Nadaktywne dziecko: zepsute, chore lub indygo?

Leczenie nadpobudliwości - potrzebujesz swoich rodziców lub samych dzieci?

W dalszym ciągu zajmujemy się mitami dotyczącymi nadpobudliwości u dzieci. Co często jest "mylone" z diagnozą zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD)? Czy naprawdę brak leczenia nadpobudliwości w dzieciństwie może zepsuć ludzkie życie? A jaka jest korzyść lub szkoda "Dzieci Indygo"?

Dziecko ma zdiagnozowane ADHD i przepisane leczenie. Matka próbuje zrozumieć, jak żyć teraz i jak budować relacje z nim. Dzieli się nowymi informacjami z innymi. Ale każdy z pozostałych - jego własny pogląd na sytuację. Jest wiele punktów widzenia, które są ze sobą niezgodne. Spróbujmy zrozumieć oddzielnie każdą grupę wierzeń.

Hypacity - to tylko parodia

Ten punkt widzenia spotyka się częściej niż inne, a jego przewoźnik najlepiej pozostawić w spokoju. Niemożliwe jest przekonanie go o odwrotności. Możesz nosić mu specjalną literaturę, pokazywać schematy, mówić o płatach czołowych, kontroli dysfunkcji, a nawet o wychwytywaniu neuroprzekaźników wszczeliny synaptycznej ... ale na widok świat zmienił się w umyśle rozmówcy, powinno zająć dużo czasu, musi poczynić pewne obserwacje i dojść do pewnych wniosków.

Problem zepsutych dzieci polega na tym, że dorośli nie wyznaczyli granic dopuszczalnych zachowań. Po ujawnieniu tych ograniczeń z należytą powagą, zachowanie dzieci zostaje znormalizowane. W przypadku problemu ADHD jest: nawet jeśli dziecko nie wie, jak się zachować, i jest chętny, aby dobrze się zachowywać, to nadal nie jest możliwe z powodu jego impulsywności. To nie znaczy, że nie musi ustawiać granicy - musisz to zrobić!

Nadpobudliwość - to nowatorski wynalazek

"Gdzie były te dzieci wcześniej?" - ludzie pytają, pewni, że ADHD zostało wymyślone kilka lat temu. Ale wcześniej te dzieci były w tym samym miejscu, gdzie teraz: w każdej klasie. Każdy zapewne pamięta jednego lub dwóch zbirów i przegranych, klaunów klasy, zbirów i warchołów. W dużym stopniu prawdopodobieństwo jest dokładnie tym, czym były.

Ponadto, nękają i potępionych - bardzo popularną postacią w literaturze dziecięcej, szczegółowo opisane w wielu pracach w całej swej okazałości. Jeśli przeanalizujemy książek umiłowanego dziecka z aktualnej wiedzy naukowej natury trudności szkolne, widzimy tam i deficytu uwagi i obniżonych poziomów aktywacji mózgu i nadpobudliwość oraz specyficzne trudności w uczeniu się, sklasyfikowane, jednak, jak lenistwo i zakłócanie porządku.

Diagnoza mody

Naprawdę istnieje problem hiperdiagnozy: diagnoza nadaktywności u dzieciczasem nie jest to szczególnie ostrożne, a czasem wręcz nieprofesjonalne. Często trzeba usłyszeć coś w rodzaju "lekarza zdiagnozowanego podczas szkolnego badania lekarskiego" lub "psychologowie przyszli do szkoły, przetestowali, zdiagnozowali".

Jest to naruszenie normalnej procedury diagnostycznej, która wymaga wypełnienia wielostronicowych kwestionariuszy, starannego gromadzenia historii, rozmowy z nauczycielem. Lekarze, którzy poważnie podchodzą do diagnozy spędzają godziny rozmawiając tylko z rodzicami.

Psycholog nie może "zdiagnozować" niczego. Nauczyciel - tym bardziej. Psycholog może opisać problem ojcu, założyć, co może być związane i poradzić się skonsultować z lekarzem.

Lekarz stawia diagnozę "ADHD" na podstawie pięciominutowego badania dziecka podczas szkolnego badania lekarskiego i przez piętnaście minut podanych mu w klinice, nie może tego ująć.

