Hiacynty: lądowanie i opieka w otwartym terenie lub w domu, zwalczanie szkodników

Po tym, jak śnieg schodzi z ziemi, zielone strzałki hiacynta zaczynają kiełkować. Te kwiaty uderzają bogactwem schematu kolorystycznego: od śnieżnego i piaszczystego przez różne odcienie bzu i różu, fioletu, bordo, a nawet czerni. Roślina jest uniwersalna, ponieważ może być uprawiana zarówno w otwartym terenie, jak i w pomieszczeniach jako kwiat pokoju.

Co to jest hiacynt

Hyacinthus - bardzo elegancka, piękna roślina cebulowa z rodziny szparagów, od starożytnego greckiego jej nazwa jest tłumaczona jako "kwiat deszczów", ponieważ pąki z pierwszymi wiosennymi deszczami rozpadają się. Co więcej, Grecy nazywali hiacynt "kwiatem smutku", gdy łączyli tę roślinę z Apollonem i morderstwem syna króla Sparty. Hyacinthus pochodzi z basenu Morza Śródziemnego i południowo-wschodniej części Azji.

Kwitnienie hiacyntem może być niskie lub wysokie. Z gniazda liści rośnie soczyste kwitnienie, które jest następnie pokryte licznymi pąkami.Po kwitnieniu kwiaty przypominają dzwony i są złożone w grono kwiatostanów. Hiacynty są reprezentowane w różnych ciemnych i żywych kolorach i odcieniach. Liście rośliny są gładkie, mięsiste, mają jasnozielony kolor.

Popularne odmiany i gatunki

Wszystkie odmiany Hyacinthus można podzielić na trzy główne typy, które rosną głównie na Morzu Śródziemnym. Pomimo faktu, że botanicy wciąż argumentują za niektórymi gatunkami roślin, starając się zidentyfikować je jako niezależne odmiany, oficjalnie zarejestrowane są tylko następujące rodzaje upraw:

1. Hyacinthus orientalis (hiacynt wschodni). Powszechna, dobrze znana odmiana, z której pochodzą inne dekoracyjne gatunki roślin. W naturze wschodni hiacynt rośnie w Grecji, Dalmacji, Azji Mniejszej. Kwiat ma cienki kwiat, który rzadko jest pakowany w pąki. Kolor płatków może być różny, a aromat blisko wschodniego gatunku jest niezmiennie przyjemny.
2. Hiacynt Litwinow. Istnieje wieloletnia roślina zielna, uprawiana jako jednoroczna. Występuje w naturze we wschodniej części Turkmenistanu i Iranu. Gatunek obejmuje zarówno okazy o wysokiej jak i niskiej plenności. Kwiat Litvinova jest niesamowicie piękny, zdominowany przez zielony, niebieski i fioletowy kolor. Liście są nieco szersze niż klasa wschodnia.
3. Zakarpacie. Charakteryzuje się wysokimi łodygami i obecnością dwóch łodyg. Kolor kwiatów w odmianie trans-kaspijskiej jest zawsze niebieski. W naturze hiacynt znajduje się w Górach Kopetdag.

Oprócz tych popularnych gatunków roślin, takich jak Amethyst. Odmiana jest zwartaszeroko cylindryczne kwiatostany o delikatnych malinowo-fioletowych odcieniach. Kultura odnosi się do bezpretensjonalnej opieki, jej wadą jest krótki rozkwit (tylko 7 dni). Następujące rodzaje hiacyntów nadają się do uprawy w warunkach pokojowych:

1. Ostara. Wysokość dochodzi do 30 cm, a długość kwiatostanu wynosi 10-13 cm. Kwitnie około 20 dni z fioletowymi kwiatami.
2. Rosalia. Osiąga wysokość 20 cm, kwitnienie pokrywają małe różowe pąki (do 15 sztuk).
3. Sanflauer. Odmiana rośnie do 20 cm wysokości, z kremowymi kwiatami z frotową powierzchnią. Długość kwiatostanu słonecznika wynosi 10 cm.

