Adenium - rodzaje kwiatów ze zdjęciami, treścią, rozmnażaniem, doborem gleby, nawadnianiem i przycinaniem w domu

Po raz pierwszy przedstawiciel rodzaju drzewiastych sukulentów znaleziono w mieście Aden, położonym na Półwyspie Arabskim. Po tym jak stało się wiadome, że roślina znajduje się na pustynnych obszarach wschodnioafrykańskiego wybrzeża. Miejsce wzrostu wiąże się z drugą nazwą kwiatu - "Różą pustyni". Chociaż nie ma podobieństwa do adium z różą, pierwsza uważana jest za idealną dekorację tropikalnego pasa i suche, nieożywione szczekanie.

Co to jest Adenium

W naturze Adenium rośnie powoli, a mięsisty pień do 2 metrów. Nietypowość buszu polega na połączeniu mocnych, grubych pni z dużymi, jaskrawymi kolorami. W tym samym czasie drzewo zaczyna kwitnąć, zanim pojawią się na nim liście. Płatki mają inny kolor, w zależności od odmiany rośliny. Stożki są biały, czerwony, różowy, niebieski, bordowy, smugi światła w połowie drogi, pr. Średnica 60 milimetrów kwiaty, kwitnienie zaczyna się od pół roku.

Liście adenuum mają piękny kształt: końce są zaostrzone lub zaokrąglone, powierzchnia gładka, ciemnozielona. W naturze są rośliny o liściach białych, czerwonych, żółtych, błyszczących lub matowych. Kwiat pustyni powstał na początku wiosny i trwa do końcaJesienią, ale z należytą starannością, krzak pozostanie kwitnący o każdej porze roku.

Osobliwością niektórych odmian kultury jest kaudex - mały zapasowy zbiornik na wilgoć znajdujący się nad ziemią. To ostatnie jest niezwykle ważne dla wzrostu kwiatów w klimacie suszy. Róża pustyni ma inne interesujące cechy: sok z liści, kwiatostany i trujący beczułka. Aborygeni zbierają płyn i zakładają groty strzał, by zatruć ofiary. Aby adenium w domu, szczęśliwe kwitnienie i było wygodne, trzeba stworzyć warunki zbliżone do charakterystyki pustyni.

Rodzaje adiumum

Przy wyborze odmiany roślin należy pamiętać, że krzewy z jasnymi i kolorowymi liśćmi wymagają szczególnej troski, rosną wolniej i wymagają dużego nakładu pracy, aby zakwitnąć. Rodzaj Adenium ma około 50 gatunków, z których niektóre są owocami hodowli roślin. Najczęstsze rodzaje krzaków to:

1. Adenium Obesum, Nerum (Adenium Obesum, Nerum). Charakterystyczną cechą tej odmiany - mocno zagęszczonej do 1 metrowej podstawy pnia. Kora na pniu jest gładka, jednolita. Drzewo osiąga półtora metra wysokości. Łodyga jest mięsista i ma kształt butelki. Na końcach gałęzi rosną wąskie szarozielone liście do 10 cm Latem krzew pokryty jest mnóstwem kwiatów o średnicy do 4-6 cm z różowymi, czerwonymi, białymi płatkami. Kwiaty Adenium Abuzum są pakowane w kompaktowe kwiatostany osłonek.