Ponadto w kraju nie ma oficjalnego protokołu diagnostycznego ADHD. Na razie nie, problem hiperdiagnozy nie zniknie. Jeśli jednak rozpoznanie ADHD powoduje, że ktoś jest analfabetą, nie oznacza to, że nie ma takiego zaburzenia.

Dzieci są leczone, aby nie zakłócać życia dorosłych

Pytanie, na które ADHD bardziej koliduje z dzieckiem lub z innymi, nie jest tak proste, jak się wydaje. W rzeczywistości u dorosłych takie przejawy dziecka są wyczerpane, doprowadzane do wyczerpania, zwłaszcza jeśli jest to nadpobudliwość u młodszych przedszkolaków.

Ale dzieci nie są łatwe. Badanie opublikowane w magazynie "Advances in Medical Sciences" z 2009 roku pokazuje, żeU dzieci z ADHD jest prawie dwukrotnie większy od obrażeń (szczególnie częste rozciąganie, otwarte rany głowy, szyi, ciała i kończyn, a złamań kończyn). Ryzyko poważnego urazu (złamanie czaszki, szyi, kręgosłupa, złamania kości czaszki i mózgu, uszkodzenie nerwu, uszkodzenie rdzenia kręgowego i) w ADHD jest trzy razy wyższa.

W przypadku poważnych form nieuwagi i nadpobudliwość u niektórych dzieci pojawia się nawet zaniedbania edukacyjne - jest w normalnej inteligencji i miłości, uprzejmy rodziców! Wystarczy usłyszeć dziecko dostaje książkę, studiował kolor zaczął rozumieć litery i cyfry, należy skupić. I on zrobić w normalnych okolicznościach nie może i dobrze znowu, jeśli rodzice lub nauczyciele mogą pochodzić z wiarygodnych metod, aby wykorzystać jego uwagę i wykorzystać maksymalną tych kilku minut, które mają.

z ADHD często spotykane problemy z umiejętności społecznych u dzieci mniej zrozumieć zasady postępowania z rówieśnikami, żarty, gesty bardziej trudne do zrozumienia w kategoriach ludzi i zbyt impulsywnie reaguje zbyt niecierpliwy, nie podążać za kolejkę, jak komenda nie jest to przypadek. Prędzej czy później, wiele z tych dzieci znajdą się bez przyjaciół, i to na żywo zapobiega ich osobiście, a nie dorosłych.

roztargnienie, chaos, dezorganizacja również powodować problemy się bardzo trudne do opanowania, niemożliwe bez pomóc uporać się z taką prostą sprawą, zachowując minimalny porządek w swoich wystąpieniach i działaniach. Jeszcze trudniej - gdy te cechy prowadzą do konfliktów z innymi. same wyświetlaczeADHD nie jest tak trudne, jak ich konsekwencja - społeczna dezadaptacja.

Duża liczba badań wykazuje, że społeczna cena ADHD jest bardzo wysoka, jeśli dziecko nie otrzymuje świadczeń w odpowiednim czasie. U większości dorosłych dzieci zaburzenie utrzymuje się w wieku dorosłym (badacz Russell Barkley uważa, że ​​w rzeczywistości tylko 20-35% dorosłych "zarasta" swoim ADHD).

Wiele dzieci z ADHD pojawiają się poważniejsze problemy (zachowania antyspołeczne zaburzenie umiejętności dydaktyczne, niska samoocena, depresja), w 5-10% przypadków - i bardziej dotkliwe diagnostyki (zaburzenie afektywne dwubiegunowe, zaburzenia zachowania aspołeczne).

10-25% nadużywa alkoholu i substancji psychoaktywnych. 25-36% nie kończy szkoły. Osoby z ADHD mają trudności z dostosowaniem się do nowej pracy, a praca, którą często znajdują, nie odpowiada poziomowi wykształcenia i kwalifikacji. Często zmieniają pracę, zazwyczaj z powodu znudzenia lub konfliktów. Mają więcej problemów z przyjaciółmi i bliskimi, wyższy poziom konfliktów rodzinnych i rozwodów. Wyższy poziom naruszeń zasad ruchu, najczęściej wypadku - a te wypadki są poważniejsze.