Destylacja roślin

Opieka nad hiacyntem jest prosta, jednak aby zapewnić obfite kwitnienie, konieczne jest przestrzeganie pewnych zasad. Niezwykle ważne jest, aby wybrać odpowiednią żarówkę, z której wyrosnie kwiat. Jego wielkość (średnica) powinna wynosić co najmniej 5 cm, a żarówka dziecka musi być gęsta i wolna od uszkodzeń lub przejawów zgnilizny, pleśni. Drugą podstawową zasadą jest stworzenie atmosfery odpowiedniej do dobrego wzrostu kwiatów.

Przyjemną cechą Hyacinthus jest zdolność przewidywania (planowania) kwitnienia w pewnym okresie, na przykład w czasie wakacji. W tym celu destylacja hiacyntów odbywa się w trzech rodzajach:

• wcześnie (cebulki są sadzone w październiku, a kwiaty są otrzymywane do Nowego Roku);
• średni (wyładunek odbywa się w listopadzie, a kwiaty są ścinane pod koniec stycznia lub na początku lutego);
• późno (cebulki są sadzone w grudniu, a kultura kwitnienia rozpoczyna się w marcu-kwietniu).

Okres wegetacji wśrednia wynosi 2,5-3 miesiące. Aby udana destylacja bulw musiała być odpowiednio przygotowana w warunkach stopniowego obniżania temperatury. Po kopaniu przez 2 tygodnie powinny być przechowywane w wilgotnym, ciepłym miejscu (w temperaturze 28-30 stopni). Po 2 tygodniach klasyfikuje się je w chłodnym pomieszczeniu, gdzie reżim temperatury utrzymuje się na poziomie 22-25 stopni. Następnie przez 14 dni rośliny wytwarzają jeszcze chłodniejsze warunki (15-17 stopni), a następnie żarówka będzie gotowa do lądowania w ziemi.

Jak wybrać i przygotować do sadzenia żarówek hiacyntowych

Aby uzyskać piękny kwiat w przyszłości, zaleca się kupowanie cebulek tylko w sprawdzonych wyspecjalizowanych sklepach. W tym samym czasie dokładnie sprawdź każdą kopię i upewnij się, że nie ma żadnych objawów choroby lub infekcji szkodnikami. Zdrowa roślina będzie rosła tylko dzięki gładkiej, nienaruszonej, elastycznej żarówce z czystymi kulami i szyjką macicy. Z reguły kolor łuski pokrywa się z odcieniem przyszłego kwiatostanu.

Nie zawsze średnica żarówki wskazuje na jakość materiału sadzeniowego, ale jeśli jest w przybliżeniu równa 5 cm - jest to dobry wskaźnik. Eksperci radzą kupić żarówki pod koniec lata. Jeśli chcesz kupić dorosły kwiatek, musisz dokładnie zbadać łodygę i liście. Pierwszy musi stać prosto, a liście - patrzeć w górę, a ważne jest, aby kwiatek nie był nachylony. Inne aspekty, które należy wziąć pod uwagę przy zakupie materiału do wyładunku, to:

• objętość trzpienia powinna być mniejsza niż sama żarówka 1,5-2 razy;
• na dnie bulwy (w pobliżu osła) powinien być korzeń podstaw;
• bulwa musi mieć aktywną pełną nerkę i wiele łusek.

Po rozładowaniu cebulek pozostaw je w spokoju na 2 miesiące. Doniczkę umieszcza się w chłodnym ciemnym pokoju (można nawet w lodówce), gdzie temperatura wynosi 5-7 stopni. Okresowo należy podlewać glebę, aby stale utrzymywać wilgotne środowisko. W tym czasie cebulki są pięknie ukorzenione iw przyszłości zapewnią silne szypuły kwiatowe. Po pojawieniu się pary liści hiacynt zostaje przeniesiony do jasnego miejsca o temperaturze 15 stopni ciepła. Tylko w czasie formowania się kwiatostanów sadzawka jest ustawiona na stałe, gdzie rośliny zapewniają pełną opiekę.