1. Multiwitamina (Adenium multiflorum). Jest to jedna z najbardziej znanych odmian południowoafrykańskich. Powyżej znajduje się caudex zakładuduża liczba rozgałęzionych, cienkich pędów. Kwitnie tego typu w zimie, gdy większość roślinności wygląda ponuro w porównaniu do błyszczących ciemnoczerwonych, różowych, biało-czerwonych kwiatów pokrywających krzew. Kwiatostany znajdują się na końcach gałęzi, średnica kwiatów wynosi 5-7 cm. Cecha odmiany - różowa lub czerwona granica na płatkach. Rośliny "żyją" w różnych siedliskach: w bardziej rygorystycznych warunkach krzewy są małe i szerokie, a sprzyjający klimat dla wielorasowego daje szansę na bardziej podobny do drzewa. Zakład wyposażony jest w grubą podziemną łodygę, która może przetrwać długie okresy suszy. W przyrodzie, różnorodna odmiana rodzi nasiona, które są porywane przez wiatr ze względu na obecność jedwabistych wiązek włosów. Miejsce wzrostu Adenium multiflorum znajduje się w Zambii, Zimbabwe, Mozambiku, Malawi, Południowej Afryce i Suazi. Z reguły rośliny wybierają glebę piaszczystą, słonawą i inne rodzaje gleby z niewielką ilością wody lub kwiatostanów w kamienistych skałach, na otwartych polach, w suchych obszarach leśnych
2. Crispum (Adenium crispum). Ta odmiana wyróżnia się długimi, wąskimi liśćmi, które mają faliste powierzchnie na krawędziach. Większość Caudetx jest pod ziemią, jak rzepa. Cienkie korzenie rosną na dolnej części beczki, znajdującej się pod powierzchnią gleby. Roślina rośnie kilka pionowych pędów napowietrznych, które rzadko osiągają wysokość ponad 30 cm, w okresie od maja do września w wierzchołkowej liście rozpraszają rurkowate kwiaty. PłatkiKripsum u podstawy jest biały i żółty, a na brzegach jest pełen malinowego koloru. Pośrodku płatka znajdują się 2-3 jasne podłużne paski. Obszar dystrybucji krissum to Somalia, Tanzania i Kenia. Kwitnienie w odmianie jest sporadyczne, bardziej widoczne w zimie, podczas roślin drzemiących.
3. Impalskaya Lilia. Zawarte w Czerwonej Księdze Suazi, Zimbabwe i Zambii, gdzie krzak jest na skraju wyginięcia. Większość zasięgu znajduje się w Parku Narodowym Krugera w Południowej Afryce. Główne zagrożenia związane z kwiatem to zbieracze, zastosowania medyczne, fauna i flora. Tak, pawiany niszczą krzew, aby nakarmić korzenie bulw. Nasiona liliowca impalskiego dojrzewają w strąkach o cylindrycznym kształcie do 24 cm długości. Są brązowe, wyposażone w wiązkę włosów, dzięki czemu dobrze się rozprowadzają w opuszczonych miejscach. Przez większość czasu kwiatowego adium pozostaje nagi. Liście lilii cesarskiej są pomalowane na jasnozielony, mają długość 10 cm i przedłużony koniec. Przed kwitnieniem liście opadają. Zieleń jest trująca dla zwierząt, w tym dla bydła. Mimo toksyczności krzak służy do przygotowania leków.

1. Boehmianum (Adenium boehmianum). Ta odmiana jest rozprowadzana w zachodniej części Ameryki Południowej. Adenium boehmianum rośnie na ubogiej glebie z niewielką ilością wody i pod palącym słońcem. Wraz z wiekiem znika przyczyna w bohemianum. W naturze krzew osiąga wysokość 2-2,5 metra, grubość lufy wynosi 40-50 cm. Kwiaty są okrągłe, różnią się odcieniem różowawo-fioletowym lub bladobiałym odjasne purpurowe ziewanie i bulwy corolla. Rozmiar tego ostatniego ma 5 cm średnicy. Gorzki sok z Adenium boehmianum jest używany przez Namibijczyków Buszmenów do przygotowania trucizny, która jest stosowana na strzały do ​​polowania na zwierzęta. Toksyna jest ekstrahowana zimą, po rozpoczęciu kwitnienia krzewu. Bulwy są wykopywane, sok wyciskany jest przez wyciskanie lub podgrzewanie grubych gałęzi i korzeni w ogniu. Ze względu na krótki okres wegetacji, okres kwitnienia i powolny wzrost Adenium boehmianum, rzadko uprawiany jest, chociaż istnieje kilka oryginalnych dekoracyjnych hybryd z wylewnością.
2. Swazikum (Adenium swazicum). Różnorodne krzewy są powszechne w południowej Afryce, Mozambiku, Suazi. Wysokość swastikum osiąga 30 cm, czasami są krzewy do 65 cm. Krzew rośnie na świeżym powietrzu, w piaszczystych glebach słonych lub na niskich wysokościach. Kilka zielonych, szarych lub białych gałęzi wyrasta z potężnego podziemnego korzenia. Pędy są słabe, rosną poziomo lub zwisają z doniczki (jeśli uprawiasz adium w domu). Wraz z wiekiem, górny ogon caudode znika. Ze względu na selektywną pracę wśród swazików są klony o pionowym wzroście i ciemnych kwiatostanach o dobrej kondycji. Liście są wąskie, 13 cm długości, 3 cm szerokości, mają jasnozielony kolor i lekko wydłużają się do końca. W jasnym słońcu liście zginają się wzdłuż osi podłużnej. Svasicum jest jedną z najbardziej długotrwałych, łatwych w hodowli odmian, cenioną za oryginalny kolor kwiatostanów, zwartość i czas kwitnienia oraz dobry wzrost w warunkach mieszkalnych.
3. Oliofil (Adenium oleifolium). Odmiana ta charakteryzuje się najwolniejszym wzrostem, podczas gdy krzew "żyje" na skalistych grzbietach górskich, piaszczystych, skalistych glebach i wychodniach wapiennych. Jest powszechnie spotykany na pustyni Kalahari (Południowa Botswana), RPA, wschodniej Namibii. Oliofil rośnie na glebach wysoko wyczerpanych o niskiej zawartości wilgoci z wystarczającą ilością światła słonecznego. Liście są oliwkowo-zielone, długie (5-11 cm), wąskie, zgrupowane na końcach gałęzi. Różowe kwiaty z białym środkiem pojawiają się jednocześnie z liśćmi latem. Kość przypominająca marchewkę osiąga średnicę 30 cm. Poziome gałęzie z wiekiem stają się gładkie. Dorosłe drzewo osiąga 60 cm wysokości. Z soku olifolium mieszkańcy Kalahari przygotowują balsamy z ugryzień jadowitych manekinów i skorpionów. Soki rabarbarowe stosuje się w leczeniu kolki, gorączki, jako środka przeczyszczającego.
4. Somalijski (Adenium var somalense). Gatunek ten rośnie w Kenii, Somalii, Tanzanii. Wysokość krzewu wynosi 1,5-5 metrów, zmienia się w zależności od miejsca wzrostu. Gigantyczne adium ma szeroką podstawę, stożkową wysoką beczkę, w naturze roślina tworzy swój własny projekt rzeźbiarski. W lecie odmiana może być trzymana na zewnątrz w lekko zaciemnionym lub nasłonecznionym miejscu. Somalijski kwiat potrzebuje stałego dostępu do świeżego powietrza i światła. Zimą powinno się go trzymać w jasnym miejscu. Optymalna temperatura Adenium var somalense nie jest niższa niż 12 stopni. Długotrwałe wychłodzenie somalijskiego krzewu uszkodzi gałęzie. Adenium somalense jest łatwa w uprawie i bezpretensjonalna. TenRasa jest obowiązkowym okresem odpoczynku, który rozpoczyna się w okresie od listopada do grudnia i trwa do wiosny. Zimą liście zwykle znikają.