Niektórzy radykalnie nastawieni rodzice wymagają, aby społeczeństwo było dostosowane do dzieci. Idealnie, oczywiście, ruch w kierunku spotkania powinien być dwukierunkowy. Ale jeśli społeczeństwo nie zbliża się do dziecka, musimy nie tylko pracować nad zmianami w społeczeństwie, ale także pomagać dziecku przetrwać w społeczeństwie, które jest.

Nadpobudliwość to szczególny dar

W ciągu dwóch tysięcy lat jest szeroko rozpowszechniony wśródRodzice trudnych dzieci mam pojęcia „Dzieci Indygo”, który jest opisany w tej samej książce Touber Amerykanie Jen i Lee Carroll. Zwolennicy uważają, że dzieci z ADHD - to rzeczywiście nowy etap rozwoju człowieka, dzieci są szczególnie utalentowany, błyskotliwy, w szkole po prostu nudzi i edukacja muszą odpocząć, a nie represyjny.

Pojęcie to dość religijny, ezoteryczne, przylegający do idei okultystycznej ruchu New Age (New Era). Zaakceptuj to na wiarę lub nie - kwestię osobistych poglądów. Wartość naukowa koncepcji wynosi zero; główne idee to głównie zainteresowania religijne.

Historia „Dzieci Indygo” jest o Lee Carroll, biznesmena, który sprzedaje radio, w 1989 roku, powiedział, wszedł w kontakt z obcą jednostkę o nazwie Krion. Cryon zaczął mu przekazywać wiadomość. Następnie sesja dyktando zaczął zbierać zwolenników Carroll, którzy nazywają siebie „Proletariusze wszystkich krajów”. Krion Carroll podyktowane wiele różnych informacji uratować ludzkość, w tym pamiętać, że w ludzkim DNA oczekuje się przesunąć, a ludzkość będzie rozwijać się dalej. Dzieci Indygo przekonaniami „lekkie pracowników” - jest kolejnym ogniwem w ewolucji człowieka: książka odnosi się do faktu, że ich DNA jest umieszczony w różny sposób (z punktu widzenia genetyki całkowicie absurdalnych).

Książka spovischalosya że świat jest nowa generacja dzieci. Teraz rodzą się w 90% (czyli standard pozostaje 10%). Nazywali Indigo że jasnowidz Nancy Ann tepp widząc ich aura jasny niebieski (indygo). Niektóre jużto wystarczy, aby trwale odłożyć książkę na bok - zwykle są to osoby o racjonalnym, naukowym mniemaniu.

Ale jeśli ktoś kocha niezwykłe, okultystyczne, ezoteryczne i jednocześnie ma nieostrożne, nadpobudliwe dziecko - książka głęboko przenika go do duszy. Wskazuje to zwłaszcza na to, że często mądre dusze są błędnie diagnozowane z ADHD "i zaczynają je traktować zamiast wychowywać, ponieważ dobrze jest wychowywać królów, bogów i geniuszy. Jak powiedziała mi jedna z matek dziecka z ADHD: "Będę uważał jego działania za przejaw geniuszu, a nie za wybryki idioty".

W książce Dzieci indygo istnieje idea, że ​​dzieci nie muszą być kształcone, wszyscy je znają i rozumieją; muszą być skierowane tylko. Dla zdezorientowanych rodziców, którzy znajdują się w trudnych sytuacjach wychowawczych, brzmi to jak przesłanie zbawienia: nie trzeba się zastanawiać, ufać dziecku, on sam wie wszystko.

Ale ostatecznie zmienia się w zmianę w wyborze i odpowiedzialności za wybór dziecka, które nie jest jeszcze gotowe. Tak więc autorzy musieli dokonać poprawki - ustawić granicę, nie pozwalają na permisywność. Ktoś sam od dawna znał to stare prawo pedagogiki, ale kogoś, aby proste myśli przeniknęły świadomość, potrzebujemy wiadomości z kosmosu, aviating i obietnicy gotowego geniuszu na wyjściu.

Dobrym pomysłem tego pojęcia jest to, że dziecko jest wyjątkową osobą, utalentowaną i zasługującą na szacunek; dziecko ma ogromny potencjał, który należy rozwinąć; Postawa wobec dziecka jako "pacjenta", "wadliwego" może zepsuć wiele.