„Platon jest moim przyjacielem, ale prawda jest droższa”: autor, treść, przykłady z literatury

W tym temacie rozważymy autorstwo i znaczenie powiedzenia „Platon jest moim przyjacielem, ale prawda jest droższa”.

Spis treści

Kto powiedział zdanie „Platon jest mój przyjacielu, ale prawda jest droższa ”?
Znaczenie powiedzenia "Platon jest moim przyjacielem, ale prawda jest droższa": przykłady z literatury
Wideo: Skrzydlaci i mądre frazy Sokratesa

Legendarni starożytni filozofowie greccy przedstawili światu wiele dziwnych pomysłów, dzieł, myśli i haseł, które do dziś nie straciły swojej świeżości i aktualności. Jednym z takich stwierdzeń jest „Platon jest moim przyjacielem, ale prawda jest droższa”. Ale czasami historia zniekształca lub myli początkowe słowa autora. A my sami możemy błędnie zinterpretować autorytatywne zdanie. Dlatego sugerujemy bardziej szczegółową analizę wyrażenia.

Kto powiedział zdanie „Platon jest moim przyjacielem, ale prawda jest droższa”?

Wyrażenie o głębokim znaczeniu ma fascynującą historię swojego rozwoju. Ale to spowodowało pewne zamieszanie w autorstwie frazy „Platon jest moim przyjacielem, ale prawda jest droższa”. Dlatego porozmawiajmy o wszystkim w porządku. Aby to zrozumieć, musisz zagłębić się w historię rozwoju już standardowego wyrażenia.

Wiodąca rola w filozofii należy do Sokratesa, który nadal uważany jest za największego mędrca w historii ludzkości. Przed nim filozofia była uważana za naukę badającą przyrodę i otaczający ją świat. A Sokrates jako pierwszy zwrócił uwagę na badanie ludzkiej osobowości, duszy, problemów etycznych i moralnych, a także problemów społecznych.

To Sokrates był właścicielem legendarnego fraza – „Platon jest moim przyjacielem, ale prawda jest droższa”. To prawda, w nieco zmodyfikowanym formacie. A to zdanie to coś więcej niż tylko aforyzm. Porusza bardzo ważny i głęboki temat dla osądu ludzkości - co należy wybrać między dwiema rzeczami. A najczęściej w grę wchodzi wiara w autorytet jednego, nauczycieli i wiara w prawdę.
- Całe swoje życie i śmierć Sokrates odpowiedział na to pytanie. Przemawiając do swoich uczniów i dobrowolnych słuchaczy, stanowczo odradzał im zwracanie się do autorytetów, w tym do niego samego. I iść do końca w obronie swojego zdania, jeśli pytanie dotyczy prawdy i prawdy.„Prawda jest droższa niż jakikolwiek autorytet!” - powiedział Sokrates.
- Wielki Sokrates został skazany i skazany na śmierć za zepsucie młodzieży. A to wyrażało się w tym, że nie wierzył w istnienie bogów, głosił diabła, nazywając go swoim wewnętrznym głosem, który skłania go do myśli i czynów, które Sokrates uważał za boskie orędzia.
- Na rozprawie Sokrates powiedział, że nie akceptuje sprawiedliwości wyroku. Za swoją działalność dydaktyczną i wychowawczą zasługuje przecież na wszelkiego rodzaju wyróżnienia. Skazany na śmierć nie chciał uciekać z więzienia. I odmówił wykonania wyroku śmierci z pomocą kata, woląc sam wypić truciznę, nie pozostawiając nam w spadku ani jednego sloganu.
Starożytny grecki filozof Platon, który był uczniem Sokratesa, w swoim dziele „Faedo” opowiedział o ostatnich godzinach z życia Sokratesa i jego rozmowy z przyjaciółmi przed egzekucją. Stamtąd dowiedzieliśmy się, że przed zażyciem trucizny Sokrates powtórzył swoje genialne zdanie w nieco innej wersji: „Idąc za mną, myśl mniej o Sokratesie, a więcej o prawdzie”.