1. Nowy (Adenium nova). Typowy typ caudodu typu repo jest typowy dla gatunku. Nowy ma subtelne korzenie, które rosną tylko w dolnej części beczki, która znajduje się pod powierzchnią gleby. Kilka nadziemnych pionowych pni osiąga wysokość 30 cm. Niewielki krzew rośnie w Tanzanii, na piaszczystych glebach. Jego liście są wąskie, długie, mają równe krawędzie i białe żyły. Kwiaty w kolorze bladoróżowym, na brzegach bardziej nasycone. W niektórych podgatunkach są czerwone. Kwitnienie krzewu w środku lata przez kilka miesięcy. Nowe adium jest dobrze eksponowane na inne gatunki kwiatów.
2. Sokotransky (Adenium socotranum). Rosnąca na wyspie Sokotra na Oceanie Indyjskim, eksportowanie jest zabronione. Największy rozmiar buszu osiąga 4,6 m wysokości. Ma średnicę pnia 2-2,5 m u podstawy. Różnica w sokotran adenie z innych odmian występuje w krótkim okresie wegetacji. Roślina pokrywa liście wczesnym latem i rośnie tylko przez kilka tygodni. Występuje Adenium socotranum wśród kamieni w piaszczystej, zubożonej glebie. Sok z rośliny krąży w bagażniku, zapobiegając przegrzaniu krzaka. Woskowa powierzchnia kory i jej mikroanatomiczna struktura naskórka zapewniają odbicie promieniowania słonecznego.
3. Arabski (Adenium arabicum). Występuje wzdłuż zachodnich i południowych krawędzi Półwyspu Arabskiego. W suchych klimatach Adenium arabicum nie rośnie wysoko, ale ma wygląd małego krzaka o szerokimnad głową caudode. W bardziej wilgotnych warunkach adium ma wygląd drzewa. Błyszczące, gładkie liście rosną, gdy odmiany rosną jeszcze szerzej. Maksymalny rozmiar liści wynosi 20 cm długości i 12 cm szerokości. Pień drzewa może osiągnąć średnicę metra. Kiedy uprawiane, odmiana ma wyraźny stan spokoju w zimie, a liście są aktywnie pokryte latem, podczas gdy saudyjska forma pozostaje zielona przez cały rok, ale liście rosną tylko podczas upalnego lata.

