne. Dzięki temu po obu stronach wykonywane jest równomierne oporowe, ale nieznaczne obciążenie.
Choroba stawu skroniowo-żuchwowego: zespół bólowy dysfunkcji, objawy, balansowanie
Po raz pierwszy akademik Kostenko mówił o dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego. Był pierwszym naukowcem, który badał choroby funkcjonalne tego miejsca. Dysfunkcja Kostenko została nazwana jego imieniem. Występuje naruszenie zdolności motorycznych TMJ, które muszą poruszać się jednocześnie w prawo i w lewo w sposób synchroniczny. Kiedy pojawia się patologia, prawa i lewa strona zaczynają działać asymetrycznie. Aby uzyskać szczegółowe informacje na temat tej choroby i jej leczenia, przeczytaj artykuł na naszej stronie internetowej .
Przyczyny takiej patologii mogą być różne:
Na początku choroby objawy mogą być tak minimalne, że są prawie niezauważalne dla człowieka. Ale jeśli nie skonsultujesz się z lekarzem na czas, ból nasila się, a liczba nieprzyjemnych wrażeń wzrasta.
Objawy dysfunkcji obejmują następujące odczucia:
W trakcie leczenia dysfunkcji stawu skroniowo-żuchwowego pacjent musi zmniejszyć obciążenie węzła — jeść tylko miękkie i płynne pokarmy, ograniczać mowę. W celu wyeliminowania bólu przepisuje się blokadę, NLPZ, zastrzyki dostawowe, masaż, zabiegi fizjoterapeutyczne, a także różne leki, które pomogą zmniejszyć ból.
W celu uzyskania prawidłowego zgryzu ważne jest poddanie się leczeniu stomatologicznemu. Wielu pacjentom przepisuje się psychoterapię i terapię BOS, które uczą relaksacji, czyli mięśni żucia.
Przydatne jest również wykonanie równoważenia TMJ. Samo balansowanie często staje się metodą numer jeden w leczeniu różnych schorzeń tego miejsca. Jest to proces rozluźniania mięśni stawu, bez zewnętrznej interwencji, bolesnych zabiegów i narzędzi. Wykonywany jest przez specjalistę przy użyciu specjalnej techniki relaksacyjnej.
Choroby zapalne TMJ i ich leczenie: artroza, zapalenie stawów i inne stany zapalne
TMJ zapalenie stawów jest procesem zapalnym z bolesne odczucia promieniujące do ucha i skroniowej części głowy. Przy tej chorobie temperatura ciała może wzrosnąć, nie można całkowicie zamknąć zębów, a także utrudnione jest otwieranie jamy ustnej. W leczeniu tej choroby przepisywane są antybiotyki, zastrzyki dostawowe, zabiegi fizjoterapeutyczne i miogimnastyka.
Artroza jest bardziej złożoną chorobą, która prowadzi do zaburzenia mechanizmu odżywiania danego miejsca. Do pojawienia się tej choroby prowadzą różne zaburzenia endokrynologiczne, neurodystroficzne i metaboliczne. Może również rozwinąć się artroza, jeśli nie rozpocznie się terminowe leczenie procesu zapalnego. Oto stany, które mogą poprzedzać rozwój artrozy:
Częściej kilka z nich to połączone stany, które prowadzą do niepożądanego obciążenia węzła. W efekcie chrząstka ulega zużyciu i częściowemu zniszczeniu, co spowalnia syntezę struktury stawu. Węzeł nie może już absorbować obciążenia, tracąc swoje właściwości sprężyste. Kość rośnie w miejscach, gdzie występuje duży nacisk. W rezultacie dochodzi do naruszenia synchroniczności ruchu w obu węzłach, co z reguły prowadzi do dysfunkcji mięśni.
Leczenie artrozy prowadzi się kompleksowo. Jego celem jest normalizacja procesów biomechanicznych w zajętym węźle, a także zapobieganie procesowi zwyrodnieniowemu w tkankach. Całkowite wyleczenie tej choroby nie będzie możliwe, ale możliwe jest zatrzymanie progresji, aby można było przywrócić funkcjonalną zdolność węzła.
Leczenie będzie składać się z następujących procedur:
Tylko lekarz decyduje, którą z tych metod zastosować. Operacja jest stosowana w ostateczności, gdy wszystkie inne metody zawiodą. Korekcja stomatologiczna odgrywa ważną rolę, ponieważ bez prawidłowego zgryzu żadna z metod leczenia nie przyniesie pożądanego rezultatu.
