Staw barkowy: struktura, anatomia. Staw barkowy: mięśnie, więzadła, kości

W tym artykule dowiesz się, z jakich elementów składa się ludzki staw barkowy. Jaką rolę odgrywają te składniki, dzięki którym taka ruchliwość przejawia się w tej części ciała?

Staw barkowy uważany jest za jeden z największych w organizmie człowieka. Pełni ważną funkcję łączenia ręki z górną częścią ludzkiego szkieletu. Kolejny staw zapewnia ruchomość rąk. Dzięki stawom, mięśniom, ścięgnom ręka może wykonywać wszelkiego rodzaju ruchy.

Jeśli zagłębimy się w terminy medyczne, staw barkowy ma inną koncepcję niż bark. Strefa barkowa to nie tylko staw barkowy, ale także część ciała aż do stawu łokciowego. W dalszej części artykułu zostaną opisane informacje o budowie stawu barkowego.

Staw barkowy: budowa, anatomia

Staw barkowy - budowa

Wszystkie elementy ludzkiego ciała są stworzone przez naturę w rozsądny sposób, osądź sam, ruchy zawsze następują w miarę potrzeb - płynnie, z niezbędną amplitudą. Wszystkie elementy stawowe wykonują swoje funkcje idealnie precyzyjnie, bezbłędnie. Tylko choroba może zakłócać pracę stawów, tkanek mięśniowych, włókien łącznych.

W skład stawu barkowego wchodzą, jak już wspomniano, włókna mięśniowe, materiały kostne, tkanka łączna, elementy chrzęstne. Zawiera również tętnice żylne i zakończenia nerwowe.

Staw barkowy: mięśnie, więzadła, kości

Ruch jest niemożliwy bez tkanek mięśniowych, więzadeł i kości. Połączenie działa tylko dzięki kompleksowemu działaniu tych składników.

Praca mięśni w stawie barkowym

Ze względu na tkankę mięśniową, więzadła, impulsy nerwowe dochodzi do zginania i rozciągania na powierzchni stawu i innych działania. Za różne ruchy odpowiadają różne rodzaje mięśni. Naprawiają elementy kostne, a więzadła i zakończenia nerwowe ustawiają je w określonej pozycji.

Grupy mięśniowe odpowiedzialne za tę lub inną część stawu barkowego są wymienione poniżej na rysunku.

W stawie barkowym występują następujące typy mięśni :

• naramienny
• nadgrzebieniowy
• podgrzebieniowy
• kruczo-ramienny
• piersiowy
• podłopatkowy.

Mięśnie naramienne klatki piersiowej, tkanka mięśni dzioba-barku odpowiadają za zginanie ręki.

Za wyprost ramienia odpowiada również za mięsień naramienny, dużą okrągłą, podkręgosłupową tkankę mięśniową. Aby przesunąć rękę do pozycji poziomej, będziesz musiał użyć mięśnia nadgrzebieniowego, mięśnia naramiennego. A żeby podnieść rękę wyżej używają trapezowej, rombowej, dużej zaokrąglonej dłoni.

Zwoje wewnętrzne są wykonywane przez przednie pęczki mięśnia naramiennego, piersiowego większego, zaokrąglone, podłopatkową tkankę mięśniową. Zwroty zewnętrzne są wykonane z tylnych pęczków naramiennych, małych okrągłych, podkręgosłupowych włókien mięśniowych.

Krążenie krwi w tkance mięśniowej

W tej strefie znajduje się tętnica pachowa, która następnie uchodzi do tętnicy ramiennej. Dzięki temu naczyniu krwionośnemu do stawu dostarczany jest tlen, glukoza i inne substancje. Kiedy wszystkie składniki, począwszy od żył, a skończywszy na łączących się włóknach, będą działać harmonijnie, nie będzie problemów z funkcjonowaniem stawu.

Wszystkie tkanki mięśniowe mają dopływ krwi, który jest realizowany przez naczynia. Zatem tętnica piersiowo-barkowa, boczna, przednia międzyżebrowa i tylna tętnica międzyżebrowa zapewniają przepływ krwi do klatki piersiowej. Są one kontrolowane przez zakończenia nerwów piersiowych, nerwy boczne i przyśrodkowe.

Więzadła – ich rola

Więzadła powierzchni stawowej barku można rozważyć na poniższym obrazku, jak widać tam jest wiele takich włókien, a wszystkie odpowiadają za określony obszar barku. I to oni wprawiają stawy w ruch.

Istnieje również jama, która zmniejsza tarcie stawów dzięki płynowi maziowemu. Ten płyn znajduje się między chrząstką a kośćmi stawu. Dlatego ludzkie ruchy są płynne i nie ma tarcia ani bólu.

W skład stawu barkowego wchodzą więc takie więzadła jak:

1. Acromial -obojczykowy.
2. Więzadło kruczo-obojczykowo-obojczykowe łączy odpowiednie powierzchnie kostne (patrz rysunek poniżej).
3. Wyrostek kruczo-barkowy.
4. Więzadła stawowo-ramienne górnej i środkowej części barku.
5. Więzadło ramienne dolne.

Najtrudniejszy ruchowo jest staw barkowy. Ponieważ inne stawy nie mają tak dużo tkanki łącznej jak tutaj. Aby więzadła i sam staw działały dobrze, w każdym razie niezbędna jest również tkanka mięśniowa, która zapobiega zwichnięciu stawu barkowego, a więzadeł przed skręceniem. Ważne jest również, aby worek maziowy magazynował płyn. Kapsułka będzie w idealnym porządku, jeśli utrzymają ją silne więzadła. Należą do nich więzadło kruczo-ramienne, stawowo-ramienne.

Kości i chrząstki

Tkanka chrzęstna nie jest zasilana przez sieć naczyń włosowatych, w szczególności tkanka szklista nie zawiera naczyń włosowatych i dlatego nie zawiera otrzymywać tlen do dostarczania krwi i inne niezbędne składniki. Działanie to zapewnia płyn maziowy, który ma bezpośredni kontakt z tkanką chrzęstną metodą dyfuzyjną. Aby tkanka chrzęstna pozostała nienaruszona, konieczne jest, aby płyn nie zmieniał swojej jakości i aby był dostarczany w odpowiedniej ilości. W przeciwnym razie zaburzony zostanie stan powierzchni chrzęstnych, a następnie samego stawu.

Sama kość stawu barkowego wygląda jak staw kulisty. Na samej kości ramiennej znajduje się kulista głowa. W pobliżu widać łopatkę, która wchodzi do części lędźwiowej u góry. Ma takie samo kuliste wgłębienie jak głowa kości ramiennej. Łączy się z depresją, ale tylko częściowo. Jego rozmiar jest mniejszy, prawie czterokrotnie większy od tej głowy.

Te kości omówione powyżej i są częściami, które tworzą staw. Jego struktura jest taka, że ​​nawet gdy człowiek podnosi ręce do góry lub wykonuje z nimi inne ruchy dzięki mięśniom, impulsom nerwowym, więzadłom, głowa barku opiera się o zagłębienie łopatki.

Jak widać, mechanizm nie jest tak trudny do zrozumienia, najważniejsze jest zbadanie wszystkich składników — tkanki mięśniowej, powierzchni kości, więzadeł i innych elementów stawu barkowego. Wtedy będzie jasne, dlaczego dzięki temu mechanizmowi możesz wykonywać dowolne ruchy rękami.

Wideo: Staw barkowy — budowa, anatomia, mięśnie, więzadła, kości