Już uczeń Platona – Arystoteles kontynuował opinię swojego nauczyciela. Napisał też, że bez względu na to, jak drodzy są nasi przyjaciele, prawda jest najważniejsza. I to ona musi zostać wybrana, nawet jeśli wybór wydaje się niemożliwy. W końcu to nasz obowiązek!
Po konkretyzacji przyjaciół średniowieczny teolog Marcin Luter kontynuował aforyzm . Użył imion Platona i Sokratesa, „ale prawda musi być preferowana”.
Wyrażenie to znajdujemy również w słynnym M. Cervantesie, wypowiedzianym przez jego Don Kichota w drugiej części powieści. A niektórzy błędnie wierzą, że stamtąd pojawił się w naszym życiu. Ale Cervantes po prostu powtórzył po hiszpańsku mądrość starożytnego filozofa – „Amicus Platon, sed magis arnica Veritas”.

Znaczenie powiedzenia „Platon jest mój przyjacielu, ale prawda jest droższa”: przykłady z literatury

Ale tak czy inaczej, użycie tego przysłowia w naszych czasach nie jest mają podwójne znaczenie - zawsze trzeba wybrać prawdę! Dotyczy to wszelkich okoliczności życiowych lub relacji międzyludzkich.
Tylko prawda i obiektywizm są podstawą właściwego wyboru i czystego sumienia. Próba zachowania przyjaznych stosunków poprzez poświęcenie prawdy nigdy nie przyniesie szczęścia i spokoju ducha. To właśnie ten podtekst jest ukryty w tym wyrażeniu i należy go używać we wszelkich dyskusjach i sporach na ten temat.
Podajmy bardzo żywy przykład. We wspaniałej powieści Dudyncewa „Białe szaty”, opartej na prawdziwych wydarzeniach w środowisku genetyków lat powojennych, temat ten jest bardzo żywo ujawniony.
- Zgodnie z fabułą powieści, niektórzy naukowcy próbują wykorzystać absurdalne żądania nowego rządu, represje, donosy na kolegów w ich osobistych interesach, promując pseudonaukowe teorie i zawłaszczanie cudzych odkryć.
- Ktoś boi się stawić temu czoła i stanąć w obronie prawdy, dostosowując się do sytuacji. Ale jest też taki bohater, który próbuje walczyć z paragonami i stara się przekazać prawdę swoim kolegom. I nie boi się nawet niebezpieczeństwa wiszącego nad nim.
- Deżkin, bohater powieści, nie może znosić arbitralności w nauce. Dlatego opuszcza instytut, przekazując najcenniejsze informacje swoim zachodnim kolegom. A potem przez wiele lat, aż do śmierci, Stalin żył w podziemiu, bez wszystkich przywilejów życia. Taka jest czasami cena prawdy!

Prawda zawsze jest na pierwszym miejscu!

Podobna fabuła powtarza się w wielu pracach i filmach. Na przykład Honoré de Balzac w pracy „Krajowy bal” nieco sparafrazował frazę oznaczającą naród. Posługują się hasłem A. Hertsyn, art. Belinskyi, O. Aptekman i inni autorzy.
Czasami zdarza się, że ktoś bliski przyjaciel popełnia poważne przestępstwo, a osoba, będąca jej świadkiem, staje przed wyborem. To znaczy przymykać na to oko lub nadal preferować prawdę - to zdanie jest również często wymieniane. Przeszła przez wieki i dla wielu z nas stała się decydująca przy podejmowaniu trudnego życiowego wyboru. Gdyby mogło stać się również hasłem dla całej ludzkości, moglibyśmy żyć w pięknym i szczęśliwym świecie, w którym dobro zatriumfowałoby nad złem.

Jak widać, słowa ustnego autora Sokratesa zostały szybko „podchwycone” i przekazane masom. Platon zapisał słowa swojego nauczyciela, tym samym nieco myląc. Wszak po raz pierwszy w jego pracach użyto takiego wyrażenia. Ale następni filozofowie przyczynili się do stworzenia takiego wielowiekowego i uniwersalnego aforyzmu, który daje nam prawdziwą lekcję!