Adenium uprawa w domu

Adenium jest bezpretensjonalne pod względem opieki, ale w domu ważne jest, aby podnieśli odpowiednie miejsce. Kwiat potrzebuje długiego, intensywnego światła, nie bojącego się bezpośredniego światła słonecznego. Dla niego optymalne rozmieszczenie na wschodnich i południowych parapetach. W zimie może być potrzebne światło, z brakiem lekkich pędów aktywnie wyrastają i wąskie. Kwiat ze sklepu powinien stopniowo przyzwyczajać się do światła. Jeśli roślina wcześniej nie miała światła słonecznego, najpierw należy ją zapalić na kilka minut, stopniowo zwiększając czas przebywania na słońcu.

Temperatura i wilgotność

Opuszczone kwiaty jak gorący klimat. Optymalna temperatura dla nich wynosi 25-35 stopni. Nie jest możliwe zmniejszenie reżimu temperatury w okresie spoczynkowym, ale w razie potrzeby Adenium może wytrzymać chłodzenie kwiatka 10-14 stopni w krótkim czasie. Gdy temperatura jest niższa niż 10 ° C, istnieje ryzyko śmierci rośliny, ponieważ powoduje to negatywny wpływ na korzeńsystem, powodując ich gnicie.

Wilgotność w apartamentach miejskich jest odpowiednia dla kwiatu, który normalnie przenosi suche powietrze. Adenium można czasami spryskiwać, ale należy unikać nadmiernego podlewania, ponieważ doprowadzi to do szybkiego wysychania rośliny. Lepiej jest spryskać spray, podczas gdy woda nie powinna dostać kwiatostanów, w przeciwnym razie ten drugi zmieni kolor i nie stanie się mniej atrakcyjny.

Podlewanie

W czasie upałów adium wymaga częstego nawadniania, ale nadmiar płynu powinien natychmiast opuścić garnek, a ziemia do połowy wyschnięta. Do zimy nawadnianie jest zredukowane do 1 raz w miesiącu. Podczas offseason dla kwiatu, optymalna częstotliwość nawadniania będzie raz na 2 dni, ale lepiej jest sprawdzić wstępne zamrożenie, suche lub podłoża po ostatnim zastrzyku wody. Nadmiar wilgoci dla rośliny jest bardziej niebezpieczny niż susza, ponieważ prowadzi do zgnilizny korzeni. Możesz użyć specjalnego wskaźnika do kontroli wilgotności.

Jeśli nie możesz regularnie napełniać adium, połóż je w cieniu. Obniżenie temperatury spowolni wzrost, zużycie cieczy i roślina nie ucierpi z powodu braku podlewania. Jeśli reżim temperaturowy nie pozwala na rozwój kwiatu, a jego oświetlenie nie jest wystarczające do wzrostu, konieczne jest ograniczenie podlewania przez pewien czas, aby uniknąć gnicia systemu korzeniowego. Kiedy adium powraca do normy, nawadnianie zostaje przywrócone.

Gleba

Kwiat jest przeszczepiany co 1-3 lata, podczas gdy lepiej wybierać szerokie, płytkie doniczki. Na dole należy drenaż, ale głównypodłoże musi mieć neutralną kwasowość. Gleba na pustynię powinna zawierać:

• gleba liścia;
• sod ziemi;
• piasek.

Żywienie roślin

W celu właściwego nawożenia konieczne jest rozcieńczenie roztworu substancji mineralnych. Używają one paszy podczas kwitnienia adium, a zaczynają po kwitnieniu 2 miesiące. Dorosłe krzewy są karmione wiosną, latem i jesienią, podczas wegetacji. Nadaje się do kompleksów adiumowych stosowanych w kaktusach. Mieszanki mineralne do kwitnienia krzewów są stosowane w połowie dawki.

Przeszczepianie i przycinanie

Nie trzeba się spieszyć z przeszczepem, w przeciwnym razie kwiat może umrzeć zamiast oczekiwanego efektu. Optymalną porą na to jest zima. Młody adenium przeszczep co 2 lata, gdy zaczynają aktywny wzrost, po tym zaleca się, aby zrobić nie więcej niż raz w ciągu 2-3 lat. System korzeniowy szybko rośnie, dojrzałej rośliny przeszczep tylko wtedy, gdy doniczka pęka z powodu wzrostu korzeni.

