Fałszywy staw: objawy, przyczyny, leczenie wrodzonego i nabytego fałszywego stawu

W tym artykule poznasz objawy i leczenie fałszywego stawu.

Fałszywy staw jest patologią integralności kości i powstawania ruchliwości w nietypowym dla niej obszarze. Choroba ma inną nazwę - pseudoartroza. Cechą wyróżniającą jest — manewrowość kości rurkowej w nielegalnym miejscu. Możliwe jest naruszenie aktywności kończyny.

Jeżeli patologia utworzyła się w jednej z par kości, ruchomość może nie być obserwowana. Dzięki temu naruszeniu można zauważyć deformację kończyny, zmianę jej zwykłego rozmiaru. Zaburzeniu temu rzadko towarzyszy ból. Zwykle występuje, gdy w kończynie dolnej powstał fałszywy staw.

Przyczyny sztucznych stawów

Istnieją wrodzone i nabyte fałszywe stawy.

• W czasie ciąży powstaje wrodzony staw rzekomy, zaburzenia neurofizjologiczne i anatomiczne występują w zarodku w czasie tworzenia szkieletu. Patologia ujawnia się w okresie pierwszych kroków dziecka. Ten rodzaj choroby jest rzadki i występuje z reguły w okolicy nogi i jej dolnej części. Fałszywy staw z anomalią włóknistą powstaje w wyniku obecności złośliwych formacji tkanki kostnej, które nie są w stanie wykonywać czynności wspomagających.
• W przypadku powstania pourazowego staw fałszywy pojawia się jako forma niepełnej odbudowy kości. Zahamowane zrosty są warunkowo rozróżniane - nie obserwuje się ich podczas diagnozowania zrostu kostnego w granicach normy. W takim przypadku po złamaniu może upłynąć dwa razy średni okres wymagany do jego zespolenia, ale nie będzie oznak zrostu. Przy takiej diagnozie całkowite zespolenie kości jest niemożliwe i wymagana jest interwencja chirurgiczna.
• Przyczyny fałszywego stawu są spowodowane czynnikami lokalnymi i ogólnymi.

Przyczyny lokalne są podzielone na grupy:

1. Pierwsza grupa obejmuje występowanie patologii w wyniku nieprawidłowego leczenia - błędne połączenie części kostnych, słabe mocowanie kończyny podczas gojenia złamania, niewystarczające usunięcie uszkodzonej tkanki.
2. Trzecia grupa obejmuje zaburzenia spowodowane słabym ukrwieniem kości — zmniejszenie gęstości kalusa kostnego, odchylenia w procesie tworzenia tkanki kostnej.

Pojawienie się fałszywego stawu może być sprowokowane wieloma przyczynami, takimi jak:: niedobór witamin rozpuszczalnych w tłuszczach w awitaminozie, chorobach przewlekłych i zaburzeniach układu nerwowego, zaburzeniach hormonalnych.

Wrodzony staw fałszywy

Wrodzony staw fałszywy jest wynikiem rzadkiej i złożonej choroby wewnątrzmacicznej, takiej jak: patologia stanowi 0,5% innych nieprawidłowości ortopedycznych.

• Patologia dzieli się na grupy: stawy fałszywe na podstawie anomalii włóknistych, dziedzicznych lub wrodzonych nieprawidłowości. Choroba wyraża się w dwóch typach: prawdziwym fałszywym stawie i ukrytym.
• W przypadku prawdziwego fałszywego połączenia dochodzi do zniekształcenia kątowego, manewrowości fragmentów, skrócenia stref uszkodzenia. Widoczna asymetria i wizualna różnica długości kończyn - do 10 cm.
• Wady prowadzą do niedostatecznego rozwoju kości piszczelowej i stawu skokowego. W przypadku utajonej charakterystycznej krzywizny z objawami stwardnienia w dolnej jednej trzeciej kości.
• Najpierw kość przy urodzeniu dziecka jest cała, następnie w miejscu patologicznego zniszczenia powstaje złamanie – w wyniku tego w miejscu uszkodzenia pojawia się fałszywy staw. pęknięcie. Rentgen pozwala wykryć fałszywe lub ruchome stawy.

• Jeśli fałszywy staw jest napięty, przerośnięte części ze zjawiskiem stwardnienia i osteoporozy powyżej lub poniżej tej strefy. W przypadku ruchomego stawu fałszywego - kość na końcach jest cienka z oznakami osteoporozy, w obszarze miażdżycy objawia się na minimalnym poziomie.
• W dwóch postaciach patologii możliwe jest skrzywienie kątowe w zajętym obszarze. Gdy fałszywe stawy są luźne, ich ruchliwość jest wyraźnie widoczna. W przypadku sztywnych fałszywych stawów charakterystyczne są lekkie kołysanie.