Wybór doniczki i gleby

Wydajność powinna być średniej wielkości i być wyposażona w otwory drenażowe na dole. Jedno danie można zasadzić od 1 do 3 dzieci i nie powinny one stykać się ze sobą ani ze ścianami wazonu. Na dnie pojemnika należy ułożyć warstwę drenażową około 2 cm (można użyć piasku).

Żarówka nie jest całkowicie umieszczona w glebie: górnej części nie można przykryć ziemią. W przypadku hiacyntów używaj podłoża o neutralnej kwasowości, ponieważ podwyższony poziom może uszkodzić kwiat. Aby uniknąć gnicia cebuli, powierzchnia gleby pokryta jest piaskiem.

Jak osiągnąć kwitnienie w domu

Aby wyhodować piękne i mocne kwitnienie, ważne jest zapewnienie roślinie odpowiedniego mikroklimatu, podobnego do chłodu tej jesieni. Do tego kwiatuumieszczone w piwnicy lub na dolnej półce lodówki (temperatura powinna wynosić 5-9 stopni). Aby wzmocnić efekt żarłocznego dziecka w glebie, konieczne jest pokrycie workiem lub folią. Opieka w tym okresie jest minimalna, jednak takie warunki są optymalne dla zwiększenia wzrostu.

Po 2 miesiącach na cebulce pojawia się zarodek (około 5 cm) - oznacza to, że roślina potrzebuje wiosny, czyli reżim temperatury wynosi 13-15 stopni. W takich warunkach hodowlę należy utrzymywać aż do powstania pierwszych pączków. Po kulturze potrzeba "ocieplenia" do 20-22 stopni. Ważne jest, aby temperatura przejścia była półprzezroczysta, gładka, w przeciwnym razie kwiat będzie zachorował lub umrze.

Opieka w pokoju hiacyntowym

Miłośnicy ogrodników kwitną Hyacinthus za bezpretensjonalność i piękne kwitnienie nawet w zimie. Niemniej jednak, aby z powodzeniem wyhodować kwiat, konieczne jest dla niego stworzenie optymalnych warunków, w miarę możliwości z ogrodem i zapewnienie właściwej opieki. Jeśli zakupiłeś żarówki dla niemowląt, możesz je natychmiast umieścić na doniczce. W tym przypadku materiał do sadzenia jest dokładnie badany pod kątem uszkodzeń grzybiczych lub uszkodzeń mechanicznych. Zdrowe żarówki są moczone w płynie, aby stymulować wzrost korzeni przez 6 godzin. Podczas sadzenia kwiatów w mieszkaniu należy wziąć pod uwagę następujące niuanse:

• małe cebulki (o średnicy do 5 cm) muszą zostać udowodnione, ale nie trzeba gotować ich do szybkiego kwitnięcia - stanie się to w przyszłym roku (jeśli nierozwinięta żarówka dziecka rzuca strzałę, najlepiej ją natychmiast usunąć);
• materiał do lądowania "na żywo" do 12lata po podzieleniu na małe dzieci, które muszą wyrosnąć przed lądowaniem w ziemi;
• roślina wymaga gleby odżywczej, która jest przygotowywana z mieszaniny 2 części gleby ogrodowo-sadowniczej i 1 części torfu i piasku (alternatywnie - podłoże równej ilości darni, humusu, piasku i torfu).

Lokalizacja

Idealny do zakwaterowania hiacyntowego w mieszkaniu - jest okno południowe lub południowo-wschodnie - co tłumaczy się miłością roślin do światła słonecznego. Kultura potrzebuje światła dziennego co najmniej 15 godzin dziennie, więc jeśli umieścisz ją na północnej lub zachodniej stronie, możesz zniszczyć roślinę. W przypadku braku możliwości postawienia puli na południowej stronie, możesz pomóc kwiatowi ze specjalnymi fluorescencjami światła dziennego. Ponadto należy unikać przeciągów, które mogą spowodować śmierć rośliny.