Lepiej jest wybierać lekkie garnki na adium, ponieważ w słońcu rozgrzewają się, co może doprowadzić do przegrzania korzeni i śmierci rośliny. Doniczka do transplantacji powinna być większa niż poprzednia, a rodzaj materiału nie ma znaczenia. Najważniejsze jest to, że pojemność była głębsza i szersza. Po transplantacji adenina jest podlewana nie wcześniej niż tydzień później. Gleba powinna być użyta dla sukulentów, ponieważ taka mieszanka idealnie nadaje się do systemu korzeniowego kwiatu: podłoża odżywczego,oddychające, luźne, z neutralną kwasowością.

Nagłe adiumum pomaga roślinie uzyskać dobry wygląd podobny do bonsai. Manipulacja odbywa się na początku wiosny (przed roślinnością). Im niżej pień zostanie przycięty, tym bardziej cienkie pędy będą rosły. Mogą się przeplatać, rozrzedzać na własną rękę. Aby zwiększyć wysokość caudoxu lub jego przeplotu, podczas przeszczepu roślina zostaje podniesiona ponad ziemię. Ponadto można zaplanować adium pod kątem. Gałęzie z czasem zostają wyprostowane.

Powielanie adiumum

Istnieje kilka sposobów. Adenium nasion jest dobrze uprawiane w domu i są one kupowane w wyspecjalizowanych sklepach lub zamawiane online. Najlepszym czasem do wyhodowania kwiatu jest wiosna, chociaż rośliny mogą być uprawiane w innych porach roku, ale wtedy roślina będzie potrzebować dodatkowego podświetlenia. Warto wiedzieć, że nasiona są szybko uszkadzane, dlatego nie zaleca się opóźniania procesu ich wprowadzania do gleby po zakupie.

Hodowla Adium z nasion

Kilka godzin przed siewem nasienie jest namoczone w manganowym roztworze pleśni. Glebę przygotowuje się z mieszaniny perlitu, węgla drzewnego i piasku. Nasiona głębiej do 1-1,5 cm, gleba jest nawilżona, po doniczce jest pokryta filmem. Szklarnia powinna stać w ciepłym, lekkim miejscu, podczas gdy bezpośrednie światło słoneczne jest przeciwwskazane. Codziennie sadzonki powietrza, usuwanie kondensacji. Schody manifestują się po około 10-14 dniach. Po regeneracji dwóch prawdziwych liści, sadzonki przeszczepione bezpikniki w małych doniczkach, które wypełniają glebę dla dorosłych roślin.

Cięcie

Za pomocą rozmnażania wegetatywnego można szybciej uzyskać drzewo bez utraty jego cech charakterystycznych dla odmian. Jednak przy tej metodzie reprodukcji adiumum, tworzenie Caudex pozostaje wątpliwe. Podczas przycinania rośliny można wziąć górną połowę długości 10 cm. Krojenie posypuje się węglem drzewnym i lekko podvylayut 1-2 dni. Sadzonki sadzi się w mieszance perlitowo-piaskowej, a następnie zawierają w temperaturze 24-26 stopni.

Ukorzenienia unoszącego się w powietrzu jest uważane za bardziej efektywny sposób, w którym ucieczka nie jest całkowicie ubrana. Osad jest wykonywany w kole i poddawany działaniu korzeniowca, owijanie za torfą. Na wierzchu mchu napraw film. Konieczne jest regularne nalewanie wody pod bandażem przez miesiąc. Pod koniec tego terminu można zobaczyć małe korzenie - oznacza to, że żywe mogą być całkowicie oddzielone i zasadzone w doniczce.

Sukulenty szczepień

Pędy batów można zaszczepić w oleander lub aden. Ta metoda pomaga uzyskać rośliny o dużych ogonach i różnych gatunkach pędów. Po zaszczepieniu oleandrem roślina okazuje się trwalsza i aktywnie kwitnie. W wyspecjalizowanych sklepach można kupić kwiatki z kilkoma gatunkami chipsów. Na podkładce i podkładce pociąć szczelinę, połączyć je, zamocować elastyczną opaską lub specjalnym sprayem do natryskiwania. Podczas adaptacji ważne jest, aby chronić kwiat przed bezpośrednimi promieniami słońca i szybko usuwać procesy z podkładek.

Szkodniki i choroby

Jeśli chodzi o inne rośliny pustynne, Adenium jest największym niebezpieczeństwem zgnilizny. Nieodpowiedni drenaż to ryzyko ocierania korzeni z powodu stagnacji wody w doniczce, w wyniku czego kłącza zaczynają gnić. Ponadto, szkodniki są zagrożeniem dla kwiatów, w tym roztoczy, grzybów i pleśni. Aby zwalczyć to ostatnie, stosuje się tradycyjne środki, na przykład:

• Sanmait;
• Talstar;
• Actofite.

Wideo