Nabyty fałszywy staw

Występuje w wyniku powikłań i nieprawidłowego zespolenia kostnego.

• Powstawanie patologii nasila się w obecności tkanek miękkich między fragmentami kości, jeśli odległość między częściami jest zwiększona, w przypadku naruszenia okresu zespolenie kości i niedostateczne unieruchomienie, wczesne obciążenia w okresie rehabilitacji
• Przestrzeń pomiędzy częściami kości jest wypełniona tkanką łączną. Struktura sztucznych stawów zmienia się podczas długiego istnienia - na końcach kości tworzy się materia chrzęstna. Zwiększa się mobilność części.

• RTG pokazuje również zwężone końce fragmentów w zaniku fałszywy staw, w przerośniętym fałszywym stawie kontury szczeliny są nierówne, końce fragmentów są pogrubione. Po wykryciu prawdziwego fałszywego stawu końce nabierają od siebie innego kształtu - wypukłego i wklęsłego. Choroba pojawia się przede wszystkim, gdy naruszona jest integralność naczyń krwionośnych - zatrzymuje się dostęp składników odżywczych do końców fragmentów kości, po czym w strefie złamania tworzy się martwica. Fałszywy staw może powstać z wieloma nieprawidłowymi złamaniami. W złamaniach standardowych częstym powikłaniem jest brak zrostu z utworzeniem fałszywego stawu w kości trzeszczkowej ręki, a następnie szyjki kości udowej.
• Diagnoza nie jest łatwa, zwłaszcza przy uszkodzeniu drobnych kości i w okolicy prawdziwych stawów, naruszenie integralności jednej z kości przedramienia lub podudzia, natomiast druga kość pozostaje nienaruszona. Rozpoznanie fałszywego stawu w oku jest wyjątkiem od tradycyjnego leczenia i wyznaczenia interwencji chirurgicznej.

Leczenie fałszywego stawu

Występowanie patologii fałszywego stawu jest częstsze u osób w średnim i starszym wieku i niezwykle rzadko u dzieci w wieku

We wrodzonym sztucznym stawie

Wrodzony fałszywy staw nie reaguje na zachowawcze metody leczenia. Ma tendencję do nawrotów, co prowadzi do licznych operacji.

• Leczenie może nie przynieść skutecznych rezultatów, a wtedy specjaliści zmuszeni są uciekać się do amputacji uszkodzonej kończyny – według statystyk taka choroba ma taki skutek w połowie Sprawy. Skuteczność w leczeniu zapewnia zastosowanie metody głębokiego i zewnętrznego połączenia kości: na przykład w przypadku zaburzenia ruchomości aparat Ilizarowa jest instalowany na dotkniętym obszarze - codzienne rozciąganie kości pomaga wyprostuj krzywiznę, aż całkowicie zniknie.
• W przypadku luźnych sztucznych stawów zalecana jest dwumiejscowa osteosynteza: obejmuje ona kilka etapów leczenia – łączenie fragmentów i plastykę kości. Pomimo swojej skuteczności procedura powrotu do zdrowia jest jedną z najtrudniejszych w leczeniu patologii, ma rozczarowujące statystyki i jest zaprojektowana na długi okres do 2 lat.
• Leczenie powinno odbywać się kompleksowo: interwencja chirurgiczna, zabiegi fizjoterapeutyczne, stosowanie preparatów leczniczych. Przyczynia się to do normalizacji krążenia krwi i odżywiania tkanek w obszarze patologii.

Wymaga wyłącznie operacyjnej metody leczenia. W przypadku procesu zapalnego przepisywane są leki przeciwzapalne.

• Usunięcie blizny w okolicy stawu - metodą przeszczepu pełnowartościowego fragmentu skóry. Następnie, jeśli nie ma przeciwwskazań, wykonuje się operację na kościach: końce kości łączy się za pomocą igieł zamocowanych poprzecznie w aparacie Ilizarowa.
• Zakładamy również metodę czasowego łączenia odłamów kostnych za pomocą specjalnych urządzeń, które pozwalają pacjentowi na swobodne poruszanie się, opierając się o kończynę. Mocowanie odbywa się za pomocą tego samego aparatu Ilizarowa i pozwala wyeliminować przemieszczenie części kości podczas ruchu.
• W przypadku powikłań patologii zaleca się wycięcie reszty i wykonanie operacji plastycznej kości. Aby uniknąć rozwoju fałszywego stawu, należy postępować zgodnie z zaleceniami lekarza i niezawodnie naprawić miejsce złamania. Nie zdejmuj gipsu wcześniej niż w wyznaczonym terminie i nie obciążaj nadmiernie dotkniętego obszaru.

Wideo: Powrót do zdrowia po leczeniu fałszywego stawu