Choroby funkcjonalne stawu skroniowo-żuchwowego: zwichnięcie, podwichnięcie, zesztywnienie
Zwichnięcie stawu skroniowo-żuchwowego występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn. Wyjaśnia to fakt, że powierzchnie stawowe są mniej wyraźne, a więzadła w pobliżu miejsca nie są zbyt silne. Podczas zwichnięcia głowa stawowa wychodzi poza dół miejsca. Ogólnie rzecz biorąc, ten węzeł jest chroniony przed takim problemem przez specjalny guzek, torebkę i tkankę łączną. Ale to może nie wystarczyć, a w wyniku wpływów zewnętrznych głowa zostaje przemieszczona, co prowadzi do rozciągnięcia i pęknięcia kapsułki.
Rodzaje zwichnięć stawu skroniowo-żuchwowego:
Jak widać, istnieje wiele rodzajów zwichnięć. Niezależnie od tego ważne jest, aby w porę zwrócić się o pomoc do lekarza, aby nie rozpoczynać procesu i mieć możliwość przywrócenia sprawności funkcjonalnej stawu.
Podwichnięcie jest oddzielną patologią. Jest to niepełne przemieszczenie, ponieważ głowa węzła styka się z dołem, ale nadal jest przemieszczona w jednym z kierunków. Rozpoznanie podwichnięcia stawia się, gdy krążek stawowy jest przemieszczony, gdy jest przesunięty w bok.
Ankyloza jest patologią, w której dochodzi do zespolenia kości, co powoduje zmniejszenie klirensu między chrząstkami. Są całkowicie zarośnięte tkanką łączną. Pociąga to za sobą unieruchomienie strony. Oczywiście ankyloza TMJ występuje rzadziej niż podobna choroba w stawach kolanowych, łokciowych czy kręgosłupa. Ale ważne jest, aby zapobiec procesowi kostnienia, jeśli już się rozpoczął, ponieważ tylko operacja pomaga w zaawansowanych przypadkach.
Rodzaje diagnostyki chorób TMJ: MRI, RTG, lekarz prowadzący
Ważna jest prawidłowa diagnoza problemów stawu skroniowo-żuchwowego. Dentysta przeprowadza badanie palpacyjne i dokładnie określa, gdzie pacjent odczuwa ból. Pacjent musi szczegółowo opisać swoje dolegliwości i objawy, aby lekarz mógł znaleźć pierwszą przyczynę tych zaburzeń. Następnie lekarz zleca następujące środki diagnostyczne:
- RTG — rozwinięta patologia będzie widoczna na zdjęciu. Na podstawie obrazu można już przepisać pacjentowi leczenie i przepisać zabiegi korekcji stawów.
- MRI pozwala na dokładniejszy opis problemu. Jest przepisywany, gdy w okolicy węzła pojawiają się nieprzyjemne odczucia: pojawienie się kliknięcia, drętwienie, dyskomfort podczas żucia, zmniejszona amplituda ruchu szczęki.
- Ortopantomografia.
- Dynamometria Gnatha.
- Doppler.
- Elektromiografia.
- Badania moczu i krwi — pozwalają zobaczyć ogólny obraz stanu zdrowia pacjenta i obecności procesów zapalnych w jego organizmie.
Może być kilku lekarzy, którzy pomagają radzić sobie z chorobami stawu skroniowo-żuchwowego:
- Dentysta
- Chirurg
- Ortopeda
- Terapeuta
- Reumatolog
- Specjalista chorób zakaźnych
- Traumatolog
- ENT
- Neurolog
- Fizjolog (w przypadku podejrzenia gruźlicy)
- Psychoterapeuta (jeśli wymagana jest korekta osobowości)
) Rada: Najpierw skonsultuj się z terapeutą, a następnie skieruje cię do wysokospecjalistycznego lekarza, który nie tylko pomoże rozwiązać problem, ale także zidentyfikuje „źródło” choroby. Na przykład dentysta w naturalny sposób skoryguje nieprawidłowy zgryz, a specjalista chorób zakaźnych wyeliminuje problem zakaźny.
Gdy pojawią się pierwsze objawy choroby, nie zwlekaj z wizytą u lekarza. Może to być obarczone strasznymi konsekwencjami. Lepiej rozwiązać problem na samym początku, zanim choroba zaczęła się rozwijać i nie przynosić jeszcze większych kłopotów. Na zdrowie!