Tryb oświetlenia i temperatury

Najlepsza temperatura dla Hyacinthus wynosi 20-22 stopni. Nie zaleca się umieszczania kwiatu w pobliżu urządzeń grzewczych, w przeciwnym razie zachowanie ostrożności nie uratuje kultury. Pomimo faktu, że roślina jest światłolubna, bezpośrednie promienie są w stanie ją zranić, więc konieczne jest zasłonięcie gorących letnich dni okna lub usunięcie basenu z parapetu podczas szczytowej aktywności słonecznej. Zaleca się okresowe obracanie doniczki w różnych kierunkach, aby wszystkie liście były lekkie.

Cechy wilgotności i pojenia

Gleba w wazonie powinna być zawsze lekko wilgotna, co jest szczególnie istotne podczas kwitnienia, zimowania iaktywny wzrost kultury. Podczas pielęgnacji ważne jest unikanie stagnacji wody w doniczce, co spowoduje gnicie cebulek i pojawienie się chorób grzybiczych. Aby temu zapobiec, po podlaniu wody z palety natychmiast wylewa.

Innym ważnym aspektem w pielęgnacji upraw jest sposób na wodę: aby wilgoć nie spadła na cebulkę, pąki i zatoki liści, woda powinna być nalana obok krawędzi doniczki. Do procedury należy użyć płynu o temperaturze pokojowej o miękkiej strukturze. Najlepiej zastosować śnieg lub wodę deszczową, lekko podgrzej ją. Pielęgnacja roślin nie wymaga opryskiwania: szczególnie mocno wpływa na jej stan podczas kwitnienia.

Karmienie rośliny kwitnącej

Kultura wymaga częstego nawożenia: optymalnie odbywa się dwa razy w miesiącu. Możesz użyć uniwersalnego opatrunku na rośliny uliczne w pomieszczeniach, z procedurą zanim zaczniesz kwitnąć. Kiedy pąki zaczynają się wiązać, tworzą złożony nawóz mineralny, a pod koniec kwitnienia zasilają superfosfat i siarczan hiacyntu (2 g na 1 litr wody), aby pomóc odzyskać kulturę, zyskać siłę. Dobrze reaguje na kwiat i popiół drzewny, który umieszcza się na powierzchni ziemi, a następnie nawadnia i rozluźnia.

Cechy pielęgnacji po kwitnieniu

W czasie odpoczynku ważne jest zapewnienie prawidłowego reżimu kwiatowego. Wilgotna gleba powinna być umiarkowana. Liście i kwiaty cięte muszą być cięte, a żarówka - do kopania. Z reguły ta część opieki nad kwiatemodbywa się w czerwcu. Cebula, dokładnie sprawdzona i, jeśli to konieczne, powinna być zdezynfekowana. Po ustawieniu temperatury od 30 do 17 stopni, materiał nasadzeniowy jest przechowywany do jesieni.

Wzrost hiacynt w otwartym polu

zapewnia długi i bujne kwitnienia kultury nie tylko wysokiej jakości materiałów siewnych, ale dobrany miejscu sadzenia. Non sąsiedztwo kwiat ogród z krzewami i drzewami (ale nie zbyt blisko). Miejsce lądowania musi być chronione przed wiatrem, dobrze oświetlone. Hiacynty w ogrodzie rośnie dobrze w luźnej glebie, a jeśli obszar zdominowany jest humus lub gliny, torfu jest zalecane, aby trochę (i ewentualnie piasek). Liście humusowe lub torfowe to świetne opcje rozwoju kulturowego.

Pożądane jest przygotowanie gleby przed posadzeniem z góry. W tym celu, obszar wykopano na głębokość 40-45 cm w ziemi po przeprowadzeniu niezbędnych uzupełnień (wybór zależy od stanu i składu gleby). Tak, popiół drewna (150 g), wapień (200 g), siarczanu magnezu (10 g), superfosfat (50 do 70 m) lub potasu (20 g) dodaje się na metr kwadratowy ogrodzie. Aby nie uszkodzić delikatnych młodych korzeni podczas sadzenia, kopanie (rozluźnienie) gleby jest szczególnie ważne.

, aby odpowiednio zahlybyty cebula, temperatura gruntu powinna być 8-11 stopni, a odstęp pomiędzy bulw -. 10-15 cm jeżeli osadzanie jest przeprowadzane w ogrodzie, szerokość powinna być jednakowy odstęp od 18-22 cm, W razie potrzeby, równoczesnego odmiany kwitnienia.odmiany kultury konieczne jest zapewnienie, aby wszystkie bulwy były w przybliżeniu jednakowej wielkości.

W trosce o Hiacynt musi obejmować nawożenie, z dobrymi wynikami daje organiczne (bez obornika - nie jest to zalecane). W przypadku gleby kwaśnej (pH 6,5 i wyższe) konieczne jest dodanie mąki dolomitowej.

Bulwy

hodowli nie lubią stojącej wody, tak, że leżą wód miejscu w pobliżu powierzchni (odstęp większa niż 0,5 m) powinny wysokiej umieszczenie łóżka. Ponadto rośliny powinny być wyposażone w wysokiej jakości drenaż. Nie zaszkodzi małym stoku grzbiet - zapewni to lepszy przepływ płynu podczas wiosennych deszczy i topniejącego śniegu. Po przybyciu gleby wiosennym słońcu nagrzewa się szybciej i rośliny kwitną znacznie wcześniej.

Najlepszy czas sadzenia cebulek Pod hyatsyntovыh miejscu to wrzesień-październik. Ważne jest, aby zrozumieć, że podczas lądowania bulw zbyt wcześnie zaczną szybko rosnąć i nie przetrwać zimę. Jeśli kultura lądowanie późno - nie miała czasu, aby wziąć korzeń i dostosować się do nowych warunków, może umrzeć, zbyt. Jeśli jesteś późno z robotami lądowania wykonywać swoje spieszy się w pierwszym tygodniu listopada - maksymalną datę późniejszą. W takim przypadku będziemy musieli uciekać się do dodatkowych środków:

• miejsce w ogrodzie kwiatowym liści mulczu, trocinami lub innym odpowiednim materiałem, pokryte folią, żeby się ogrzać;
• są utworzone otwory, które pogłębiają bulwy (szerokość i głębokość powinnyrówna dwa rozmiary sadzonek);
• wlać odrobinę piasku na dno dołu, po tym, jak bulwa opuści dno (optymalna głębokość - około 13-15 cm);
• ląduje lądując po lekkim ubijaniu i podlewaniu;
• łóżko posypane torfem, iglaste klapy lub ponownie wykorzystane liście, trociny;
• wraz z nadejściem wiosny schron jest czyszczony w celu ułatwienia zwijania się zarazków.

Przed sadzeniem w glebie zaleca się dezynfekcję cebulek, moczenie ich przez kilka godzin w roztworze fungicydu. Ponadto, gdy rośliny są sadzone, ważne jest, aby wziąć pod uwagę, że system korzeniowy kultury pochłania wilgoć i pierwiastki śladowe z ziemi w promieniu około 20 cm od bańki. Małe pęcherzyki nie mogą być pogłębiane głęboko, ponadto ich nasadzenia powinny być stosunkowo gęste.

Jak dbać o kwiaty w ogrodzie

Po zdjęciu schronu, pielęgnacja plonu będzie polegać na odchwaszczaniu, regularnym nawadnianiu, obluzowaniu gleby i nawożeniu. Ważne jest, aby pamiętać, że przedstawiciele tej kultury są niezwykle słabo znosi sąsiedztwo z trawą chwastów, więc te ostatnie powinny być czyszczone na czas i systematycznie. Opieka nad hiacyntami obejmuje:

1. Dodawanie nawozu. Na początku układania pączków nadszedł czas na nawożenie rośliny saletrą. Przed kwitnieniem kultura potrzebuje pierwszej porcji pożywienia. Po zawinięciu się zarazków w glebę pod kolorami, wytwarza się 25-30 g substancji (na 1 m2). Drugim krokiem powinno być zdobycie koloru pąków. W tym okresie, z wyjątkiemazotan amonu, dodać chlorek potasu (25 g) i nawóz fosforowy (na przykład superfosfat w ilości 35 g). Po zakończeniu kwitnienia na łóżku zrobić 35 g na 1 kw. Km. m chlorku potasu i superfosfatu. Odżywianie jest rozmieszczone wzdłuż rzędów lub ułożone między kwiatami. Po każdej porcji wymagane podlewanie.
2. Nawadnianie. Po wylądowaniu ważne jest, aby stale monitorować poziom wilgotności gleby: całkowite wysuszenie jest niedopuszczalne. Idealną opcją dla hiacyntów jest woda deszczowa, ale jeśli opady nie były dawno temu, należy zachować ostrożność i regularnie nawilżyć glebę. W tym celu zaleca się stosowanie odwilżającej, lekko podgrzanej wody. Szczególnie ważne jest, aby monitorować wilgotność gleby podczas kwitnienia: jeśli daty bulw całkowicie się wyschną, hiacynt po prostu odłoży kwiatostany i zapadnie w sen zimowy do następnego roku. Po tym, jak kultura całkowicie zakwitnie, nie wymaga się specjalnie podlewania cebulki, spokojnie leży w ziemi przed przeszczepem.
3. Rozluźnienie. Procedura warta jest każdego podlewania. Ten przypadek można uprościć, jeśli po wylądowaniu zmielą glebę.
4. Powielanie hiacyntów. Przeprowadzić ją na dwa sposoby - bulwiasty lub nasienny. Ten ostatni z reguły jest wykorzystywany przez specjalistów do uzyskiwania nowych odmian. Nasiona można uzyskać z rośliny kwitnącej w ciągu 5-6 lat.

Po zakończeniu kwitnienia kultury konieczne jest dalsze nawilżanie korzeni, aby bulwy mogły się odbudować. W tym samym celu karmią. Jeśli w ogrodzie rośnie kwiat, w którym rośnie kwiatzimny region, na zimę bulwy są trawione - konieczne jest do późniejszego dobrego tworzenia zastępczych pąków. W przypadku regionów południowych taki środek jest opcjonalny, ale tylko w bardzo gorących warunkach letnich. Należy również rozumieć, że bulwy, które pozwolą ziemi spaść podczas zimy, dadzą o wiele mniej kwiatów na następny sezon.

Choroby i szkodniki

Głównym zagrożeniem dla hiacyntów są kwiatowe muchy, mszyce, trypsy, nicienie macierzyste i przędziorków. Szkodniki te są zdolne do spożycia roślin, objawy ich działania są następujące:

• liście zaczynają zanikać, żółte;
• pąki spadają;
• bulwy gniją, tracą elastyczność, stają się pudrowane.

Każdy konkretny przypadek wymaga zastosowania szczególnych środków kontroli, ale większość z nich wymaga użycia środków owadobójczych. Silnie uszkodzone żarówki są spalane, a okazy z niewielkimi zmianami są traktowane z 0,1% rogorum lub 0,3% z karbofozą. Aby zapobiec atakom owadów, w ogrodzie, wraz z hiacyntami, zaleca się wzrost:

• pomidory;
• złocienie;
• tahtetes;
• Rumianek dalmatyński;
• delfin.

Oprócz szkodników, w przypadku hiacyntów istnieje niebezpieczeństwo zakażenia zakaźnego, bakteryjnego, wirusowego lub grzybiczego. Wśród nich najbardziej powszechne i niebezpieczne są łagodna i żółta zgnilizna bakteryjna.

W zarażonej roślinie od góry i na zejście zaczynają się czarne i suche liście. Wzdłuż smug na liściu i szypułce kwiatowejsą brązowe i wodniste paski. Na pęcherzykach najpierw pojawiają się zauważalne żółte plamki, a po całej bańce gniją i dostaje śmierdzący zapach. W takim przypadku hiacynt nie może zostać ocalony: żarówka musi zostać spalona, ​​a otwór potraktowany wybielaczem lub formaliną.

Filmy wideo